[Yanah POV]Hindi ito ang unang pagkakataong nasuka ako.. Hindi kaya dahil sa iba't ibang amoy ng pagkaen sa harapan ko? Normal ko namang kinakaen ang mga ito. Nagtataka na nga si Stefano dahil lumalakas akong kumaen. I won't tell him that I'm pregnant.Hayaan kong siya mismo ang makatuklas para hindi halatang hindi kanya ang bata. Sana mapatawad niya ako. I love him.. I know na mahal ko na rin siya kahit kaunti.. Hindi naman siguro ako makakaramdam ng selos o pagkamiss sa kanya kung wala pa din akong nararamdaman for him.. "I think napadami lang ang kaen ko, Stef.. Don't worry.." Nakita ko ang pag angat niya ng kamay saka lumapit ang isa sa staff para linisin ang suka ko. Tingin ko hindi na ako makakakaen.. Siguro itatake out na lang lahat ng to.. "Do you want to continue your food? Pwede naman natin iuwi na lang lahat ng to tas sa bahay mo na lang kainin later kapag ginutom ka.." mungkahi niya. FAST FORWARD>>>Umuwi na lang kami ni Stefano dahil nakaramdam din ako ng pagkahilo.
"Congratulations!!" nakangiting anunsyo ng Doctora. Bumilis ang tibok ng puso ko.. Nag init ang pakiramdam ko. Para akong mawawalan ng hininga.. That can't happened.. "Oh God!! Totoo ba Doc?! Boo.. magiging tatay ka na..!" singhal ni Yanah. Tuwang tuwa ito sa panloloko sakin.. Pero bakit? Bakit ako pa ang naisip niyang ganituhin? Hindi ko alam ang magiging tugon ko sa kanya.. Niyakap niya ako, bumagal ang paligid. Huminto ang mundo ko.. Hindi ko alam kung yayakapin ko din ba siya o itutulak.. O sasampalin ng malakas.. How dare she did this to me?? Ganun ba ako kababa sa kanya para gawin akong substitute? The baby is not mine.. Why?! Why?! Bakit niya to ginagawa sakin?? Napaka sakit pero walang salita ang makalabas sa bibig ko.. Tanging ang utak ko ang patuloy na nagsasalita para sa akin.. FAST FORWARD>>> After namin sa OB ay pauwi na kami ni Yanah.. I didn't confront her about it yet pero sa utak ko minumura ko siya.. Galit na galit ako sa kanya but I can't lose her.. What the fuc
[Yanah POV]Ayoko mag assume pero may kakaiba talaga sa kanya. Hindi ako sanay ng ganito siya.. Pero anu nga ba ang tinutukoy ko.. Siya nga ba ang may something or ako?! Kinukunsensya ba ako ng sarili ko dahil alam kong nagsisinungaling ako kaya napaparanoid akong may kakaiba kay Stefano? "Sige I will stay at your place.. Dumaan na lang muna tayo ng bahay para makakuha ako ng damit ko.." sambit ko sa kanya habang nakatingin sa mukha niya.. Pilit kong binabasa kung anung nasa isip niya. "Stefano.. Okay ka lang ba talaga?" kunot noo kong tanung ulit.. Hindi ko mapigilan ang sarili kong magtaka.. I know him.. Hindi siya ganyan.. Lagi siyang masaya at magiliw.. Makulit siyang kasama pero now ang tahimik niya. Iba ang nararamdaman ko.. "Okay lang ako.. Wag ka masyadong nag iisip dahil makakasama sa baby mo.." "Baby natin Stef!" bulyaw ko. Bumuntong hininga ako, umayos ng upo at bumalin sa bintana.. Hindi ko alam kung anung problema niya.. Hindi ba siya masayang magkakaanak na kami.. "
Narrator: Dumating ang oras ng pagsundo ni Stefano kay Zyaire sa airport.. Mahimbing pang natutulog si Yanah sa kanyang tabi. Hindi niya ito natiis at nagpalipas ng gabi sa bahay ng dalaga. Masayang masaya naman si Mang Demyo ng malamang buntis na ang anak at inaasahan na nito ang kasal ni Yanah at Stefano. Walang kamalay malay ang matanda sa kung anung totoo sa ipinagbubuntis ni Yanah. "Boo..Aalis ka na?!" pumupungay pa ang mga mata niyang tanung kay Stefano.. "Can't you stay a little bit more?" paglalambing nito. Tanging ang manipis na kumot ang nagsisilbing takip ng kanilang hubad na katawan. "Maaga ang lapag ni Don Zyaire Yanah.. I have to go.." formal na sagot nito.. "Hindi kita maihahatid ngayong araw kaya mag taxi ka na lang muna.." "Masusundo mo ba ako pag out ko?" malamyos nitong tanong at kumapit pa sa leeg ni Stefano, isinandal ang ulo sa dibdib ng binata. "Yeah.. Susunduin kita.." determinadong tugon nito. Humalik si Stefano sa noo ni Yanah saka bumangon para magbihi
"Kanina pa akong nag aantay... Sana naman nagmemessage ka, boo.. Ang bilis naman ata at bukas na agad?!" "Ayaw mo ba? kaya ako nalate dahil inasikaso ko na lahat ng kailangan.. After kong mahatid si Don Zyaire sa mansion, nagpaalam ako sa kanya.." " Paano ang susuutin ko?!" irita kong tanung sa kanya.. Mukhang mabilisang kasal to ah.. Bakit biglaan naman ata ang gusto niya. Hindi ba kami sa simbahan ikakasal? O sa beach gaya ng gusto ng karamihan ng mga babae? Gaya ng gusto ko...."We will buy today yung simple lang muna Yanah.. Sa bahay magaganap ang kasal.. Tayo lang.. Ikaw, ako at si itay.." " What?! ganun mo ko balak pakasalan?" simangot kong saad. Hindi sa maarte ako pero kasal ito.. Isang beses lang to sa buong buhay namin mga babae tapos gusto niyang madaliin??" Alam ko gusto mo ng engrandeng kasal baby girl.. We will do that but for now I just want us to get married as soon as possible sa huwes.." " Dahil ba to kay Zyaire?? Nagmamadali ka dahil andito si Zyaire?" naiinis
[Lyresh POV] "Lyresh!" Unang salitang narinig ko ngayong araw matapos kong magmukmok ng kwarto. Sa wakas at nakita ko rin siya. Sandaling huminto ang lahat pati na rin ata ang utak ko. Hindi ako gumagalaw matapos kong buksan ang pinto at iluwa siya nito. "Wifey! Oh bakit ka umiiyak kung kailan andito na ko sa harapan mo?" masuyong saad niya ng tumulo ang luha ko. I miss him so much. Niyakap niya ako, dahil dun mas lalo akong naging emosyonal. Damang dama ko ang pangungulila sa kanya. I hugged him back. Kumalas siya, hinaplos ako sa mukha, nakita ko ang palipat lipat na tingin ng mga mata sa buong mukha ko. Panaginip lang ba to? Andito talaga siya? Parang kahapon lang pinapauwi ko pa lang siya. Ang bilis naman niyang nakabalik. "Wife... Hindi mo ba ako papapasukin?" tila nakikiusap ang boses nito.. Agad siyang umupo sa sofa at sumandal rito. Oh shit napagod ata siya sa byahe.. " Paano kang nakabalik agad?" malamlam kong tanong. " I use my own plane.." tipid nitong sagot.. Mul
Narrator"Good morning!" bati ni Zyaire ng makita sa kusina si Lyresh na abalang nag aahin ng umagahan. " Good morning, hubby! Nakatulog ka ba ng mahikbing?" tugon ng dalaga saka lumapit at ginawaran ng halik ang binata.. Kakawala na sana si Lyresh sa labi nito pero muli siyang hinatak pabalik ni Zyaire.. " I want more.. Don't go away.. Hmmm.. Ahmm.. Namiss ko ang pagtawag mo sakin ng hubby.." " Good morning, LOVE BIRDS..!" bati ng mama ni Lyresh.. Abot tenga ang ngiti ng matanda. Hindi maikakailang masaya ito sa nasaksihang halikan ng dalawa. Ibig sabihin ay may balikan ng naganap at hindi na niya kailangan pang mag alala.. [Lyresh POV]Hindi ako makapaniwala na ikakasal kami uli ni Zyaire. Hindi maalis sa isip ko kung paanu niya akong yayain ng kasal kagabi. Naging mainit ang pagtatalik naming yon. Parang nabuhos ang lahat ng kasabikan namin sa isa't isa.. Ang matagal kong pinigilan na damdamin ko para sa kanya sumabog lahat.. That was damn great. " We're getting married ma!" m
[Lyresh POV]Sinundan ko si Amber sa pagpasok niya sa opisina ni Zyaire. Ilan sandali pa lamang akong nalilingat nakapulupot na agad ito sa leeg ni Zyaire. Pinagmasdan ko lang sila at ng magtama ang mga mata namin ni Zyaire, nagitlag siya at mabilis na winaksi si Amber. Nakita ko ang paggalaw ng adams apple niya sabay hawak sa kanyang kurbata na tila inaayos ito. Akma akong tatalikod at lalayasan sila pero maagap si Zyaire sa paghatak sa bewang ko. Sa ginawa niyang yun, napasandal ang magkabilang kamay ko sa dibdib niya. Kulang na lang maghalikan kami."Mukhang nag eenjoy ka!" taas kilay kong sambit. "What's the meaning of this, Zyaire?" halos sabay kaming bumalin kay Amber na nanlilisik ang mga mata. Ano mang oras ay tila manunugod siya. Hindi pa din inaalis ni Zyaire ang pagkakayapos sakin. "Lyresh is my wife, Amber. Where having a baby." Bagsak ang mga takong niyang nilisan ang silid. Muling tumingin sa akin si Zyaire. Hinarang ko ang palad ko ng akma niya akong hahalikan. "Wif
[NARRATOR] Lumipas ang dalawang taon at masaya ng nagsasama si Lyresh at Zyaire sa iisang bubong matapos nilang magpakasal. Naging mas kilala ang kumpanyang itinayo ni Zyaire at ganun din si Lyresh sa larangang pinili niya. Sa kanya din ipinangalan ni Aksel lahat ng naiwan nitong kayamanan na lubos na ikinagalit ng mama nito. Samantala binati naman sila ng biological father ni Aksel nung araw ng kanilang kasal. Dahil sa hindi naman niya kailangan ang madaming kayamanan ibinigay ni Lyresh ang ibang iniwan ni Aksel sa tunay na ama nito. Ang natira ay pinamahagi sa mga charity at sa mga aspiring writers na kagaya niya. Patuloy pa din siya sa kanyang passion sa pag susulat. Dumating ang araw na kailangan ng pumasok ng eskwelahan ni Zyairesh. Excited ang lola nito at pinabaunan pa siya ng madaming pagkaen. Matapos na ihatid ni Zyaire ang kanyang asawa sunod naman na ibinaba si Zyairesh sa school nito. Masaya itong pumasok ng kanyang paaralan. Sinalubong siya ng mga bagong kaibigan.
Natulala na lang akong nakatitig lang sa kanya habang siya abalang alamin kung napanu ako. Ang mabato nitong dibdib malapit lang sa mukha ko. Ang amoy niyang nakakaloko oh god. Bakit parang nilalason ko ang sarili sa sinimulan kong bitag? Parang ako ata ang talo sa larong to. Napapalunok ako sa pagkakatitig sa kanyang adams apple pababa ng leeg, dibdib hanggang sa bloke bloke nitong abs. Tila natutuyuan ata ang lalamunan ko ng mahagip ang umbok niya sa gitna. What the heck is wrong with me. Hindi dapat ako ang bibigay. Dapat siya. Hello siya tong lalaki. Ako ang babae."Anu? Gusto mo ikuha kita ng tubig?" Malambing na saad nito. Parang musika ang boses niya sa tinig ko. Why??"Hey! Talk to me." Hinawi niya ang aking pisngi para tumingin sa kanya. Hindi ko pa din magawang magsalita dahil walang gustong lumabas sa bibig ko. Anu ba tong pinasok mo Lyresh. Paanu ko to ngayon lulusutan. "Am nahihilo kasi ako. Su-sumasakit yung ulo ko. I don't know.." Umupo ito sa tabi ko at muli nana
[LYRESH FONTANILLA] Hindi ako makapaniwala na ganun kabilis siyang pinatawad ni mama. Kung ako ang tatanungin hindi ko alam. Kung huhukayin ko ang laman ng utak ko mukhang matatagalan pa ako. Bahala na kung saan makarating. Ayokong magsalita ng tapos pero bakit nga ba ako pumayag may mangyari samen. OH SHIT! Nag iiba ang pakiramdam ko sa tuwing bumabalik sa ala ala ko ang bagay na yun. "Hey! Okay ka lang." Napatingin ako sa tinig ng nagsalita. Hmm in fairness bumagay sa kanya ang t shirt ko kahit kulay pink. Hmm pero ang short.. "Anung nakakatawa?" Ang mata ko hindi napigilang titigan ang babang parte niya. Kasi naman halatang halata ang umbok niya. "Hmm. Maganda ba ang view? You can have it later." "No! Sa guess room ka matutulog. Kasama kong natutulog si Zyairesh.." Agad kong kontra sa iniisip o binabalak niya. Namimihasa naman ata siya. Hindi pa nga niya nakukuha ang tiwala ko. "Ako ng bahala sa apo ko, Lyresh. Mag usap kayo ni Zyaire hanggat kailan niyo gusto.." Hindi ko
"What? Anung sinabi mo?" awtomatikong napaangat siya ng mukha at tumingin sa akin habang patuloy pa din sa paghagod. "Nothing. Bilisan na natin. Baka hinahanap na tayo ni mama. Ito lang ba ang pinunta mo dito? Ha?" Pamimilosopo ko sa kanya. Umagos ang adrenaline sa mga katawan namin at naging mabilis, madiin, sagad ang bawat pag atakeng ibigay niya. Palapit ng palapit ang tila ecstasy sa pagitan naming dalawa. Napako ang bibig ko sa pagkakanganga. Bawat paghinga ay nagiging mas malalim pa. Napapasabunot ako sa maikling buhok ni Zyaire hanggang marating namin pareho ang langit. Bahagya akong naninigas na parang nangingisay. Tumirik ang mata ko sa pagdating ng kakaibang pakiramdam. Tuluyang lumabas ang mainit na likido mula sa aming katawan. Unti unting nawala ang kaninang aktibong pag galaw at namahinga si Zyaire ng panandalian sa aking ibabaw. "I'm still in love with you, Lyresh. Please give me another chance to prove myself. I know may nararamdaman ka pa sa akin." "Is it just a
"Kailangan bang may dahilan lahat ng bagay?" Pag susungit na saad ni Lyresh. Napagalaw ng panga si Zyaire bago namaywang. Humawak siya sa kanyang baba, hinaplos ito bago muling bumalin kay Lyresh. "So sayo walang dahilan? Paano kung sabihin kong wala kang karapatan gawin yun? Lalaki ako Lyresh. Hindi mo pwedeng gawin basta na lang yun sa akin sa oras na maisipan mo." Ngumisi si Lyresh. Nakakatunaw ang tinging binalin niya kay Zyaire. Marahan itong lumapit sa binata saka binukang muli ang bibig. "Why? Nahihirapan ka? Naghihikahos ba ang pagnanasa mo sa katawan? Sa trip ko lang may magagawa ka ba?" Nangulubot ang noong naguguluhan si Zyaire. "TRIP MO LANG? Hmmm Trip mo lang. Okay.. Fine.. Naglalaro ka. Gusto mong maglaro. Okay. Let see.." "San ka pupunta? Ha?" Singhal ni Lyresh ng biglang humakbang si Zyaire at umakyat ng hagdan. "San dito ang kwarto mo? Ito ba? Ito? O ito?" Nakakalokong saad ni Zyaire. "Anu ba? Umalis ka na nga kung wala ka namang mahalagang sadya.." Naiiritang
[NARRATOR]"Anong kaguluhan ito?" Kunot ang noong tanong ni Zyaire. Sabay sabay pang napatingin ang tatlong babae. "May babae pong nanggugulo ei." Singhal ng isa sa receptionist.Buong loob na lumakad si Lyresh palapit kay Zyaire. "Lyresh you are here. Bakit hindi ka nagpasabi?" Sambit ni Zyaire pero walang naging sagot si Lyresh. Ang mga kamay nito ay dumapo sa magkabilang pisngi niya saka sumunod ang mga labi nitong dumampi sa labi niyang nakahawi pa.Nagkatinginan ang dalawang babae kanina. Hindi sila makapaniwala sa ginawa ni Lyresh. Dahil sa mapusok na halik na yun ay hindi napigilan ang sariling kumapit sa bewang ni Lyresh si Zyaire. Nagdikit ng husto ang mga katawan nila at tumagal ng halos sampung segundo ang pinagsaluhan. "Could you fire this two girl here? Kapag nakita ko pa silang ulit pagbalik ko mananagot ka sakin." Galit na saad ni Lyresh ng kumalas na ito sa pagkakayapos ng binata. "Ye-Yeah of-of course." Nauutal na sagot ni Zyaire. Hindi pa din siya maka ahon sa p
[ZYAIRE TORRICELLI] Malakas ang kutob kong sa akin ang bata. Nagbalik tanaw ako sa mga nangyari sa nakaraan. Bago kami nagkahiwalay ni Lyresh isang mainit na pagtatalik ang nangyari sa pagitan namin. Kung susundan ang bagay na yun tugma ang edad ng bata. 2 years. Anu nakilala niya agad si Aksel sa mga unang taon? Impossible yun. Pero may nangyari sa kanila ni Caleb ilang linggo pa lang kaming magkalayo. FUCK! Hindi ko na alam ang iisipin pero aalamin ko ang lahat. Hindi ito pwedeng gawin sa akin ni Lyresh. Kung sa akin man ang bata gaya ng hinala ko. Hindi niya dapat ako alisan ng karapatan maging ama sa anak ko. Sa sarili ko hindi man ako naging mabuting asawa, boyfriend o partner. Alam kong magiging mabuting ama ako kung bibigyan lang niya ako ng chance. Naisip kong tuloy pati ang anak ko kay Yanah. Kamusta na kaya siya. Lumalaki siyang hindi ko nasusubaybayan. Balang araw magkikita rin kami at babawiin ko lahat ng araw na hindi kami nagkasama. [LYRESH FONTANILLA] Wala akong
[ZYAIRE TORRICELLI] "Anong ginagawa mo rito?!" Hindi ako agad nakasagot ng makita ako ng mama ni Lyresh. Nagsamang hiya at takot ang naramdaman ko. Walang mukhang maiharap dahil sa lahat ng atraso ko sa kanyang nag iisang anak at takot na pagtabuyan ng husto. "Si Lyresh na lang po siguro ang kausapin niyo.." Tipid kong sagot saka mabilis na bumalin sa pinto para lumabas. Muli kong naisip ang cute na batang yun. Kaya naman pala dahil siya ang ina. Pero hindi ako ang ama kundi si Aksel. Bakit hindi niya binanggit sakin na may anak sila. Oo nga pala. Sino ba ako para malaman yun. Bakit naman niya ipapaalam sa akin. Nakaramdam ako ng selos dahil namatay ang anak namin ni Lyresh samantalang nag kaanak sila. Nakapag iwan siya ng souvenir bago lisanin ang mundong ito. Nanliit ako sa aking sarili. Puro kabutihan ang nagawa ng Aksel na yun kay Lyresh. Samantalang ako puro pahirap at pasakit ang dinanas sa akin ng pinaka mamahal ko.Maituturing na isang perpektong lalaki si Aksel sa mga m
"My son! Aksel! Call the ambulance!" Nag sisisigaw na saad ng mama ni Aksel. Dumating ang ilang lalaki at kinuha si Lyresh pati ang mama into at si Zyairesh ng sapilitan. Nagsimulang magkagulo sa loob ng simbahan."Aksel! Sino kayo? San niyo ko dadalhin? Bitiwan niyo ako. Ma.. Anak, Zyairesh.." Nagpupumiglas man walang naging laban ang kakarampot na lakas ni Lyresh. "Aksel!" Walang tigil na sigaw ni Lyresh. Napako ang paningin nito sa nakahandusay na si Aksel kasama ang ina nitong humihingi ng saklolo. Sunod na naging maingay ang pagdating ng mga police sa lugar. Mabilis na hinuli ang inupahang shooter at iba pang lalaki sa paligid. Agad na nirespondehan si Aksel at isasakay na sa ambulance habang ang mama nito ay pinosasan ng mga aworidad. "Hey! What are you doing to me? Don't you know me? I will sue you all! You can't do this to me!" Urumintado ng mama ni Aksel pero dinala pa din ito ng mga police. FAST FORWARD>>> Naisugod ng hospital si Aksel pero dead on arrival na ito. Sa