"Wake up." Tinulak ko sa higaan si Ruan nang magising ako. Nasa iisang higaan kami ngayon.Kasalanan ito ng magpipinsan! Pinilit nila akong pumasok sa kwartong ito na kasama si Ruan. Agad nilang nilock ang pinto kagabi kaya hindi ako nakalabas.Tumayo ako at tinulak ang unan na nakaharang sa amin. Naglakad ako sa ibabaw nang kama at nilakaran si Ruan na natutulog pero gumalaw siya bigla at natumba ako."What are you up to, my dear wife? Ang aga aga pa," he faced me while still looking sleepy yet so annoying. Nakkikita ko ang pagtaas ng kanyang labi.Hinila niya ako pahiga sa tabi niya paharap sa kanya at nagpumiglas ako."Don't touch me!" Pilit kong kinukuha ang mga braso niya na nakayakap na ngayon sa akin."Tungkulin kong yakapin ang asawa ko. This is not a crime, Mrs. Guevarra.""Mrs. Guevarra mukha mo! I refused to use your surname Mr. Guevarra. I will be an Acusta hanggang sa huling hininga ko."Umupo ako sa kama nang pakawalan niya ako."How I wish we could go back to that happy
"Enjoy the real honeymoon!"Patricia shouted as their car ran away from us. Umuwi na ang lahat pagdating ng hapon. Kami na lang ni Ruan ang natira sa resthouse.They were so happy to enjoy their stay. Ang ingay nilang lahat. Panay biruan at asaran sila buong araw.All I did was watch them. I somehow envied their freedom. 'Yong tipong ginagawa nila ang mga bagay na nagpapasaya sa kanila.Ako, ano ba magpapasaya sa akin? All this time, I forgot to enjoy life. Ang daming bagyong dumating sa buhay ko. Siguro, oras na para pasayahin ko naman ang sarili ko."Let's go inside," napabalik ako sa sarili nang magsalita si Ruan sa tabi ko."I want to go swimming. Mauna ka na lang sa loob," I said and went right away to the pool outside.I want to think. Gusto ko mapag-isa at isipin kung ano ang gusto kong mangyari sa buhay. Pag naging stable na ang kompanya, maybe I can try doing all the things that can make me happy.Noong nasa New York ako, madalas dinadala ako ni Yvonne sa fashion show nila. I
"Ang phone ko pala. Tatawagan ko si Yvonne," I searched for my phone on the bed. Nandoon pa rin si Ruan at hindi gumagalaw. He is watching me in every move I make.Winalis ko ang kumot para makita ang phone ko pero hindi ko parin ito mahanap. Nauubos na ang pasensya ko sa kakahanap."Umalis ka muna. Baka kasi naupuan mo ang phone ko," hinila ko siya paalis sa higaan at nagpatangay lang siya sa paghila ko. Ngayon ay nasa gilid ko siya at nakatuon pa rin ang tingin sa ginagawa kong paghahanap."Are you not going to ask me?" Natigil ako sa paghahanap at nilingon siya.I can't help but raised my eyebrows. He really is annoying me."Nakita mo?" Walang-buhay na tanong ko sa kanya. Pagod na akong makipagtalo at awayin siya. Gusto ko na lang ay magpahinga. Nakakaubos ng lakas makipag-usap sa kanya.He suddenly take a heavy step towards me. Bigla tuloy ako nataranta. Napakrus ako ng braso sa kinilos niya."Don't dare do stupid things on me," babala ko sa kanya na patuloy lang sa paghakbang pal
"Did you already miss me?" A cheeky smile formed on Ruan's face as he faced me.Nanatili lang siyang nakaupo sa swivel chair niya habang ako ay nakaupo na sa upuan na nasa tapat niya."I just want to know how are you managing my company," I coldly told him.The partnership of GA Technologies Inc. and ACDC Electronics happened as planned in the agreement that Ruan will be the new company president.Naging mabango naman ang pangalan ni Ruan sa mga shareholders ng kompanya kaya walang naging problema."We are now planning to deploy our newly developed technology to produce highly efficient electronic products in your company's overseas plant.""That's good. But how about our current projects? Did you hold them?""The projects are now resuming. Alfred is taking charge of all those projects, so you don't have to worry."Lumipat ako sa sofa at tumingin sa mga magazines na nandoon sa shelves niya.I saw some of the magazines on which I modeled as Cassiopeia. From my first magazine cover unti
"Teacher! Teacher!"The kids shouted in chorus. Patapos na ang klase nila pero panay parin ang tawag nila kay Crystal dahil pinapatingnan nila ang mga ginuhit nila sa notebook."Ang galing mo naman Erica," papuri nito sa bata.Nasa labas lang kami ng pinto at naghihintay. Sumisilip lang ako sa bintana."Teacher nandito na po ang dalawang modelo," sabi ng isang batang lalaki matapos sumilip sa labas."Talaga? Sige kumain muna kayo at pagbalik ninyo iguguhit natin ang mga modelo natin.""Okay po!"Mabilis namang nagsilabasan ang mga bata at nilapitan ang mga magulang nila sa labas."Ang sigla naman ng mga estudyante mo. Nagmana sa teacher," komento ko ng pumasok sa classroom."Masaya silang natututo." Lihim na napangiti si Crystal nang makita sa likod ko si Ruan. "Magkasama pala kayo," halos patukso niyang banggit."May dala kami para sa mga bata." Inilagay ni Ruan sa isang mesa ang mga dalang plastic bag."Mas gaganahan silang magdrawing niyan.""Teacher! Gusto ko pong maging kasing ga
Ruan left so early in the morning. Hindi ko siya naabutan pag gising ko. He left me my breakfast in the table. A sandwich with ham and egg.Umupo ako sa mesa at kumain.Should I visit him? No, I mean, visit the company?My mind is still debating on what should I do when a heard a door bell.I went to see who is outside and saw a man behind a black car. Binuksan ko ang pinto nang bahagya."Magandang araw, maam. Pinapasundo po kayo ni Mrs. Guevarra," panimula nito."Mag-aayos muna ako. Pakihintay na lang po ako sandali."Mabilis akong nag-ayos. It's still early in the morning and she wants me there. I really have a bad feeling about this.Minutes later, I am now infront of the Guevarra's mansion. Mabilis akong pinagbuksan ni manang Lydia."Naku, hija, ang ganda-ganda mo na," masayang bungad niya."Hindi naman po," pagtanggi ko."Alam mo mas gusto kita kesa sa pumalit sa'yo rito. Ang arte kasi. Akala mo kung si---"Napatakip sa bibig niya si manang Lydia nang lumabas si Debbie.The evil
Nasa entrance na kami ng theme park at ang dami na ng tao. Karamihan ay dala ang buong pamilya."Wear it." May pinatong si Ruan sa ulo ko.Nasa tapat na kami ng isang stall ngayon malapit sa entrance. Lumapit ako sa salamin na nandoon at nakita ang isang maliit na bulbasaur na nakalagay sa isang hairclip na nakaipit sa buhok ko.My favorite pokemon is bulbasaur. Kasi favorite color ko ang green. That is why I also love being with nature."Bagay sa girlfriend mo sir," puri ng dalagitang nagtitinda. "Bilhin niyo na. At ikaw maam, pili ka rin para sa boyfriend mo," alok ng dalagita sa paninda niya."Bibilhin ko na ang suot niya." Nag-abot ng pera si Ruan sa babae.Ang daya kong ako lang magpapakachildish na suotin ang ganitong bagay. Tiningnan ko ang hanay ng paninda at nakita ko ang isang Light Fury na kasing laki rin ng bulbasaur ko.This is perfect for him. Magkatulad sila ng mata. Pareho silang singkit."And this is for my baby," masayang sabi ko at inipit sa buhok niya ang cute na L
Nang makalabas kami sa horror mansion ay umupo kami sa isang bench na nasa harap ng carousel.May eyes are still sore from crying. Naging palpak na naman ang plano ko. Bumigay na naman ang mahinang Twinkle sa loob ko. Kapag lagi na lang ganito, masasanay na siyang laging nakadepende sa tulong ng iba. Ayaw ko na maging ganito na lang lagi.I want a strong and independent Twinkle."I'll get water for you." Tumayo si Ruan. Patalikod na siya nang biglang sinampal siya ng mascot na pikachu. Napahawak siya sa mukha at nilingon ang mascot."Bakit mo ako sinampal?" Ruan angrily asked but the mascot just stand there and pointed at me.Tinuro niya ako bago inilagay ang dalawang kamay sa gilid ng mukha niya at tinuro ng dalawang hintuturo niya ang lupa."What is he saying," Ruan confusedly asked."Hindi ako sigurado...but looking at his actions. Ah!" I now realized what the mascot is trying to say. "Sinampal mo siya kasi akala mo na pinaiyak niya ako?" Tanong ko sa mascot at tumango ito."I don'