Bawat sulok at bawat bagay na kanilang madaanan ay hindi maiiwasang hindi masasagi. “Uhhmmm,” maririnig ang mga ungol ni Keirah at Davidson habang magkadikit ang mga labi. Balyahan ba kamo, heto na yun. Hindi maiwasang mapasabunot ni Keirah sa batok ni Davidson habang pinupupog siya nito ng marahas na halik. Nasa kotse pa lamang sila ay ramdam na nila ang ang init ng kanilang mga katawan na gusto ng kumawala. Nagliliyab silang pareho sa bawat halik ng isa’t isa. Dinala sila ng mainit na pagnanasa sa condo ni Keirah. Wala ng sabi-sabi, sinunggaban na siya ni Davidson ng halik, sa labas pa lamang pinto ng condo unit. “You’re so hot,” ani Davidson habang hinahalik-halikan nito ang kanyang leeg. Hindi niya tuloy mabuksan ng maayos ang pintuan ng unit niya. “W-wait lang kasi-” “I can’t,” hindi man lang nito binitiwan ang leeg niya. Labis-labis na ang kiliting nararamdaman ni Keirah na nagdudulot ng panginginit ng kanyang katawan. Sa loob ng limang taon, ngayon niya lang
Walang mapag-sidlan ang kaligayahan sa puso ni Keirah. Hanggang sa bahay ay hindi niya maiwasang kiligin. Habang naliligo, nakangiti siya. Kumakain, nakangiti siya. Kahit nga sa pag-tae, nakangiti siya. Mababaliw na siya sa tuwa. Nag-yes ba talaga siya kay Davidson? Formal proposal na lang ba ang kulang? Hindi na siya tuloy makapag-hintay na mag-propose ang binata. Eh kung siya na lang kaya ang mag-propose dito? Nangingiti na naman siya sa ideya. Hays, kinikilig talaga siya, ano ba?! "Keirah, heto na ang mga damit mo," pukaw ni Yaya Lolly sa pagde-daydream niya. Pumasok ito sa kwarto niya na may dala-dalang basket na may laman na malilinis ng damit. "Sige yaya, ako na mag-aayos. Labhan ko kaya ulit," alam niyang wala siya sa sarili nang sabihin niya yun. Natutuwa lamang talaga siya. "Ano? Naloloka ka ba? Malinis na yan ah," nakapamewang na wika ng Yaya. Hindi niya ma-gets ang alaga. "Kumain lang kayo ng kumain, Yaya. Ako na mag-huhugas," nakangiting nagpagulong-gul
Natapos ang kwentuhan nilang dalawa. Wala naman siyang masyadong ganap kaya naisipan niya na lang mag-shopping at pumunta ng salon. Tutal next day pa naman ang next meeting nila ng client niyang si Mrs. Liu. Makikipag-laro din sana siya kay Matmat, but unfortunately, nasa school ang bata. "Ma'am, treatment only?" tanong ng staff ng salon. "Hmm what if, mag-pagupit kaya ako, above shoulder," aniya at nangisi sa ideyang pumasok sa isip. "Hala ma'am, kay-haba na po ng buhok niyo. Sayang naman po," pigil ng barbera sa kanya. "Hmm, sige." Hindi ito maaari, nabo-bored lang siya. Inilihis ni Keirah ang isipan para mawala sa isipan ang mag-pagupit. But several minutes later... "Woah, ang ganda mo naman pala, Ma'am kapag short-haired." Sinisipat-sipat niya na ang sarili sa salamin at namamangha na sa kanyang 'new look'. 'You can't defeat your boredom' sermon niya sa sarili. Pero okay na rin yun, parang bumata siya ng five years, haha. Ganito ang gupit niya nang mag
"Hmm, may problema ba? Tulala kayong dalawa?" natatawang ani Keirah habang papasok sa opisina ni Davidson. Para naman kasing nakakita ng multo ang dalawang lalake kung titigan siya. Dahil ba sa new look niya? Nagagandahan ba sila sa kanya? 'Hays ako lang 'to!' "W-what are you doing here?" tanong agad ni Davidson nang lumapit sa kanya ang lalake. Hinawakan nito ang kamay niya saka giniya siya sa couch. Uupo sana ang dalaga sa tabi ni Alexander ngunit pumagitna si Davidson sa pagitan nila. "Well, gusto ko lang sana kamustahin ka," ani Keirah at hindi na pinansin ang naramdamang tensyon sa pagitan ng mag-kapatid. "Really? Okay lang naman ako," tipid na sagot ng binata. Napansin ni Keirah ang katahimikan ng dalawa ngunit binalewala niya na lang yun. Ang hinihintay niya ngayon ay ang compliment ni Davidson sa new look niya. Sa laki ng pinutol sa buhok niya'y imposible namang hindi pa napansin ng binata yun. 'Kainis' Nakakailang na ang katahimikan ng paligid. Sumulyap
"STACY?!" "Keirah?!" maging si Stacy ay nagulat nang makita siya. Nanlalaki ang mga nitong nagpapalipat-lipat ng tingin sa kanila ni Alexander. "Bakit kayo mag-kasama?" "Stacy, what are you doing here?" -si Alexander ay napatayo sa kinuupuan. Hindi niya lubos-maisip kung bakit napadpad ang dalaga sa bar niya. Iniwan niya na nga ito sa bahay nila, sinundan pa talaga siya. "Do you know each other?" tanong ni Keirah at kay Alexander ang tingin. Nagpamewang si Stacy at tiim ang panga na sila'y tinitigan. "Huh, kaya pala bigla ka na lang umalis, Alex. Ano mo ba siya?" Natigilan si Keirah sa inasta ng babae. Pagseselosan ba siya nito? May attitude pala itong tinatago. Ang pinagtataka niya lang ay bakit magkakilala ang dalawa. "We're just friends," si Keirah na ang sumagot. Mesdyo hindi niya nagustuhan ang matabil nitong dila. "Eh bakit dalawa lang kayo? Is it posible to circle of friends na dalawa lang at opposite sex pa?" pagtataray pa rin ni Stacy. "Stacy, 'wag mo ng it
"Ano naman pong favor?" kunot-noong tanong ni Yuki na medyo nagtataka. "Just take a picture," inabot ni Cassidy kay Yuki ang camera na palagi niyang dala. Nagtatakang tinitigan ni Yuki yun. Ano na naman bang kalokohan ang pinaplano nitong amo niya? Iiling-iling na lamang na inabot ni Yuki ang camera. Natigilan siya nang lumakad papalapit si Cassidy sa direksyon ni Davidson. Abala ang binata sa pagtingin ng jewelries. ~~ "Hi Dave. How are you?" Bahagyang nagulat si Davidson sa biglang pag-sulpot ni Cassidy sa tabi niya. Inangkla rin nito ang braso sa braso niya. Agad din naman siyang nakabawi at nginitian ang dalaga. "Cassidy, anong ginagawa mo rito? Get your hands off me, baka may makakita sa atin. Mag-viral pa," nakatawang paalala ni Davidson sa nakababatang kaibigan. Ngumuso ang dalaga at tila nag-pacute pa sa kanya. "Hmp, ano naman kung mag-viral?" "Cassidy-" "Okay, I got it," inalis ng dalaga ang braso sa kanya saka tinaas na para bang sumusuko. "So, what are
Chapter 1: “Dad, I’m so messed up right now. I think I need your help,” he sighed while talking to his father’s grave. He was currently talking to his father's grave when one of his personal bodyguards approached him. “Did you find him?” he asked. “No, sir. But we received a flight history and he’s now leaving to Tokyo” “ANO? Pumunta kayo ngayon din sa airport!” nagmamadali niyang utos. “Pero sir, isang kotse lang ang dala natin. Pa’no po kayo?” Davidson took a deep breath before he spoke. Kapag talaga nakalayo ang Uncle niya ay humanda talaga sa kanya ang bodyguard niyang tanong nang tanong. “‘Wag nyo ‘kong alalahanin. Just go and hurry before it’s too late” Ngunit hindi nakinig ang bodyguard niya at iniwan pa din nito ang kasama para samahan siya. Napapailing na lamang si Davidson. Nang makaalis ang bodyguard ay siya at ang isa pang bodyguard nalang ang naiwan sa private cemetery na yon. Muling tiningnan ni Davidson ang lapida ng Daddy niya. ‘Rogelio M
KINABUKASAN,, tanghali na ng magising si Davidson. Hindi siya nakatulog sa kakaisip ng napag-usapan nila ng ninong Salvador niya at ang kagustuhan nitong pakasalan niya ang anak nito. ‘What was her name, again? Akira?’ Nakatitig si Davidson sa salamin ng banyo niya. Naalala niya ang sinabi ng ninong niya na hindi pa siya nagkaka-girlfriend. Well, bakit nga ba kailangan pa ng girlfriend ang isang Davidson Montevella? Nasa kanya na ang lahat. Masaya na siya bilang CEO of Montevella Corp. Ang Montevella lang naman ang pinakamalaking Business Industry sa bansa. Ang Montevella Corp. din ang nagmamay-ari ng mga expensive cars na binebenta ng billion sa loob at labas ng bansa- Ang Neon Sports Cars. Napabuga na lang sa hangin ang binata. Sa kabila pala ng karangyaan niya sa buhay ay malungkot pa din siya. Ten years ago ng bawian ng buhay ang Daddy niya sa sakit nitong lung cancer. Naiwan siyang mag-isa na dala-dala ang responsibilidad bilang isang Montevella. Never siyan