Chapter 10: Beginnings

"Nay! Aalis na po ako!"

"Ingat anak!"

"Sige po." at nagmadali na akong pumunta ng bus stop. Naku, ayoko maiwanan mahirap na, baka ma-late pa ako sa unang araw ko sa trabaho.

Agad din naman akong nakasakay ng bus. Naupo ako sa bandang unahan sa kanang bahagi ng bus, malapit sa bintana. Sa kahit nong sasakyan, gutsong-gusto ko talaga lagi yung nasa may bintana kasi gusto ko yung nakikita yung mga tanawin o kaya mga dadaanan. May maliit na tv yung bus, nakabukas ito at balita ang palabas.

'Johnsohn Corporation officially released a statement and confirmed that the president and son of the founder of the well-known company had passed away this morning, 5am at the Johnsohn Hospital, which is owned by the latter's cousin. Alfred Johnsohn had been diagnosed and suffered from lung cancer early last year. Since then, his only son, Tristan Johnsohn has been temporarily taking his place. According to reliable sources, the family have  not talked about who will take the place and continue running the company yet. Mr. Alfred will be laid to rest this wednesday.'

Wow naman, ang yaman din naman talaga. Pag-iisipan pa daw kung sino magmamana? Malamang yung anak! Ang gwapo na ang talino pa!" bigla ako napa-react sa palabas na balita sa tv sa loob ng bus.

"Pero masungit."nagulat naman ako sa katabi kong babae, bigla na lang kasi sumabat eh.

"Ano po?"

"Sabi ng kaibigan ko masungit daw yang Tristan Johnsohn na yan. Nagtatrabaho sya dun sa Johnsohn Corp eh."

"Ah ganun ba?"hindi na lang din ako dumugtong pa. Hindi ko din naman alam kasi hindi ko naman din personal na kilala. Kumabaga napapanood ko lang sa tv. At hindi din ako ganun ka-chismosa.

Nakarating na ako sa pagtatrabahuan ko, sa Johnsohn University. Matagal ko nang pangarap talaga makatrabaho dito o sa kahit saan basta under ng kompanya nila. Sikat na sikat kaya to, at pangarap ng halos lahat ang matanggap dito. Yung sabi kanina ng babae sa bus? Matagal ko nang naririnig yun sa mga chismis, pero hindi din naman ako naniniwala. Crush ko pa nga yung Tristan Johnsohn na yun eh! Isa sa mga dahilan kung bakit gusto ko magtrabaho dito kaya nag-apply ako sa Johnsohn University bilang isang English Teacher. At sa kabutihang palad ay natanggap ako. At ngayon ang unang araw ko sa paaralang ito.

"Good morning kuya guard!"masigla kong bati sa guard pagpasok ko sa gate.

"Good morning din ma'am. First day nyo?"

"Ay opo kuya. Kinakabahan ako, pero ang ganda pala talaga dito sa J.U ano?"

"Ay oo naman ma'am. Kasing ganda nyo."

Natawa naman ako kay kuya,"ang aga nyo po mangbola kuya. Sige po pasok  na ako."

"Sige ma'am, goodluck!"

"Salamat!" at dumiretso na ako sa Highschool department building. Hinanap ko yung faculty  room at saka pumasok sabay bati ng, "Hello po, good morning."

"Jill Mendoza?"sinalubong ako ng isa sa mga teacher duon, halos parang ka-edad ko lang sya pero parang hindi na sya bago dito.

"Yes po, ako nga po."

"Welcome to J.U. Pasok ka,"tinuro nya sa akin kung saan ang desk ko. Napatingin naman ako sa paligid. Faculty pa lang nakikita ko pero napakaganda na! Talagang yayamanin!

"Grade 12 secton C ang hahandle-lan mo, tama?"

"Ay, opo ma'am."

"Naku ang swerte mo. Ikaw napunta sa section ng mga mababait. Sa akin kasi yung mga pasaway eh. I'm Tin by the way. First day ko din." nagulat ako. First day nya din? Parang sanay na sanay na sya dito ah.

"Oh, Ako si Jill. Goodluck sa ating dalawa!"nabawasan naman ang kaba ko kahit papaano. Atleast hindi lang ako ang nasa unang araw ng pagtuturo dito, dalawa na kami. 

Nairaos ko naman ang unang klase ko ng maayos. Tama nga ang sabi ni Tin kanina, mababait ang nasa section ko. Kung sini-swerte ka nga din naman. Recess time na nun,pumunta kami ni Tin sa canteen para kumain. Ang laki din ng canteen nila, pwede mo nang masabing parang fastfood chain ang itsura.

"Ang laki talaga ng university na to ano?"

"Sinabi mo pa! Naku, alam mo ba dati pangarap kong makapag-aral dito? Kaso ang mahal ng tuition fee! Hindi afford ni mader!"

"Pareho lang pala tayo e. Pero tingnan mo nayon, hindi man tayo naging estudyante dito naging teacher naman."

"Nakaktuwa nga eh. Pero girl alam mo ba may-a*i nito hindi lang yayamanin, gwapo pa!"parang kilig na kilig naman itong si Tin.

"Crush mo din?"

"Gaga, oo kaya! I mean sino ba namang hindi magkakagusto kay sir Tristan diba?!"

Natawa naman ako sa kanya. Hindi lang pala friend nahanap ko dito, kapwa fangirl ko din. "Totoo naman, gwapo naman talaga."

"Kaso ang chika eh suplado daw."

"Ano to? Parang yung mga common male lead sa koreanovelas?"

"Omg! Adik ka din?!"

"Oo kaya!"

"Omg, i love you na girl! Best friends na tayo!"sabay tawanan naming dalawa. Mula nun, lagi na kaming magkasama.

Lumipas ang ilang araw at linggo at nasanay at naka-adapt na kami ni Tin sa paligid at sa pagtuturo lalo na sa mga estudyante namin.

"Good morning Tchr Jill!"bati sa akin nung isang estudyante. Nginitian ko naman ito.

"Jill!"

"Hoy ano ka ba? Bakit ka tumatakbo?"si Tin iyon. Parang estudyante din minsan kung kumilos eh.

"Hi Jillie~"

"Estudyante lang ang peg? Teachers should not be running on the hallway!"

"Gaga! Hoy magpi-first quarter exam na ang mga bata soon. Stress is real!"

"Sinabi mo pa. Tapos mo na ba papers mo?"

"Oo naman no. Sabay tayo magpacheck ha?"

"Oo naman."

"Alam mo ba, stress na stress ako sa mga anak-anakan ko, lalo na sa mga boys!"

"Hindi ako maka-relate, Tin. Mababait mga anak ko."pang-aasar ko naman sa kanya. Buti na lang talaga hindi ako masyado nahihirapan sa section ko. Mabilis ko silang nakapalagayan ng loob.

"Swerte mong bruha ka."sabay tawa namin pareho.

"Pagpasok namin sa faculty room, sinalubong kami ng isa naming co-teacher. Tapos nakita namin na andun din yung Departmen Head. Binati din naman namin ito agad.

"Miss Mendoza, Miss Corazon."

""Good morning po ma'am."

"Okay, listen guys. I want to tell you all na bukas ay pupunta dito si sir Tristan Johnsohn. Kilala nyo naman na siguro sya diba?"naglatinginan kami ni Tin."He will be here to pay visit to the university. Yearly ito nangyayari and ang ususal na pumupunta ay ang mother ni sir Tristan, which is Madam Janet, or the late sir Albert, but since sir Tristan is now the one managing the school, sya na din mismo ang mag-oobserve sa atin. Now, I want you all to be as natural as you are. Do not be prerssured or scared or nervous. Maglilibot lang sya to every rooms. So please tell your students to prepare and behave, specially sa section mo Miss Corazon."

"Yes ma'am."siniko ko naman si Tin.

"Okay, you may proceed to your classes."sabay alis nito.

"Proceed to your class daw,"biro ko kay Tin.

"Kainis ka talaga, alam mo yun?" tumawa lang ako. Kinuha na namin mga gamit namin saka nagsipunta na sa mga klase namin.

Napakabilis din naman ng araw. Hindi mo mamamalayan na uwian na naman. 

"Yes! Another day over!"sabay upo ni Tin sa desk nya.

"Ano ka ba, di pa tayo tapos. Tatapusin pa natin yung para bukas na lesson natin. May observation, remember?"pinagawa kasi kami ng parang special lesson, yung para lang bukas para sa pag-observe ni sir Tristan.

"Excited na ako girl. I mean makikita ko na si crush sa wakas! Sa TV ko lang sya nakikita eh."

"Alam mo, hindi naman halatang excited ka. Tara na nga uwina tayo. Marami pa tayong mga gagawin."

Matapos namin magligpit ay umuiw na kami ni Tin. Pareho kami ng daan pauwi pero mas malayo ng kaunti ang lugar nya. Ako naman ay agad nakaarating sa bahay. Matapos kumain at mag-ayos sa sarili ay ginawa ko na yung mga takdang aralin ko. Medyo maghahating gabi na din ng makatapos ako, kaya natulog na din ako agad. Kinabukasan nun, maaga ako nagising para i-check ulit yung mga ginawa ko kagabi. Mukhang okay naman na din kaya nag-almusal na ako kasama ni Nanay, naligo at nagbihis at naghanda na sa pag-alis.

Kami lang ni nanay ang magkasama sa bahay. Mula pa noon hanggang ngayon, kami lang din talagang dalawa palagi. Yung mga kamag-anak kasi namin nasa malayo din.

"Alis na po ako, nay."

"Ingat ka anak. Umuwi ka mamaya ng maaga, pupunta tayo sa puntod ng Tatay mo. Anniversary nya ngayon."

"Opo nay di ko naman po nakalimutan. Maaga din naman po kami matatapos kasi observation lang naman ngayong araw."

"Sige anak."

"Bye 'nay! Love you!"

Agad-agad din akong nakarating ng university.

"Good morning Jill!"

"Good morning din naman sayo, Tin."sabay na kaming naglakad papuntang faculty room. Pagdating duon, ay abalang abala na ang ibang teachers sa paghahanda nila. Nag-ayos na din kami ni Tin ng mga gamit namin.

"Tin ah, wag masyadong pahalata dyan." Hindi naman kasi masyadong excited itong isang ito eh.

"Ang alin?"pa-inosente nyang tanong.

"Uy, kunwari pa sya."sabay tawa ko.

"Girl wag ka nga! Dream come true kaya ang makita si crush personally! Bakit ikaw? Crush mo din naman sya ah?"

"Oo pero mas die hard ka kesa sa akin eh!"

"Well, di ko na kasalanan yun. Tara na nga sa assembly area!"

"Uy sandali may nakalimutan ka!"

"Ano?"

"Puso mo."sabay tawa ko.

Nag-flag ceremony na. Matapos nun, may kaunting announcement lang tapos saka dumating ang isang magarang sasakyan. Nagsibabaan ang mga guards saka bumaba ang isang napakagawapong nilalang na naka-american suit. Pagbaba na pagbaba nya agad na nagpalakpakan lahat at sinalubong naman sya ng head department. Siniko ako ni Tin bigla saka bulong sa akin ng,"jaw dropping mars. Ayan na asawa ko!"

"Na-inform mo ba sya?"pilosopo kong biro sa kanya. Kinurot naman ako nito sa singit pero di naman ganun kasakit. Unti-unti na naglakad si sir Tristan sa unahan. Mas lalong lumitaw ang kagwapuhan nito, katangkaran at kaputian ngayongmalapit na sya sa paningin.

"Good morning everyone,"bati nito sa mikropono."It's the first time forme to visit this school, since I graduated here. It has always been my father and my mother who does the observation here, but since the position has been given to me, it's an honor to serve you all. I hope you are loving and enjoying your stay here in Johnsohn University. Thank you."sabay palakpakan ulit ng lahat.

"Nag-thank you sya sa akin~"kilig na kilig na sabi ni Tin.

"Conrats."nakisakay na lang ako sa kalokohan nya.

Matapos nun ay nagsibalikan na lahat sa mga kanya-kanya nilang silid. Kami naman ni Tin ay nasa faculty pa.

"Hindi ako maka-get over mars."

"Baka himatayin ka mamaya ah, pag dumaan na sa room ninyo si crush."

"Baka nga,"

"Tara na nga!"

Lumabas na kami ng faculty at naglakad na papuntang rooms namin.

"Sana unahin yung room namin,"ani Tin.

"Kilig na kilig talaga eh no?" tuwang-tuwa naman akong pagmasdan si Tin habang dalang-dala sya sa emosyon nya at sa pagpapantasya kay sir Tristan. Ang cute nya tingnan.

"Hindi ba halata? Kanina pa-"hindi nya natapos ang sasabihin nya dahil nakasaubong na namin si mam Department Head kasama si sir Tristan.

"Mars nakikita mo ba nakikita ko?"

"Oo naman, hindi naman ako bulag."

"Nasa langit na ba tayo, mars?"

"Gaga hindi pa!"

Hanggang sa di namin namalayan nasa harapan na namin sila. Nakayuko lang kami nun ni Tiin, parang mga batang pagagalitan ng teacher nila.

"Ms. Corazon, Miss Mendoza what are you two still doing here?"gulat na gulat si ma'am Head Department at tila hiyang hiya kay sir Tristan. At dahil yun sa amin na nakita nyang late na nga sa mga klase namin, nagchi-chismisan pa sa hallway.

"G-good morning ma'am, sir Tristan." sabay bati namin ni Tin na parehing kinakabahan.

"You two, proceed to your rooms."utos ni ma'am Head sa amin. 

"Yes ma'am,"aalis na sana kami ni Tin ng biglang magsalita si sir Tristan kaya natigilan kami.

"Wait,"

"Mr. Johnsohn?"

Nakkayuko pa din kami nun ni Tin.

"You,"sabay turo nito sa akin. Kinabahan ako lalo. May nagawa ba akong kasalanan?

"Sir, she is one of our new teachers here-"hindi sya pinakinggan ni sir Tristan at nanatili lang itongnakatingin sa akin.

"Look at me."

"A-ako po?"turo ko naman sa sarili ko sabay harap sa kanya. Nagulat ako sa mukha nyang pagka-gwapo pero mas ikinagulat ko ang naging reaksyon nya sa akin. Para syang nakakita ng multo. Hindi ko alam kung maiinsulto ako o ano. Nag-ayos naman ako ah? Ganoon ba kahalata ang pagkakaba ko?

"Mars,"bumulong ako kay Tin,"nakakatakot ba itsura ko ngayon?"

"Ha? Hindi naman."

Napasigaw ako sa gulat ng habang nag-uusap kami ni Tin ay hindi namin namalayang nasa harapan na pala namin si sir Tristan. Tapos mas lalo ako natakot ng bigla nya akong hawakan sa braso."S-sir?"

Maging si Mam Head at Tin ay nagulat din sa kilos ni sir Tristan.

"Mr. Johnsohn, is there a problem?"

Nakatitig pa din sya sa akin. Napansin ko yung mata nya, malungkot na parang naiiyak. Lalo ako natakot kaya napahawak na ako kay Tin. Tapos bigla na lang nagsalita si sir Tristan. May tinawag sya sa aking pangalan.

"Aly,"

"P-po?" Ali? Ano daw? Sino yun?

"Alyson."

"S-sir, I'm sorry, I'm not-"hindi na ako nakapagsalita pa sa susunod pang ginawa ni sir Tristan na lalong mas pagkakapit ko kay Tin. Dahil bigla nya na lang ako niyakap! Napasigaw naman bigla si ma'am Head Deparment.

"Sir Tristan!"

Habang nakayakap sa ain si sir Tristan, narinig ko na lang na paulit-ulit nyang sinasabi na,"Alyson, i miss you." 

Alyson? Sino ba yun?

"S-sir excuse me po!" hindi ko naman na sinasadya pero kumalas ako sa pagkakayakap nya at naitulak sya. Tapos pahigpit na ng pahigpit yakap nya kaya lalo na ako natakot. Gustuhin ko mang kiligin kaso kinakabahan na ako sa kung ano pa susunod nyang gawin sa akin.

"S-sorry po sir."Tiningnan ko sya at nakatingin pa din sya sa akin. Inaano ba 'to? Napansin ko naman na b**a ang mukha nya. Teka, umiyak sya?!

"Mr. Johnsohn are you okay?"pag-aalalang tanong ni Ma'am Head Department.

"M-mam, excuse us,"sumingit naman ako sa pagpapaalam, sabay hila kay Tin para dumiretso na sa mga klase namin.

Nung vacant time na namin, kaming dalawa lang ang nasa faculty ni Tin nun. Pinag-uusapan pa din namin iyong nangyari kanina.

"Ano yung kanina, girl? Bakit may payakap pa sayo at paiyak?"

"Hindi ko alam! Nagulat nga din ako eh. Tsaka, ang higpit ng yakap nya kanina na matatakot ka na lang bigla. Tapos may binanggit pa syang pangalan sabi nya pa nga,' i miss you' ganun."

"Ikaw ha? Baka naman may past kayo ni sir Tristan na hindi ko alam ah."

"Hala naman Tin! Sana nga meron eh, kaso wala. Ngayon ko lang kaya sya nakita in person all my life!"

"Eh bakit sya umiyak?"

"Tin, bakit kaya hindi sya ang tanungin mo nyan?"

"Infairness naman kasi sayo mars, ang swerte mo, niyakap ka pa ni crush! Tapos hindi lang basta-basta crush, kasi may-a*i pa ng paaralangpinagtatrabahuan mo! Ikaw na talaga! Mabango ba?"

"Ang ganda ko kasi masyado eh."biro ko sa kanya. Panay lang namin usap nun ni Tin ng biglang may pumasok na co-eacher namin.

"Tchr. Jill?"

"Yes po?"

"Pinapatawag ka sa Head's Office."

"P-po? Bakit daw po?"

"Request daw ni sir Tristan."

Pagkarinig na pagkarinig namin ni Tin ng pangalan ni sir Tristan, agad kami nagtinginan at napsigaw ng,"mars!"

"Ms. Corazon! Ms. Mendoza!"

"Sorry ma'am."tumayo na ako sa upuanko at naglakad na. Bago pa ako makalabas ng faculty, lumingon muna ako kay Tin at sumenyas na pawang 'ipagddasal mo ako',tumango naman sya sabay sabi ng 'Fighting!'. Parang kinabahan tuloy ako lalo. Ano na naman kaya gagawin nun sa akin?

Dumiretso na kami sa Head's Office. Kumatok ako sa pintuan at may nagsalita naman sa loob ng come in daw. Binuksan ko na ang pinto at bumungad si prince charming, este si Sir Tristan na nakaupo sa Head Department's desk. Sinara ko na ang pinto ng silid sabay lapit sa may table nya.

"G-good afternoon po sir."nakatayo lang ako nun at nakayuko sa harap nya.

"Please stop bowing and look at me."

Ayan na naman sya sa 'look at me' na yan eh. Wala naman akong nagawa kundi sumunod at tingnan sya. Kung pumupula lang pisngi ko, malamang sa malamang baka kulay kamatis na ito.

"You really do look like her."

"P-po?"

Tumayo sya sa kinauupuan nya at tila nagbabadyang lumapit sa akin. Napaatras naman ako. Humalbang ulit sya, kinabahan ako lalo kaya bago pa man sya tuluyang makalapit sa akin ay tinaas ko na ang kamay ko na para bagang nagsasabing tumigil sya.

"S-sandali lang po sir. Kasi nakakatakot na po kayo eh. Kinakabahan po ako sa ginagawa nyo. Ano po ba problema nyo sa akin? Sino po bang kamukha ko? Nanay nyo? Nakakaloka sir!"natawa sya bigla. Baliw na ba ito? Kanina umiyak sa harapan ko, ngayon naman tumatawa. "Sir?"

"You just don't look like her, you even act a little bit like her."

"P-po?" ano daw?

Dumukot sya sa bulsa nya at nilabas ang wallet nya saka may kinuhang nakapasipit na litrato duon. Inabot nya sa akin para ipakita kaya kinuha ko naman. Pagkatingin ko sa litrato, nagulat ako sa nakita ko. Totoo ba ito? Nananalamin ba ako? Kasi kamukhang kamukha ko yung nasa picture na babaeng kasama ni sir Tristan.

"See? You yourself is shocked as well."

Hindi ako umimik. Binalik ko yung litrato kay sir Tristan.

"Alyson Li. That's her name. She was, a student here in J.U. We were classmates back then. Actually she was my girlfriend."

Ah, kaya naman pala kung makaiyak sya kanina ganon na lang. Ex-girlfriend nya naman pala.

"Alam nyo sir, sabi nila sa dami ng tao sa mundo lahat tayo meron at merong isa, dalawa o baka higit pa na kamukha. Kaya, ah, siguro nagkataon lang na naging kamukha ko ex nyo. Pero sir, wag nyo sana mamasamain ang tanong ko. Nasaan na po sya?"

She died. It has been five years now."

Ay shocks, patay na pala. Ano ba naman yan, magiging kamukha ko na nga lang patay pa? Charot.

"S-sorry po,"

"That moment when I saw you kanina, akala ko talaga ikaw sya. Akala ko bumalik sya. Akala ko I was dreaming. But you really do look a lot like her."

"Ah, eh pasensya na sir. Pero magkaibang tao po kami eh. Tsaka, condolence na rin po."

"No. No I should be the one to apologize. Specially about how I behaved this morning. I'm sure you were frightened."

Mabait naman pala si crush. Hindi ako makapaniwalang ang may-a*i ng J.U magsu-sorry sa akin. Swerte ko naman ata?

"Ay okay na po yun sir. Naiintindihan ko na po kayo. Miss nyo lang po sya. Okay lang yan sir, makakahanap din po ulit kayo ng true love. Fighting!"nginitian ko sya. Ano ba pinagagawa ko sa harapan ng CEO na ito? baliw na yata ako eh. Natawa sya bigla.

"I guess I'll keep being reminded of her because of you."

"Ah,eh sir kasi,"huminga muna ako ng malalim,"pero sir alam nyo, si Miss Alyson, I'm sure masaya na sya sa heaven ngayon. At gusto nya din na maging masaya kayo for sure. Kaya, I wish you happiness sir."

"Thanks."nginitian nya din ako. Oh my God ang ganda ng ngiti nya! Pwede na akong himatayin dito ngayon mismo. "Your name again?"tanong nito sa akin. Tinatanong nya name ko?

"Jill po. Jill Mendoza. Isa po ako sa mga teachers dito sa High School department."inabot ko ang kamay ko sa kanya para makipagshake hands pero lumapit sya at nilagpasan iyon at muli na naman akong niyakap. Nasasarapan na ata ito sa kakayakap sa akin eh. Baka hindi ako makapagpigil yumakap din ako.

"Jill Mendoza, it was nice to meet you."

"Seryoso?!" gulat na tanong ni Tin. Andito kami sa canteen ngayon kumakain dahil vacant kamipareho. Kinwento ko sa kaniya yung nangyari kanina nung pinatawag ako ni sir Tristan sa Head Department's Office.

"Ang ingay lang?"

"Kamukha mo ang ex ni crush?!"

"Ako nga din nagulat eh, as in! Parang xerox copy ba? Maliban sa hugis ng mukha nya kasi medyo matambok pisngi nya kesa sa akin. Pero totoo pala talagang may kamukha ka sa dami ng tao samundo 'no?"

"At sa dinami-daming tao pa, ex pa ng boss natin ang kamukha mo!"

"Ikaw ha, wag ka mag-selos. Sayo pa din sya."biro ko sa kanya.

"Niyakap ka kaya girl! Ilang beses pa in a day! Talong talo na ako dun no!"

"Okay lang yan Tin. Halika yakapin din kita para ma-transfer din sayo amoy nya."

"eew mars, nevermind."kunwari'y diring-diri sya sa akin na ikanatawa ko naman.

"Grabe naman sa ew!"

"Eh pero mars, ano pa sabi sayo ni sir Tristan?"

"Wala naman na. Maliban sa nice to meet you, wala nang iba pa."

"Nakakaloka ang ganda mo girl! Uy, ano ba pangalan ni ex?"

"Alyson Li. Eh pero patay na daw si girl matagal na."

"Hindi kaya reincarnation ka nung Alyson Li?"

"Alammo, tara na. Tapos na ang break time natin."tumayo na kami at nagsimula nang maglakad pabalik sa faculty.

"Mars naman eh. Hindi ka ba naniniwala dun?"

"Alam mo naniniwala ako sa reincarantion. Pero hindi sa amin at ng ex ni sir. Kasi alam mo, limang taon pa lang nakakalipas nung namatay sya. Yun ang sabi ni sir Tristan. Kaya  napaka-imposible nyang sinasabi mo."

"Ewan ko sayo, Jill ang ganda mo!"

"Thank you, I know."sarcastic kong sagot sa compliment nya.

Ng nasa tapat na kami ng faculty room,"teka mars!"

"Ano?"

"Buhok mo, naapakan ko. Ang haba eh."

"Gaga!"nagtawanan naman kami. Pumasok na kami ng faculty at nagprepare na para sa susunod naming klase.

"