Share

บทที่ 7

Auteur: DILEMMA 28
last update Dernière mise à jour: 2025-01-02 08:05:35

“มีอะไรหรือเปล่าครับ”

“เมื่อไหร่จะกลับครับ”

“…”

“เจ้ารัน!! เสียมารยาทคุณซานนาห์ผมต้องขอโทษแทนลูกชายด้วยนะครับแกพึ่งหายป่วยขอคุณอย่าถือสา”

“ไม่เลยครับไม่เหนือจากความคาดคิดของผมเท่าไหร่” โอเมก้าที่ไม่เคยเห็นใครนั่งอดทนมาได้เกือบชั่วโมงแค่นี้ก็เกินฝันสำหรับโอเมก้าอย่างอันดารันซานนาห์คิดในใจ

“งั้นผมขอตัวกลับก่อนละกันนะครับและขอบคุณสำหรับอาหารมื้อนี้” ซานนาห์ค้อมหัวให้อาคเนย์อย่างเคารพก่อนจะหยิบผ้าเช็ดปากที่วางอยู่บนตักมาเช็ดปากพอเป็นพิธีก่อนจะลุกเดินออกไปโดยไม่ล่ำลาโอเมก้าว่าที่ภรรยาเลยสักนิดอาคเนย์ลุกตามไปส่งแขกรอจนรถของอีกฝ่ายแล่นออกจากตัวคฤหาสน์ออกไปก่อนจะหมุนตัวตีหน้านิ่งหมายจะไปสั่งสอนเจ้าลูกชายคนเล็กเรื่องมารยาทสักหน่อยแต่กลับไม่พบอยู่ที่โต๊ะอาหารแล้วอาคเนย์ทำท่าจะเดินขึ้นไปชั้นสองแต่โทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงสั่นครืดคราดขึ้นมาเสียก่อนการสั่งสอนบุตรจึงถูกทบไปอีกวันนึง

อีกโลกนึงผู้คนต่างโศกเศร้าและเสียใจกับการจากไปของบุคคลอันเป็นที่รักกมลาที่นอนไม่หลับได้รับโทรศัพท์ทางไกลถึงข่าวร้ายจากโรงพยาบาลแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานครเสียงกรีดร้องโหยหวนของผู้เป็นแม่ดังก้องไปทั่วบ้านจนคนอื่นๆสะดุ้งตื่นไป
Continuez à lire ce livre gratuitement
Scanner le code pour télécharger l'application
Chapitre verrouillé

Related chapter

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 8

    วันนี้เป็นวันเผาศพของวชิรันร่างที่ไร้วิญญาณนอนแน่นิ่งในโลงศพไม้สักอย่างดีที่แกะสลักลวดลายได้อย่างวิจิตรบรรจงเพื่อนฝูงไม่ว่าจะตอนเรียนหรือตอนทำงานมากันแน่นขนัดต่างพากันมานั่งสวดครั้งสุดท้ายที่ศาลาในสุสานของหมู่บ้านที่บัดนี้คราคร่ำไปด้วยผู้คนที่สวมชุดไว้ทุกข์สีดำไม่มีใครคาดคิดว่าจะได้นัดมาเจอกันในงานเผาศพของเพื่อนรักวชิรันเป็นเด็กดีละเป็นที่รักไม่ว่าจะญาติพี่น้องเพื่อนฝูงรวมไปถึงครูบาอาจารย์ทั้งหลายที่ได้รับข่าวต่างก็ตกใจและใจหายกันทั้งนั้นไม่มีแล้วบุคคลอันเป็นที่รักเหลือเพียงแต่ความทรงจำและความดีที่ให้ผู้คนนึกถึงและกล่าวสรรเสริญแมกกี้เพื่อนสาวคนสนิทที่อยู่ด้วยกันจวบจนวินาทีสุดท้ายในชีวิตของวชิรันเธอกล่าวโทษตัวเองและร่ำไห้ตั่งแต่วันนั้นจวบจนถึงวันงานสุดท้ายสองดวงตาบอบช้ำตั้งแต่เจอหน้ากมลาแม่ของรันที่โรงพยาบาลเธอก็กล่าวขอโทษขอโพยยกมือไหว้ผู้เป็นมารดาของเพื่อนสนิทปากก็กล่าวโทษตัวเองถ้าหากเธอไม่ปล่อยขาเพื่อนรักที่กำลังปีนขึ้นบันไดในขณะที่เมามายเจ้าตัวคงไม่อายุสั้นแบบนี้กมลาโอบกอดร่างบางน้อยๆที่สั่นเหมือนลูกนกตกน้ำอุบัติเหตุไม่มีใครอยากให้เกิดยิ่งกับบุคคลอันเป็นที่รักด้วยแล้วกล่าวโทษว่าร้า

    Dernière mise à jour : 2025-01-03
  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 9

    พิธีการนี้มีเพียงครอบครัวและญาติมิตรชิดใกล้ ก่อนจะนำยกโลงศพวางบนปราสาทที่วางอยู่บนฟืนกองใหญ่ เหลือเพียงขั้นตอนสุดท้ายที่เจ้าตัวเคยสั่งเสียไว้ก่อนตายกับบรรดาเพื่อนฝูงเท่านั้นดนตรีสามช่าดังขึ้นเพื่อนหญิงชายหรือเพศที่สามต่างลุกมาเต้นสามช่าตามสเตปที่เคยเต้นด้วยกันผู้คนหลายสิบชีวิตสวมชุดอาภรณ์สีดำมาส่งเพื่อนสู่สวรรค์คาลัยเป็นครั้งสุดท้ายเมื่อดนตรีจบลงเสียงหวีดของประทัดก็ดังขึ้นพร้อมกับไฟที่ลุกไหม้เผาร่างที่ไร้ลมหายใจของวชิรันควันสีดำล่องลอยสู่ท้องฟ้านภาลัยเป็นนิมิตรหมายที่ดีบ่งบอกว่าวชิรันจะได้ไปอยู่ในภพภูมิที่ดีขอให้คนที่อยู่ข้างหลังปล่อยวางและดำเนินชีวิตต่อไปอย่าได้โศกเศร้าเสียใจต่อไปอีกเลยภพภูมินี้หนึ่งชีวิตแตกดับสูญสิ้นเหลือเพียงแต่เถ้าธุลีแต่ภพภูมินี้อีกโลกนึงเป็นวันที่อันดารันหรือวชิรันสวมชุดสูทสีขาวเป็นทางการเดินทางออกจากคฤหาสน์ตระกูลไม่มีอีกแล้วอันดารันหนึ่งตระการบัดนี้มีเพียงอันดารันชองส์คู่สมรสของซานนาส์ชองส์อย่างถูกต้องตามกฎหมายรถหรูหลายสิบคันเคลื่อนตัวไปข้างหน้าพร้อมเจ้านายคนใหม่และสัมภาระกองโตความจริงวชิรันไม่ได้อยากเอาอะไรติดตัวมามายเท่าไหร่นักแต่เพราะนมภัสสรนั่นนี่ก็สำคัญ

    Dernière mise à jour : 2025-01-04
  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 10

    เมดต่างก็เดินทำความสะอาดทำหน้าที่กันอย่างขวักไขว่ภายในตัวคฤหาสน์เมื่อเจอนายท่านต่างยืนนิ่งทำความเคารพอย่างนอบน้อมก่อนจะขอตัวไปทำหน้าที่ของตนตามเดิมสมัยทำงานนี่เขาต้องเป็นฝ่ายยกมือไหว้หัวหน้าหรือลูกค้าเสมอพอมีคนมาคอยทำความเคารพตัวเองแบบนี้ยิ่งไม่ชินจะหยิบจับอะไรเพียงเอ่ยปากสบายเกิ๊น! เป็นง่อยหมดแน่ๆแบบนี้บริเวณที่ดึงความสนใจของวชิรันได้มากที่สุดก็คือกรีนเฮ้าส์หลังใหญ่ที่อยู่บริเวณสวนหลังบ้านของตัวคฤหาสน์มีพันธ์ุพืชหลากหลายชนิดแถมภายในยังมีพื้นที่พอให้เจ้าตัวผุดโปรเจ็คทำพืชสวนครัวอีกด้วยเดินสำรวจพืชพันธ์ุแปลกตาต่างๆถามไถ่พ่อบ้านจนคอเริ่มแห้งไม่น่าเชื่อว่าการเดินสำรวจตัวบ้านและอาณาเขตทั่วทั้งคฤหาสน์จะกินเวลาหลายชั่วโมงจนฟ้าเริ่มเปลี่ยนสีใหญ่โตอลังการงานสร้างเสียจริง ความจริงข้าวของเสื้อผ้าของนายท่านคนใหม่ถูกจัดเก็บใช้เวลาไม่นานเท่านั้นแต่เพราะเจ้าตัวอยากจะสำรวจทางหนีทีไล่หรือสิ่งแวดล้อมใหม่ก็เท่านั้นไม่คิดว่าจะกินระยะเวลานานขนาดนี้ได้วชิรันกลับมาถึงห้องนอนของตัวเองที่ชาตินี้เขาไม่คิดว่าจะได้มาอยู่อาศัยมันดูดีมีระดับจนเกินจะฝันเหมือนเพนเฮ้าส์ของพวกดาราฮอลลีวูดไม่ว่าจะเฟอร์นิเจอร์เครื่

    Dernière mise à jour : 2025-01-05
  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 11

    เสียงเคาะประตูหน้าห้องทำเอาวชิรันรู้สึกแปลกใจเหลือบมองนาฬิกาบนหัวเตียงบอกเวลาห้าทุ่มกว่าๆก่อนจะลุกไปเปิดประตูอย่างงุนงง เมื่อประตูเปิดออกกลับต้องชะงักเมื่ออีกฝ่ายคือคนที่เขาไม่อยากเจอตอนนี้มากที่สุดรองลงมาจากอาคเนย์“มีอะไรหรือเปล่าครับ” โอเมก้าใจกล้าถามไถ่อย่างตรงไปตรงมา ซานนาห์จ้องต้นคอสีขาวเหมือนน้ำนมแพะของคนตรงหน้าอย่างเขม็ง“ยั่วยวนกันหรือไงบอกไว้เลยฉันไม่มีทางกัดคอคนอย่างเธอแน่ๆ” เมื่อได้ยินคำพูดถากถางเขาก็อดไม่ได้ที่จะกอดอกเชิดหน้าอย่างถือดีใส่คนตรงหน้าที่สูงกว่าอยู่หลายสิบเซนติเมตร“อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลยผมก็ไม่เต็มใจให้คุณมากัดเหมือนกัน”“แล้วทำไมไม่ใส่ปลอกคอ” ซานนาห์กัดฟันกรอดเมื่อโอเมก้าร่างบางดูไม่ทุกข์ร้อนกับเรื่องคอขาดบาดตายอย่างปลอกคอไหนจะกลิ่นฟีโรโมนหอมอ่อนๆที่เริ่มคละคลุ้งออกมากระตุ้นสัญชาตญาณดิบเถื่อนของอัลฟ่าให้ลุกฮือวิ่งเข้าจู่โจม“ฉันขอสั่ง…ใส่ปลอกคอทุกครั้งก่อนออกจากห้อง”“ทำไมผมต้องทำตาม” ปากสีชมพูสวยเถียงคำไม่ตกฟากก่อนจะเซถอยหลังไปหลายก้าวเมื่อร่างสูงเดินแทรกประตูเข้ามากดโอเมก้าร่างน้อยเข้ากับบานประตูอย่างแรงโอเมก้าดิ้นคลุกคลักอยู่ในอ้อมกอดของคนข้างหลังที่เห

    Dernière mise à jour : 2025-01-06
  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 12

    ซานนาห์จ้องอีกฝ่ายนิ่งแววตานุ่มลึกฉายความฉงนปนแปลกใจเล็กน้อยตัวเขาเองไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะได้เห็นและได้ยินคำถามจากโอเมก้าฉาวโฉ่แห่งยุคอย่างอันดารันแววตาและสีหน้าที่เจ็บปวดแบบนั้นทำให้อัลฟ่าร่างสูงใหญ่ชะงักเล็กน้อยก่อนจะเดินออกจากห้องไปพร้อมยกธงขาวยอมแพ้ไว้ในใจเพราะตัวเขาเองตอบคำถามที่ว่าง่ายนั้นไม่ได้สักข้อ“ข้อแรกหากเด็กมีเพศสภาพไม่เป็นไปอย่างที่คุณต้องการคุณจะทำยังไง?”“ข้อสองหากเด็กไม่ได้มีความชอบที่จะเป็นนักธุรกิจแบบคุณเขาชอบเต้นรำทำเพลงหรือไม่คิดที่จะสืบทอดกิจการมากมายจากคุณคุณจะทำยังไง?”“ข้อสามครอบครัวในความคิดของคุณคืออะไร?”เมื่ออัลฟ่าที่ได้ชื่อว่าสามีทางนิตินัยเดินออกจากห้องไปแล้ววชิรันกุมหัวใจตัวเองแน่นกลิ่นกายของอัลฟ่ามันเหมือนล่อลวงให้กวางน้อยเดินเข้าไปให้ราชสีห์ขย้ำไม่มีผิดการฮอร์นนี่ของโอเมก้าที่ถูกกระตุ้นโดยฟีโรโมนจากอัลฟ่านั้นช่างน่ากลัวเขากระจ่างแจ้งแจ่มชัดในความคิดที่ว่าทำไมนมภัสสรถึงย้ำนักย้ำหนาเรื่องปลอกคอร่างกายพลันชาวาบเมื่อตัวเองประมาทเลินเล่อเกือบนำภัยมาถึงตัวหากอัลฟ่าร่างสูงใหญ่ไม่ใช่สามีอย่างซานนาห์ที่เกลียดเขาเเทบเป็นแทบตายไม่รู้ว่าจะพานพบเจอกับเหตุร้ายอะไรบ

    Dernière mise à jour : 2025-01-07
  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 13

    ครึ่งบ่ายทั้งวันวชิรันจึงง่วนอยู่กับการเสริ์ชหาวัถุดิบเพื่อมาทำเครื่องแกงที่เขาอยากทานอย่างแกงฮังเลโดยไล่หาวัตถุดิบที่มีจากในครัวก่อนจะหาเพิ่มเติมในอินเตอร์เน็ตตอนนี้กาตาเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงสำคัญในการจดวัถตุดิบที่นายท่านต้องการอย่างขะมักขะเม้นโชคดีที่สมัยยังเด็กยายมักจะสอนเขาทำกับข้าวอยู่เสมอเป็นจริงดังว่าอาหารเหนือหากไม่ฝึกทำให้เก่งตามรสมือที่ชอบละก็…ไปหากินที่ไหนก็ยากไล่ๆเครื่องแกงที่เขาเคยตำน่าจะมีพริกแห้งหอมแดงกระเทียมตะไคร้ซอยข่าซอยเกลือและกะปิไหนจะน้ำมะขามเปียกไล่วัตถุดิบมาให้หัวหน้าแม่บ้านฟังทีละข้อแต่สิ่งที่สะดุดหูของเธอมากที่สุดก็คงจะเป็นกะปิที่ว่า“นายท่านคะกะปิที่ว่าคืออะไรคะ” กาตาถามอย่างสงสัยเกิดมา 50-60 ปีเธอไม่เคยได้ยินส่วนผสมอาหารชื่อนี้มาก่อน“อ่า… Shrimp paste น่ะครับจะว่ายังไงดีล่ะเป็นของเค็มทำด้วยเคยกับเกลือโขลกและหมักไว้ใช้ปรุงอาหาร” วชิรันยิ้มหน้าเจื่อนกะปิกลายเป็นแรร์ไอเทมในโลกนี้ไปซะแล้วให้ตาย! ชาตินี้จะได้กินแกงฮังเลไหมเนี่ยเขากดค้นหาสั่งซื้อวัตถุดิบที่ว่าอย่างตะไคร้คนที่นี่ใช้ใบในการตกแต่งไม่ใช้ส่วนหัวเพราะรสชาติดิบของมันทำให้ลิ้นชาจึงไม่เป็นที่นิยมกดค้นหาวัตถ

    Dernière mise à jour : 2025-01-08
  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 14

    สองขาที่กำลังจะก้าวเข้าบ้านเป็นอันหยุดชะงักเมื่อรถยนตร์คันหรูหลายคันแล่นเข้ามาจอดตรงหน้าบ้าน“นายท่านใหญ่กลับมาแล้วค่ะวันนี้กลับเร็วสงสัยจะอยากมาร่วมโต๊ะอาหารเย็นกับนายท่าน” วชิรันนิ่งเงียบจนกาตาเผลอตบปากตัวเองแรงๆเพราะพูดมากไป “ไม่ต้องคิดมากหรอกกาตาผมไม่ได้ว่าอะไร” ร่างกายเหมือนมีลูกไฟเล็กๆคอยแผดเผานี่คืออะไรยืนรอจนอีกฝ่ายลงรถมาเพื่อจะเอ่ยทักทายแต่อัลฟ่าร่างสูงกลับชะงักกึกไม่เดินเข้าบ้านอย่างที่ควรจะเป็นก่อนจะสั่งให้บอดี้การ์ดที่เหลือแยกย้ายไปพักผ่อนแต่ก็แปลกใจที่บอดี้การ์ดที่ลาดตระเวรอยู่หน้าบ้านบางตากว่าที่ควรจะเป็น“วันนี้กลับเร็วนะครับ” วชิรันเอ่ยทักอย่างกระอักกระอ่วนใจหากไม่ทักก็อาจจะดูไม่ดีแต่ก็ไม่รู้จะเอ่ยทักทายสามีทางนิตินัยว่าอย่างไรเพราะเริ่มต้นความสัมพันธ์กันไม่ดีนักเหมือนเป็นคู่สมรสเพียงในนามเสียมากกว่าก่อนเขาจะนึกอะไรขึ้นมาได้เอ่ยถามคนตรงหน้าด้วยความกระตือรือล้น“ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณ” วชิรันเดินย่างสามขุมเข้าไปใกล้อีกฝ่ายแต่เป็นซานนาห์เองที่ก้าวถอยหลังไปหลายก้าวก่อนจะเอ่ยตอบเสียงเรียบแถมยังเว้นระยะห่างจากโอเมก้าร่างเล็กไปหลายช่วงตัว“ฉันไม่ว่าง” อัลฟ่าร่างสูงเดินสับขาห

    Dernière mise à jour : 2025-01-09
  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 15

    ซานนาห์กอดอกพลางพิงพนักในหัวก็คิดถึงวัตถุดิบแปลกๆที่โอเมก้าร่างน้อยนั้นอยากทานเรื่องนี้หรือเปล่าธุระที่ว่าจะคุยกับเขาเมื่อครู่อันดารันเวอร์ชั่นนี้สร้างแต่ความตะลึงและคาดไม่ถึงให้กับคู่สมรสอย่างซานนาห์อยู่เสมอมาอยู่ไม่ถึงสามวันคฤหาสน์หลังนี้ดูมีชีวิตชีวาขึ้นมาทันตาและดูท่าจะได้ใจแม่บ้านรวมไปถึงคนอื่นๆที่นี่ไปไม่น้อยทางด้านโอเมก้าหลังจากกินยาแก้ไข้ไปแล้วอาการครั่นเนื้อครั่นตัวไม่ดีขึ้นเลยสักนิดขวดน้ำในห้องไม่เหลือสักหยดริมฝีปากแห้งผากก่อนจะตัดสินใจรัดสายชุดคลุมให้มิดชิดเหลือบมองนาฬิกาตรงหัวเตียงตี 1 กว่าๆแล้วคงไม่มีใครอยู่ข้างล่างแล้วละนะก่อนจะพยุงร่างกายอันหนักอึ้งออกมาจากห้องนอนอย่างทุลักทุเลวชิรันเดินลงมาหาน้ำดื่มในห้องครัวพกติดตัวไปอีกสองสามขวดสองแขนโอบอุ้มขวดน้ำไว้อย่างหวงแหนความเย็นของขวดน้ำจากตู้เย็นช่วยลดความร้อนในร่างกายไปได้มากโขเขาก้มมองขวดน้ำในอ้อมแขนก่อนจะเดินชนกับใครสักคนที่ยืนอยู่บนบันไดขั้นสุดท้าย“อ๊ะ!” วชิรันหลับตาปี๋คิดว่าจะต้องกลิ้งหลุนๆลงไปชั้นล่างแน่ๆแต่เจ้าตัวกลับไม่ยอมปล่อยขวดนำ้ในมือประนึงสิ่งของล้ำค่าสองแขนเเข็งแกร่งกอดร่างบางแนบไว้ในอกอย่างทันท่วงทีก่อนจะอ

    Dernière mise à jour : 2025-01-10

Latest chapter

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 73 (จบ)

    วชิรันสะดุ้งตื่นเหมือนตกลงมาจากที่สูงจนซานนาห์สะดุ้งตื่นตามไม่ได้ “ฝันร้ายเหรอ” วชิรันพยักหน้าพร้อมหอบหายใจแฮกๆเหลือบมองนาฬิกาเป็นเวลาตีสามกว่าๆ วชิรันยกมือลูบอกด้วยความรู้สึกหวูบโหวงจะว่าฝันร้ายก็ไม่ใช่เป็นฝันดีที่สุดในชีวิตของเขาเลยก็ว่าได้ “คุณผมฝันฝันว่าเรากลับไปบ้านเกิดของผม” ซานนาห์นิ่วหน้าด้วยความประหลาดใจ“บ้านทรงแปลกๆใช่ไหม” วชิรันหันมามองหน้าสามี“อย่าบอกนะว่า…คุณก็ฝันเหมือนกับผมนะ” วชิรันตกใจจนหน้าถอดสีแต่ก็ต้องตกใจสุดขีดเมื่อข้อมือของเขารู้สึกถึงสายสิญจน์เส้นนั้นที่ยายพันรอบข้อมือพร้อมอวยพรมากมายให้เขาและคนข้างๆ ซานนาห์ไม่ตอบได้แต่ยกมือขึ้นมาเสยผมอย่างลวก ๆ ผมของเขาเปียกชื้นไปด้วยเหงื่อ ตั้งแต่ได้เจอกับวชิรันซานนาห์ก็ได้พบเจอเหตุการณ์แปลกประหลาดมามากมาย ตั้งแต่ที่เจ้าตัวไม่ใช่อันดารัน แต่ความฝันครั้งนี้เขามั่นใจแล้วว่าวชิรันมาจากอีกโลกนึงจริง ๆ โลกที่เขาเพิ่งได้เห็นกับตาตอนฝันเมื่อครู่“ยังกะหนังไซไฟ” วชิรันลูบหน้าตัวเองขึ้นลงด้วยความสับสน“ที่คุณเห็นนั่นแหละผมผมไม่ได้สวยแบบอันดารันออกจะขาวตี๋ธรรมดาทั่วไปไม่โดดเด่นอะไร”“เธอจะเป็นยังไงรูปร่างหน้าตาแบบไหนฉันก็รักเธอเพรา

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 72

    เขยฝรั่งอย่างซานนาห์ตื่นตาตื่นใจกับการต้มไข่ในบ่อกลางแจ้งแถมหากไม่เฝ้าไข่อาจหายไปทั้งตะกร้าซานนาห์ได้ลองหลายอย่างที่ไม่เคยลองอย่างการนวดไทยนวดเท้าและจะเป็นที่เล่าขานไปอีกนานคือตอนไปฟังเทศน์ฟังธรรมที่วัดด้วยความที่เจ้าตัวนั่งขัดสมาธิไม่ได้จึงได้แต่นั่งพิงผนังโบสถ์ชันเข่าขึ้นมาพร้อมยกมือไหว้ฟังพระสวดด้วยภาษาที่ไม่เข้าใจผู้เฒ่าคนแก่ต่างเอ็นดูเขยฝรั่งคนนี้กันมาก เวลาแห่งความสุขและครอบครัวสุขสันต์ใกล้หมดลงไปทุกทีในโลกนี้เขาจากลาเพื่อเตรียมตัวกลับกรุงเทพไปทำงานแต่วชิรันรู้ว่ามันจะเป็นการจากลาชั่วนิจนิรันดร์วชิรันนึกแปลกใจในท่าทีของพ่อตัวเองไม่น้อยหลังจากทานมื้อเช้าเขาได้นำพวงมาลัยมากราบแทบเท้าพร้อมล้างเท้าให้วชิรวิทย์และกมลารวมถึงยายด้วยทุกคนต่างน้ำตาหลั่งรินด้วยความปลื้มปิติด้วยความที่เป็นวัยทำงานมีสังคมเพื่อนฝูงอีกทั้งวชิรันคิดว่ามีเวลาอีกมากเลยไม่ค่อยได้สนใจครอบครัวคนทางบ้านเท่าไหร่นักแต่หลังจากผ่านเหตุการณ์ความเป็นความตายมาครั้งนึงหรือเพราะว่าพระเจ้าคงแลเห็นว่าวชิรันเองยังมีเรื่องอะไรมากมายที่รู้สึกติดค้างอยู่ในอีกโลกไม่ว่าเพราะเหตุผลอะไรแต่วันนี้เขาได้ทำในสิ่งที่อยากทำมาตลอดแถมยังได้

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 71

    ซานนาห์สำรวจบ้านทรงไทยตรงหน้าด้วยความสนใจเป็นทรงที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อนในเดอะแกรนด์ซิตี้ไหนจะเสื้อผ้าของคนทั้งสองที่นุ่งกระโปรงยาวถึงตาตุ่มวชิรันอธิบายให้เขาฟังว่าคือซิ่นใช้ผ้าไหมอย่างดีมาทอแล้วที่ยายกำลังเคี้ยวจนปากแดงคือหมากบรรยากาศรอบบ้านร่มรื่นรั้วบ้านแต่ละหลังติดกันผู้คนเดินขวักไขว่ทักทายยิ้มแย้มแจ่มใสเอ่ยทักทายกันอย่างเป็นกันเองแล้วเรื่องที่วชิรันเอาผัวฝรั่งกลับมาเที่ยวบ้านก็เป็นเรื่องทอร์คออฟเดอะทาวน์ในหมู่บ้านเล็กๆแห่งนี้จริงๆ “ยายสาหันเขาว่าน้องรันบ้านลุ่มเอาผัวฝรั่งมาบ้านอิวะ” (ยายสาเห็นเขาว่าน้องรันบ้านข้างล่างเอาผัวฝรั่งมาบ้านด้วย)“ผิดผีหั้นสู” วชิรันคร้านจะสนใจขี้ปากชาวบ้านแต่ละอย่างใส่เสริมเติมไข่เพื่ออรรถรสในการเม้ามอยทั้งนั้นคนที่เขาแคร์คำพูดมากที่สุดเห็นที่จะเป็นพ่อไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะกลับมาบ้านหรือเปล่าในช่วงวันหยุดนี้เพราะพ่อของเขาค่อนข้างหน้าบางไหนจะรสนิยมทางเพศของเขาที่ไม่เป็นที่ยอมรับอีกที่บ้านของวชิรันมีโต๊ะเก้าอี้ไม้สักขนาดใหญ่ที่รองรับคนได้นับสิบก็จริงแต่ทุกคนมักจะล้อมรอบกินข้าวด้วยขันโตกขนาดใหญ่ที่สั่งทำพิเศษนั่งขัดสมาธิจกข้าวเหนียวกินอย่างเอร็ดอร่อยซานนาห์ท

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 70 ตอนพิเศษ 2

    ตั้งแต่เด็กทั้ง 3 คนเกิดมาคุณพ่อและคุณแม่มือใหม่ก็ยุ่งจนหัวหมุน แม้จะมีพี่เลี้ยงมาช่วยแต่ทั้งคู่ก็ยังอยากเลี้ยงลูกด้วยตัวเอง 5 คนพ่อแม่ลูกทุลักทุเลกว่า 3 ปีกว่าจะเข้าที่ สองสามีภรรยาจะได้มีเวลาเติมรสรักให้แก่กันสักทีเมื่อซานนาห์กลับมาจากบริษัทกลับพบว่าเจ้าสามแสบมายืนจังก้าหน้าห้องนอนเขาทำเหมือนองครักษ์พิทักษ์เจ้าหญิงมีสมบัติอยู่ห้องยังไงยังงั้นซานนาห์ยืนมองลูกๆที่จ้องมองเขาไม่กระพริบตา“ทำไมยังไม่นอน”“พวกเราต้องปกป้องปาปาไม่ให้ดาด้าทำร้ายปาปาเด็ดขาด” แฝดพี่ซานดารันกางแขนอ้วนป้อมไม่ให้ผู้เป็นพ่อผ่านเข้าไปส่วนซานนารันแฝดน้องก็ทำตามเช่นกันซานดาราโอเมก้าเพียงหนึ่งเดียวแถมยังเป็นผู้หญิงยกมือน้อยๆทั้งสองข้างให้ดาด้าเข้ามาอุ้มมือนึงถือตุ๊กตาหมีอีกมือนึงกอดคอซานนาห์แน่นสองตาลืมแทบไม่ขึ้นด้วยความที่เป็นพ่อ-พ่อทั้งคู่ถึงวชิรันจะมีเพศรองเป็นโอเมก้าเป็นชายที่คลอดลูกได้แต่ก็ไม่กล้าเรียกตัวเองว่าแม่ได้เต็มปากเลยสอนให้เด็กๆเรียกเขาว่าปาปาส่วนซานนาห์ว่าดาด้า “ทำร้าย? ใครทำร้ายใครไหนบอกดาด้ามาซิ” “พอปาปาไปนอนกับดาด้าทีไรถูกยุงกัดเต็มตัวไปหมดไหนจะเสียงแหบแห้งปาปาต้องนอนตื่นสายคืนนี้พวกเราจะนอนปกป้

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 69

    “ซานดารัน ซานนารัน ซานดารา”“แกว่าไง” อาคเนย์หันไปมองลูกชายตัวเองวชิรันอ้าปากค้างก่อนจะหันไปสบตากับสามีซานนาห์พยักหน้าน้อยๆเป็นเชิงว่าก็ไม่เสียหายอะไร“เพราะดีนะครับซานดารันซานนารันซานดาราขอบคุณครับ” วชิรันตอบกลับเป็นชื่อที่ผสมชื่อของอันดารันและซานนาห์ได้อย่างลงตัวอาคเนย์หยิบเช็กออกมาวางลงเปลแต่ละใบพร้อมด้วยรองเท้าคู่เล็ก 3 คู่ก่อนจะค่อยๆเดินมาหยุดข้างเตียงลูกชายโอเมก้าเพียงคนเดียวของเขา“เหนื่อยหน่อยนะเป็นแม่คนแล้วนี่จะทำตัวเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้แล้วนะ” วชิรันกำลังจะอ้าปากแย้งแต่อาคเนย์กลับวางมือลงบนกระหม่อมเขาพร้อมลูบอย่างแผ่วเบา“หากไม่สบายใจมีปัญหาอะไรหนึ่งตระการยังเป็นบ้านของแกอยู่เสมอฉันเชื่อว่าแกจะเป็นแม่ที่ดีในแบบฉบับของแกเองฉันขออวยพรให้ชีวิตและครอบครัวของแกมีแต่ความสุขหากฉันว่างจะไปเยี่ยมหลานๆที่บ้านอย่างน้อยถ้าแกเห็นแก่คนแก่ใกล้ตายอย่างฉันก็พาเด็กๆมาเยี่ยมฉันบ้าง” อาคเนย์พูดเสร็จก็ตบกระหม่อมบางนั้นเบาๆก่อนจะหันไปหาซานนาห์“ผมฝากด้วยนะก่อนอันดารันแต่งงานผมไม่กล้าพอที่จะพูดมันออกมาหากคุณหมดรักหรือเอือมระอากับลูกชายผมผมขออย่างหนึ่งอย่าทำร้ายเขาคืนเขาให้ผมก็พอ”“วางใจเถอะครับจะ

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 68

    มาถึงช่วงคลอดของคุณแม่ซานนาห์ที่หอบหิ้วงานมาทำที่บ้านทั้งหมดตั้งแต่วชิรันย่างเข้าสู้ไตรมาสที่ 3 ด้วยความที่เป็นท้องแฝดจึงต้องใส่ใจเป็นพิเศษกิจการร้านอาหารไทยของวชิรันไปได้ดีจนขยายไปหลายสาขาอาหารบ้านๆกลายเป็นอาหารไฮโซที่ควรกินก่อนตายของที่นี่น้ำพริกอ่องราคาถ้วยละ 500 เหรียญเริ่ดซะไม่มีวชิรันกระโดดตัวแทบลอยเมื่อเห็นตัวเลขประกอบการไหนจะธุรกิจปลอกคอเสื้อผ้าที่เขากำลังทำและร่วมหุ้นกับดาร์เมียนก็ไปได้ดีเช่นกันวชิรันไม่กลัวเรื่องการเปลี่ยนแปลงวชิรันคิดว่าตัวเขาสามารถรับมือได้ดีกับทุกสถานการณ์แต่กับเรื่องการคลอดลูกเป็นข้อยกเว้นกลางดึกเที่ยงคืนครึ่งวชิรันรู้สึกถึงของเหลวที่ไหลซึมกางเกงในจนเปียกชุ่มคุณแม่ลุกมาเข้าห้องน้ำด้วยความสงสัยแต่พอก้มลงมองเท่านั้นแหละเหมือนโลกกำลังจะล่มสลายต่อหน้าวชิรันหน้าซีดเผือดจะโกนเรียกหาสามีอย่างสุดเสียง“คุณซานนาห์คุณซานนาห์”“เธอเป็นอะไร” คุณพ่อวิ่งหน้าตื่นเข้ามาในห้องน้ำอย่างเร่งรีบเมื่อเห็นมูกเลือดก็รีบกดอินเตอร์โฟนเรียกอีธานให้เตรียมรถทั้งคฤหาสน์แตกตื่นกันหมดระหว่างทางไปโรงพยาบาลวชิรันร้องครวญครางจึกดึงทึ้งผมซานนาห์ไปตลอดทาง“โอ้ยเจ็บเจ็บเหมือนจะตายเลย” “สู

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 67

    แม่นมภัสสรขึ้นบันไดมาด้วยใบหน้ายิ้มแก้มปริก่อนจะเอ่ยปาก“คุณซานนาห์คะปล่อยให้คุณหนูอยู่คนเดียวไปดีกว่าค่ะ”“ทำไม” ซานนาห์ถามอย่างขุ่นเคือง“เป็นช่วงที่คุณหนูกำลังทำรังค่ะ”“ทำรัง?” ซานนาห์สีหน้างงงวยเมื่อเห็นนมภัสสรชู 3 นิ้วใส่หน้า“นายท่านได้แฝด 3 ค่ะ” “…”“อย่าบอกนะว่า” นมภัสสรพยักหน้าแรงๆหลายที“คุณหนูตั้งครรภ์ได้ 4 สัปดาห์แล้วค่ะ”“อีธานการ์ตา” ซานนาห์ที่ปกติเงียบขรึมไม่เคยเอะอะโวยวายแต่วันนี้แตกตื่นขั้นสุดสั่งการรีโนเวทห้องหับใหม่สนามเด็กเล่นรายการอาหารรวมทั้งหาพี่เลี้ยงเด็กจนพ่อบ้านและเหล่าแม่บ้านหัวหมุนกันไปหมดคุณพ่อมือใหม่อย่างซานนาห์เห่อลูกยิ่งกว่าอะไรดีหลายเดือนผ่านไปท้องน้อยขาวผ่องราบเรียบก่อนหน้ากลับป่องนูนจนเห็นได้ชัดย่างเข้าไตรมาสที่ 2 แล้วโอเมก้าไม่ต้องทำรังและหวงถิ่นอีกต่อไปแต่กลับกลายเป็นติดกลิ่นสามีแทนแถมซานนาห์ยังหวงสุดๆเดินตามก้นโอเมก้าเมียรักต้อยๆเหมือนเงาตามตัว“คุณซานนาห์ผมท้องผมไม่ได้ป่วยคุณไม่ต้องตามติดผมขนาดนั้นก็ได้”“ฉันเป็นห่วง”“แต่ผมอึดอัดแถมคุณจะสิงร่างผมอยู่แล้ว”“เธออย่าอารมณ์เสียสูดหายใจลึกๆเดี๋ยวลูกไม่สบายตัวเอานะ”“ผมจะอารมณ์ดีขึ้นกว่านี้ถ้าคุณไม่

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 66 ตอนพิเศษ

    หลังจากฮันนีมูนซานนาห์ก็ขยันทำการบ้านทุกคืนไม่มีพักลูกไม่ติดก็ให้มันรู้ไปพวกเขาสองคนเข้ากันได้ดีทุกกระบวนท่ารักกันหวานเอยเตยหอมจนความรักหอมฟุ้งไปทั่วทั้งคฤหาสน์อีกทั้งธุรกิจของวชิรันทั้งหลายแหล่ก็ไปได้ดีมากๆเกินกว่าที่วชิรันคาดฝันเอาไว้ไหนจะเรื่องสวัสดิการของพนักงานโอเมก้าเพราะคุณปู่เคยเป็นหนึ่งในคณะรัฐบาลไม่รู้เพราะเห็นความสำคัญของการเป็นมนุษย์หรือเพราะว่าได้สะใภ้โอเมก้าคนนี้ที่เก่งกาจไปเสียทุกเรื่องถึงได้เปลี่ยนแปลงความคิดร่วมมือปรึกษากับคณะกรรมการบริหารรัฐบาลชุดเดิมเปลี่ยนกฎหมายเดิมๆให้มีความทันสมัยมากขึ้นรวมไปถึงสวัสดิการพื้นฐานของทุกเพศรองให้เท่าเทียมกันเงินเดือนขึ้นกับความสามารถไม่ใช่ที่เพศหลักเพศรอง อีกทั้งโอเมก้าก็ได้รับสวัสดิการพิเศษอีกหลายอย่างบริษัทต่างๆจึงเปิดรับโอเมก้ามากขึ้นรวมทั้งบริษัทของวชิรันและซานนาห์ที่มีโอเมก้าต่างถิ่นต่างตบเท้าเข้ามาสมัครงานกันอย่างอุ่นหนาฝาคั่งเพราะสวัสดิการของพนักงานที่ครอบคลุมถึงครอบครัวรวมไปถึงทุนการศึกษาของบุตรอีกด้วยวชิรันภูมิใจสุดๆที่เป็นส่วนหนึ่งของการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่นี้ ถ้าโลกที่เขาจากมามีการเปลี่ยนแปลงเหมือนที่เดอะแกรนด์ซิตี้บ้า

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 65

    วชิรันน้ำตาไหลพรากตั้งแต่คำถามข้อแรกไม่น่าเชื่อว่าระยะเวลาไม่กี่เดือนมุมมองที่ซานนาห์มีต่อเขาจะเปลี่ยนไปขนาดนี้ “คุณตอบมันจากใจจริงเหรอครับ” วชิรันถามเสียงสั่นซานนาห์จับมือนิ่มที่สวมถุงมือหนาเตอะมาวางไว้บนตำแหน่งหัวใจก่อนเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่ทว่าหนักแน่นและตราตรึงในใจวชิรันไปตลอดชีวิต“จริงทุกถ้อยคำหากฉันโกหกขอให้ซานต้า—” วชิรันยกมือมาปิดปากซานนาห์ทันที“ผมเชื่อแล้วครับคุณไม่ต้องสาบาน” วชิรันกอดซานนาห์พลางซุกตรงอกพูดเสียงอู้อี้อย่างขวัญเสีย“ที่ผมได้มาเจอคุณเพราะปีนขึ้นไปปักคำอธิษฐานแล้วตกลงมาพอฟื้นขึ้นมาก็มาอยู่ที่นี่ในร่างของอันดารันผมไม่อยากให้คุณพูดสาบานอะไรทั้งนั้นคุณจะเชื่อหรือไม่ก็ตามผมกลัวว่าคุณจะเป็นอะไรไปอีก” ซานนาห์รู้สึกถึงความเปียกชื้นตรงหน้าอก“วันนี้วันดีแท้ๆเธอร้องไห้มากเกินไปแล้ว” หิมะโปรยปรายท่ามกลางเทศกาลแห่งความสุขเสียงหัวเราะเสียงผู้คนจอแจตามท้องถนนไม่อาจกลบเสียงเต้นของหัวใจของพวกเขาทั้งสองได้จังหวะหัวใจที่เต้นเป็นจังหวะเดียวกันเรียกร้องหากันและกันและจะเต้นเพื่อคนคนเดียวไปตลอดชีวิตห้องที่ซานนาห์เลือกอยู่ใจกลางเมืองมองเห็นวิวได้ทั่วอีกทั้งยังมองเห็นต้นคร

Découvrez et lisez de bons romans gratuitement
Accédez gratuitement à un grand nombre de bons romans sur GoodNovel. Téléchargez les livres que vous aimez et lisez où et quand vous voulez.
Lisez des livres gratuitement sur l'APP
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status