เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 5
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-31 12:06:34
บทที่เกี่ยวข้อง
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 6
แม้จะก้าวเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์ของหนึ่งตระการในฐานะลูกชายคนเล็กอย่างถูกต้อง แต่ความสัมพันธ์ภายในบ้านหลังนี้ย่ำแย่เหมือนเดิม วชิรันแทบไม่ก้าวเท้าออกจากห้อง เขารู้สึกไม่ปลอดภัยที่มีอัลฟ่าคนอื่น ๆ ยังปวนเปี้ยนอยู่ภายในบริเวณบ้าน กินนอนอยู่แต่ในห้องตัวเองอย่างไม่รู้เบื่อ ซึ่งสร้างความฉงนให้กับสมาชิกคนอื่น ๆ เป็นอย่างมาก เพราะปกติเจ้าตัวแทบไม่อยู่ติดบ้าน ต้องออกร่าราตรีอย่างน้อยสัปดาห์ละ 3-4 วัน หากไม่ใช้ไม้เด็ดกำราบอย่าหวังว่าจะได้เห็นหน้าค่าตาในตอนกลางวันหรือหัวค่ำอย่างเช่นทุกวันนี้ ทุกคนในบ้านรู้ดีว่าอันดารันความจำเสื่อมแต่ก็ยังหวาดกลัวไม่กล้าเข้าใกล้สุ่มสี่สุ่มห้าอาหารการกินถูกเปลี่ยนใหม่หมดเมื่อก่อนคุณหนูโอเมก้าคนเดียวของบ้านไม่ทานเผ็ดและของหวานแม้แต่น้อยอาหารในแต่ละมื้อต้องถูกจัดสรรตามหลักโภชนาการแต่ว่าตอนนี้อันดารันเปลี่ยนมาทานอาหารรสจัดกินของหวานแถมยังไม่ต้องการรับอาหารตามโภชนาการหรือนับแคลอรี่ในแต่ละมื้อเหมือนเฉกเช่นที่ผ่านมาซึ่งทำให้หัวหน้าพ่อครัวโล่งอกยกมือบนบานขอบคุณพระเจ้ายกใหญ่ คุณหนูอันดารันน่ะหากอาหารการกินไม่ถูกใจละก็เรื่องใหญ่เชียวล่ะแต่ว่าคุณหนูอันดารันคนนี้เปลี่ยนไปคนละ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-02Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 7
“มีอะไรหรือเปล่าครับ”“เมื่อไหร่จะกลับครับ”“…”“เจ้ารัน!! เสียมารยาทคุณซานนาห์ผมต้องขอโทษแทนลูกชายด้วยนะครับแกพึ่งหายป่วยขอคุณอย่าถือสา”“ไม่เลยครับไม่เหนือจากความคาดคิดของผมเท่าไหร่” โอเมก้าที่ไม่เคยเห็นใครนั่งอดทนมาได้เกือบชั่วโมงแค่นี้ก็เกินฝันสำหรับโอเมก้าอย่างอันดารันซานนาห์คิดในใจ“งั้นผมขอตัวกลับก่อนละกันนะครับและขอบคุณสำหรับอาหารมื้อนี้” ซานนาห์ค้อมหัวให้อาคเนย์อย่างเคารพก่อนจะหยิบผ้าเช็ดปากที่วางอยู่บนตักมาเช็ดปากพอเป็นพิธีก่อนจะลุกเดินออกไปโดยไม่ล่ำลาโอเมก้าว่าที่ภรรยาเลยสักนิดอาคเนย์ลุกตามไปส่งแขกรอจนรถของอีกฝ่ายแล่นออกจากตัวคฤหาสน์ออกไปก่อนจะหมุนตัวตีหน้านิ่งหมายจะไปสั่งสอนเจ้าลูกชายคนเล็กเรื่องมารยาทสักหน่อยแต่กลับไม่พบอยู่ที่โต๊ะอาหารแล้วอาคเนย์ทำท่าจะเดินขึ้นไปชั้นสองแต่โทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงสั่นครืดคราดขึ้นมาเสียก่อนการสั่งสอนบุตรจึงถูกทบไปอีกวันนึงอีกโลกนึงผู้คนต่างโศกเศร้าและเสียใจกับการจากไปของบุคคลอันเป็นที่รักกมลาที่นอนไม่หลับได้รับโทรศัพท์ทางไกลถึงข่าวร้ายจากโรงพยาบาลแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานครเสียงกรีดร้องโหยหวนของผู้เป็นแม่ดังก้องไปทั่วบ้านจนคนอื่นๆสะดุ้งตื่นไป
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-02Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 8
วันนี้เป็นวันเผาศพของวชิรันร่างที่ไร้วิญญาณนอนแน่นิ่งในโลงศพไม้สักอย่างดีที่แกะสลักลวดลายได้อย่างวิจิตรบรรจงเพื่อนฝูงไม่ว่าจะตอนเรียนหรือตอนทำงานมากันแน่นขนัดต่างพากันมานั่งสวดครั้งสุดท้ายที่ศาลาในสุสานของหมู่บ้านที่บัดนี้คราคร่ำไปด้วยผู้คนที่สวมชุดไว้ทุกข์สีดำไม่มีใครคาดคิดว่าจะได้นัดมาเจอกันในงานเผาศพของเพื่อนรักวชิรันเป็นเด็กดีละเป็นที่รักไม่ว่าจะญาติพี่น้องเพื่อนฝูงรวมไปถึงครูบาอาจารย์ทั้งหลายที่ได้รับข่าวต่างก็ตกใจและใจหายกันทั้งนั้นไม่มีแล้วบุคคลอันเป็นที่รักเหลือเพียงแต่ความทรงจำและความดีที่ให้ผู้คนนึกถึงและกล่าวสรรเสริญแมกกี้เพื่อนสาวคนสนิทที่อยู่ด้วยกันจวบจนวินาทีสุดท้ายในชีวิตของวชิรันเธอกล่าวโทษตัวเองและร่ำไห้ตั่งแต่วันนั้นจวบจนถึงวันงานสุดท้ายสองดวงตาบอบช้ำตั้งแต่เจอหน้ากมลาแม่ของรันที่โรงพยาบาลเธอก็กล่าวขอโทษขอโพยยกมือไหว้ผู้เป็นมารดาของเพื่อนสนิทปากก็กล่าวโทษตัวเองถ้าหากเธอไม่ปล่อยขาเพื่อนรักที่กำลังปีนขึ้นบันไดในขณะที่เมามายเจ้าตัวคงไม่อายุสั้นแบบนี้กมลาโอบกอดร่างบางน้อยๆที่สั่นเหมือนลูกนกตกน้ำอุบัติเหตุไม่มีใครอยากให้เกิดยิ่งกับบุคคลอันเป็นที่รักด้วยแล้วกล่าวโทษว่าร้า
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-03Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 9
พิธีการนี้มีเพียงครอบครัวและญาติมิตรชิดใกล้ ก่อนจะนำยกโลงศพวางบนปราสาทที่วางอยู่บนฟืนกองใหญ่ เหลือเพียงขั้นตอนสุดท้ายที่เจ้าตัวเคยสั่งเสียไว้ก่อนตายกับบรรดาเพื่อนฝูงเท่านั้นดนตรีสามช่าดังขึ้นเพื่อนหญิงชายหรือเพศที่สามต่างลุกมาเต้นสามช่าตามสเตปที่เคยเต้นด้วยกันผู้คนหลายสิบชีวิตสวมชุดอาภรณ์สีดำมาส่งเพื่อนสู่สวรรค์คาลัยเป็นครั้งสุดท้ายเมื่อดนตรีจบลงเสียงหวีดของประทัดก็ดังขึ้นพร้อมกับไฟที่ลุกไหม้เผาร่างที่ไร้ลมหายใจของวชิรันควันสีดำล่องลอยสู่ท้องฟ้านภาลัยเป็นนิมิตรหมายที่ดีบ่งบอกว่าวชิรันจะได้ไปอยู่ในภพภูมิที่ดีขอให้คนที่อยู่ข้างหลังปล่อยวางและดำเนินชีวิตต่อไปอย่าได้โศกเศร้าเสียใจต่อไปอีกเลยภพภูมินี้หนึ่งชีวิตแตกดับสูญสิ้นเหลือเพียงแต่เถ้าธุลีแต่ภพภูมินี้อีกโลกนึงเป็นวันที่อันดารันหรือวชิรันสวมชุดสูทสีขาวเป็นทางการเดินทางออกจากคฤหาสน์ตระกูลไม่มีอีกแล้วอันดารันหนึ่งตระการบัดนี้มีเพียงอันดารันชองส์คู่สมรสของซานนาส์ชองส์อย่างถูกต้องตามกฎหมายรถหรูหลายสิบคันเคลื่อนตัวไปข้างหน้าพร้อมเจ้านายคนใหม่และสัมภาระกองโตความจริงวชิรันไม่ได้อยากเอาอะไรติดตัวมามายเท่าไหร่นักแต่เพราะนมภัสสรนั่นนี่ก็สำคัญ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-04Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 10
เมดต่างก็เดินทำความสะอาดทำหน้าที่กันอย่างขวักไขว่ภายในตัวคฤหาสน์เมื่อเจอนายท่านต่างยืนนิ่งทำความเคารพอย่างนอบน้อมก่อนจะขอตัวไปทำหน้าที่ของตนตามเดิมสมัยทำงานนี่เขาต้องเป็นฝ่ายยกมือไหว้หัวหน้าหรือลูกค้าเสมอพอมีคนมาคอยทำความเคารพตัวเองแบบนี้ยิ่งไม่ชินจะหยิบจับอะไรเพียงเอ่ยปากสบายเกิ๊น! เป็นง่อยหมดแน่ๆแบบนี้บริเวณที่ดึงความสนใจของวชิรันได้มากที่สุดก็คือกรีนเฮ้าส์หลังใหญ่ที่อยู่บริเวณสวนหลังบ้านของตัวคฤหาสน์มีพันธ์ุพืชหลากหลายชนิดแถมภายในยังมีพื้นที่พอให้เจ้าตัวผุดโปรเจ็คทำพืชสวนครัวอีกด้วยเดินสำรวจพืชพันธ์ุแปลกตาต่างๆถามไถ่พ่อบ้านจนคอเริ่มแห้งไม่น่าเชื่อว่าการเดินสำรวจตัวบ้านและอาณาเขตทั่วทั้งคฤหาสน์จะกินเวลาหลายชั่วโมงจนฟ้าเริ่มเปลี่ยนสีใหญ่โตอลังการงานสร้างเสียจริง ความจริงข้าวของเสื้อผ้าของนายท่านคนใหม่ถูกจัดเก็บใช้เวลาไม่นานเท่านั้นแต่เพราะเจ้าตัวอยากจะสำรวจทางหนีทีไล่หรือสิ่งแวดล้อมใหม่ก็เท่านั้นไม่คิดว่าจะกินระยะเวลานานขนาดนี้ได้วชิรันกลับมาถึงห้องนอนของตัวเองที่ชาตินี้เขาไม่คิดว่าจะได้มาอยู่อาศัยมันดูดีมีระดับจนเกินจะฝันเหมือนเพนเฮ้าส์ของพวกดาราฮอลลีวูดไม่ว่าจะเฟอร์นิเจอร์เครื่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-05Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 11
เสียงเคาะประตูหน้าห้องทำเอาวชิรันรู้สึกแปลกใจเหลือบมองนาฬิกาบนหัวเตียงบอกเวลาห้าทุ่มกว่าๆก่อนจะลุกไปเปิดประตูอย่างงุนงง เมื่อประตูเปิดออกกลับต้องชะงักเมื่ออีกฝ่ายคือคนที่เขาไม่อยากเจอตอนนี้มากที่สุดรองลงมาจากอาคเนย์“มีอะไรหรือเปล่าครับ” โอเมก้าใจกล้าถามไถ่อย่างตรงไปตรงมา ซานนาห์จ้องต้นคอสีขาวเหมือนน้ำนมแพะของคนตรงหน้าอย่างเขม็ง“ยั่วยวนกันหรือไงบอกไว้เลยฉันไม่มีทางกัดคอคนอย่างเธอแน่ๆ” เมื่อได้ยินคำพูดถากถางเขาก็อดไม่ได้ที่จะกอดอกเชิดหน้าอย่างถือดีใส่คนตรงหน้าที่สูงกว่าอยู่หลายสิบเซนติเมตร“อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลยผมก็ไม่เต็มใจให้คุณมากัดเหมือนกัน”“แล้วทำไมไม่ใส่ปลอกคอ” ซานนาห์กัดฟันกรอดเมื่อโอเมก้าร่างบางดูไม่ทุกข์ร้อนกับเรื่องคอขาดบาดตายอย่างปลอกคอไหนจะกลิ่นฟีโรโมนหอมอ่อนๆที่เริ่มคละคลุ้งออกมากระตุ้นสัญชาตญาณดิบเถื่อนของอัลฟ่าให้ลุกฮือวิ่งเข้าจู่โจม“ฉันขอสั่ง…ใส่ปลอกคอทุกครั้งก่อนออกจากห้อง”“ทำไมผมต้องทำตาม” ปากสีชมพูสวยเถียงคำไม่ตกฟากก่อนจะเซถอยหลังไปหลายก้าวเมื่อร่างสูงเดินแทรกประตูเข้ามากดโอเมก้าร่างน้อยเข้ากับบานประตูอย่างแรงโอเมก้าดิ้นคลุกคลักอยู่ในอ้อมกอดของคนข้างหลังที่เห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-06Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 12
ซานนาห์จ้องอีกฝ่ายนิ่งแววตานุ่มลึกฉายความฉงนปนแปลกใจเล็กน้อยตัวเขาเองไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะได้เห็นและได้ยินคำถามจากโอเมก้าฉาวโฉ่แห่งยุคอย่างอันดารันแววตาและสีหน้าที่เจ็บปวดแบบนั้นทำให้อัลฟ่าร่างสูงใหญ่ชะงักเล็กน้อยก่อนจะเดินออกจากห้องไปพร้อมยกธงขาวยอมแพ้ไว้ในใจเพราะตัวเขาเองตอบคำถามที่ว่าง่ายนั้นไม่ได้สักข้อ“ข้อแรกหากเด็กมีเพศสภาพไม่เป็นไปอย่างที่คุณต้องการคุณจะทำยังไง?”“ข้อสองหากเด็กไม่ได้มีความชอบที่จะเป็นนักธุรกิจแบบคุณเขาชอบเต้นรำทำเพลงหรือไม่คิดที่จะสืบทอดกิจการมากมายจากคุณคุณจะทำยังไง?”“ข้อสามครอบครัวในความคิดของคุณคืออะไร?”เมื่ออัลฟ่าที่ได้ชื่อว่าสามีทางนิตินัยเดินออกจากห้องไปแล้ววชิรันกุมหัวใจตัวเองแน่นกลิ่นกายของอัลฟ่ามันเหมือนล่อลวงให้กวางน้อยเดินเข้าไปให้ราชสีห์ขย้ำไม่มีผิดการฮอร์นนี่ของโอเมก้าที่ถูกกระตุ้นโดยฟีโรโมนจากอัลฟ่านั้นช่างน่ากลัวเขากระจ่างแจ้งแจ่มชัดในความคิดที่ว่าทำไมนมภัสสรถึงย้ำนักย้ำหนาเรื่องปลอกคอร่างกายพลันชาวาบเมื่อตัวเองประมาทเลินเล่อเกือบนำภัยมาถึงตัวหากอัลฟ่าร่างสูงใหญ่ไม่ใช่สามีอย่างซานนาห์ที่เกลียดเขาเเทบเป็นแทบตายไม่รู้ว่าจะพานพบเจอกับเหตุร้ายอะไรบ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 13
ครึ่งบ่ายทั้งวันวชิรันจึงง่วนอยู่กับการเสริ์ชหาวัถุดิบเพื่อมาทำเครื่องแกงที่เขาอยากทานอย่างแกงฮังเลโดยไล่หาวัตถุดิบที่มีจากในครัวก่อนจะหาเพิ่มเติมในอินเตอร์เน็ตตอนนี้กาตาเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงสำคัญในการจดวัถตุดิบที่นายท่านต้องการอย่างขะมักขะเม้นโชคดีที่สมัยยังเด็กยายมักจะสอนเขาทำกับข้าวอยู่เสมอเป็นจริงดังว่าอาหารเหนือหากไม่ฝึกทำให้เก่งตามรสมือที่ชอบละก็…ไปหากินที่ไหนก็ยากไล่ๆเครื่องแกงที่เขาเคยตำน่าจะมีพริกแห้งหอมแดงกระเทียมตะไคร้ซอยข่าซอยเกลือและกะปิไหนจะน้ำมะขามเปียกไล่วัตถุดิบมาให้หัวหน้าแม่บ้านฟังทีละข้อแต่สิ่งที่สะดุดหูของเธอมากที่สุดก็คงจะเป็นกะปิที่ว่า“นายท่านคะกะปิที่ว่าคืออะไรคะ” กาตาถามอย่างสงสัยเกิดมา 50-60 ปีเธอไม่เคยได้ยินส่วนผสมอาหารชื่อนี้มาก่อน“อ่า… Shrimp paste น่ะครับจะว่ายังไงดีล่ะเป็นของเค็มทำด้วยเคยกับเกลือโขลกและหมักไว้ใช้ปรุงอาหาร” วชิรันยิ้มหน้าเจื่อนกะปิกลายเป็นแรร์ไอเทมในโลกนี้ไปซะแล้วให้ตาย! ชาตินี้จะได้กินแกงฮังเลไหมเนี่ยเขากดค้นหาสั่งซื้อวัตถุดิบที่ว่าอย่างตะไคร้คนที่นี่ใช้ใบในการตกแต่งไม่ใช้ส่วนหัวเพราะรสชาติดิบของมันทำให้ลิ้นชาจึงไม่เป็นที่นิยมกดค้นหาวัตถ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08
บทล่าสุด
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 41
จุ๊บ“อ๊ะยะอย่า” ท้ายทอยถือเป็นอีกจุดนึงที่สร้างความหวามไหวให้กับโอเมก้าไม่น้อยหัวใจดวงน้อยเต้นตึกตักอย่างแรงจนส่งผลให้เลือดสูบฉีดไปทั่วร่างกายฟีโรโมนหอมหวานตีฟุ้งออกมาอีกนึงเหตุผลที่เขาไม่อยากอยู่ใกล้อัลฟ่าอย่างซานนาห์ก็เพราะช่องทางด้านหลังมักจะผลิตน้ำเมือกใสออกมาจนชุ่มชั้นในไปหมดหากไม่ใส่แผนซับในเอาไว้ทั้งวันเขาต้องพะว้าพะวังกลัวมันเลอะออกมาจนเสียบุคคลิกอีกทั้งชุดชั้นในและชุดนอนผ้าซาตินก็บางมากกลัวว่าคนด้านหลังจะรู้เรื่องน่าอายพวกนี้เข้า “ปล่อยผมก่อนผมอยากเข้าห้องน้ำ” “แน่ใจเหรอว่าเธอไม่อยากให้ฉันช่วยแฉะซะขนาดนี้” “…” อ้อมแขนด้านหลังพลางกระชับแน่นขึ้นจมูกเริ่มซุกไซร้ตามลำคอเนียนระหงที่เป็นที่มาของกลิ่นหอมซานนาห์สูดกลิ่นหอมยั่วยวนนั้นอย่างหลงใหลอีกทั้งจุมพิตไปทั่วไปตามไหปลาร้าสวยที่โผล่พ้นออกมาจากเสื้อ “อื้อคะคุณซานนาห์พะพอแล้ว” วชิรันบ่นอุบอิบพลางย่นคอหนียิ่งหนีก็ยิ่งถูกรัดแน่นขึ้นจนไม่รู้เมื่อไหร่ที่สองร่างเปลือยเปล่ากอดกระหวัดรัดเกี่ยวกันอีกครั้งจากผลักไสในตอนแรกแปรเปลี่ยนมาจับมือสอดประสานกันแน่นซานนาห์อัลฟ่าวัยกำหนัดตักตวงความสุขสมจากคนใต้ร่างอย่างไม่รู้จักเบื่อแต่ถึงอย่าง
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 40
วชิรันกึ่งหลับกึ่งตื่นเขาฝันว่าตัวเองจมน้ำก่อนจะขาดอากาศหายใจก็ผลุบขึ้นมาจากใต้น้ำไอโคลกอย่างแรงแค็กแค็ก ก่อนจะมองสำรวจไปทั่วห้องเจอคนที่ไม่อยากจะเจอมากที่สุดยืนกอดอกอยู่ตรงมุมห้องพลางยกยิ้มยียวน “นึกว่าจะไม่ตื่นขึ้นมาซะแล้วเกือบ 1 นาทีเชียวที่เธอนอนอยู่ใต้น้ำ” “คุณเป็นบ้าเหรอไง” วชิรันแหวใส่อย่างหัวเสียคนกำลังนอนอยู่แท้ๆ “ก็ใช้วิธีธรรมดาเธอตื่นที่ไหน” “แล้วคุณมายุ่งอะไรด้วย” วชิรันหัวเสียสุดๆแสบหูแสบตาไปหมด“ตื่นแล้วก็ดีลุกมากินข้าว” “ผีเข้าหรือไง”“ดูสารรูปเธอซะก่อนเถอะ”“แล้วใครเป็นคนทำ” วชิรันตอบอย่างขุ่นเคืองงัดตอกมาแต่ละทีทำเอาเขาหัวสั่นหัวคลอนหมดเหมือนตายอดตายอยากมาเป็นสิบปี “หรือเธออยากให้ฉันเตือนความจำว่าใครกันแน่ที่เป็นคนทำก่อนน่ะ…หืม?” หน้าตาเหลอหลาของอีกฝ่ายที่อ้าปากพะงาบๆเหมือนอยากจะโต้เถียงอะไรออกมาสักอย่างแต่กลับทำไม่ได้นั้นดูตลกทำเอาซานนาห์อยากจะแกล้งขึ้นอีกซานนาห์ก้าวมายืนใกล้อ่างอาบน้ำจนวชิรันผวาถอยหลังอย่างลืมตัวพลางเท้าแขนทั้งสองข้างกับอ่างอย่างยียวน“ใครกันที่บอกว่าห้ามเข้าใกล้เวลาฮีทแล้วใครกันพอฮีทก็กดฉันลงกับเตียงแถมยังละโมบโอบอุ้มแกนกายของฉันอย่างไม่รู้
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 39
วชิรันลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบว่าบรรยากาศนอกห้องนอนนั้นท้องฟ้ากลายเป็นสีสมตะวันจะตกดินอยู่รอมร่อไม่แปลกที่เขาเองหลับเป็นตายขนาดนั้นก็ตาแก่ซานนาห์นั้นมันหมาป่าหุ้มหนังแกะชัดๆไม่รู้ว่าพวกเขาทำกันไปกี่รอบแล้วเจ้าตัวตื่นออกไปตอนไหนวชิรันไม่คาดคิดว่าโอเมก้าสามารถฮีทได้น่ากลัวขนาดนี้ดูจากความฮอร์นนี่เมื่อคืนก็ยืนยันได้เป็นอย่างดีไม่รู้ว่าอีตาเฒ่าเจ้าเล่ห์จะสรรหาคำไหนมาค่อนแคะเขาอีกหรือเปล่าเพราะเขาเป็นคนยื่นคำขาดเองว่าเวลาฮีทอย่ามาใกล้ในระยะ 2 เมตร กลายเป็นตัวเองที่ทำไม่ได้!! แถมยังเป็นฝ่ายเริ่มก่อนด้วยซ้ำรู้ถึงไหนอายไปถึงนั่นแต่ก็สุดยอดเหมือนกันอุ้ย! วชิรันหยิกแขนตัวเองเพื่อเรียกสติเมื่อเผลอไผลคิดถึงกิจกรรมเข้าจังหวะเมื่อคืนในร่างเก่าเขาเองก็ไม่เคยมีเพศสัมพันธ์ที่ช่องทางหลังมาก่อนเหมือนกันไม่เหมือนที่จินตนาการหรือได้ฟังจากบรรดาเพื่อนสาวเม้ามอยให้ฟังนี่แหละที่เขาว่า ‘สิบปากว่าไม่เท่าสัมผัสเอง’ คุณพระ! ลำท่อนเขื่องมโหฬารเข้าไปช่องทางหลังเขาได้แม้ช่วงแรกจะฝืดเคืองและคับแน่นเพราะความใหญ่โตไปสักหน่อยแต่ก็อดที่จะยอมรับไม่ได้ว่าสุขสมสุขสมมากกอไก่ล้านตัวววววของคุณเขาอลังการงานสร้างซานนาห์หรือซานต้าฟ
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 38
แกนกายของเขาปูดโปนจนแข็งขืนแข็งจนปวดหนึบก่อนตั้งใจจะผละออกเมื่ออีกฝ่ายสุขสมเขาไม่อยากแตะต้องวชิรันทั้งๆที่ความสัมพันธ์เริ่มต้นไม่ดีเท่าไหร่แถมยังมีเรื่องประหลาดมากมายที่ซานนาห์ไม่สามารถหาคำตอบได้ว่าทำไมวชิรันถึงได้มาอยู่ในร่างของอันดารันอีกทั้งตัวเองยังระลึกไว้เสมอเรื่องคำถาม 3 ข้อเกี่ยวกับลูกที่วชิรันเคยถามเขาเอาไว้แต่มือเล็กกลับหยุดยื้อร่างสูงด้วยความกลัวกลัวว่าความสุขสมตรงหน้าจะหายไปจนลืมอาย“คุณซานนาห์” วชิรันเรียกอีกฝ่ายด้วยเสียงแหบพร่าความฮอร์นนี่พุ่งขึ้นถึงขีดสุดอีกทั้งร่างกายเหมือนยังร้อนรุ่นไม่หายเขาต้องการต้องการมากกว่านี้ว่าแล้วก็ผลักร่างสูงที่ชะงักขืนตัวเมื่อเอ่ยเรียกชื่อเมื่อครู่อีกทั้งยังไม่ได้ตั้งตัวก็ถูกโอเมก้าผลักลงให้นอนหงายไปกับเตียงสองมือขาวไม่รอช้าฉีกทึ้งเสื้อผ้าที่เกะกะอย่างหื่นกระหายโดยซานนาห์ก็ยอมเป็นผู้ตามที่ดีนอนหงายปล่อยให้โอเมก้าที่กำลังฮีทได้ทำตามอำเภอใจซานนาห์ปรนเปรอแบบไหนร่างบางที่สุขสมก่อนหน้าก็ปรนเปรอกลับไปเหมือนอย่างก่อนหน้าแถมยังทำได้ดีจนซานนาห์ครางต่ำในลำคออย่างสุขสมอ๊าซี้ด!กลิ่นอายบุรุษเพศกระตุ้นความกำหนัดของโอเมก้าให้ลุกหืออีกครั้งแกนกายใหญ่โตท
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 37
อาการฮอร์นนี่หรือฮีทของโอเมก้านั้นช่างน่ากลัวก่อนหน้านี้วชิรันประกาศเสียงดังฟังชัดกับอัลฟ่าอย่างซานนาห์ช่วงที่โอเมก้าฮีทหากถูกอัลฟ่าแตะตัวจะต้องถูกปรับเงินแต่ทว่าวาจาที่ลั่นไว้ก่อนหน้าเหมือนจะไม่เคยพูดมาก่อน “คุณผมร้อนร้อนมาก” โอเมก้าตัวขาวถูกสภาวะฮีทเล่นงานสติสัมปชัญญะเหลือน้อยนิดเหลือเพียงสัญชาตญาณการสืบพันธุ์ที่ค่อยๆกลืนกินสติความนึกคิดและข้อตกลงก่อนหน้าก่อนจะชันเข่าเงยหน้าพลางใช้สายตาเว้าวอนจนอัลฟ่าเป็นฝ่ายเซหลบสายตาเสียเองวชิรันรู้เพียงแต่ว่าคุณเขาตัวหอมมากหอมจนอยากจะถามว่าเขาใช้น้ำหอมกลิ่นอะไรซานนาห์กลืนน้ำลายเหนียวๆลงคออย่างยากลำบาก “เธอกำลังฮีทออกไปออกไปก่อนที่ฉัน—” พูดยังไม่ทันจบประโยควชิรันก็โน้มคอคนตรงหน้ามาปิดปากเสียแล้วลมหายใจคุณเขาหอมเย็นผสมไปด้วยกลิ่นบุหรี่จางๆที่ติดอยู่ตรงปลายลิ้นร่างเล็กซุกเข้าหาไออุ่นของอกหนาอย่างต้องการความอบอุ่นจูบเนิบนาบช่วงแรกแปรเปลี่ยนเป็นรุนแรงเหมือนจะช่วงชิงลมหายใจของอีกฝ่ายให้มอดดับไปสองลิ้นกระหวัดเกาะเกี่ยวไม่มีใครยอมใครก่อนวชิรันจะเป็นฝ่ายผละออกก่อนเพราะหายใจไม่ทัน“แฮกๆ” “ออกไปตอนนี้ก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจ” วชิรันส่ายหัวอย่างแรงก่อนจะถูกอ
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 36
ภายในห้องทำงาน“เธอจะยืนอยู่ที่นั่นอีกนานไหม” ซานนาห์อดถามไม่ได้วันนี้โอเมก้าตรงหน้าดูแปลกไปกว่าทุกวัน“ผมสะดวกแบบนี้”“เธอจะให้ฉันตะโกนคุยหรือไงมานั่งตรงโซฟา” ซานนาห์เอ่ยเสียงเรียบ“คือผมสะดวกแบบนี้” สายตาของอัลฟ่าที่กำลังจดจ้องเอกสารในมือเป็นอันชะงัก ก่อนจะปล่อยเลยตามเลย ว่ากันว่ายามที่โอเมก้าอยู่ในช่วงฮีทจะระแวดระวังตัวเป็นพิเศษ“มีเรื่องอะไรก็ว่ามา”“คือ…คุณจำที่ผมเคยบอกเรื่องพืชพันธุ์สมุนไพรที่จะเอามาเป็นส่วนประกอบของอาหารได้ไหมครับพอดีพืชและผักส่วนใหญ่ที่ผมต้องการมันอยู่ที่เดอะฮิลล์เยอะเลยเพราะฉะนั้นผมเลยอยากขออนุญาตให้คุณพาผมไปดูหรือหากคุณไม่ว่างผมไปกับกาตาหรือพ่อบ้านอีธานก็ได้แต่เห็นว่าการขออนุญาตเข้าไปในพื้นที่อนุรักษ์ค่อนข้างยุ่งยากผมเลยอยากจะขอ…เอ่อรบกวนคุณช่วยขอให้ผมเข้าไปดูหน่อยได้ไหมครับ” วชิรันพยายามพูดในทางที่ไม่บีบบังคับและขอความเห็นใจจากอีกฝ่ายอย่างที่สุดเพราะไม่มีทางเลือกอื่นๆแล้วนอกจากขอร้องคนตรงหน้า“มานี่” ซานนาห์เอ่ยเรียกแต่โอเมก้าที่อยู่ในช่วงฮีทระวังตัวแจไม่กล้าเดินบุ่มบ่ามเข้าไปใกล้ “เอ่อ”“จะไปหรือไม่ไป” วชิรันได้ยินดังนั้นก็หูตั้งสองขาก้าวเดินไปยังโต๊ะทำ
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 35
หลังจากที่เปิดใจคุยกับสามีทางนิตินัยอย่างซานนาห์หมดแล้ววชิรันเองก็เป็นตัวของตัวเองมากขึ้นไม่ต้องคอยแอ๊บเหนียมอายอะไรอีกอีกทั้งสมาชิกในบ้านหลายๆคนเริ่มจะชินพฤติกรรมการกินและการทำอาหารที่แปลกตาของวชิรันเสียแล้ววันไหนที่ไม่ได้กลิ่นผัดพริกแกงหรือเครื่องเทศมันเหมือนอะไรหายไปสักอย่างบอดีการ์ดเหล่าแม่บ้านจามกันจนชินนานๆเข้ากลิ่นพวกนั้นก็ทำอะไรพวกเขาไม่ได้อีกมิหนำซ้ำพอได้ลองเปิดใจชิมอาหารรสชาติหน้าตาแปลกประหลาดพวกนั้นทำเอาหลายคนติดใจกันยกใหญ่อย่างเช่นของหวานอาหารกลางวันวันนี้เหมาะสำหรับฤดูร้อนที่เดอะแกรนด์ซิตี้เป็นอย่างมากนายท่านเรียกมันว่า ‘ลอดช่องสาคูนมสดเมล่อน’ เป็นเส้นเรียวๆหลากสีรวมไปถึงน้ำสีขาวที่ใส่ผลไม้อย่างเมล่อนพร้อมน้ำแข็งหลอดเล็กสักเล็กน้อยตอนที่กาตาเห็นรูปร่างของมันครั้งแรกก็ไม่กล้ากินจะว่าเป็นน้ำเมล่อนปั่นก็ไม่เชิงไอ้น้ำสีขาวนั้นมากจากกะทินายท่านว่ามาอย่างนั้นช่างใจอยู่นานสองนานพอเห็นนายท่านตักกินอย่างเอร็ดอร่อยอีธานและกาตาเลยอดที่จะลองชิมของหวานตรงหน้าบ้างไม่ได้“ผมรับประกันความอร่อยรสชาติหวานหอมมันของเมล่อนพวกคุณจะต้องติดใจแน่ๆ” วชิรันพูดพลางขยิบตาให้กาตาอย่างหยอกล้อ แล้วก็จร
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 34
“อ้อ…อีกทั้งบริษัทคุณยังรับออกแบบวัสดุปลอกคอให้เดโลกรุ๊ปด้วยและผมก็หวังเป็นอย่างยิ่งว่าเดโลกรุ๊ปจะไม่ออกแบบเหมือนอย่างที่ผมพูดไว้ออกมาในเร็วๆนี้ความเสียหายนี้พันล้านเหรียญพอไหมครับคุณดอร่า” ดอร่ากลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดเคืองมิน่าล่ะคุณอันดารันถึงเจาะจงบริษัทของเธอที่เป็นพาร์ทเนอร์คู่ค้ากับเดโลกรุ๊ปมาอยู่ก่อนแล้วก็เพราะเดโลกรุ๊ปเป็นบริษัทของครอบครัวยัยหัวชมพูดาเมียนน่ะสิแล้วเราจะได้เห็นดีกันยัยดาเมียนดูซิหากงานเปิดตัวปลอกคอรูปแบบใหม่ที่จะพลิกโฉมปลอกคอแบบเดิมละก็... คงสนุกไม่น้อยวชิรันแสยะยิ้ม“รับทราบค่ะ” ดอร่าช่างใจอยู่คู่นึงจึงจรดปากกาเซ็นสัญญาลงไปทั้งสองฉบับอย่างรวดเร็วก่อนจะจับมือส่งท้าย “ยินดีที่ได้ร่วมงานกันค่ะ”“เช่นกันครับ”วชิรันออกไปส่งแขกที่หน้าบ้านสักพักก็กลับมายังห้องนั่งเล่นนั่งดูวัสดุพลางออกแบบเครื่องประดับไปคร่าวๆฆ่าเวลาไปอีกหนึ่งวันจะว่าไปเป็นคนรวยนี่ก็ดีเหมือนกันจะทำธุรกิจอะไรก็ง่ายหากไม่สำเร็จก็แค่ล้มบนฟูกอีกทั้งมีลู่ทางคอยแนะนำไม่ได้คลำทางหาเองมีสายป่านที่ยาวหากสำเร็จก็มีกินใช้ไปยังลูกหลานวชิรันยิ้มร่าอย่างน้อยในโลกนี้เขาก็มีอะไรทำเป็นของตัวเองไม่ต้องนั่งนอนไปวันๆอี
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 33
วันอาทิตย์หลังจากวชิรันตื่นนอนก็ต่อสายหานมภัสสรทันทีเมื่อปลายสายรับสายก็รีบละล่ำละลักพูดในสิ่งที่ประสบพบเจอมาเมื่อวาน“นมครับนม”“คะคุณหนูมีอะไรหรือเปล่าคะ”“ผมฮีทอีกแล้วรอบฮีทมาไม่ตรงอีกตั้งหนึ่งสัปดาห์กว่าจะถึงแต่เมื่อวานผมฮีทอีกแล้วครับ”“เป็นเรื่องปกติของโอเมก้าค่ะที่สามารถฮีทนอกฤดูได้ไม่มีใครรู้ว่าเมื่อไหร่เวลาไหนนมถึงได้ย้ำหนักหนาให้คุณหนูใส่ปลอกคอไงคะ”“แล้วคุณหนูได้ทานยาไหมคะ”“ทานครับมันมีวิธีอื่นอีกไหมผมไม่ชอบเลยก้นแฉะจนรู้สึกอึดอัด”“คุณหนู…เอาอย่างนี้ไหมคะหากคุณหนูจะออกไปไหนควรจะพกยากันฮีทติดหัวและแผ่นอนามัยเล็กๆติดตัวเอาไว้เผื่อฮีทกะทันหันก้นจะได้ไม่แฉะยังมีเหลือไหมคะถ้าขาดบอกนะคะนมจะซื้อเข้าไปให้”“ยังพอมีครับ”“ถ้าผมไม่อยากฮีทต้องทำยังไงบ้างครับ”“มีทางเดียวคือ…ตั้งครรภ์ค่ะ”“นมบ้าไม่แล้วเป็นทางเลือกสุดท้ายที่ผมจะเลือก”“ก็มันเป็นวิธีเดียวเท่านั้นแหละค่ะที่โอเมก้าจะไม่ฮีทในขณะที่ตั้งครรภ์เหมือนประจำเดือนขาดในช่วงตั้งครรภ์ของเบต้าไงคะ”“นม…ผมคิดถึงนมจังเมื่อไหร่จะได้เจอกันอีกครับ” วชิรันเริ่มอ้อน“คิกคิกก็คงจะเป็นตอนคุณหนูตั้งครรภ์นั่นแหละค่ะคุณพ่อของคุณหนูถึงจะอนุญาตให้
