LOGINShare
Simula
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56"Good morning Ma'am". Bati ko sa babaeng nasa reception area nang WCE. It is my first day being assistant supervisor ng isa sa mga hotel ng kompanyang under nito, may trainings muna na kailangang tapusin bago ang actual duties. Mas mainam daw ito para maging palagay ang mga bagong empleyado sa isat-isa. Sikat ang WCE sa buong bansa at maging sa ibang bansa. One of the leading company when it comes to hotels and restaurants as well as contraction equipments and advertising company.
"Yes?". Bahagya ako nitong sinulyapan at bumalik ulit sa ginagawa.
"I'm Paige Madrigal... Um.. It's my first day being an assistant supervisor, may I ask which floor is HR office?. Malumanay kung saad at nginitian ito.
" Ahh.. I see". Ngayon ay nakuha ko na ang atensyon nito.
"Akyat ka sa 2nd floor, left side sa open lounge may orientation ngayon para sa mga baguhan. Ma swerte kayo kasi ang big boss mismo ang mag oorient sa inyo". Nakangiti ngitong saad na nangingislap pa ang mga mata. Weird!
"Thank you Ma'am". Saad ko naman dito kahit na medyo nag tataka pa ako sa reaksyon niya. Nakasabay ko sa elevator ang iilan sa mga bagong recruit ng kompanya.
"Bago ka rin?". Tanong nang medyo matangkad at maputing babae. Naka suot ito ng cream skirt at red blouse with black shoes with two inches heels.
"Yeah! First job actually after so many years". Nahihiya kung sagot.
"Oh! Me too, but I'm a fresh grad". Nakangiti nitong sagot.
"Ella Santos, by the way".
"Paige Madrigal". Tipid kung sabi. We shake our hands.
Pag dating sa 2nd floor, namangha kami sa lawak at garbo ng kagamitan. Halos lahat may nakapalibot na big screen at iba't ibang advertisements ang pinapakita dito tungkol sa kompanya. May malawak at malaking mesa kung saan kakasya ang mga 20 ka tao. May mahahabang sofa din ito. May nakasulat na Employee's Area sa gitna ng malawak na silid. Sa gilid ay pantry area. Sosyal!
Maya-maya pa ay umingay na ang lahat. Batian at kwentohan. Dumating ang medyo may edad nang babae at tumikhim.
"Good morning everyone!". Maawtoridad nitong saad. Tumahimik ang lahat at natuon ang pansin dito.
"I'm Mrs. Santos, executive secretary of the CEO. I am here to welcome you all! Since, Our CEO cannot attend for today's orientation, Ms. Smith our HR will give you all the information that you need to know. All rules and regulations. Again welcome!". Tumango ito kay Ms. Smith at umalis.
" Sayang, akala ko pa naman yung CEO ang mag oorient ngayon... Subrang gwapo niya promise! Mahinang boses nitong sabi at kinikilig pa. Umiling lang ako at napangiti narin dito.
"All right good morning everyone — welcome to WCE group of companies!!—Sa subrang dami ng sinabi ng HR di ko nasundan kaya naman humingi nalang ako ng kopya ng rules at regulations at kung anu-ano pa. Medyo kinakabahan ako dahil sa ilang taong pagiging free-lancer abroad, sanay akong hawak ko ang oras sa trabaho.
10th floor ako na assign, may sariling cubicle kung saan may computer. Not bad! Higit pa dun may sariling pantry. Bongga!
"Hi! Tumayo ang ibang naroon at isa-isa akong pinakilala ng Auditor na si Mr. Sarmiento. Nasa med forties na sa tantya ko ang edad ni Sir.
" Everyone, these is Ms. Paige Madrigal, she will be the new assistant supervisor in one of our hotels". Tipid naman akong ngumiti sa bawat isa sa kanila.
"Sa wakas may maganda na rin tayong kasama dito sa 10th floor". Biglang singit ni Bryan ang nakalagay na name tag sa ID nito. Isa ito sa mga office clerk.
"Matagal nang may maganda dito oy!". Balik sigaw naman nang ilang kababaehan. Nag tawanan ang lahat at nakisali narin ako. Tahimik ko silang pinag masdan. Magaan agad ang pakiramdam ko. Biglang nawala ang kaba ko at napalitan ito ng excitement.
"Masasanay karin". Sabi naman ni Jana na katabi ko sa cubicle. Tumango lang ako bilang tugon.
"All right! Go back to work everyone!".
"Paige, tara ituturo ko sayo ang mga magiging assignments mo". Hila sakin ni Jana sa loob ng opisina ni Mr. Sarmiento.
"By the way, we are now with the partnership with other big telecommunication company. They decided to work together. Kaya may magaganap na contract signing sa friday. Then, all new employees will have their welcome party after the said event". Paliwanag ni Mr. Sarmiento na pinalakpakan ng lahat.
"Party! Party!". Hiyaw pa ng iba.
"Work first!". Natatawang saad ng aming boss at nag sibalikan na ang lahat.
"All right, Ms. Madrigal we have hell of works to be done before friday". Napabuntong hininga nitong saad.
Agad ko namang natutunan ang mga pinagagawa ni Jana dahil puro paper works lang ito, reports at iba pang sales details.
Abala kaming lahat sa loob ng opisina ni Mr. Abier Sarmiento nang wala anu-anong may narinig kaming bell.
"What's that?". Nakakunot nuo kung tanong kay Jana.
"Lunch time dear!". Walang anu mang sagot nito. Nakita kung nag inat si Mr. Sarmiento at tumayo.
"Lunch time".
What? Anu to kindergarten? High-school recess? May pa bell!
"Hey! I know whats your thinking?". Tanong ni Jana na mukhang nabasa kung anu ang nasa isip ko.
"Will its unusual you know". Kibit-balikat ko.
"Yeah! That all new employees say so". Natatawa nitong saad.
"Our boss is particular with his employees health, sabi nila ayaw nang boss ng may nag tratrabahong gutom or nag papalipas ng gutom. That bell will ring twice in a day. Lunch time and coffee break".
"Really? That odd".
"Yeah right! But he has a point anyway. We often forgot our meal especially when we were this busy". At tumayo na ito. "Tara sa canteen, baka magulat kapa lalo. Lahat ng kakainin mo, you can charge it in your pay slip".
"Seriously??". Mangha kung saad kasabay ng panlalaki ng mga mata ko. Tumawa lang ito habang tumatango.
"Okay!". Excited kung saad. Wow! This is great!. Bukod kasi sa madalas ay pareho kaming may pasok ng kapatid ko sa labas pa ito bumibili ng pagkain upang baunin sa school. Pareho kaming nag titipid nitong nakaraang araw sa dami ng pinag ka gastusan.
Last week lang ako dumating galing Rome at still in renovation ang bagong bahay namin kaya naman nasa isang apartment muna kami malapit sa dati kung boarding house noong college. Nasa last year na ngayong taon si Pierre at nag tratraining na din, may mag raket din itong sinasabi na di ko maintindihan kaya naman hinahayaan ko nalang ito basta masaya siya.
Kumaway si Jana sakin papuntang elevator.
Halos lahat nga ng emplyeyado ay bumaba sa canteen ng opisina, namangha ako dahil sakop ng buong floor ang canteen. Malawak na tulad ng isang restaurant at sa gitna ang mga pagkain. Buffet style ito at pag dating sa cashier they will swipe your ID then boom! Food without burning your wallet sa ngayon. Ang galing! Kaya naman pala nag uunahan mag apply ng trbho tuwing may opening ang WCE company. Nilibot ko ng tingin ang buong canteen, masayang nag uusap ang lahat.
"Ma'am Jana ilang taon na po kayo dito?". Tanong ko habang kumakain. Napansin kung may mga big bosses din ang narito katulad ni Mr. Sarmiento.
"Mag iisang taon narin at alam mo ba malaki na ang naipon ko. Hindi kuripot ang boss natin at madaming bunoses tska wag muna ako tawaging Ma'am, mag kasing edad lang naman tayo". Nakangiti nitong sagot.
"Swerte ko pala".
"Yes you are".
"First job mo ba?".
"Um.. Oo, peru nag trabaho naman ako sa probinsya nang tatlong taon, then, I worked abroad ".
"I'm into painting".
"Wow! That's nice!".
"How old our boss is? I mean the owner of these company?".
"He's young, 31 years old with 6 year old son—wait! Hindi mo ba binasa yung company book na binigay sayo?".
"Ha?".
"OMG! I forgot to tell you. Di bali basahin mo nalang, it contents of all information about the big bosses".
"Will... Um.. What WCE stands for?". Natigil ito sa pag kain.
"Seriously? Habang naiiling." Nag apply ka dito ng hindi nag background check? "
Nag kibit balikat lang ako.
" Ugh! It's Waje Clark Eleazar! Duh! And it now Eleazar group of companies! ". Muntik ko nang ibuga ang pagkain na nasa bibig ko. Nabilaukan atah ako.
" What happened? ". Nag aalala namang tumayo si Jana at tinapik ang tikod ko. Nahihiya akong yumuko at uminom ng tubig.
"He's married?".
"What? Of course, di kayang mag luwal ng lalaki nho! Kaya lang walang wife na pinakilala... Ah! We're not allowed to gossip about that, bawal". Nakakunot nuo parin nitong sagot sa tumigin sa paligid na para bang may makakarinig sa bulong nito.
"Okay kana?". Tanong ulit nito.
"I hope so". Sagot ko. Yeah! I really do hope that I'm okay... Waje? After almost 7 years we will see each other? I'm not sure if I'm okay, seriously.
Kasabay noon ang pag buhos ng mga alala... Ala-alang pilit ko mang kalimutan ay nakakakabit na sa akin, mga alala na sana nabura na noon paman. Mga alaalang kahit na isipin lang ay masasaktan ka lang. Mga alala-alang tanging ako lang ang nakakaalam.
Related chapters
Mr. CEO Forgotten Promise Chapter 1
6 years earlier... Beeeeeeep! Halos mapatalon ako sa gulat ng bumusinang sasakyan. Nang lingunin ko isa itong yellow wrangler. Sinisigaw ng kulay nito ang gara ng sasakyan. Napa ismid ako. Tsk! I'm sure the owner of that car is one of numerous filthy rich students here in Arellano Community College. "Paige here!". Napalingon ako sa tumawag habang pinupunasan ang hawak kung portfolio. Contains of my drafts. Nakita kung masayang kumakaway ang mga kaklase ko. "Hey! Why are you all here, outside?". Nagtataka kung tanong. "Inaabangan namin si Waje". Kinikilig pa na sagot ng isang kaklase ko. "Waje who?". Nakunot nuo kung saad. "Waje Clark Eleazar, miss! Tsk!". I heard him chuckle. Di ko namalayang nasa likod ko pala ito. Hinarap ko ito at ganoon nalang ang gulat ko. Holy molly! Ang tangkad at superb! Kaso presko! Tsk! I regaine
Last Updated : 2024-10-29Mr. CEO Forgotten Promise Chapter 2
"Ikaw kasi". Kanina pa nag tatatalak si Emma tungkol sa suspension ko. "Anong ako? Wala akong kasalanan?". "Pero grabe ha?! Yung ginawa ni Papa Waje. He acted like a knight and shinning armor". Kinikilig nitong saad habang yakap ang unan na parang nanaginip ng gising. "Fairytales!". Umirap ako dito at pinag patuloy ang pag eedit ng poem na assignment namin. "Tingin ko talaga nakuha mo attention niya Paige". Napalingon ako dito dahil seryoso na ito ngyon. Umiling lang ako. "Mag ingat ka! Balita ko lahat ng babaeng lumalapit at nalilink kay Waje hinaharang ni Amanda". "Don't think too much besh! Wala yun. Bored lang ang Waje na yun. Baka bukas di na nga ako kilala nun". Nag kibit balikat lang ako. Peru nag kamali ako. Dahil sa mga sumunod pang araw lagi itong naka buntot sakin. Iniirapan ko lang it
Last Updated : 2024-10-29Mr. CEO Forgotten Promise Chapter 3
"Grabe talaga Paige! First time kung makita si Fafa Waje na magalit kanina. Halos hindi makatingin ang grupo ni Amanda ng sigawan sila ni Waje. Nag mamadali itong buhatin ka." huminto ito at tumawa. "He lifted you with just one arm!". Ngayon nag pupunas na ito ng luha sa mga mata kakatawa. "Really?". Tanong ko dito habang nag bibihis. Medyo namangha ako. "Yeah! Kung nakita mo lang. Tarantang-taranta si Waje. Pati yung dalawa di alam kung anung gagawin. Utos dito utos doon ang ginagawa niya sa dalawa". Naiiling nitong saad. "Pero ha? Ang kulit ni Amanda, matagal na silang break ni Waje kung maka asta kala mo mapapangasawa and she's the one who cheated! May boyfriend siya habang sila ni Waje. Ngayon maghahabol siya? Kapal! ". Padabog itong naupo sa gilid ng kama ko. "Nagulat ako actually". Saad ko habang napapailing. "In my 4 years in college ngayon pa ako nasangkot sa gulo. Paano k
Last Updated : 2024-10-29Mr. CEO Forgotten Promise Chapter 4
Hatid sundo ako araw-araw ni Waje. Kung hindi man siya makakarating si Samuel o si Jerome ang nag hahatid sakin. Muntik pa nga kaming ma tsismis ni Jerome dahil nag kataong palabas ang mga reporter nang sunduin ako nito. Mabuti nalang at sasakyan ni Samuel ang ginamit nito. Nagtawanan kami nang nakalagpas na kami sa mga ito. Usap-usapan narin sa opisina kung sino ang nag hahatid at nag susundo sakin. Laging "Wala yun". Ang sinasagot ko dahil hindi ko naman talaga alam kung ano ang mayron kami ni Waje. Basta masaya ako kapag kasama siya at siguro naman ay ganoon din ito sakin.Madalas gusto ko siyang tanongin kung ano ang tingin niya sa relasyon namin, ngunit naisip ko ayaw kung umasa at masaktan pero kung si Waje naman ang pag uusapan, hindi na ako aangal. Mahal ko na talaga siya, sobra na minsan ay natatakot ako sa pwedeng maging kapalit nito. But they say when you love you have to deal with the pain and I guess I am strong enough to deal with it. Sana nga...
Last Updated : 2024-10-29Mr. CEO Forgotten Promise Chapter 5
"Saan ba tayo pupunta Waje?". Kanina ko pang tanong dito. Pagkatapos ng practice ay iniwan na namin ang mga kaibigan naming wala paring tigil sa pangungulit sa aming dalawa at higit kalahating oras na kami nasa byahe hindi parin ito nag sasalita. Pasulyap-sulyap lang ito habang pinipisil ang kanyang labi na para bang may malalim na iniisip. "Baby? !". Nakanguso nitong sabi. Natawa naman ako sa mukha nito. Soft side of Waje. Tama nga si Samuel. Mas gusto ko ang Waje na masayahin at makulit. "Englishiro!". "Baby?". "Baby? ! Okay! Baby saan tayo pupunta?". "Tagaytay". Nakangising sagot nito. "Wait—what???" "Don't worry uuwi din tayo agad". At bigla nitong hinawakan ang kabilang kamay ko at dinala sa labi nito. Naramdaman ko ang kung anung kiliti sa tyan ko sa ginawa nito. "Anung
Last Updated : 2024-10-29Mr. CEO Forgotten Promise Chapter 6
Nagising ako sa bigat ng kung anong bagay na nakadagan sa aking tiyan. Pag dilat ko tumambad sakin ang payapang natutulog na si Waje. Mahigpit ang pagkakayakap nito sakin at naka dantay ang kanyang hita samantalang nakapulupot ang isang kamay sa akin. Agad kung inayus ang magulo kung buhok at kinusot ang mga mata para matanggal kung ano mang nakadikit sa aking mukha.Mahimbing akong nakatulog kagabi. Kung iisipin ko lang ang mga nangyari kahapon. Hindi ko inaasahan ang ganito. Ngayon lang ako ng mahal at natakot na masaktan.Medyo magulo ang buhok nito at naka permi ang makapal na mga kilay nito. His distinctive nose that add to his handsome face. His natural red and heart shape kissable lips made me giggle. Waje is a description of a greek god and a perfect man. Sweet, caring and loving.Natigil ako sa pag mamasid dito nang bigla itong dumilat at ngumiti."Good morning!". Bul
Last Updated : 2024-10-29Mr. CEO Forgotten Promise Chapter 7
(May SPG dito😁 kunti lang. Hahaha)Pagkatapos namin kumain sa isang Chinese restaurants dumiretso na kami sa isang sikat na amusement park. Enchanted Kingdom. Tuwang tuwa ako habang papalapit kami at nakikita ko na ang malalaking rides. Ngunit napansin kung walang tao ang buong park."Huh? Close atah sila, babe"."Nope. Come on!". Hila nito sakin papunta sa gate. Tumambad sakin ang mga naka costumes na Disney characters."Wow!". Namamangha kung saad."You like it?". Sabi nito at yumakap mula sa likuran ko."I love it! Thank you." saad ko at tiningala ito para mahalikan sa pisnge."You're the boss". Bawi nito. "You can have all the rides you want!"."Ako lang?". Nakakunot nuo kung tanong dito."We, okay?". Natatawa nitong sagot at hinalikan akong muli sa labi."Nam
Last Updated : 2024-10-29Mr. CEO Forgotten Promise Chapter 8
Mag aalas nuebe na ng umaga ng makarating ako sa hospital. Tinawagan ko si Samuel para kumustahin ang kalagayan ni Waje. Hindi pa raw ito nagigising. Nag pasya akong e drop ang internship at bantayan si Waje."Hindi ito magugustuhan ni Waje, Paige". Naiiling na saad ni Emma habang nasa canteen kami ng hospital."Tama si Emma, Paige". Sabi naman ni Jerome."I can enroll in next sem. Besides mag iisang buwan naring walang malay si Waje. Ayaw kung umalis sa tabi niya. Gusto kung andyan ako paggising niya".Napabuntong-hininga lang ang tatlo. Sa susunod na linggo ay graduation na nila. Dahil nag drop ako sa internship hindi ako kasali sa graduating student.Pabalik na kami sa kwarto ni Waje nang mapansin namin ang takbuhan ng iilang nurse at doctor. Nagkatinginan kaming tatlo at nag mamadaling tinungo ang kwarto nito. Nadatnan naming nakaupo na si Waje at sa tabi nito ay si Ama
Last Updated : 2024-10-29
Latest chapter
Mr. CEO Forgotten Promise Chapter 49
Positive?Positive?Po-positive?"Congratulations, Ms. Madrigal you are three weeks pregnant". The doctor's voice still ringing into my head.Waje open his mouth widely.Positive?Positive?Po-positive?"Congratulations, Ms. Madrigal you are three weeks pregnant". The doctor's voice still ringing into my head.Waje open his mouth widely.Samuel yelp.“I’m gonna be an uncle!”May mga ilang nurses na nakuha nito ang atensiyon. While Waje remain in his seat.“Waje…I-“Am I dreaming?” Mahina nitong saad at kumurap-kurap ang mga mata.We heard Samuel chuckle ganoon din ang mga magulang nito.“I assure you Mr. Eleazar that you are not”. Natatawang saad naman ng doctor.“I’m gonna be a dad…again”. Maluha-luha nitong saad.Agad itong tumayo at niyakap ako.“God! Thank you, baby”.Tumulo na din ang luha ko sa kaligayahan. I am so happy. Overwhelmed and satisfy.Kahit na wala sa plano. Marahan kung nilapat ang aking mga kamay sa flat ko pang tiyan.A baby. There’s a baby in my tummy. Mine and W
Mr. CEO Forgotten Promise Chapter 48
Paige POVMalimit akong mahilo nitong nakaraang mga araw. Simula kasi ng bumalik kami ni Waje galing Singapore ay pareho kaming nag habol ng mga naiwang trabaho. Madalas pa din ako nitong isama sa site sa isa sa mga branch ng bagong Hospital kung saan kompanya ang main contractor.Baka din sa init ng panahon. Mag babakasyon na at mas lalong maraming guest ang nag bobook tuwing ganitong season. Iniisip ko ding mag plano nang bakasyong naipangako namin kay Fash.“Ma’am ayos lang po ba kayo?”.I lifted my head to give my secretary a tight smile.“Sa init siguro”. Saad ko dito. Tumango naman ito ngunit nanatiling nakatayo sa pinto.“Eh... kasi ma’am… ano po”.Kumunot ang nuo ko. Why is she stuttering?“Is there something wrong?”.Akmang tatayo ako ngunit napasapo agad ako sa aking nuo. Feeling ko babaliktad ang sikmura ko kaya naman di ko alintana ang bigat ng ulo ko at agad nang tumakbo sa banyo.I emptied my stomach that it hurts so bad. I groan. Why is this happening.“Ma’am! Ma’am? Ar
Mr. CEO Forgotten Promise Chapter 47
Waje POVDahil napag pasyahan ni Paige na manatili muna sa hotel para makapag pahinga ay nag pasya din akong e move lahat ng meetings ko sa Hotel restaurant na nasa baba lang ng building.I let Paige seat by my side while having a meeting. Matiim lang din naman itong nakikinig. Minsan she is asking questions about the contract. Earlier when we arrived I saw how Mr. Lancaster eyes goes wide. His wife is a friend of mine an agent asigned in US."I never thought that I got to see you having a puppy eyes, Waje". He said sarcastically.I saw how Paige face flushed.Napailing ako."Fuck off, Lancaster".Lance just cuckle while extending his hands."Lance Lancaster, nice to meet you". Agad namang tinaggap ni Paige ang kamay nito."Paige Madrigal-"My girlfriend". Putol ko dito habang ginagala ang paningin sa table namin.That earns giggles from others."My wife will join us shortly". Lance wave his hands towards the table bago bumaling sa akin."Why are we having this boring meetings while
Mr. CEO Forgotten Promise Chapter 46
Paige POVIt’s a long night for us. Tyler and I spend our night watching movie. Kapag wala si Waje I make sure na naalagaan at natitingnan ng maayos ang anak nito. Kaya naman maaga akong umuwi para sunduin ito kanina sa school. Dumaan kami sa park sa loob ng village bago kami tuluyang umuwi. I sent bunch of pictures to his dad. We were cuddling while watching movie when Tyler suddenly taps me.“Mom can I sleep in your room tonight?”.Napangiti ako nang tingnan ito. He is cutely pouting. Fash Tyler is being extra clingy kapag kaming dalawa lang and I love it. Pakiramdam ko ay akin siya at sa akin siya galing.Hinila ko ito para yakapin. I kiss the top of his head.“Of course, my baby. I though we already established that... Lagi kang matutulog dito kapag wala si daddy”.“Mom! Not a baby and I know. I promise dad that I will protect you”.Natawa ako sa tinuran nito. Not a baby but act like one. Hindi ko na isinatinig iyon.“Still our baby”. Mahina kung saad.“When is dad coming home?”.
Mr. CEO Forgotten Promise Chapter 45
Waje POVSince Paige at her team is now in Hawaii. Fash and I spend each others company with his grandparents. My mother keeps on asking me about marriage. I don’t want to disclose what I have been planning.Yes planning... I have been searching for a weeks now. Nag dadalawang isip pa ako kung sasabihin ko kina Jerom at Samuel. Panigurado abut-abot namang katiyaw ang matatanggap ko sa dalawang iyon. I don't mind though... I want to make our relationship legal. I think and I feel I am much ready to level up our relationship.May mga kailangan lang akong e-finalize na mga bagay-bagay and I am ready to take a break. Ilang buwan na din ang nagdaan mula ng magbakasyon kami na kami lang talagang pamilya. Fash been asking us about going to Hongkong, iyon daw ang gusto niyang puntahan pag sapit ng bakasyon.Paige been busy since she became the head resource officer in our company. Hindi na ito sa hotel nag oopisina kundi sa minsmong building na kaya naman kahit na madalas kaming magkita tuwi
Mr. CEO Forgotten Promise Chapter 44
Paige POVIt has been two months since that night and our relationship became stronger. We are basically living together and what makes me happy is that his son, Fash, now our son is happy with my presence. Iyon lang ay kontento na ako. Waje always makes sure to put us in his priority.May mga araw na may di iniisahang pagkakataon at natutoong nasa ibang bansa ito ngunit di ito nag aatubiling umuwi agad para sa amin.Ang mga magulang naman nito ay masaya din sa nangyayari.The whole company now aware of Waje and I story back before when we were on college. Nangyari iyon noong nag post ang school namin ng pictures namin dahil ang batch namin ang kasalukuyang sponsor para sa reunion na dinaluhan ng malalaking pangalan dahil karamihan ng mga batchmate ay galing sa mga may kayang pamilya at nakapag pundar sa sariling negosyo o namana mula sa kanilang mga magulang.It was an old picture of us while celebrating their basketball championship. Malaki ang ngiti naming dalawa habang nakaakbay
Mr. CEO Forgotten Promise Chapter 43
Paige I've been contemplating while preparing our dinner. Sa totoo lang matagal ko na din namang hinanda ang sarili ko. I know I love him and he loves me too despite of all the changes we've been through. I sense him entering the kitchen and stand besides me. His gaze is intense. "Ang bango mo". Mahinang bulong nito. "We should eat first". "You know, baby... you don't have to do this... Hindi kita minamadali and alam mong I respect whatever your decision is". Bahagya akong natawa and finally locking my eyes into him. He stares at me fondly. My hear swells with love. "What are we waiting for, babe?". I lowered my voice. I bit my lips. His eyes averted into it. "Now... I don't think I'll be able to eat". Saad nito at agad akong siniil ng hal*k. His kisses were intense and like a hungry predators biting my lower lip. I responded the same intensity. I've been contemplating while preparing our dinner. Sa totoo lang matagal ko na din namang hinanda ang sarili ko. I know I love him
Mr. CEO Forgotten Promise Chapter 42
WajeIt's been a long day and I can't wait to see her."Pwede ba makinig ka muna". Samuel is currently making his presentation for our new collaboration with an international pharmaceutical company.I signed loudly."It's been decided and we already agreed to it. Hindi ko alam kung ano pang problema mo?". Naiiling kung saad dito.He then glares at me."But why are you so eager to get home? Huh? Waje?". Jerome playfully wiggles his brows.And that's the cue... Samuel suddenly stopped and eyed me with curiosity."Bakit nga ba?". Tanong naman nito.Napailing ako."I'm just tired okay". Natatawa kung saad sa mga ito.They both groan."You just wanna see your family". Nakangising saad naman ni Jerome.I smiled widely."Aha!". Samuel snaps." Come on, man! I have to attend an international convention at alam niyo namang di ko maisasama si Paige—"Right...right". Samuel says and gesture to shoo me."Last page of presentation and I'll go". They both nod at nag patuloy kami sa discussion. Mag
Mr. CEO Forgotten Promise Chapter 41
We spend the rest of the weekend together at home. Watching, painting, cooking and playing. It is clear to me now that I am part of this beautiful family. Ang panaka-nakang nakaw na mga halik ni Waje tuwing hindi nakatingin ang anak nito ay nag papasigla sa aking puso at ang makita silang masaya. We ended up cuddling at night while watching a movie. Nag paalam silang uuwi noong linggo ng hapon pagkatapos naming mag simba. Tuwang-tuwa si sister Mary ng makita kaming magkakasama. Ayaw pang umuwi ni Fash kaya naman wala kaming nagawa kundi pangakuan ulit ito ng pasyal sa darating na weekend. It’s been 3 months at naging routine na namin ang pamamasyal tuwing weekend. Madalas ay ako na din ang nag aattend sa mga school gatherings and meetings ni Fash. Waje and I are happy with our progress, maging sina Jerome at Samuel at iba pa ilang kaibigan ay natuwa ng malamang kami na ni Waje ulit. We didn't really talk about it, we instead show them that we a
