HINDI pa rin matahimik ang kalooban ni Clyde dahil sa misteryosong paglitaw ng iniregalo niyang bracelet kay Callie. Palagi niya itong dala kahit saan at palagi niya iyong tinitingnan. Iniisip ang lahat ng posibleng dahilan kung bakit iyon naroon sa Barry Hills. Ninakaw ba iyon kay Callie? Pero kailan pa? Wala siyang naaalalang sandali na hindi iyon suot ni Callie sa tuwing nagkakasama sila. Noong namatay ba ito iyon nawala? Kung noong gabi ng trahedyang iyon ninakaw rito, may posibiladad na ang kumuha n'on ay may kinalaman sa pagkamatay nila at naroon ito ngayon sa Barry Hills.Napapikit siya at bumuga ng hangin. Inilapag niya ang bracelet sa ibabaw ng kaharap na mesa. Sumasakit na ang ulo niya sa labis na pag-iisip.Tiningnan niya na lamang ang chocolate shake na nakapatong sa mesa. Binili niya iyon sa katabi niyang food truck. Unti-unting sumilay ang maliit na ngiti sa kaniyang labi. Chocolates always remind him of Callie. Hindi siya mahilig sa tsokolate pero iyon ang binili niya d
HINILOT-HILOT ni Marcus ang palapulsuhan matapos suntukin sa mukha si Clyde. Nasapo niya ang kaniyang ulo dahil sa biglang pagkahilo dulot ng alak na ininom niya. Hindi niya maiwasang ma-guilty habang tinitingnan si Clyde na nakabulagta sa kalsada at walang-malay. Iyon kasi ang unang pumasok sa isip niya na gawin para mabawi rito ang bracelet ni Calista."Sigurado akong nakita na kita noon... pero saan?" nagtataka niyang tanong habang tinititigan ang mukha ni Clyde. Pamilyar sa kaniya ang mukha nito subalit sa dami na ng mga taong nakasalamuha, hindi niya na maalala kung saan niya ito nakita noon. Umiling-iling na lamang siya. "Hindi na iyon importante."Hinila niya si Clyde patungo sa gilid ng kalsada at pinasandal sa isang puno. Sunod, nagsimula na siyang kalkalin ang laman ng bulsa ng suot nitong leather jacket. Napangiti siya nang nakuha niya na ang bracelet ni Calista.Tiningnan niya nang masama si Clyde. Iniisip niya kung paano napunta rito iyong bracelet gayong hindi naman ito
TILA isang musika sa pandinig ni Calista ang mga tumatawang boses ng mga batang tinuturuan niya. Sa tuwing nakakasama niya ang mga ito ay palagi niyang naaalala si Morgan. Sa pamamagitan ng mga batang iyon, kahit papaano ay nababawasan ang kaniyang lungkot dahil sa pangungulila sa anak.Pumalakpak siya nang mabasa ng mga bata ang isa sa mga pangungusap na isinulat niya sa white board."Okay, ngayon itong pangalawang pangungusap naman ang basahin niyo nang sabay-sabay," nakangiti niyang sabi sa mga bata. Itinutok niya na ang hawak na marker sa nakasulat na pangungusap. Muli siyang napangiti nang maayos uli iyong nabasa ng mga bata. Pupurihin niya sana ang mga ito nang bigla siyang natigilan nang biglang sumuot sa kaniyang pang-amoy ang amoy ni Clyde.Dumoble ang bilis ng tibok ng kaniyang puso dahil sa kaba. Base sa tingkad ng amoy ni Clyde, sigurado siyang nasa malapit lang ito. Kailangan niya nang magtago.Akmang pipihit na siya sa kaniyang likuran upang tumakbo pabalik sa tenement na
SOBRANG naiinis si Clyde nang dumating siya sa kanilang kampo. Nalaman niya kasi na dumaan lang naman doon ang Tito niya para tingnan ang lugar pagkatapos, umalis din kaagad. Ni hindi niya nga rin nakausap ito dahil hindi niya na rin naman ito naabutan.Tiningnan niya si Allen na ngayon ay tatawa-tawang nakaupo sa silya habang nanonood ng video sa cell phone nito. Naroon sila ngayon sa isa sa mga tent nila."Aren't you supposed to go back to your teammates? Kanina pa dapat kayo nagsimulang mag-training.""Kakilala mo pala Sir si Ate Calista," nakangiting sabi ni Allen habang naka-focus pa rin ang mga mata sa pinanonood. Tila hindi man lang nito binigyan ng pansin ang sinabi niya.Dahil sa sinabi ni Allen ay nagpasya siyang alamin na lang dito ang mga gusto niyang malaman. Kinuha niya ang cell phone nito at ipinatong sa mesa. Nagtataka namang napatingin ito sa kaniya."Paano mo siya nakilala, Trinidad?""Si Ate Calista po?"Tinanguan niya ito. "Siya nga.""Kaibigan po siya ni Ate Aimen
NAPALINGON si Clyde sa mababang tarangkahan ng bakanteng lote sa tabi ng kanilang barracks nang marinig na may pumalakpak doon. Nakita niya si Allen na nakatayo roon at nakangiti siyang tinitingnan. Dahil sa nakatuon ang buong atensyon niya sa pagsasanay ay hindi niya namalayan na pinanonood pala siya nito. Itinukod niya ang dulo ng hawak na espada sa lupa at nakasimangot na tiningnan ito.Sumaludo si Allen sa kaniya na bihira lang naman niyon gawin. Marahil nagbigay pugay ito sa kaniya dahil naroroon din ang ilan sa mga sundalong sakop niya.Tumungo siya sa bahagi ng tarangkahan kung saan nakasabit ang tuwalya niya. Kinuha niya iyon at nagpunas na ng pawis. Lumapit naman sa kaniya si Allen."Galit na galit, Sir ah," sabi nito.Hindi siya sumagot dahil halata naman iyon sa bawat wasiwas niya ng kaniyang espada. Inaamin niya, hindi siya nakatulog nang maayos dahil doon sa lalaking kasama ni Callie kagabi. Ang dami niya na ngang problema ay dumagdag pa ang lalaking iyon."Pwede ko bang
"THEN, was it you?" tanong sa kaniya ni Clyde.Nagulat si Calista sa tanong ni Clyde ngunit sa abot ng kaniyang makakaya ay ginawa niya ang lahat para patatagin ang anyo."Pinaparatangan mo ba ako?" Bakas sa tono ng pagsasalita niya ang inis.Unti-unting lumambot ang ekspresyon ng mukha ni Clyde at nginitian na siya ulit. "Well, hindi mo naman kasi sinasabi sa akin kung ano talaga ang nangyari kaya wala akong ibang magawa kundi ang manghula."Mas lalo siyang napasimangot sa sinabi nito. Alam niya na sobrang laki na ng atraso niya rito dahil sa dami na ng mga lihim na itinatago niya subalit hindi niya lubos maisip na kaya siya nitong pag-isipan ng ganoon. "At 'yan ang naisip mo?"Naiiling na natawa si Clyde dahilan para mas lalo pa siyang mainis. Pinag-ti-trip-an ba siya nito? "I was just provoking you to tell me the truth," sabi nito.Inirapan niya ito at nilayuan nang kaunti. "So, ito pala iyong sinasabi mo na hindi mo ako pipiliting magsalita," sarkastiko niyang sabi. "Liar."Umark
HINDI kaagad na nakapagsalita si Clyde matapos marinig ang sinabi ni Calista. Hindi niya inaasahan iyon ngunit hindi na rin naman siya nagulat. It seems like he already knew that that time would come sooner or later."You should at least tell me the reason why I should stop seeing you," seryoso niyang sabi kay Calista.Muli, nag-iwas ng tingin si Calista. "I just don't want us to be together again."Nasaktan siya sa sinabi nito. Ito ba ang nararamdaman nito simula noong unang beses silang nagkita ulit doon sa Barry Hills?Sa kabila ng sama ng loob na nararamdaman ay hindi niya iyon ipinakita. Tinanguan niya lang si Calista. "Fine."Nakita niya ang pagkabigla sa mukha nito nang kaagad siyang pumayag sa gusto nito."Pero bago ko gawin 'yang gusto mo, you should also do something in return. Tell me everything." Binigyang diin niya ang huling salita niyang sinabi."There's nothing to tell, Clyde. Anim na taon na ang lumipas... Wala na rin namang mababago kahit pa sabihin ko sa 'yo ang mga
PAGKABABA na pagkababa ni Clyde ng minaneho niyang army truck ay ang grupo ng kapulisan at ang mga nag-uumpukang mga tao ang bumungad sa kaniya. Nabalitaan niya na nagkaroon ng patayan kanina sa isang eskinita malapit sa palengke at hindi niya inasahan na bigla siyang tatawagan ng chief of police ng Barry Hills. Hindi kasi pangkaraniwan iyon dahil tinatawagan lamang sila ng mga ito sa tuwing ang krimen ay may kinalaman sa mga taong-lobo."Captain Martin," salubong sa kaniya ni Chief Montezor, ang chief of police sa bayang iyon. Sumaludo ito sa kaniya at ganoon din ang ginawa niya rito.Pinatabi ni Chief Montezor ang mga usyosero at sinamahan siya papasok ng eskinita, doon sa crime scene.Bumungad sa kaniya ang bangkay ng isang lalaking sa tantiya niya ay nasa treinta ang edad. Bukod sa naliligo na ito sa sariling dugo ay halos humiwalay na ang ulo nito sa katawan dahil sa tindi ng tama nito sa leeg.Nilapitan niya ang bangkay at sinuri ang sugat. Nagtagis ang kaniyang mga bagang nang
13 years later..."KAILAN po kayo babalik ulit, Mommy?" nakangiting tanong ni Morgan sa Mommy Aimen niya na kausap niya through a video call.Matagal nang naninirahan sa ibang bansa si Aimen at doon na rin ito nakabuo ng sarili niyang pamilya. Natupad na rin nito ang pangarap na maging isang fashion designer. Sa kabila ng pagkakaroon na ng sariling pamilya, taon-taon pa rin itong umuuwi para bisitahin ang kapatid niyang si Allen at ang anak na si Morgan. Mabilis namang nakapag-adjust si Morgan sa set-up nila. Matalino ito at nauunawaan nito na hindi katulad ng ibang mga normal na tao ang pamilya nila.["Miss mo na ba ako, huh, baby?"] nakangiting tanong ni Aimen kay Morgan."Mom, dalaga na po ako," kakamot-kamot sa batok na sabi ni Morgan.Natawa nang mahina si Aimen pagkatapos, umiling-iling. Napangiti naman si Morgan nang bigla na lang sumulpot sa screen ang mukha ng tatlong taong gulang na kapatid niyang si Kenny. Nakisingit na rin ito sa pag-uusap nila ng Mommy Aimen niya. Sandali
MULA sa loob ng nakaparadang van, tahimik na tinatanaw nina Calista at Althaia sina Aimen, Clyde, at Morgan na masayang magkakasama sa parke. Karga-karga ni Clyde si Morgan habang si Aimen naman ay nakangiting pinupunasan ang palibot ng labi ni Morgan dahil sa kumalat ang kinakain nitong ice cream.Sinulyapan ni Althaia si Calista na nakaupo sa shotgun seat. Nakangiti man ay nabakas niya sa mga mata nito ang inggit kina Clyde at Aimen. That was her dream—ang bumuo ng pamilya kasama si Clyde. Subalit tila sa ibang tao na ng lalaki tutuparin iyon.Ibinalik ni Althaia ang tingin kina Aimen at saka muling sinariwa ang huli nilang pag-uusap.(Flashback)Halos kinse minutos nang nakaupo sa bintana ng kusina si Althaia subalit hindi pa rin napapansin ni Aimen ang presensya niya sa lalim ng iniisip nito. May hinuha siya sa dahilan ng paglalayag ng isip nito."I heard nagkita na kayo."Pumuno sa buong kusina ang tunog ng pagkabasag ng pinggang hawak ni Aimen nang magulat sa biglang pagsasalita
ILANG metro mula sa mga taong-lobong nagsasayawan sa palibot ng malaking siga, nakaupo sa isang malaking troso si Calista katabi sina Althaia at Mang Sebastian. Tahimik lamang na pinanonood ng mga ito ang mga katribo sa kanilang mga ginagawa.Hindi magkamayaw ang tuwa na nararamdaman ng mga taong-lobo sa muling pagbabalik ni Calista. Sa gitna ng gubat, naghanda ang mga ito ng sari-saring pagkain at ipinagdiriwang ang ligtas na pagbabalik nito.Noong araw na naganap ang pakikipagsagupaan ng mga taong-lobo laban sa mga sundalo ng WW-Force, nang humupa ang labanan at nakaalis na ang mga sundalo, bumalik si Althaia kasama ang ilan sa mga katribo niya para kunin ang katawan ng mga nasawi nilang kasamahan.Hinukay nila ang mga bangkay ng mga ito sa pinaglibingan ng mga kalaban at doon natuklasan nila na may ilan pa sa mga kasamahan nila na buhay at kasama na roon si Calista. Bagama't kalunos-lunos na ang sinapit, nabigyan ng pag-asa si Althaia nang matuklasan na may pulso pa ito.Ilang buwa
NAPAKO sa kinatatayuan si Clyde. Nakatulala kay Calista. Bahagyang bumukas ang bibig niya para magsalita subalit wala siyang mahagilap na salita sa rami ng gusto niyang sabihin at itanong kay Calista.Nakangiting lumapit si Calista sa hapag at inihain ang mga niluto. "Morgan honey, breakfast's ready."Mabilis namang binitawan ni Morgan ang mga laruan at patakbong lumapit kay Calista. Inilalayan naman ito ni Calista na makaupo sa upuan na bahagyang may kataasan. Bumaling ito sa kaniya at muli siyang nginitian. "What are you waiting for? Maupo ka na para makakain na tayo.""Y-you... you..." Hindi niya pa rin malaman ang dapat sabihin. Hindi pa rin siya makapaniwala na nasa harapan niya ito ngayon. Nanaginip ba siya? Totoo bang buhay si Calista?Bahagyang humaba ang nguso ni Calista na para bang nagtatampo nang hindi siya natinag sa kinatatayuan. "Should I just leave? Akala ko pa naman matutuwa kang makita ako.""Daddy, let's eat! I'm hungry."Sabay silang napalingon kay Morgan. Nakatingi
MABILIS na nagtago si Aimen sa likod ng sasakyan nang lumingon sa direksyon niya si Clyde. Nasa kabilang panig siya ng kalsada samantalang si Clyde naman ay nasa tapat ng kindergarten at katatapos lamang nitong ihatid si Morgan.Tutop ang bibig at tahimik na umiyak si Aimen. Sobrang nangungulila na siya kay Morgan. Mahigit isang buwan nang ganoon ang ginagawa niya. Palihim niyang sinusundan sina Clyde at Morgan kahit saan magpunta ang mga ito para lang masigurong maayos ang lagay ng mga ito.Malaki na ang nagbago kay Clyde. Nakapag-adjust na ito. Kagaya ng sinabi ni Aimen kina Allen at Althaia, naging mabuti ang epekto kay Clyde nang nasa poder na nito si Morgan. Hindi na ito nagkukulong sa kwarto at nakakangiti na rin paminsan-minsan. At para naman matustusan ang pangangailangan ni Morgan, naghanap na rin ito ng trabaho. Noong una, pumasok ito bilang salesman sa isang department store. Ngayon naman ay nagtatrabaho na ito sa isang maliit na academy bilang isang coach sa taekwondo ng
"YOU did what?!" Galit na naibalibag ni Althaia ang maliit na mesa sa harapan matapos marinig ang sinabi ni Aimen. Ibinigay nito kay Clyde si Morgan. Galit siya. Galit na galit. Tumayo siya sa kinauupuang sofa at nanggigil na itinaas ang mga kamay. Gusto niyang sakalin si Aimen pero pinilit niyang kontrolin ang sarili. "Idiot, idiot, idiot! Hindi ako makapaniwala na ipinagkatiwala ni Calista ang anak niya sa mga hangal na tulad niyo!"Tumayo rin si Allen sa sofa at nakasimangot na tiningnan si Althaia. "Hoy, alam kong galit ka but that's rude..." Nakakunot siyang bumaling kay Aimen. "Hindi ko rin nagustuhan ang ginawa ni Ate pero pag-usapan natin ito nang maayos."Huminga naman nang malalim si Aimen, saka naupo sa sofa. Wala siyang pinagsisisihan sa ginawa niya. Naniniwala siya na iyon ang makabubuti para kay Clyde."Tell me, ano'ng masamang espiritu ang sumapi sa 'yo at binigay mo ang pamangkin ko sa lalaking iyon? You know he's unstable!" bulyaw ni Althaia.Tumango naman si Allen, sa
PABAGSAK na napaupo sa upuan si Allen. Nakahinga na siya nang maluwag nang sabihin ng doktor na malayo na sa panganib si Clyde. Buong akala niya talaga ay hindi na ito aabot pa ng buhay sa ospital sa dami ng dugong nawala rito. Tiningnan niya si Clyde sa hospital bed. Payapa itong natutulog ngayon. "You fool," mahinang sambit niya, saka bumaling kay Althaia na tahimik lamang na nakatayo sa isang tabi habang nakatingin din kay Clyde. Muli na naman siyang inusig ng kaniyang konsensya habang pinagmamasdan ito. Nang nakita niya kasi ito kanina sa harapan ni Clyde sa ganoong sitwasyon, ang unang pumasok sa isip niya ay ito ang salarin sa nangyari. Subalit nalaman niya na sinundan lang pala nito si Clyde dahil may kutob ito na may gagawin na naman itong hindi maganda. At tama nga ito dahil pagdating nila sa bahay ni Clyde ay halos katatapos lamang nitong maglaslas. "Akala ko ba galit ka sa kaniya? Bakit mo siya sinubukang iligtas?" tanong niya kay Althaia.Mula kay Clyde, lumipat ang walang
"WHAT is happening to Morgan?" nag-aalalang tanong ni Aimen kay Althaia. Matapos sabihin sa kaniya ni Clyde ang tungkol sa sinabi ni Morgan na alam na nito na siya ang ama nito ay ipinatawag niya kaagad kay Allen si Althaia. Nag-aalala rin siya dahil sa murang gulang ay nagpapakita na si Morgan ng mga katangian ng isang taong-lobo. "Hindi ba masyado pa siyang bata para mag-shift?"Mula sa bintana, lumapit si Althaia kay Aimen at naupo sa tabi nito sa sofa. "Maybe she's an early shifter," sabi niya, saka ipinahinga ang mga braso sa tuhod at pinagsiklop ang mga daliri. Masama ang tinging ipinukol niya kay Clyde na nakaupo naman sa kasalungat nilang sofa. Galit pa rin siya rito."Is there such thing?" naguguluhan namang tanong ni Allen na katabi ni Clyde sa sofa.Umirap si Althaia at nagpakawala ng buntonghininga. Pinagkrus niya ang kaniyang mga braso at tiningnan ang mga kasama. "That was just my theory. Kung mayroong late shifters then there's a probability na mayroon ding early shifter
HALOS mag-iisang oras nang nakatitig si Clyde sa lubid na nakalapag sa sahig sa loob ng kaniyang silid. Sa tabi naman niyon ay ang isang nakatumbang maliit na silya at ang nahulog na ceiling fan.Mugto ang mga matang kinuha ni Clyde ang bote ng alak na nakalapag sa sahig at tila uhaw na uhaw na nilagok ang buong laman niyon. Pagkatapos, hinimas niya ang kaniyang leeg na may marka niyong lubid. Kani-kanina lamang kasi ay sinubukan niyang wakasan na ang sariling buhay. Subalit sa ilang minuto pa lamang na lumipas na nakabigti, bago pa man siya tuluyang nalagutan ng hininga ay biglang bumigay iyong ceiling fan kung saan niya itinali iyong lubid dahilan para bumagsak siya sa sahig at maudlot ang plano niyang pagpapakamatay.Habang nakasalampak sa sahig, lumuluha na dinampot ni Clyde ang larawan ni Calista na nakalapag sa kaniyang tabi."Ano na'ng gagawin ko, Callie? Parang pati si Kamatayan ayaw na rin akong pakinggan."*****"SAAN ka pupunta ng ganitong oras?" usisa ni Allen kay Aimen nan