Chapter 1

6 years earlier... 

Beeeeeeep! 

Halos mapatalon ako sa gulat ng bumusinang sasakyan. Nang lingunin ko isa itong yellow wrangler. Sinisigaw ng kulay nito ang gara ng sasakyan. Napa ismid ako. Tsk! I'm sure the owner of that car is one of numerous filthy rich students here in Arellano Community College.

"Paige here!".

Napalingon ako sa tumawag habang pinupunasan ang hawak kung portfolio. Contains of my drafts. Nakita kung masayang kumakaway ang mga kaklase ko.

"Hey! Why are you all here, outside?". Nagtataka kung tanong.

"Inaabangan namin si Waje". Kinikilig pa na sagot ng isang kaklase ko.

"Waje who?". Nakunot nuo kung saad.

"Waje Clark Eleazar, miss! Tsk!". I heard him chuckle. Di ko namalayang nasa likod ko  pala ito. Hinarap ko ito at  ganoon nalang ang gulat ko. Holy molly! Ang tangkad at superb! Kaso presko! Tsk! I regained my thoughts.

"Then? Who are you?New prof? ". Nag taas ako ng kilay at di pinutol ang pakikipag titigan dito. Tumawa ng bahagya ang mga kasama nito sa likod nga naka jersey ring katulad nito. Tiningnan ko pa ito mula ulo hanggang paa. Nag taas naman ito ng kilay. He's wearing a jersey from our university team. Not a prof! Napasinghap naman ang ibang kasama ko. Hinila ako ni Grace kaya naman tuluyan na akong napatingin dito.

"Anak yan ng isang may-ari ng school. Agri- biz senior at varsity player". Tila nakakita ng ice cream si Grace habang nag papaliwanag.

"And then what's your point? Nag babayad tayo ng tuition kaya wala tayong ano mang dapat na ipag alala". Nag tataka kung tanong dito. Anu naman ngayon? Tsk! Napailing nalang ako. Umirap naman ito sakin. 

"OMG! Campus crush!". Nag pipigil na tili nito. Napalingon ako sa hagdanan kung saan ito naka tayo. Naka halukipkip ito habang malamim ang tingin samin. Nag kibit balikat lang ako at umalis. As if I care! 

"I'm the boss!". Mayabang nitong saad. Habang tinuturo ang sarili. Nagtilian naman ang ilang kababaehan sa gilid at kinindatan naman ng mukong. 

"I'm the boss, my ass!". I mouthed back at him. At inirapan ito bago tuluyang umalis. Nahabol pa ng pandinig ko ang halakhak ng dalawang kasama nito. 

Nakakainit ng ulo ang yabang! Umismid akong nag lakad palayo sa kanila. 

"Hey! Ms. Madrigal!". Narinig kung tawag ng isang prof namin. 

"May I see your drafts?". 

"Ahh.. Yes Sir.". Sabay abot ng portfolio ko dito. 

"It's really interesting to know that a literature student is into painting.". Nakangiti nitong saad habang binibuklat ang aking portfolio. 

"You seems angry". 

"Sorry Sir, may mayabang lang po akong nakasalubong". Nakanguso kung saad. 

Tumawa naman ito at umiling. 

"Ang cute mo". Wala anu anong sabi nito na kinabigla ko. Ramdam ko ang init ng pisnge ko. At di nakapag salita. 

"Okay, I'll call you once my client see this work of yours. See you!". Yun lang at sumakay na ito sa kanyang sasakyan.  Sir Shan Garcia is a engineering prof, I meet him when I was attending workshop in painting. Nalaman kong he's into art and me too. Mula noon nag papaint na ako para sa clients niya. Portraits kadalasan. Malaking tulong yun lalo na sa pambayad ng tuition at allowance. Higit doon gwapo ito at—

"Hey bossssss". Nagulat ako ng maramdaman ko ang hininga sa aking tenga.

"Ay Boss— bigla kung sabi. 

" Hahahahahaha! Hahahaha! ". Tawa ng tawa si Waje habang nakahawak pa sa tyan nito. 

" Asshole! ". Asik ko dito. I rolled my eyes. 

" Hey! Smart mouth! ". Matigas nitong saad na nag pupunas ng luha sa gilid ng mga mata nito kakatawa. 

" What???". Asik ko ulit dito. "Wala akong utang sayo! Marangal akong nag tratrabaho para mabayaran ang tuition ko dito sa school niyo at dala-dalawa na nga ang trabaho ko para lang fully paid ako bago mag finals. Kaya pwede ba. Tigilan mo ko". Hindi ko alam kung saan ko ba nahugot ang mga salitang yun. 

"Woooh!". Natatawa nitong sagot habang nakataas ang dalawang kamay nito. Kita kung nag pipigil ito sa pag ngisi. 

Nakatingala ako dito dahil obviously hanggang balikat lang niya ako at 6'3 atah ito. 

"Tsk! Ang dami mong sinabi." Saad nito at sinabit ang duffel bag na dala nito. "Okay, your the boss". Sabi nito ng naka ngisi. Umirap lang ako. Tska ko lang napansin na may mga kasama pala ito. Katulad niya matangkad at mapuputi. Mukha silang mga model ng isang lotion brand. Ang isa may pagka koreano ang itchura, ang isa naman tsinito. At itong mukong na to. Saksakan ng gwa... Woahhh! Bahala siya! 

"She's the boss!". Sabi nito sa mga kasama nito. Sumaludo naman ang dalawa sakin. Umiling lang ako at umalis. 

"Bye boss!". Sabay-sabay pa nilang sabi. 

Umirap lang ako at nag martsa pabalik sa building namin. 

"Really? Sinabi mo yun kay Waje nang hindi man lang siya nagalit sayo? Halos pasigaw nang tanong ni Emma. Tumigil ang ibang crew at tiningnan kami. Nasa trabho kami ngayon sa isang sikat na fastfood chain malapit sa school. 5 months na kaming part-time ni Emma dito. 

"Bakit? Wala ba tayong karapan? Sino ba siya?". Tanong ko habang abala sa pag momop. 

"Gosh! Paige, asan kaba ha?". OA nitong tanong sakin. Napailing nalang ako. "Nag iisang anak siya ng may-ari ng Eleazar shipping company, un bang nag dadala ng mga balikbayan boxes galing abroad". 

"Malamang kaya nga balikbayan". 

"Tsk! Makinig ka nga. Wala pang kinakausap na babae yun sa campus maliban kay Amanda. Yung cheer leader. He's a totally snob and no one see him laugh.. Sikat siya. Sobra! Na feature pa nga sa isang magazine. Where have you been for almost 4 years in Arellano? You get my point? 

"Nope! And I've been studying.. Really hard!". Tska anong walang nakakakitang ngumiti? Eh! Nakikipag kindatan pa nga sa kababaehan kanina. Napailing nalang ako kay Emma. 

"What? He just laugh at you". 

"Oh! That kind of insulting.. by the way!". 

"Jezz!". Naiiling nalang itong umalis. 

Seriously. I don't get her point. He's just one of those spoiled brat. Mayaman na mayabang. Tsk! 

"Paige?". Biglang pumasok yung manager. 

"Yes Ma'am!". 

"Please, help Emma in the lobby. Medyo madaming customer". 

"Got it Ma'am,kukunin ko lang po ang cart". 

Natanaw ko si Emma na nag pupunas ng isang bakanteng mesa ng biglang may pumasok na akala mo nasa grand entrance sa isang party. Presko! Luminga linga ito at nag tama ang paningin namin. I saw him smile. But I ignored him and find my way to Emma. 

"Hi boss!". Ng makalapit ang mga ito binati pa ako ng isang kasama nito. Nanliit ang mga mata ko sa kanila. Pare-pareho silang may ibubuga sa pangangatawan man o sa mukha. Matangkad lang ng kaunti si Waje peru parehong matikas ang pangngatawan ng dalawa. What do you expect. Varsity players!. 

"Hindi healthy ang pagkain dito". Biglang sabi ko at tumigil si Emma sa pag liligpit at pinanlakihan ako ng mata. "Hindi bagay sa mayayaman na katulad niyo". 

"Will.. I love burger and fries". Nakangiti namang sagot ni Waje. 

"Whatever!". Tumalikod na ako ng  biglang nahagip ang isang tray ng lalaking sa kabilang table. Mabuti nalang at softdrinks lang ang laman. Bat ba kasi nasa tray pa ang softdrink!

"Oopps! My god! I'm sorry Sir". 

"What? Sorry? Hindi ka manlang tumingin sa dinadaanan mo!". Medyo tumaas na ang boses nito. 

"I'll get you another drinks Sir, I'm very sorry". Halos nag mamakaawa na ako dito. Kapag nalaman ng manager sigurado suspension abot ko. 

"Paige!". Sigaw galing sa kitchen. 

"Oh shocks!". Napapikit nalang ako. 

"Hey! Hindi naman niya sinasadya ang nangyari." Si Waje na nasa likod ko na. 

"Anong hindi? Sinasabi mo ba na kasalanan ko pa ngayon?". Ngayon galit na talaga ito at tumayo. 

"I'm sorry again Sir— ng bigalang hinawakan nito ang balikat ko at hinawi patungo sa likod nito. Dahil matangkad ito at malaki ang pangangatawan halos hindi ko na makita kung ano ang nasa unahan. May binubulong ito sa lalaki. 

"Ganun ba? Okay.. Thank you!". Saad ng lalaki at nag mamadaling umalis. Bumaling na ito sakin. 

"Pasensya na miss". 

"Sungit mo kasi! Mamahalin pa naman kita".

At pinindot nito ang tungki ng aking ilong. Nanlaki ang aking mga mata at tinabig ang mga kamay nito. Umakyat na atah ang lahat ng dugo ko sa mukha. Hindi pa ako naka recover sa huling sinabi nito. 

"Abat—

" Paige! See me at my office now! ". Patay! Si Ms. Sungit. Nakapamayway ito sa labas ng kanyang opisina. 

" I'm sorry Sir". Baling nito naman nito kay Wage na namumungay pa ang mata.

"Emma, serve them well". Saad nito.

Serve them? I rolled my eyes. Self service po ito! Umiling nalang ako at nag lakat palapit dito. Sinubukan kong hindi lingunin si Wage pero tumikhim ito at nag tama ang aming paningin, kumindat ito at ngumiti. Irap naman ang isinagot ko bago isara ang pinto.

Suspension nanaman aabutin ko.