Chapter 3

"Grabe talaga Paige! First time kung makita si Fafa Waje na magalit kanina. Halos hindi makatingin ang grupo ni Amanda ng sigawan sila ni Waje. Nag mamadali itong buhatin ka." huminto ito at tumawa. "He lifted you with just one arm!". Ngayon nag pupunas na ito ng luha sa mga mata kakatawa.

"Really?". Tanong ko dito habang nag bibihis. Medyo namangha ako. 

"Yeah! Kung nakita mo lang. Tarantang-taranta si Waje. Pati yung dalawa di alam kung anung gagawin. Utos dito utos doon ang ginagawa niya sa dalawa". Naiiling nitong saad.

"Pero ha? Ang kulit ni Amanda, matagal na silang break ni Waje kung maka asta kala mo mapapangasawa and she's the one who cheated! May boyfriend siya habang sila ni Waje. Ngayon maghahabol siya? Kapal! ". Padabog itong naupo sa gilid ng kama ko. 

"Nagulat ako actually". Saad ko habang napapailing. "In my 4 years in college ngayon pa ako nasangkot sa gulo. Paano kung ma record yun? Nag aply pa naman ako sa malaking tv network para sa internship". Saad ko sito at inabala ang sarili sa pagbibihis.

"Don't worry, kasi dinig ko sila Amanda lang ang kinausap... will andun si Waje, you better ask him. Yun talaga inaalala mo?". Sagot naman nito habang nakakunot ang nuo. 

"I don't know, kung kaya ko pang makipag usap sakanya". Napabuntong hininga ako. Oo nga at tinulungan niya ako peru siya parin ang dahilan bat ako napag initan ng girlfriend niya. Tsk!

Napaintad kami ni Emma ng tumunog ang cellphone ko.

"Unknown number". Baling ko rito.

"Sagotin mo mamaya yung internship yan". Sabat naman nito. Agad ko namang pinindot ito.

"Hello".

"Hey! Didn't I tell you to rest?". Baritonong boses ng nasa kabilang linya. Bigla akong kinabahan. Waje! How did he know my number?? Umirap ako.

"You know I can sense that you just rolled your eyes."

"How did you know?".

"Is your eyeballs still intact?".

"Abat—

Naputol ang sasabihin ko nang may kumatok sa pinto. Agad namang tumayo si Emma.

" I have food delivered to your place... It is to make your self feel better. And your welcome!".

"Hindi na kailangan". Sagot ko dito sa maliit na boses.

"Too late. Eat and rest. I'll pick you up tomorrow! Goodnight, sorry ulit". Ngayon subrang lakas na ng tibok ng puso ko na kahit ako nabibinge sa tunog nito.

"Thank you! Okay na ako. Good night!". Sagot ko dito. Isang mahinang tawa lang ang isinimagot nito bago binaba ang tawag.

"Wow! Special delivery with flowers pa huh?". Makahulugang sabi ni Emma.

"Guilty lang siya". Sagot ko na nangingiti. 

"Oh! Talaga?". Ngayon ay naningkit na ang mga mata nito. "Siya ba ang tumawag?".

Tumango lang ako bilang tugon. Isang bouquet ng red roses at ilang Tupperware ng pagkain ang nasa harap namin ngayon.

"Alam mo, iba na yan!". Ani Emma habang binubuksan ang bawat lalagyan ng pagkain.

"Ikaw talaga!". Napailing nalang ako. Iba na atah talaga dahil iniisip ko palang na magkikita ulit kami bukas at dina ako nakatulog, hindi ito pwede. Mahirap ang umibig. Hindi ako handa. Gusto kung makaahon sa buhay bago harapin ang sarili kung kaligayahan,ngunit ano to? Masaya ako at nasasaktan sa pag iisip na baka sa huli ay di ko rin kayang tanggihan ang kapalaran. Sa dami ng aking iniisip di ko namalayan kung anong oras na ako nakatulog. Kaya naman para akong lutang kinaumagahan.

"Paige! Emma! Andito na ang sundo niyo!". Tawag ni Ate Rose mula sa baba.

"Paige hurry! Andyan na ang prince charming mo!". Hatak naman sakin ni Emma.

"Dahan-dahan naman!". Reklamo ko dito.

Dahil sa hatak ni Emma lumihis ng kaunti ang paldang suot ko. Tanaw ko si Waje na nakapamulsa sa labas ng kanyang sasakyan. He's wearing a dark blue long-sleeved at dark pants. He's a bet matured when he dressed in business attire. Napalunok ako. Holy molly! Such a great and handsome man waiting for me. Sampalin ko kaya ang mukha ko baka panaginip lang ito.

Nagtaas ito ng kilay ng makalapit kami.

"Aren't you wearing too short?". Nakataas parin ang kilay nito.

"Will Sir, Good morning! No it's not". Mariing sagot ko naman dito.

"Tsk! You have a short legs".

"Abat! Paki mo!".

"Oy! Kay aga-aga naman niyan". Pumagitna na si Emma saming dalawa.

"Tsk! Come on". Tumalikod ito at pinag buksan ako ng pinto. Tinulak naman ako ni Emma kaya naman muntik pa akong madapa mabuti nalang maagap na nahawakan ni Waje ang kamay ko.

"Careful baby". Anas nito. Habang hawak ang kamay ko. Bigla kung naramdaman ang init ng aking pisnge.

Baby daw!". Natatawang sigaw ni Emma. Nakisali naman si Ate Rose sa pang aasar. Napakamot lang ng ulo si Waje ako naman ay pumasok na sa sasakyan nito ng hindi manlang ito nililingon.

Mamaya pa ang schedule ni Emma for internship interview kaya naman di siya nakasabay samin. Feeling ko tuloy sinadya niya lang talaga ito para mag kasama kami ni Waje. 

"Are you hungry?". Tanong nito habang nasa Edsa na kami.

"Kumain naman ako".

"Good!".

Yun lang at tahimik naman kaming dalawa. Pagdating sa kompanya kung saan ang internship namin ay agad akong nag paalam dito.

"I'll call you later". Pahabol nito. Tumango lang ako bilang tugon.

My day went smooth. Nag tour kami sa buong studio at pinaliwanag ang magiging assignments namin. 

"Naku! 1pm na pala... Nakalimutan kong mag lunch!". Saad ni DJ Lhyn na siyang mag tritrain sakin. " You can take your lunch Paige". Baling naman nito sakin habang nag iinat. "30 minutes". Pahabol nito. 

"Thank you Ma'am!". Tango ko at napangiwi. Kanina pa ako gutom.

Tiningnan ko ang cellphone ko sa locker at muntik kunang mabitawan ng makita kung 78 missed calls from Waje. Seriously? Bigla akong kinabahan. What if it's emergency? 

Agad akong nag tipa ng sagot dito. 

Me:Mag lulunch palang. 78 missed calls? Really? 

Waje: What???? It's 1pm! 

Me: I know. 

Waje:You know? But you didn't tell them? 

Me: No. 

Waje: I'll be there in a bet. 

Me: NO! 

Waje: I'm in the parking lot. 

Me: What? 

Waje: Take your lunch. 

Unbelievable! Napabuntong hininga nalang ako sa reply niya. Di na ako nag reply dito sa halip ay bumaba ako sa parking area. Umiling akong di makapaniwala ng makita ito. 

"Wala kabang internship? Field study?". Bati ko dito. 

"I'm doing it in our company, anyway!". Sagot naman nito. Napansin kung naka coat and tie na ito ngayon. 

"Galing ka meeting?". Namamangha kung tanong dito. 

"I'm in the middle of the that when you texted me". Kibit-balikat nito. Nanlaki ang mga mata ko. 

"Seriously?". Medyo tumaas na ang boses ko. 

"It's okay! Your lunch is more important than that deal". Hindi manlang ito nautal ng sinabi niya yun. 

"Hindi mo ako obligasyon!". Matigas kung sabi dito. 

"I know... I want to do this okay?". Malambing na saad nito sakin na ngayon ay nag taas na ng tingin upang salubungin ang titig ko. Nag iwas naman ako ng tingen. 

"Here, eat this first!". Sabay abot sakin ng pagkain. Rice, chicken and stemmed broccoli. Napangiti ako. My fab! 

"How did you know I like this?". 

"Simply, I ask Emma. Masarap ba?". Tanong nito. 

"Hummm". Tango lang naisagot ko. Nahagya naman itong natawa. 

"You're so cute like a baby!". 

"Stop it!". Saway ko dito. Nasa back set kami ngyon ng kanyang sasakyan at nilatag niya ang pagkaing dala. 

"Bat dika kumain?". Tanong ko dito. 

"I'm fine. I brought this for you". 

"For me? You think kaya ko tong kainin lahat?". Tiningnan ko ito ng masama. 

"You have to gain weight. Seriously!". Sagot naman nito. 

"Manahimik ka nga Waje". Dahil sa sinabi nito ay bahagya kung tinampal ang braso nito. Agad naman nitong hinuli ang mga kamay ko at pinag sinop ang aming mga daliri. 

Akmang babawiin ko ngunit humigpit ang hawak nito. Ramdam ko ang init ng mga palad nito. 

"You have a baby hands". Habang sinisipat ang mga kamay naming dalawa. Malaki ang mga kamay na may mahabang mga daliri. Habang halos masakop nito ang buong kamay ko. 

"Tumigil ka nga. Kumakain ako". Marahang saad ko dito. 

"Do it with one hand. I want to hold your hands". 

"Hirap kaya!". Pag mamaktol ko. Pigil ang ngiti. 

"Don't pout!". 

Napalabi ako sa sinabi nito. 

"I'm done!". Saad ko pag at tumayo na. Hawak parin nito ang aking kamay. 

"Iinom ako, please!". Umirap ako dito nang hindi parin binitawan ang kamay ko. Binuksan nito ang bottled water ng walang kahirap hirap. Biglang tumunog ang cellphone ko. Hudyat na kailngan ko nang bumalik. 

Nag aalinlangan nitong binitawan ang mga kamay ko. Napatingin ako dito. Tela batang inagawan ng lollipop ang itchura nito. And gosh! He's pouting. 

"Aakyat na ako,thank you ulit sa food". Tumango lang ito habang isa isang nilalagay ulit sa paper bag ang mga pagkaing dala. Tahimik ko itong pinag masdan at wala sa sariling tumingkad ako para maabot ang pisnge nito. Isang mabilis na halik ang ginawad ko dito na ikina bigla naman nito. Sinamantala ko ang pagkabiglang naramdaman nito para mabilis na umalis at sumakay sa elevator. Hinabol ako nito ng tingin at nakangiti akong kumaway dito. 

"Careful! Don't run... I'll pick you up later!". Pahabol sa sigaw nito habang di maalis ang ngiti. 

Para akong tangang nakangiti mag-isa habang paakyat ang elevator. Huminga akong malalim, subrang lakas ng tibok ng puso ko. I'm done. Sure I am.