PROLOGUE “ Mauna na ho kami Don Zyaire Torricelli.” Agad na nag paalam ang dalawang nag hatid sa kanila ng makarating sa destination. “ San sila pupunta ha?! At sinong maiiwan saten?!” Muling nag himutok si Lyresh ng makutuban niyang dalawa lang sila rito. “ Manahimik ka nga! Its our honeymoon.” “ Honeymoon?? Are you kidding Zyaire? I don’t need it. Mag honeymoon kang mag isa mo- uuwi na ako!” Akmang tatalikod si Lyresh ng hatakin siya sa bewang ni Zyaire. “ Uuwi ka ng ganyan ang suot?” Mula ulo gang paa ang binigay na tingin ni Zyaire sa kanya at bahagyang ngumiti ito. “ Bakit hindi ka na lang kumuha ng ibang babae na kasama mong mag honeymoon-ha? Yung kagaya mong demonyo! Bitiwan mo ako!” “ Okay go! Tignan natin kung makauwi ka sa inyo ng buo pa Mrs. Torricelli. Hindi mo talaga ginagamit ung utak mo ei nu.” Muling lumapit si Lyresh sa binata at pinaghahampas nanaman ito sa dibdib pati mukha. “ Oh bakit nag wawala ka ngayon. Go! Umuwi ka tignan ko lang kung hindi ka lapain ng
“ Sino kayo?! Anung kailangan nyu sa’ken?!- Teka san nyu ko dadalhin? Wait!!!!” sigaw at pagpupumiglas ni Lyresh. ***Mga hindi kilalang lalaki, nakasuot ng itim ang mabilis na nagsakay kay Lyrehs sa isang grey na Mini MPV pagkalabas nito sa kanyang pinapasukang company. Sa loob ng sasakyan nawalan na siya ng malay buhat ng may itakip sa kanyang ilong. “ Don Zyaire andito na po siya.” Tugon ng leader. Nakatungo ito paharap sa mesa ni Zyaire na ngayon ay nakatalikod. Inikot nito ang kanyang FINNNAVIAN Italian chair, isa sa pinaka mahal na office chair sa buong mundo. “ Okay Fiero good work.” Matapos ito ay nagtungo si Zyaire isa sa mga room sa kanyang Mansion kung saan dinala si Lyrehs, wala pa ding malay tao. Si Lyresh ay kasalukuyang nakahiga sa mamahaling kama ng Don nagmula pa sa France. Umupo si Zyaire sa kanyang Toad Couch na dinisenyo ni Maximo Riera, isang known Spanish Designer. Nagsindi ito ng sigarilyo ang Treasurer Luxury Black na nagkakahalaga ng 67 US Dollars isang pa
SA HOSPITAL ***Nagulat si Lyresh ng makarating sila sa mama niya. Hindi ito ang dating kwarto ng mama niya. Malayong malayo sa una na may mga ibang pasyente pang kasama. [LYRESH FONTANILLA POV] What the hell. Anung ginagawa ni mama sa VIP Room. “ Anak!” Tawag ni mama at ang saya ng mukha nito. Ito ang unang pagkakataong nakita ko siyang masayang masaya. Hindi ko napigilang tumulo ang luha ko. Agad ko itong pinahid bago pa mapansin ni mama at lumapit ako sa kanya. “ Anak ang daming bulaklak! Tapos ang daming pagkaen. Saan mo to nakuha lahat anak?” Paborito ni mama ang mga bulaklak. Pati ba ang mga ito alam ni Zyaire. Hindi lang ito basta mga bulaklak. Mukhang mamahalin ang mga ito kasi hindi pangkaraniwan ang itsura. “ Sino ang kasama mo?”may kinang sa kanyang mga mukha. “ I’m Zyaire Torricelli mam- Nice meeting you po. Ako po ang boyfriend ni Lyresh.” Laking gulat ko sa inasta niya at hinapit pa niya ang bewang ko. Para
“ San ka pupunta?” “ Kay mam po Don Zyaire.” “ Bakit?” “ Masama ho ang pakiramdam niya Don.” “ Emma sige na umalis ka na. Ako ng bahala jan.” “ Pero Don.” May pag aalinlangan sa mata niya pero wala akong pakealam. Mansion ko to kaya ako ang masusunod. Sumasahod sila ng naaayon sa kanilang trabaho. Pagdating ko sa kwarto ni Ms Fontanilla hindi ko siya dinatnan. Hinanap ko siya sa bedroom closet pero wala din siya ron. San kaya ang babaeng yon nag punta. “ Demonyo ka anung ginagawa mo dito. Ahhhh saklolo.” Nagsisisigaw siya ng makita ako. Hindi ba naman tanga ang babaeng to at hindi siya ng lock ng pinto. “ Shut up okay. Hindi lang ikaw ang babaeng nakita kong h***d okay.” Hinagisan ko to ng towel at mabilis naman nya un sinaplot sa katawan niya. Hindi maikakailang may maputi at makinis siyang balat pero what’s new. Lahat ng klase ng puti nakita ko na sa ibat ibang babae. Iba’t ibang lahi at pare par
“ Baka nakakalimutan mo hawak ko na ngayon ang buhay mo Ms. Fontanilla or should I say Mrs. Torricelli. You know what.. You are so lucky to have my name. That’s so expensive you know.” “ Who cares about your name! Nakakasuka ang apelyido mo. Apelyido ng isang demonyo!” “ Hindi ko gusto ang tabas ng dila mo. Babae lang kita kaya mag dahan dahan ka baka hindi mo magustuhan ang gagawin ko sayo.” “Babae mo?! Hindi ako pag mamay ari ng kahit sino man. Demonyo ka. Hindi ako nagtataka kung bakit mukhang mag isa ka sa buhay kasi ubod ka ng sama. Baka nga pati nanay mo..” “ Don’t ever talk about my mother.” “Oh may puso ka pala? Affected? Bakit iniwan ka ng nanay mo kaya ganyan kasama ang ugali mo?” “ Shut up Lyresh! Baka hindi ako makapag pigil sayo.” Bigla niya kong tinawag sa pangalan ko. Ibig sabihin ba nun super galit na siya. Wala akong pakialam siya ang nag simula ng lahat ng to ng gipitin niya akong maikasal sa kanya. Tan
“ Fuck! Hayop ka.. Demonyo ka!” walang tigil ang pagpupumiglas ni Lyresh pero mas malakas sa kanya ang binata. Sinira nito ang kanyang suot na damit. Pinunit kaya lumantad ang kanyang katawan. Nag iiyak ng husto si Lyresh at buong lakas na pinigilan si Zyaire sa balak nitong gawin. Nakapatong na ngayon si Zyaire sa kanya at hindi magawang lumaban sa pwersa nito. Naglakbay ang isang kamay ng binata sa dibdib ng niya. Takot na takot si Lyresh, magkahalong iyak at sigaw ang ginawa niya. “ Parang awa mo na!! Magbebehave na ko please! Wag mo tong gawin parang awa mo na Zyaire!” Mangiyak ngiyak na pagmamakaawa ni Lyresh. Agad na kumalas si Zyaire sa dalaga at sakto naman na nasa destinasyon na sila. Bumaba ito at iniwan siyang sira ang damit. Nangingilid ang mga luha ni Lyresh at hindi makaya ang sitwasyong meron siya. Isang demonyo ang makakasama niya ng habang buhay. ***Nakahanda na ang lahat at magaganap na ang engrandeng kasal. Lahat ng mga
“Why are you not eating?” Natawa ako ng maisip ko kung bakit ito hindi kumakaen. “ Hindi pa naman kasi ako gutom.” Tipid niyang sagot. Ganito ba talaga ang babaeng to. Parang laging pakiramdam niya ay nasa peligro siya. “ Wag ka mag alala Mrs. Torricelli. Walang lason yan.” Nauna na akong kumuha at maglagay ng pagkaen sa plato ko saka nag subo para makita niyang safe ang pagkaen na nasa harapan niya. I know naman na gutom na siya. Anung oras pa yung huling kaen niya. “ Kung mag bebehave ka lang sana kasi. Wala naman masamang mangyayari sayo.” I didn’t mean sirain ang damit niya kanina pero talagang ginagalit niya ako. I just want to take control on her pero mailap ang isang to. Tama si Fiero iba siya sa lahat ng babaeng naikama ko, na halos sila pa ang magkakandarapa sa akin dahil sa yaman ko. Ang mga babaeng handang iahin ang sariling katawan para akitin ako kagaya ng ex ko na ang habol ay kapangyarihan at
Isang malakas na tawa ang narinig ko sa lalaking to. Halakhak ng isang demonyo. [ZYAIRE TORRICELLI POV] Hindi ko alam pero bigla na lang akong natawa sa naging reaksyon nito. Nanginginig siyang nakapikit pinapaupo ko lang naman siya. “ Anung nakakatawa?” inis na tanung niya. Ngayon lang uli ako natawa magmula nung mamatay si Mama. This girl was totally dumb innocent. Dapat lang at tama lang yan para hindi magkasungay. Pero pare pareho lang silang lahat na nasa loob ang totoong pagkatao. “ I told you to sit down Lyresh! Pagsisisihan mong hindi ka nagpakabusog. Aalis tayo within an hour Mrs. Torricelli.” Lalaki ako at kahit hindi love marriage ang kasal namin its her duty and obligation na paligayahin ako sa kama lalo ngayon na pag mamay ari ko na siya. Sa ayaw niya at sa gusto she’s mine from head to toe. [LYRESH TORRICELLI POV] Bakit ko
[NARRATOR] Lumipas ang dalawang taon at masaya ng nagsasama si Lyresh at Zyaire sa iisang bubong matapos nilang magpakasal. Naging mas kilala ang kumpanyang itinayo ni Zyaire at ganun din si Lyresh sa larangang pinili niya. Sa kanya din ipinangalan ni Aksel lahat ng naiwan nitong kayamanan na lubos na ikinagalit ng mama nito. Samantala binati naman sila ng biological father ni Aksel nung araw ng kanilang kasal. Dahil sa hindi naman niya kailangan ang madaming kayamanan ibinigay ni Lyresh ang ibang iniwan ni Aksel sa tunay na ama nito. Ang natira ay pinamahagi sa mga charity at sa mga aspiring writers na kagaya niya. Patuloy pa din siya sa kanyang passion sa pag susulat. Dumating ang araw na kailangan ng pumasok ng eskwelahan ni Zyairesh. Excited ang lola nito at pinabaunan pa siya ng madaming pagkaen. Matapos na ihatid ni Zyaire ang kanyang asawa sunod naman na ibinaba si Zyairesh sa school nito. Masaya itong pumasok ng kanyang paaralan. Sinalubong siya ng mga bagong kaibigan.
Natulala na lang akong nakatitig lang sa kanya habang siya abalang alamin kung napanu ako. Ang mabato nitong dibdib malapit lang sa mukha ko. Ang amoy niyang nakakaloko oh god. Bakit parang nilalason ko ang sarili sa sinimulan kong bitag? Parang ako ata ang talo sa larong to. Napapalunok ako sa pagkakatitig sa kanyang adams apple pababa ng leeg, dibdib hanggang sa bloke bloke nitong abs. Tila natutuyuan ata ang lalamunan ko ng mahagip ang umbok niya sa gitna. What the heck is wrong with me. Hindi dapat ako ang bibigay. Dapat siya. Hello siya tong lalaki. Ako ang babae."Anu? Gusto mo ikuha kita ng tubig?" Malambing na saad nito. Parang musika ang boses niya sa tinig ko. Why??"Hey! Talk to me." Hinawi niya ang aking pisngi para tumingin sa kanya. Hindi ko pa din magawang magsalita dahil walang gustong lumabas sa bibig ko. Anu ba tong pinasok mo Lyresh. Paanu ko to ngayon lulusutan. "Am nahihilo kasi ako. Su-sumasakit yung ulo ko. I don't know.." Umupo ito sa tabi ko at muli nana
[LYRESH FONTANILLA] Hindi ako makapaniwala na ganun kabilis siyang pinatawad ni mama. Kung ako ang tatanungin hindi ko alam. Kung huhukayin ko ang laman ng utak ko mukhang matatagalan pa ako. Bahala na kung saan makarating. Ayokong magsalita ng tapos pero bakit nga ba ako pumayag may mangyari samen. OH SHIT! Nag iiba ang pakiramdam ko sa tuwing bumabalik sa ala ala ko ang bagay na yun. "Hey! Okay ka lang." Napatingin ako sa tinig ng nagsalita. Hmm in fairness bumagay sa kanya ang t shirt ko kahit kulay pink. Hmm pero ang short.. "Anung nakakatawa?" Ang mata ko hindi napigilang titigan ang babang parte niya. Kasi naman halatang halata ang umbok niya. "Hmm. Maganda ba ang view? You can have it later." "No! Sa guess room ka matutulog. Kasama kong natutulog si Zyairesh.." Agad kong kontra sa iniisip o binabalak niya. Namimihasa naman ata siya. Hindi pa nga niya nakukuha ang tiwala ko. "Ako ng bahala sa apo ko, Lyresh. Mag usap kayo ni Zyaire hanggat kailan niyo gusto.." Hindi ko
"What? Anung sinabi mo?" awtomatikong napaangat siya ng mukha at tumingin sa akin habang patuloy pa din sa paghagod. "Nothing. Bilisan na natin. Baka hinahanap na tayo ni mama. Ito lang ba ang pinunta mo dito? Ha?" Pamimilosopo ko sa kanya. Umagos ang adrenaline sa mga katawan namin at naging mabilis, madiin, sagad ang bawat pag atakeng ibigay niya. Palapit ng palapit ang tila ecstasy sa pagitan naming dalawa. Napako ang bibig ko sa pagkakanganga. Bawat paghinga ay nagiging mas malalim pa. Napapasabunot ako sa maikling buhok ni Zyaire hanggang marating namin pareho ang langit. Bahagya akong naninigas na parang nangingisay. Tumirik ang mata ko sa pagdating ng kakaibang pakiramdam. Tuluyang lumabas ang mainit na likido mula sa aming katawan. Unti unting nawala ang kaninang aktibong pag galaw at namahinga si Zyaire ng panandalian sa aking ibabaw. "I'm still in love with you, Lyresh. Please give me another chance to prove myself. I know may nararamdaman ka pa sa akin." "Is it just a
"Kailangan bang may dahilan lahat ng bagay?" Pag susungit na saad ni Lyresh. Napagalaw ng panga si Zyaire bago namaywang. Humawak siya sa kanyang baba, hinaplos ito bago muling bumalin kay Lyresh. "So sayo walang dahilan? Paano kung sabihin kong wala kang karapatan gawin yun? Lalaki ako Lyresh. Hindi mo pwedeng gawin basta na lang yun sa akin sa oras na maisipan mo." Ngumisi si Lyresh. Nakakatunaw ang tinging binalin niya kay Zyaire. Marahan itong lumapit sa binata saka binukang muli ang bibig. "Why? Nahihirapan ka? Naghihikahos ba ang pagnanasa mo sa katawan? Sa trip ko lang may magagawa ka ba?" Nangulubot ang noong naguguluhan si Zyaire. "TRIP MO LANG? Hmmm Trip mo lang. Okay.. Fine.. Naglalaro ka. Gusto mong maglaro. Okay. Let see.." "San ka pupunta? Ha?" Singhal ni Lyresh ng biglang humakbang si Zyaire at umakyat ng hagdan. "San dito ang kwarto mo? Ito ba? Ito? O ito?" Nakakalokong saad ni Zyaire. "Anu ba? Umalis ka na nga kung wala ka namang mahalagang sadya.." Naiiritang
[NARRATOR]"Anong kaguluhan ito?" Kunot ang noong tanong ni Zyaire. Sabay sabay pang napatingin ang tatlong babae. "May babae pong nanggugulo ei." Singhal ng isa sa receptionist.Buong loob na lumakad si Lyresh palapit kay Zyaire. "Lyresh you are here. Bakit hindi ka nagpasabi?" Sambit ni Zyaire pero walang naging sagot si Lyresh. Ang mga kamay nito ay dumapo sa magkabilang pisngi niya saka sumunod ang mga labi nitong dumampi sa labi niyang nakahawi pa.Nagkatinginan ang dalawang babae kanina. Hindi sila makapaniwala sa ginawa ni Lyresh. Dahil sa mapusok na halik na yun ay hindi napigilan ang sariling kumapit sa bewang ni Lyresh si Zyaire. Nagdikit ng husto ang mga katawan nila at tumagal ng halos sampung segundo ang pinagsaluhan. "Could you fire this two girl here? Kapag nakita ko pa silang ulit pagbalik ko mananagot ka sakin." Galit na saad ni Lyresh ng kumalas na ito sa pagkakayapos ng binata. "Ye-Yeah of-of course." Nauutal na sagot ni Zyaire. Hindi pa din siya maka ahon sa p
[ZYAIRE TORRICELLI] Malakas ang kutob kong sa akin ang bata. Nagbalik tanaw ako sa mga nangyari sa nakaraan. Bago kami nagkahiwalay ni Lyresh isang mainit na pagtatalik ang nangyari sa pagitan namin. Kung susundan ang bagay na yun tugma ang edad ng bata. 2 years. Anu nakilala niya agad si Aksel sa mga unang taon? Impossible yun. Pero may nangyari sa kanila ni Caleb ilang linggo pa lang kaming magkalayo. FUCK! Hindi ko na alam ang iisipin pero aalamin ko ang lahat. Hindi ito pwedeng gawin sa akin ni Lyresh. Kung sa akin man ang bata gaya ng hinala ko. Hindi niya dapat ako alisan ng karapatan maging ama sa anak ko. Sa sarili ko hindi man ako naging mabuting asawa, boyfriend o partner. Alam kong magiging mabuting ama ako kung bibigyan lang niya ako ng chance. Naisip kong tuloy pati ang anak ko kay Yanah. Kamusta na kaya siya. Lumalaki siyang hindi ko nasusubaybayan. Balang araw magkikita rin kami at babawiin ko lahat ng araw na hindi kami nagkasama. [LYRESH FONTANILLA] Wala akong
[ZYAIRE TORRICELLI] "Anong ginagawa mo rito?!" Hindi ako agad nakasagot ng makita ako ng mama ni Lyresh. Nagsamang hiya at takot ang naramdaman ko. Walang mukhang maiharap dahil sa lahat ng atraso ko sa kanyang nag iisang anak at takot na pagtabuyan ng husto. "Si Lyresh na lang po siguro ang kausapin niyo.." Tipid kong sagot saka mabilis na bumalin sa pinto para lumabas. Muli kong naisip ang cute na batang yun. Kaya naman pala dahil siya ang ina. Pero hindi ako ang ama kundi si Aksel. Bakit hindi niya binanggit sakin na may anak sila. Oo nga pala. Sino ba ako para malaman yun. Bakit naman niya ipapaalam sa akin. Nakaramdam ako ng selos dahil namatay ang anak namin ni Lyresh samantalang nag kaanak sila. Nakapag iwan siya ng souvenir bago lisanin ang mundong ito. Nanliit ako sa aking sarili. Puro kabutihan ang nagawa ng Aksel na yun kay Lyresh. Samantalang ako puro pahirap at pasakit ang dinanas sa akin ng pinaka mamahal ko.Maituturing na isang perpektong lalaki si Aksel sa mga m
"My son! Aksel! Call the ambulance!" Nag sisisigaw na saad ng mama ni Aksel. Dumating ang ilang lalaki at kinuha si Lyresh pati ang mama into at si Zyairesh ng sapilitan. Nagsimulang magkagulo sa loob ng simbahan."Aksel! Sino kayo? San niyo ko dadalhin? Bitiwan niyo ako. Ma.. Anak, Zyairesh.." Nagpupumiglas man walang naging laban ang kakarampot na lakas ni Lyresh. "Aksel!" Walang tigil na sigaw ni Lyresh. Napako ang paningin nito sa nakahandusay na si Aksel kasama ang ina nitong humihingi ng saklolo. Sunod na naging maingay ang pagdating ng mga police sa lugar. Mabilis na hinuli ang inupahang shooter at iba pang lalaki sa paligid. Agad na nirespondehan si Aksel at isasakay na sa ambulance habang ang mama nito ay pinosasan ng mga aworidad. "Hey! What are you doing to me? Don't you know me? I will sue you all! You can't do this to me!" Urumintado ng mama ni Aksel pero dinala pa din ito ng mga police. FAST FORWARD>>> Naisugod ng hospital si Aksel pero dead on arrival na ito. Sa