Chapter 13

Paige POV

Sa subrang lakas ng ulan muntik pa akong ma late. It's friday and payday, kaya naman nagyaya si Pierre na lumabas at panuorin ito mamaya sa club na kinakantahan nito. He is now working but still tumutugtug parin ito. 

'Sunduin kita ate' text nito. 

'Okay'. I replied. 

Sa dami ng ginagawa sa office di ko na namalayan ang oras. 

"Paige!". Tawag ni Jana. 

"Mauuna na ba kami sayo? Sama ka naman samin!". Yaya nito. Napansin kung nakabihis ito, with a full make-up get-up

"Naku, my gagawin din ako ngayon. Next time nalang!". Ngiti kung sagot habang nag liligpit ng mga gamit. 

"Ang daya! May date ka nho?". Sigaw naman ng isang kasamahan namin. Tumawa lang ako sa tanong nito. 

Pagkatapos mag withdraw ng sweldo sa baba ay inaantay ko na si Pierre sa sakayan ng bus. Maya-maya pa ay nakangisi itong lumapit sakin. Agad naman itong yumakap at humalik sa pisnge. 

"Ate, sinadya ko yan may tatlong lalaking nakatingin sayo at dinig kung pinag uusapan ka, kaya naman sabi ko girlfriend kita". Nakangiti nitong saad. 

"Loko kang bata ka". Natatawa kung sagot dito. 

"Leka na! Crypto club tayo". 

"Tama-tama kaka kuha ko lang ng sweldo". Natatawa kung saad. 

"Nope! It's on me". At kumindat pa ito. 

"Basta ung kuryente, tubig, baha-". Hinampal ko ito sa braso. 

"Loko kang bata ka talaga!". Natatawa kung iling dito. "Wala kabang date at ako naman kinukulit mo?". 

"Naku ate! Sakit lang yan sa ulo". Naiiling nitong sagot. Tumingin lang ako ng makahulugan dito. Alam kung may napupusuan ito. Ayaw ko namang makialam dito. Madami narin kaming pinagdaanan at pareho kaming naging matatag at nag matured dahil doon. 

Pag dating sa Crypo madami nang tao at may isang bandang tumutugtug sa stage. Giniya ako ni Pierre sa gilid malapit sa stage. 

"Drinks, ate?". 

"Juice lang, may lakad pa tayo bukas." bulong ko dito. Tumango naman ito at nag tawag ng waiter. 

"Back stage na ako ate, dito kalang. Salang na ako agad". Saad nito. Tumango naman ako at ngumiti dito. Talented ang kapatid ko pagdating sa music. Piano ang paborito nito at mahilig talagang kumanta noon paman. Ginala ko ang aking paningin at napansin ko ang grupo nina Jana sa taas. Nagkatinginan kami at kumaway ako dito, gumanti naman ito ng kaway at niyaya ako umakyat. Umiling lang ako at ngumiti. She mouthed 'Ang daya!' tumawa lang ako. 

Maya-maya pa ay nasa harapan na ang kapatid ko. 

"Good evening everyone! It's Per for tonight!". Nakangiti nitong saad. May nag hiyawang kababaihan sa harap at taas ng club. Napatingin ako sa gawing yun at bumilis ang tibok ng puso ko. He was intently looking at me. Nagkasalubong ang tingin namin at ako na ang unang umiwas.

 This is the first-time seeing him after how many years, but the effect is still the same. 

Siguro naman ay nakalimutan na niya ako ngayon. Napakatagal nang panahon. Ngunit bakit ang bilis parin ng tibok ng puso ko. Lintik! 

Nag simula nang tumugtug ang kapatid ko, di maalis ang sigawan at hiyawan ng mga manunuod. Alam kung magaling ito ngunit di ko akalaing ganito kadami ang humahanga dito. 

Madalas akong tumanggi pag niyayaya niya akong lumabas because I am to busy to think about going out to enjoy and sometimes I can't cope with his friends, they are all musicians. Although I sing, but not really that well. 

Sinubukan ko ulit tingnan ang gawi niya ngunit nakatingin parin ito sakin. Ngayon siya naman ang nag bawi ng tingin, napadako ang aking mga mata sa kanyang katabi. It was Samuel, may kasama silang dalawang nag gagandahang babae. Inangat ni Samuel ang kanyang baso at ngumiti sakin. Tumango lang ako at nag iwas nalang ng tingin. 

Mostly, couples are in the front row of the stage. And the another side are girls or group of friends having fun together. It's Friday and they are having fun. Some girls took pictures of my brother. Naiiling lang ako. 

"My last song for tonight, is dedicated to the girl who hold a very special place in my heart. Every time she heard this song, it makes her cry". Tumigil ito saglit dahil nag tawanan ang audience. 

"Yeah!! Di ko alam kung bakit, ayaw kung magtanong. Pero kung sino man ang iniiyakan mo! Malas niya!". At tumawa ito at sinabayan ng manunuod. Naghiyawan narin ang aking mga officemate sa taas. Really Per?? Sinimangutan ko ito. Kumindat naman ito sakin. 

Kinabahan ako. Alam ko na agad kung anong kanta ito. Noon paman ang kantang to ay nag papaiyak sakin. Matagal na noong huli ko itong marinig siguro nama'y kaya ko na itong mapakinggan muli. 

Mmmmmm.. 

Akala ko sayo natagpuan

Pag-ibig na walang hanggan 

Ang ating pag sasama

Pinaglaruan ng tadhana

Memories starting to pour in my mind. Napapikit ako. Ramdam ko nanaman ang sakit. Ang kanyang ngiti ay di maalis sa isip ko. Napayuko ako. Nagkamali ba ako? 

Nagmahal ka ng iba

Iniwan mo akong mag-isa

Hindi ko maturuan ang pusong

Wag mag mahal ng tapat sayo

Unti-unti nang tumulo ang mga luha ko. Nanatili akong nakayuko. Bakit ganito? Tapos na ko diba? 7 damn long years! I should moved on. 

Kahit pa. 

Akoy bahagi na lamang

Ng nakaraan mo

Nandito lang ako sayo

Hanggang kailan aasa? 

Hanggang kailan mag durusa? 

Hanggang kailan? 

Hanggang kailan? 

Tuluyan nang tumulo ang traydor kung mga luha. Bumalik nanaman ako sa nakaraan. Hinanap ko ang tissue sa bag para punasan ang mga luha ko. Dinig kung tumawa ang kapatid ko. Inangat ko ang aking paningin papunta sa aking kapatid, tiningnan ko ito ng matalim. Ngumiti lang ito at tumawa kaya naman napatingin ang iilan sa gawi ko. Lagot ka saking bata ka! 

"Maraming salamat!". Dinig kung sabi ng kapatid ko bago tumayo at umupo sa tabi ko. 

"Alam mo ate, sabihin muna sakin kung sino yan.. Malaki na ako, kaya ko na siya ngayon!". Madiin saad nito. 

"Hey! Tumigil ka nga". Bulong ko dito. Ngunit seryoso ang mukha nito. Napabuntong hininga lang ako. 

"Uuwi naba tayo?". Pag-iiba ko ng usapan. 

"Aantayin ko lang ang manager, para sa sweldo ko ate, mamili naman tayo ngayon". 

"Oo nga wala na pala tayong stocks". Dag-dag ko dito. Uminom na ako ng juice para mabawasan ang bigat ng dibdib ko. 

Maya-maya pa'y napansin kung papalapit si Jana samin. 

"Paige, ang daya mo!". Napasulyap ito kay Pierre na ngayon ay nakangiti naman kay Jana. 

"Kaya pala ayaw mong sumabay samin kanina kasi may napaka gwapong date ka". 

Tumayo naman ang kapatid ko at inayang umupo si Jana. 

"I'm Pierre". Sabay lahat nito ng kamay. Agad namang inabut ni Jana ang mga kamay nito. 

"Grabe! Ang galing mo!". Papuri nito. 

"Thank you". Nakangiti namang tugon nito. 

"Paige, akyat ka naman saglit. Nandoon ang big boss bumati ka manlang". 

"Huh?—

" Sige na! Pwede ba? ". Tanong nito kay Pierre. 

" You may go! Pupuntahan ko muna ang manager ko, I'll wait for you outside ". Nagulat ako sa tuno ng kapatid ko. Pinaninindigan nanaman nito ang pagiging adult. Para isipin ni Jana na date ko nga siya. Napailing nalang ako dito. 

Hila-hila ni Jana ang kamay ko. Parang bumigat ang mga paa ko. 

Nang makaakyat na kami. Dumoble ang kaba sa dibdib ko habang papalapit sa table nila. 

" Paige! Ang gwapo ng date mo!"

"Ang galing pang kumanta!". 

"Boyfriend mo?". 

Sunod-sunod na tanong ng mga kasamahan ko na may mga makahulugang tingin. 

"Hey! Wag niyo na ngang chikahin tong si Paige. Bakit ba? Bagay naman sila." natatawang sabat ni Jana. Napalipat ang tingin ko sa kabilang table. Andun ang higher ups. Wala na ang mga modelong kasama nila kanina. Si Mr. Sarmiento at iba pang managers na ang pumalit ngayon. Napansin kung tumayo si Samuel. 

"Boss!". Tawag nito. Di ako lumingon. Ayaw kung maging assuming. Yumuko lang ako at kunwari'y may hinalukay sa bag. 

"Are you really going to ignore me?". Natatawang saad nito. Tahimik naman sina Jana. Kinalabit niya ako. 

"Boss? Bakit? Baka mamaya Paige pinsan ka pala ni Mr. Eleazar di mo samin sinasabi ha? Naku napanuod ko na tong mga ganito eh!". Naiiling niyang saad. Tumawa lang ako at nilingon si Samuel. 

"It's been a long time, Samuel. Don't call me that baka kung anung isipin nila." tumayo na ako at tuluyang lumapit dito habang umiiling. 

"Woah! Akala ko talaga guni-guni ko lang na tumaas ka!". Nang aasar nitong saad. At inangat pa ang kamay niya sa ulo ko para sukatin ang taas niya sakin. 

"Dika talaga nag babago". Natatawa kong saad at bahagya ito tinampal sa braso. 

"Tara, I want you to meet someone". Hinawakan ako sa siko. "Yung nag papaiyak sayo". Bulong nito. Napailing lang ako. 

"Paige, nice to see you!". Tumayo naman si Mr. Sarmiento. Tumango lang ako. 

"Girlfriend?". Tanong ng isang manager. 

"Oh! I won't dare!". Natatawang sagot naman ni Samuel at madamang itinaas ang dalawang kamay na para pang susuko. 

"Gentlemen, this is Paige. She's a very close friend of mine and she is our friend noong college days namin until now". Natatawa nitong baling sakin. 

Siniko ko ito ng bahagya. 

"Paige di mo naman nabanggit na kaibigan ka pala ng boss natin". Si Mr. Sarmiento. 

"We are close-friends, actually". Sabat naman ni Samuel. Tumango naman ang mga naroon, kita ko naman ang pag lingon ng mga kasamahan ko sa kabilang table. 

"Wage? This is Paige". Baling naman nito sa lalaking kanina pa nakatitig sakin. Hindi ako makatingin ng maayus. Tumikhim lang ito at nag iwas ng tingin. "But of course you know him because his your.... Um... Boy... Boss". Nakangisi nitong saad. 

"Good evening Sir". Bati ko dito matapos tingnan ng masama si Samuel. Akala ko manginginig ang boses ko peru mabuti nalang ay hindi. Gusto kung palakpakan ang sarili ko. I know I'm a terrible actress. 

"You cried?". Nanunuyang tanong ni Samuel Langyang Samuel! Umiling lang ako dito. I can't believe this guy! 

"You're disturbing her Samuel!". Maawtoridad na tinig ni Wage. Napayuko ako. I miss his voice. What?? Tama na Paige! Ngumiti ako at bumaling kay Samuel. 

"Ahh.. Yes, excuse me gentlemen, aalis na ako. Nice to see you! Thank you sa inyo". Bago ako tumalikod ay tumingin muna ako kay Wage at  tumango dito hudyat ng pagpapalalam. Agad naman akong nag punta sa gawi ng mga kasamahan ko para mag paalam naman sa table nina Jana. 

"Boss, Jerome wants to see you!". Habol nito. Napangiti ako. Jerome now is a famous model and an actor. 

"Naalala niya pa ako?". I ask him doubtful. 

"Of course, it is HIM who forgot not us". Ngumiti ito. He emphasizes him, I caught Wage smirking.

"Wow! Pero isa na siyang sikat na  international artist ngayon!". Namamangha kung saad. 

"Who cares? He's still Jerome who brings peanut and being nuts in front of you". Naiiling nitong saad. Sabay kaming natawa sa biro nito. 

"Alis kana baka malagot ako". Natatawa pa nitong saad. 

"Let me know!". Saad ko dito at tuluyan ng umalis. 

"Jana alis na ako, inaantay na ako ni Per sa baba". Tumango naman ito at nag paalam na ako sa aking mga kasamahan. 

"Ang bata pa ng boyfriend mo Paige!". Masungit na sabi naman ni Wanda. Dahil malakas ang pagkakasabi nito lumingon din ang mga kasamahan ni Samuel. 

"Non of your business Wanda!". Baling naman ni Jana. 

Naiiling nalang ako habang pababa. Di parin maalis sa isip ko ang malaking pag babago sa katawan at itchura ni Wage. He's still handsome but bit matured, he is wearing dark brown V-neck tshirt and a leather jacket. Magulo ang buhok nito na nag padagdag ng kanyang maamong mukha. His deep sleepy eyes that I truly miss seeing. 

"Ate?". Napabaling ako kay Per. 

"Okay kalang?". Saad nito. 

"Oo naman. Ikaw talaga palagi mo nalang akong pinag tritripan!". Naalala ko nanaman ang pag papaiyak nito sakin. 

"Sabihin muna kung sino siya ate, siguradong paiiyakin ko siya!". Madiing saad nito. Umirap lang ako at hinampas ang bag ko sa braso nito. Natatawa naman itong habang umiilag. 

"Tara nang mag grocery, sagot mo ngayon!". Masungit kong baling dito, ngunit napangiti din ako. Napakamot naman ito sa ulo. 

"Ang daya talaga". Sagot pa nito. Sabay kaming natawa sa isat-isa at tuluyan nang lumabas.