Chapter 15

Wage POV

"Oh!". Napabaling ako kay Samuel nang marinig ko ito. We are greeted by some friends ng makita kami ng mga itong papasok. i decided to meet some of our company managers and supervisor earlier at the restaurant at nag kayayaan ang ibang mag night out since may kabataan pa naman daw kami. Natatawa lang akong pinaunlakan ang mga ito. 

"She got a date". Bulong ni Samuel na nakakunot nuong bumaling sakin.

"Huh?". Bumaling ako dito at sinundan ang tinitingnan nito. Nakita ko ang nakatalikod na lalaki at si Paige sa harap nito. Hinawakan niya ang kamay nito at may ibunulong. Tumango si Paige at ngumiti. Ngayon naging klaro na sakin ang kanyang mukha because she is facing straight to our side. Her lovely face, innocent eyes as ever. Wala halos nabago.

"Is that Fash Tyler's piano tutor?". Tanong ni Samuel habang itinuro ang kasama nito. "Masyado siyang bata para kay boss, too young...". Iling nito na tila ba di nagustuhan ang nakikita. "Baka naman pinsan niya or kapatid". Dugtong nito.

Di ako umimik. Ito ang unang pagkakataon na nagkita kami. Lalo itong pumuti at tumangkad din. Her petite body gained. Kaya medyo may laman na ito at mas lalong bumagay dito. Kahit sa malayo naaninag ko ang kislap ng kanyang mga mata. Biglang may kung anong kaba ang namuo sa dibdib ko nang magtama ang aming mga mata at agad itong dumako sa mga kasama naming modelo, bahagyang kumunot ang nuo nito at ibinaling nalang ang paningin sa iba. Uminom ako para maibsan ito. This is not good.

I immediately ask Samuel to make the girls out of our circle. Agad niya namang naintindihan ang ibig kung sabihin.

"My last song for tonight, is dedicated to the girl who hold a very special place in my heart. Every time she heard this song, it makes her cry". Tumigil ito saglit dahil nag tawanan ang audience. 

"Yeah!! Di ko alam kung bakit, ayaw kung magtanong. Peru kung sino man ang iniiyakan mo! Malas niya!". He sounded sarcastically. At tumawa ito at sinabayan ng manunuod. Bumaling ang tingin nito sa mesa ni Paige, nakita kung nanlaki ang mga mata nito at marahang umiling. Naghiyawan ang kabilang table kung bakit napadako ang tingen ko doon.

"Ang babaw talaga ng luha ni boss". Naiiling si Samuel habang nag sasalin ng inomin sa kanyang baso. "Kahit dati-

Tumikhim ako. Hindi parin ako palagay tuwing nagkwekwento sila tungkol sa nakaraan na ni panaginip ko ay di manlang sumagi na magagawa ko pala ang mga ito.

Pinagmasdan ko siya habang pinupunasan ang kanyang mga luha. Napabuntong hininga ako. Ako ba ang dahilan ng sakit na yan? Hindi ko man maalala peru sumasakit ang dibdib kung makita siyang ganyan. Noon tuwing umiiyak ito noon sa aking harapan ay parang pinipiga ang aking puso kaya naman hindi ko ito pinapansin at sinusubukang itulak ito palayo. 

"Siya lang naman ang nakalimot!". Mapanuyang pahayag ni Samuel at nakita ko ang lungkot sa mga mata nito at umiling. 

Halatang umiiwas ito ng madako sa aming mesa. Pinagmasdan ko itong mabuti, ramdam ko ang kaba niya habang binabati ako.

"Who's girlfriend is she then doc?". Tanong ni Neil na isa sa kaibigan namin nang makaalis ito. 

"She's a very special person Neil, di ko siya kayang ligawan di ako papasa doon". Naiiling na sagot ni Samuel.

"Sino ang pumasa kung ganoon?". Pangungulit nito at bumaling ang tingin sakin.

"Wag na natin siyang pag-usapan she's our employee, hindi maganda yan". Natatawang sabat ni Samuel. "Tska we are her bodyguards back in college kaya wag kayong magkakamali, VVIP ng kompanya yan, pero tayo lang nakakaalam". kumindat pa ito kay Neil bago ininom ang alak na nasa kanyang mga kamay.

"Oh!". Nanlaki ang mga mata nitong bumaling sa akin. "I'm just curious." Saad nito habang umiiling. "Um... By the way did you heard about our new advertisement? Our rating has gone too far from last year. It's her, it's Paige voice. Napaka ganda. Kaya siguro mas maraming tumangkilik sa online shipping application natin." Pagyayabang nito. 

"Of course, if its Paige... She's extraordinary". Panunuyang pahayag ng lintik kung kaibigan. Habang nakatingen sakin. Tinapunan ko lang ito ng matalim na titig.

"Yeah! Napansin ko nga.." Sang ayun naman ni Neil.

Maaga akong nagyayayang umuwi. Di mawala sa aking isipan kung ano na ang ginagawa nito at kung tuluyan na ba siyang nakalimot? No...Yes...She should have moved on and find new love.

"Papa, come with me!". Habol ni Fash ng makita akong paalis na.

"I have an important meeting this morning, I'll be calling mamita to pick you up". Baling ko dito. Bumaling ako sa bodyguard na naroon.

"Edgar please survey the place and don't let Fash roam around." bilin ko sa mga ito. Mabilis naman itong tumango at iniwan ko na sila doon. I'll be meeting Samuel and other prospects investors for his pharmaceutical business offer. Hindi naman ako nangangamba sa kaligtasan ni Fash at may tiwala ako sa mga tauhan.

"You let Fash Tyler attend that event without you Wage?". Halos pasigaw na bati ni Mommy sakin.

"He need to learn mom!".

"Yeah! A six years old boy need to learn for business! My God Wage!".

"I've been in business meetings at the aged of five mom—

"This is your dad's fault—

"Why would it be me?". Dinig kung sigaw ni dad sa kabilang linya. Napailing nalang ako.

"Magsisimba lang siya mom, please puntahan niyo nalang po".

"Fine!". Sagot naman nito.

"Love you mom! Thanks!". Yun lang at binaba ko na ang akong cellphone at natanaw ang iilang kalalakihang naka suits. Tumango ito sa kanya at pumasok na sila sa opisina ni Samuel.

Four hours ang tinagal ng meeting kaya almost lunch time na kami nakalabas.

" Let's dine here ". Saad ni Samuel. Tumango lang ako at nag check ng emails.

"Woahh!" Napatingin kaming lahat kay Samuel, nanlalaki ang mga mata nito na para bang nanalo sa kung ano. Kumunot ang nuo ko ng makita ang nakakalokong ngiti nito.

"What?". Iritado kung saad. Inabot nito ang kanyang cellphone at nagulat ako sa nakita.

"New mom huh?". He then said.

It was an article about the event earlier. Kumunot ang nuo ko, even though they blurred her face it is very familiar, kaya naman kahit si Samuel ay nakilala agad ito.

I saw my son with Paige, smiling widely and cuddling like mother and son. Nagtagal ang tingin ko sa isang larawan nilang nakangiti sa camera, I saw Edgar in their side, habang nakakandong naman ang anak ko kay Paige. That smile. Fash smile. 

"Small world". Bulong ni Samuel. Hindi na ako sumagot. At matiim na tinitigan ang kanilang mga larawan. "But why did that rude reporter blurred boss face? Sino ba yan?"

"Call this reporter and shut him up". 

"Why don't you like it?". Napabaling ang tingen nito sa akin. 

"I just cared for her privacy". Sagot ko. 

"Dati pa naman..." hindi nito tinuloy ang sinasabi. Napailing nalang ako. 

"Do it! Di niya rin magugustuhan ito". Hindi nga ba? May boyfriend na din ito. 

"Tama ka, mahiyain parin hanggang ngayon". Sagot naman nito at inigaw ang cellphone mula sa kamay ko. 

"Tell him send those photos to my email. The clearest one!". Pahabol ko. Nakangisi naman ito tumango sakin. Napailing nalang ako. 

When my phone beep, tiningnan ko agad ang mga larawang ipinadala. Still I can't believe that Fash is this clingy towards her. For the second time I'm amazed. Nang biglang tumunog ang cellphone ko. Tuesday! 

"Hi, did I disturb you?". Malambing na tanong nito. Tuesday was my date noong nakaraang party at hindi na niya ako tinigilan. 

"Hindi naman, what is it?". 

"I was thinking if would you want to go for a lunch today? Umm.. I'm free". 

"I have a lunch meeting". Simpleng sagot ko. 

"Ohh! Okay... Um.. I saw those photos — who is she? New nanny? tutor?".

"She's a family friend".Maikli kung sagot dito. Family friend? Really? what would be my parents reaction if they saw her now.

"Okay. Call me please".

"Okay". Putol ko dito. 

"Seems she's close with your son". 

"She is". 

"Okay". Sagot nito. 

"Okay, I have to go, bye". 

"Bye". Pagkasabi niya ay binaba ko na agad. Mabait si Tuesday, peru hindi nito makuha ang loob ni Fash. 

Nextday...

"Sir, ready to go?". Bungad ni Mrs. Santos, my executive secretary. 

Tumango lang ako bilang sagot. Tumayo na ako at sumunod dito. Inaantay naman ako sa harap ng elevator. Iniisip kung dumaan sa front building. Habang nag lalakad ako ay nakita kung halos lahat ng empleyado at nasa canteen having lunch. Gusto ko ng ganito, it seems a big family having lunch together, dumako ang tingin ko sa gilid. I saw her having lunch with her co-workers. Napahinto ako para pag masdan siya. Her smile. I sigh! What I am doing? 

"Sir, by the way I just want to remind you about the launch tomorrow for our new website". Bungad ng secretary ko pag pasok ko ng sasakyan. I eyed Edgar in the driver's set. Tumango ako at pinaandar na nito ang sasakyan. 

"Is everything okay?". 

"Yes Sir!". Sagot nito. 

"Good". 

To night we are going to attend for our new company launch together with my parents and other delegates. Also this will serve as welcome party for the newly hired employees. Kaya naman di mapakali ang anak ko. 

Inaayus ko ang suit ko habang tinitingnan si Fash. He is wearing same suit as mine. Dark blue tux. He smiles when he saw me looking at him. Too excited. 

"Is little miss attending, papa?". Masigla nitong tanong habang sinisipat ang sarili sa malaking salamin.

"Yeah, probably!". Mahina kung sagot habang di inaalis ang tingin dito.

He then jump of happiness. 

"Can she sit beside us, Papa?". Nakangiti nitong pahayag.

"No". Umiling ako. Its not a good idea.

"Then, I'll sit besides her". Sagot nito. Umiling ako. Tumungo naman ito. 

"Why?". Nakanguso nitong tanong.

"She's sitting with her co-workers, if you always barges her, she may not like you". 

"NO! Nagulat ako sa pagtaas ng boses nito. Nilapitan ko ito at hinarap. 

" Behave Fash, Mamita and your lolo will be there, you will sit besides them, okay? ". Marahan kung saad at sininyasan ang katulong na lumabas na. Bumaling naman ako sa anak kung wala kibo. Hindi na ito sumagot at umupo nalang sa kanyang kama. Pinag lalaruan ang kanyang mga daliri. 

" Alright, you can congratulates her". Saad ko. Nagliwanag naman ang mukha nito at agad na tumango. 

"Can I bring her flowers?". 

Nabigla ako sa tanong niya, tumango naman ako. 

"Edgar, dumaan muna tayo sa flower shop". 

Madaming media ang nasa labas ng Fash Hotel kung saan gaganapin ang launching. Mabilis kaming nakapasok without them noticing. 

Umakyat kaagad kami sa taas at sinalubong ng mga kaibigan at business associates. my parents will be coming today at iba pang investors.

Fash can't stay still. His eyes is looking for something or someone.

I keep on glancing to the employee tables, still no sign of her. bakit parang ako din nag aantay sa kanya? No! Why? I don't even know her, personally... but my heart and mind, shes familiar. like I've been wanting to talk to her or catch up with her. What would I say? Sorry? Hindi lalong masakit yun kung ipapalala ko pa. I need to be a man. This time I should be careful for everything. That I should have, its been a long 7 years and I am the one who forgot about her.