[NARRATOR]"Anong kaguluhan ito?" Kunot ang noong tanong ni Zyaire. Sabay sabay pang napatingin ang tatlong babae. "May babae pong nanggugulo ei." Singhal ng isa sa receptionist.Buong loob na lumakad si Lyresh palapit kay Zyaire. "Lyresh you are here. Bakit hindi ka nagpasabi?" Sambit ni Zyaire pero walang naging sagot si Lyresh. Ang mga kamay nito ay dumapo sa magkabilang pisngi niya saka sumunod ang mga labi nitong dumampi sa labi niyang nakahawi pa.Nagkatinginan ang dalawang babae kanina. Hindi sila makapaniwala sa ginawa ni Lyresh. Dahil sa mapusok na halik na yun ay hindi napigilan ang sariling kumapit sa bewang ni Lyresh si Zyaire. Nagdikit ng husto ang mga katawan nila at tumagal ng halos sampung segundo ang pinagsaluhan. "Could you fire this two girl here? Kapag nakita ko pa silang ulit pagbalik ko mananagot ka sakin." Galit na saad ni Lyresh ng kumalas na ito sa pagkakayapos ng binata. "Ye-Yeah of-of course." Nauutal na sagot ni Zyaire. Hindi pa din siya maka ahon sa p
"Kailangan bang may dahilan lahat ng bagay?" Pag susungit na saad ni Lyresh. Napagalaw ng panga si Zyaire bago namaywang. Humawak siya sa kanyang baba, hinaplos ito bago muling bumalin kay Lyresh. "So sayo walang dahilan? Paano kung sabihin kong wala kang karapatan gawin yun? Lalaki ako Lyresh. Hindi mo pwedeng gawin basta na lang yun sa akin sa oras na maisipan mo." Ngumisi si Lyresh. Nakakatunaw ang tinging binalin niya kay Zyaire. Marahan itong lumapit sa binata saka binukang muli ang bibig. "Why? Nahihirapan ka? Naghihikahos ba ang pagnanasa mo sa katawan? Sa trip ko lang may magagawa ka ba?" Nangulubot ang noong naguguluhan si Zyaire. "TRIP MO LANG? Hmmm Trip mo lang. Okay.. Fine.. Naglalaro ka. Gusto mong maglaro. Okay. Let see.." "San ka pupunta? Ha?" Singhal ni Lyresh ng biglang humakbang si Zyaire at umakyat ng hagdan. "San dito ang kwarto mo? Ito ba? Ito? O ito?" Nakakalokong saad ni Zyaire. "Anu ba? Umalis ka na nga kung wala ka namang mahalagang sadya.." Naiiritang
"What? Anung sinabi mo?" awtomatikong napaangat siya ng mukha at tumingin sa akin habang patuloy pa din sa paghagod. "Nothing. Bilisan na natin. Baka hinahanap na tayo ni mama. Ito lang ba ang pinunta mo dito? Ha?" Pamimilosopo ko sa kanya. Umagos ang adrenaline sa mga katawan namin at naging mabilis, madiin, sagad ang bawat pag atakeng ibigay niya. Palapit ng palapit ang tila ecstasy sa pagitan naming dalawa. Napako ang bibig ko sa pagkakanganga. Bawat paghinga ay nagiging mas malalim pa. Napapasabunot ako sa maikling buhok ni Zyaire hanggang marating namin pareho ang langit. Bahagya akong naninigas na parang nangingisay. Tumirik ang mata ko sa pagdating ng kakaibang pakiramdam. Tuluyang lumabas ang mainit na likido mula sa aming katawan. Unti unting nawala ang kaninang aktibong pag galaw at namahinga si Zyaire ng panandalian sa aking ibabaw. "I'm still in love with you, Lyresh. Please give me another chance to prove myself. I know may nararamdaman ka pa sa akin." "Is it just a
[LYRESH FONTANILLA] Hindi ako makapaniwala na ganun kabilis siyang pinatawad ni mama. Kung ako ang tatanungin hindi ko alam. Kung huhukayin ko ang laman ng utak ko mukhang matatagalan pa ako. Bahala na kung saan makarating. Ayokong magsalita ng tapos pero bakit nga ba ako pumayag may mangyari samen. OH SHIT! Nag iiba ang pakiramdam ko sa tuwing bumabalik sa ala ala ko ang bagay na yun. "Hey! Okay ka lang." Napatingin ako sa tinig ng nagsalita. Hmm in fairness bumagay sa kanya ang t shirt ko kahit kulay pink. Hmm pero ang short.. "Anung nakakatawa?" Ang mata ko hindi napigilang titigan ang babang parte niya. Kasi naman halatang halata ang umbok niya. "Hmm. Maganda ba ang view? You can have it later." "No! Sa guess room ka matutulog. Kasama kong natutulog si Zyairesh.." Agad kong kontra sa iniisip o binabalak niya. Namimihasa naman ata siya. Hindi pa nga niya nakukuha ang tiwala ko. "Ako ng bahala sa apo ko, Lyresh. Mag usap kayo ni Zyaire hanggat kailan niyo gusto.." Hindi ko
Natulala na lang akong nakatitig lang sa kanya habang siya abalang alamin kung napanu ako. Ang mabato nitong dibdib malapit lang sa mukha ko. Ang amoy niyang nakakaloko oh god. Bakit parang nilalason ko ang sarili sa sinimulan kong bitag? Parang ako ata ang talo sa larong to. Napapalunok ako sa pagkakatitig sa kanyang adams apple pababa ng leeg, dibdib hanggang sa bloke bloke nitong abs. Tila natutuyuan ata ang lalamunan ko ng mahagip ang umbok niya sa gitna. What the heck is wrong with me. Hindi dapat ako ang bibigay. Dapat siya. Hello siya tong lalaki. Ako ang babae."Anu? Gusto mo ikuha kita ng tubig?" Malambing na saad nito. Parang musika ang boses niya sa tinig ko. Why??"Hey! Talk to me." Hinawi niya ang aking pisngi para tumingin sa kanya. Hindi ko pa din magawang magsalita dahil walang gustong lumabas sa bibig ko. Anu ba tong pinasok mo Lyresh. Paanu ko to ngayon lulusutan. "Am nahihilo kasi ako. Su-sumasakit yung ulo ko. I don't know.." Umupo ito sa tabi ko at muli nana
[NARRATOR] Lumipas ang dalawang taon at masaya ng nagsasama si Lyresh at Zyaire sa iisang bubong matapos nilang magpakasal. Naging mas kilala ang kumpanyang itinayo ni Zyaire at ganun din si Lyresh sa larangang pinili niya. Sa kanya din ipinangalan ni Aksel lahat ng naiwan nitong kayamanan na lubos na ikinagalit ng mama nito. Samantala binati naman sila ng biological father ni Aksel nung araw ng kanilang kasal. Dahil sa hindi naman niya kailangan ang madaming kayamanan ibinigay ni Lyresh ang ibang iniwan ni Aksel sa tunay na ama nito. Ang natira ay pinamahagi sa mga charity at sa mga aspiring writers na kagaya niya. Patuloy pa din siya sa kanyang passion sa pag susulat. Dumating ang araw na kailangan ng pumasok ng eskwelahan ni Zyairesh. Excited ang lola nito at pinabaunan pa siya ng madaming pagkaen. Matapos na ihatid ni Zyaire ang kanyang asawa sunod naman na ibinaba si Zyairesh sa school nito. Masaya itong pumasok ng kanyang paaralan. Sinalubong siya ng mga bagong kaibigan.
PROLOGUE “ Mauna na ho kami Don Zyaire Torricelli.” Agad na nag paalam ang dalawang nag hatid sa kanila ng makarating sa destination. “ San sila pupunta ha?! At sinong maiiwan saten?!” Muling nag himutok si Lyresh ng makutuban niyang dalawa lang sila rito. “ Manahimik ka nga! Its our honeymoon.” “ Honeymoon?? Are you kidding Zyaire? I don’t need it. Mag honeymoon kang mag isa mo- uuwi na ako!” Akmang tatalikod si Lyresh ng hatakin siya sa bewang ni Zyaire. “ Uuwi ka ng ganyan ang suot?” Mula ulo gang paa ang binigay na tingin ni Zyaire sa kanya at bahagyang ngumiti ito. “ Bakit hindi ka na lang kumuha ng ibang babae na kasama mong mag honeymoon-ha? Yung kagaya mong demonyo! Bitiwan mo ako!” “ Okay go! Tignan natin kung makauwi ka sa inyo ng buo pa Mrs. Torricelli. Hindi mo talaga ginagamit ung utak mo ei nu.” Muling lumapit si Lyresh sa binata at pinaghahampas nanaman ito sa dibdib pati mukha. “ Oh bakit nag wawala ka ngayon. Go! Umuwi ka tignan ko lang kung hindi ka lapain ng
“ Sino kayo?! Anung kailangan nyu sa’ken?!- Teka san nyu ko dadalhin? Wait!!!!” sigaw at pagpupumiglas ni Lyresh. ***Mga hindi kilalang lalaki, nakasuot ng itim ang mabilis na nagsakay kay Lyrehs sa isang grey na Mini MPV pagkalabas nito sa kanyang pinapasukang company. Sa loob ng sasakyan nawalan na siya ng malay buhat ng may itakip sa kanyang ilong. “ Don Zyaire andito na po siya.” Tugon ng leader. Nakatungo ito paharap sa mesa ni Zyaire na ngayon ay nakatalikod. Inikot nito ang kanyang FINNNAVIAN Italian chair, isa sa pinaka mahal na office chair sa buong mundo. “ Okay Fiero good work.” Matapos ito ay nagtungo si Zyaire isa sa mga room sa kanyang Mansion kung saan dinala si Lyrehs, wala pa ding malay tao. Si Lyresh ay kasalukuyang nakahiga sa mamahaling kama ng Don nagmula pa sa France. Umupo si Zyaire sa kanyang Toad Couch na dinisenyo ni Maximo Riera, isang known Spanish Designer. Nagsindi ito ng sigarilyo ang Treasurer Luxury Black na nagkakahalaga ng 67 US Dollars isang pa
[NARRATOR] Lumipas ang dalawang taon at masaya ng nagsasama si Lyresh at Zyaire sa iisang bubong matapos nilang magpakasal. Naging mas kilala ang kumpanyang itinayo ni Zyaire at ganun din si Lyresh sa larangang pinili niya. Sa kanya din ipinangalan ni Aksel lahat ng naiwan nitong kayamanan na lubos na ikinagalit ng mama nito. Samantala binati naman sila ng biological father ni Aksel nung araw ng kanilang kasal. Dahil sa hindi naman niya kailangan ang madaming kayamanan ibinigay ni Lyresh ang ibang iniwan ni Aksel sa tunay na ama nito. Ang natira ay pinamahagi sa mga charity at sa mga aspiring writers na kagaya niya. Patuloy pa din siya sa kanyang passion sa pag susulat. Dumating ang araw na kailangan ng pumasok ng eskwelahan ni Zyairesh. Excited ang lola nito at pinabaunan pa siya ng madaming pagkaen. Matapos na ihatid ni Zyaire ang kanyang asawa sunod naman na ibinaba si Zyairesh sa school nito. Masaya itong pumasok ng kanyang paaralan. Sinalubong siya ng mga bagong kaibigan.
Natulala na lang akong nakatitig lang sa kanya habang siya abalang alamin kung napanu ako. Ang mabato nitong dibdib malapit lang sa mukha ko. Ang amoy niyang nakakaloko oh god. Bakit parang nilalason ko ang sarili sa sinimulan kong bitag? Parang ako ata ang talo sa larong to. Napapalunok ako sa pagkakatitig sa kanyang adams apple pababa ng leeg, dibdib hanggang sa bloke bloke nitong abs. Tila natutuyuan ata ang lalamunan ko ng mahagip ang umbok niya sa gitna. What the heck is wrong with me. Hindi dapat ako ang bibigay. Dapat siya. Hello siya tong lalaki. Ako ang babae."Anu? Gusto mo ikuha kita ng tubig?" Malambing na saad nito. Parang musika ang boses niya sa tinig ko. Why??"Hey! Talk to me." Hinawi niya ang aking pisngi para tumingin sa kanya. Hindi ko pa din magawang magsalita dahil walang gustong lumabas sa bibig ko. Anu ba tong pinasok mo Lyresh. Paanu ko to ngayon lulusutan. "Am nahihilo kasi ako. Su-sumasakit yung ulo ko. I don't know.." Umupo ito sa tabi ko at muli nana
[LYRESH FONTANILLA] Hindi ako makapaniwala na ganun kabilis siyang pinatawad ni mama. Kung ako ang tatanungin hindi ko alam. Kung huhukayin ko ang laman ng utak ko mukhang matatagalan pa ako. Bahala na kung saan makarating. Ayokong magsalita ng tapos pero bakit nga ba ako pumayag may mangyari samen. OH SHIT! Nag iiba ang pakiramdam ko sa tuwing bumabalik sa ala ala ko ang bagay na yun. "Hey! Okay ka lang." Napatingin ako sa tinig ng nagsalita. Hmm in fairness bumagay sa kanya ang t shirt ko kahit kulay pink. Hmm pero ang short.. "Anung nakakatawa?" Ang mata ko hindi napigilang titigan ang babang parte niya. Kasi naman halatang halata ang umbok niya. "Hmm. Maganda ba ang view? You can have it later." "No! Sa guess room ka matutulog. Kasama kong natutulog si Zyairesh.." Agad kong kontra sa iniisip o binabalak niya. Namimihasa naman ata siya. Hindi pa nga niya nakukuha ang tiwala ko. "Ako ng bahala sa apo ko, Lyresh. Mag usap kayo ni Zyaire hanggat kailan niyo gusto.." Hindi ko
"What? Anung sinabi mo?" awtomatikong napaangat siya ng mukha at tumingin sa akin habang patuloy pa din sa paghagod. "Nothing. Bilisan na natin. Baka hinahanap na tayo ni mama. Ito lang ba ang pinunta mo dito? Ha?" Pamimilosopo ko sa kanya. Umagos ang adrenaline sa mga katawan namin at naging mabilis, madiin, sagad ang bawat pag atakeng ibigay niya. Palapit ng palapit ang tila ecstasy sa pagitan naming dalawa. Napako ang bibig ko sa pagkakanganga. Bawat paghinga ay nagiging mas malalim pa. Napapasabunot ako sa maikling buhok ni Zyaire hanggang marating namin pareho ang langit. Bahagya akong naninigas na parang nangingisay. Tumirik ang mata ko sa pagdating ng kakaibang pakiramdam. Tuluyang lumabas ang mainit na likido mula sa aming katawan. Unti unting nawala ang kaninang aktibong pag galaw at namahinga si Zyaire ng panandalian sa aking ibabaw. "I'm still in love with you, Lyresh. Please give me another chance to prove myself. I know may nararamdaman ka pa sa akin." "Is it just a
"Kailangan bang may dahilan lahat ng bagay?" Pag susungit na saad ni Lyresh. Napagalaw ng panga si Zyaire bago namaywang. Humawak siya sa kanyang baba, hinaplos ito bago muling bumalin kay Lyresh. "So sayo walang dahilan? Paano kung sabihin kong wala kang karapatan gawin yun? Lalaki ako Lyresh. Hindi mo pwedeng gawin basta na lang yun sa akin sa oras na maisipan mo." Ngumisi si Lyresh. Nakakatunaw ang tinging binalin niya kay Zyaire. Marahan itong lumapit sa binata saka binukang muli ang bibig. "Why? Nahihirapan ka? Naghihikahos ba ang pagnanasa mo sa katawan? Sa trip ko lang may magagawa ka ba?" Nangulubot ang noong naguguluhan si Zyaire. "TRIP MO LANG? Hmmm Trip mo lang. Okay.. Fine.. Naglalaro ka. Gusto mong maglaro. Okay. Let see.." "San ka pupunta? Ha?" Singhal ni Lyresh ng biglang humakbang si Zyaire at umakyat ng hagdan. "San dito ang kwarto mo? Ito ba? Ito? O ito?" Nakakalokong saad ni Zyaire. "Anu ba? Umalis ka na nga kung wala ka namang mahalagang sadya.." Naiiritang
[NARRATOR]"Anong kaguluhan ito?" Kunot ang noong tanong ni Zyaire. Sabay sabay pang napatingin ang tatlong babae. "May babae pong nanggugulo ei." Singhal ng isa sa receptionist.Buong loob na lumakad si Lyresh palapit kay Zyaire. "Lyresh you are here. Bakit hindi ka nagpasabi?" Sambit ni Zyaire pero walang naging sagot si Lyresh. Ang mga kamay nito ay dumapo sa magkabilang pisngi niya saka sumunod ang mga labi nitong dumampi sa labi niyang nakahawi pa.Nagkatinginan ang dalawang babae kanina. Hindi sila makapaniwala sa ginawa ni Lyresh. Dahil sa mapusok na halik na yun ay hindi napigilan ang sariling kumapit sa bewang ni Lyresh si Zyaire. Nagdikit ng husto ang mga katawan nila at tumagal ng halos sampung segundo ang pinagsaluhan. "Could you fire this two girl here? Kapag nakita ko pa silang ulit pagbalik ko mananagot ka sakin." Galit na saad ni Lyresh ng kumalas na ito sa pagkakayapos ng binata. "Ye-Yeah of-of course." Nauutal na sagot ni Zyaire. Hindi pa din siya maka ahon sa p
[ZYAIRE TORRICELLI] Malakas ang kutob kong sa akin ang bata. Nagbalik tanaw ako sa mga nangyari sa nakaraan. Bago kami nagkahiwalay ni Lyresh isang mainit na pagtatalik ang nangyari sa pagitan namin. Kung susundan ang bagay na yun tugma ang edad ng bata. 2 years. Anu nakilala niya agad si Aksel sa mga unang taon? Impossible yun. Pero may nangyari sa kanila ni Caleb ilang linggo pa lang kaming magkalayo. FUCK! Hindi ko na alam ang iisipin pero aalamin ko ang lahat. Hindi ito pwedeng gawin sa akin ni Lyresh. Kung sa akin man ang bata gaya ng hinala ko. Hindi niya dapat ako alisan ng karapatan maging ama sa anak ko. Sa sarili ko hindi man ako naging mabuting asawa, boyfriend o partner. Alam kong magiging mabuting ama ako kung bibigyan lang niya ako ng chance. Naisip kong tuloy pati ang anak ko kay Yanah. Kamusta na kaya siya. Lumalaki siyang hindi ko nasusubaybayan. Balang araw magkikita rin kami at babawiin ko lahat ng araw na hindi kami nagkasama. [LYRESH FONTANILLA] Wala akong
[ZYAIRE TORRICELLI] "Anong ginagawa mo rito?!" Hindi ako agad nakasagot ng makita ako ng mama ni Lyresh. Nagsamang hiya at takot ang naramdaman ko. Walang mukhang maiharap dahil sa lahat ng atraso ko sa kanyang nag iisang anak at takot na pagtabuyan ng husto. "Si Lyresh na lang po siguro ang kausapin niyo.." Tipid kong sagot saka mabilis na bumalin sa pinto para lumabas. Muli kong naisip ang cute na batang yun. Kaya naman pala dahil siya ang ina. Pero hindi ako ang ama kundi si Aksel. Bakit hindi niya binanggit sakin na may anak sila. Oo nga pala. Sino ba ako para malaman yun. Bakit naman niya ipapaalam sa akin. Nakaramdam ako ng selos dahil namatay ang anak namin ni Lyresh samantalang nag kaanak sila. Nakapag iwan siya ng souvenir bago lisanin ang mundong ito. Nanliit ako sa aking sarili. Puro kabutihan ang nagawa ng Aksel na yun kay Lyresh. Samantalang ako puro pahirap at pasakit ang dinanas sa akin ng pinaka mamahal ko.Maituturing na isang perpektong lalaki si Aksel sa mga m
"My son! Aksel! Call the ambulance!" Nag sisisigaw na saad ng mama ni Aksel. Dumating ang ilang lalaki at kinuha si Lyresh pati ang mama into at si Zyairesh ng sapilitan. Nagsimulang magkagulo sa loob ng simbahan."Aksel! Sino kayo? San niyo ko dadalhin? Bitiwan niyo ako. Ma.. Anak, Zyairesh.." Nagpupumiglas man walang naging laban ang kakarampot na lakas ni Lyresh. "Aksel!" Walang tigil na sigaw ni Lyresh. Napako ang paningin nito sa nakahandusay na si Aksel kasama ang ina nitong humihingi ng saklolo. Sunod na naging maingay ang pagdating ng mga police sa lugar. Mabilis na hinuli ang inupahang shooter at iba pang lalaki sa paligid. Agad na nirespondehan si Aksel at isasakay na sa ambulance habang ang mama nito ay pinosasan ng mga aworidad. "Hey! What are you doing to me? Don't you know me? I will sue you all! You can't do this to me!" Urumintado ng mama ni Aksel pero dinala pa din ito ng mga police. FAST FORWARD>>> Naisugod ng hospital si Aksel pero dead on arrival na ito. Sa