“Ugh!”
Napahawak ako sa ulo ko gamit ang kanang kamay ko. Unti-unting iminulat ko ang aking dalawang mata at bumungad sa akin ang kulay gintong kisame na may kakaibang disenyo na ngayon ko lang nakita. Maganda ang disenyong nasa kisame na para bang pinaglaanan ito ng maraming pera dahil parang totoong ginto ang naroon. Parang isang bulaklak ang disenyo na hindi mo maintindihan dahil may kung ano pang hugis ang nasa paligid nito. Napabalikwas ako ng bangon na mabilis ko rin na pinagsisihan. Dahil sa gumuhit na sakit sa ulo ko na para bang tinutusok ito. “Geez! Ang sakit ng ulo ko!” reklamo ko habang sapo ang ulo ko gamit ang dalawa kong kamay. Bahagyang nanlalabo ang paningin ko na epekto siguro ng pananakit ng ulo ko. Parang nayanig ang buong mundo ko. Pakiramdam ko ay umiikot ang ulo ko na parang turumpo. Hilong-hilo ako ngayon habang pumipintig ang sentido ko. Nakarinig ako na may bumagsak na bagay kaya napatingin ako sa kung saan habang iniinda ko ang pagkahilo na nararamdaman ko. May tao akong nakikita pero hindi ko malinaw na nakikita ang mukha niya dahil malabo ito sa aking paningin, at sa paanan niya ay parang isang kulay gintong basin. Natitiyak ko na iyon ang narinig ko na bumagsak ngayon lang. “My Lady!” Humahangos akong nilapitan ng isang babae na mabilis akong niyakap ng mahigpit habang siya ay umiiyak. “Akala ko ay hindi ka na magigising pa.” sabi ng babae habang nakayakap sa akin. Si-sino siya? Bakit niya ako tinatawag na ‘My Lady’? Who's the my Lady she's calling? Naguguluhan ako. Hindi ko kilala ang babaeng yumayakap sa akin at lalong hindi ko alam kung sinong ‘My Lady’ ang tinutukoy niya. Biglang sumakit muli ang ulo ko. Parang may kung anong force na humampas dito. Bigla kong naalala ang mga nangyari sa akin kanina. “Lee Yerina!” sigaw ng mga supporters ko habang palabas ako ng building ng agency ko. Ngumiti ako at kumaway sa kanila. “Thank you for all the love and support!” I said while smiling habang hinahawi ng mga bodyguards ko ang daan papunta sa van ko sa hindi kalayuan. “We love you, Lee Yerina!” sigaw at tili ng mga supporters ko. Walang humpay akong tumango, kumaway at ngumiti bilang pasasalamat sa matiyaga nilang paghihintay sa akin sa labas ng agency ko. Kakatapos lang ng press conference ko for my upcoming project. Ito na siguro ang pinaka malaking project na gagawin ko. I will be the female lead, and my leading man is the most famous leading man as of today, Park Haensil. Puro mga bigating korean drama ang pinagbidahan na ni Haensil. At lahat ng iyon ay mataas ang natanggap na ratings. Pinag-usapan hindi lang sa South Korea kundi sa buong Asia. It's my luck to be his new leading lady sa dami ng mga actress ngayon ay mahirap ng mapili na mabigyan ka ng ganitong opportunity. Dagdag points ito sa kasikatan ko as one of the famous actresses in South Korea. Kung ira-ranking ang kasikatan ko ay pang-anim ako sa rank of famous actresses. Pero okay na iyon sa akin as a new rising actress na tatlong taon palang sa industriyang ito. Nagpapasalamat ako lalo sa mga supporters ko na siyang naging dahilan kung bakit ako sikat ngayon. Kung hindi dahil sa kanila ay wala ako sa kung saan man ako ngayon. Nag-flying kiss muna ako at kumaway bago sinarado ang pinto ng van ko. “Ha! Grabe, napagod ako!” sabi ko habang humihinga ako ng malalim. Medyo napagod ako sa paglalakad lalo na't three inches ang suot kong high heels ngayon. Bumukas ang pinto ng van at pumasok ang Manager ko. Pansin kong may ngiti at saya sa kan’yang mukha. Parang may good news na nangyari sa kanya ngayon. “Water?” Alok niya matapos iharap ang isang bote ng mineral water. “Thanks.” tipid kong sagot matapos ko itong tanggapin. Nakaramdam ako ng pagod dahil sa naging discussion namin about the project. Nagpalitan pa kami ng mga dialogue ng casts na nasa script namin. Kaya medyo masakit na rin ang lalamunan ko sa kakabasa ng scripts nang tuloy-tuloy. Feeling ko ay hindi na kami matatapos hanggang hindi pa kami napupunta sa script ng last episode. Luckily ay huminto agad kami sa kalagitnaan na ng story kung saan ay may conflict and plot twist na mangyayari. “Kailangan mong pag-aralan ang mga linya mo sa drama na ito. You need to deliver it right and clear. Kailangan mo rin pag-aralan ang mga emosyon na kailangan mo sa bawat eksena mo. You have a big role in this drama as the female lead. Tapos 'yung tatlong love interest mo rito ay hindi lang basta actor lang. They are the most paid actors! Give your best for this project, Yerina.” may nangungusap na mata na sabi ng Manager ko na bakas ang saya habang iniaabot sa akin ang scripts ko. “Sure, hindi kita bibiguin lalo na't ito ang biggest project ko sa buong career ko.” sabi ko na ngiting-ngiti. Naramdaman ko ang pag-andar ng sasakyan kaya inabala ko na ang sarili ko sa pagtingin ng scripts. Sa gitna ng masusi kong pag-aaral ay biglang huminto ang sasakyan at umikot-ikot na naging resulta ng pagtama ng ulo ko sa bintana. Nakita ko ang dugo ko sa bintanang iyon na ngayon ay basag na. May isang malakas na liwanag na tila nanggagaling sa ilaw ng isang sasakyan. The next thing I knew was my body smashed inside the van together with my Manager who was screaming for help. As I feel my body going numb as my eyes slowly close looking at the light outside the van. I helplessly said the word. “I want to live.” Suminghap ako na naging dahilan ng pagbalik ko sa kasalukuyang nangyayari ngayon. The girl who called me ‘My Lady’ still hugged me while crying. “Sino ka?” I asked out of nowhere. The girl stopped crying and slowly looked at me with disbelief. "Hindi mo ba ako kilala? Ako ang personal maid mo, My Lady.” halos mangiyak-ngiyak na sabi ng babae na panay ang punas ng mga luhang bumabagsak sa kan’yang mga mata. “Personal maid?” Kunot noo na tanong ko sa kanya. Mag-isa lang ako na nakatira sa unit ko. After maghiwalay ng parents ko ay nagdesisyon na akong maging mag-isa. I never felt their love in the first place. Dahil hindi naman talaga nila mahal ang isa't-isa. Nabuo lang naman ako because of business merging. And now na sikat na sikat na ang bagong business ni Mom, she suddenly make an annulment sa Dad ko. Which is masakit para sa akin dahil twelve years old lang ako nang magdesisyon silang maghiwalay. I badly want to be loved by people around me. But my parents didn't give that to me. That's the reason why I started my career in acting. Atleast, being an actress I feel loved by many people. My supporters' attention, support and love that I never experienced in my own family gives me more inspiration to still live in this life I have. Kaya imposibleng magkaroon ako ng personal maid. Never in my life na nag-hire ako kasi alam ko naman gawin ang pagluluto at paglilinis ng bahay. I can live with myself, so I don't really have a personal maid. So, who is this girl? “Anong nangyari?” tanong ng isang tao na may baritono na boses. “Rineah!” Bigla siyang lumapit sa akin kaya umalis sa harapan ko ang babaeng patuloy pa rin sa pag-iyak. “Sino ka?” naguguluhan na tanong ko sa kan’ya na ikinagulat niya. Medyo malabo pa ang paningin ko kaya hindi ko malinaw na makita ang kan’yang mukha. Pero nakikita ko kahit paano ang kanyang kilay at mata. Lumingon ang lalaki sa babae na may naguguluhan na expression ng mukha. Humihikbi ito. “Kanina pa po siya gan’yan, kahit ako ay hindi niya killala, Young Master.” malungkot na sabi ng babae. Mabilis na lumingon ang lalaki sa akin. Napasinghap ako ng unti-unting naging malinaw ang mukha niya. Asul ang kulay ng kan’yang buhok na may kaunting bangs. He has blue violet eyes. His lips is slightly red, kissable lips indeed. Naka-uniform siya na parang knight at medyo pawisan pero mabango ang kan’yang amoy. Hindi siya amoy pawis kagaya ng itsura niya ngayon. “Rineah, hindi mo na ako nakikilala? Ako ito, ang Kuya Ashulet mo!” may kalakasan na sabi niya sa akin at bakas sa boses ang pag-aalala. Nanlaki bigla ang mga mata ko. Hindi dahil sa boses niya kundi sa tinawag niya sa akin. “Anong tawag mo sa akin?” tanong ko sabay turo sa sarili ko gamit ang kanang hintuturo ko. “Ri-Rineah?” nanginig ako matapos banggitin ang pangalan na iyon na minsan ko ng narinig. If I remember, Rineah is one of the characters that I am going to act in. And, the first character who will die in the first episode. “Rineah Arise Norweinz,” malambing na bigkas ng lalaki while holding my left cheek with his right hand. Lumingon ako sa paligid pero wala akong makitang cameraman or staff kahit ang director namin ay wala rin. Napabaling ako sa isang salamin hindi kalayuan sa kama kaya mabilis akong tumakbo roon. Naramdaman ko ang pag-panic ng dalawang tao sa likuran ko. Blue long hair. Blue violet eyes. Pink cheek and red lips. A small face but with a beautiful feature like a Goddess. This is the younger sister of the female who was assassinated because of being a threat to the throne. The fact that she could bear a next heir for the Crowned Prince. Nanlambot ang dalawang tuhod at binti ko dahilan para mapasalampak ako sa malamig na sahig. “No!” sigaw ko habang sinasabunutan ang sarili ko. Hindi ito totoo! Nananaginip lang ako!Isang linggo na ang nakalipas pero hindi pa rin nagsi-sink in sa akin ang lahat. Hindi ko alam kung panaginip lang ba ito o epekto lang ng car accident ko? Pero, kahit anong gawin ko ay nandito pa rin ako.I even hurt myself by jumping on the lake where I almost died. Luckily, Elder Brother Ashulet saved me from drowning myself.Napatingin ako sa paligid ko habang nakalumbaba ako. Kitang-kita ko ang tense sa mga mata ng pitong knights na nasa paligid ko. They were assigned by my Elder Brother to look after me while he was in the palace. He has a meeting with the Emperor as the General of a Royal Knights who fought in a war.Maganda na sana ang paligid ko dito sa garden kaya lang panira sa view ang mga knights. Daig pa nila ang mga bodyguards ko na binigyan ako ng space to be alone with myself. Pero sila kulang na lang ay maging human CCTV.I know they didn't like to look after me. After all, they trained themselves to fight in a war not to be like a bodyguard. Medyo nakakahiya ng kaunt
“Kuya Ashulet!” tawag ko sa kanya nang makita ko siyang papalapit sa akin. I was in the garden and having my tea time again with the seven knights around me while my personal maid was currently serving me a cake. Tumayo ako sa upuan at tumakbo palapit sa kanya. Para akong bata na sumalubong sa kanyang kuya. Mabilis akong yumakap sa kanya nang mahigpit. Naramdaman ko ang paninigas ng katawan niya sa pagkagulat dahil sa ginawa ko. Pero ginantihan naman niya ako ng yakap. “Naging malambing ang kapatid ko, ah!” Natatawang sabi niya matapos kumawala sa yakap ko. “Eh, ilang araw ka rin na hindi umuwi.” nakangusong sabi ko. Tatlong araw na hindi umuwi si Kuya Ashulet dahil may mga inasikaso pa siya after the meeting with the Emperor. “Sigh. Rineah, hindi ko namalayan na lumalaki ka na. Parang kailan lang pasan pa kita sa balikat ko.” sabi ni Kuya Ashulet
Mayroon kaming bisita ngayon na mensahero mula sa Aeron Empire na kausap ngayon ng mga magulang ko sa drawing room. Hindi ko alam kung bakit ito nandito ngayon. At wala rin naman akong balak na alamin ang dahilan ng pagpunta nito sa Norweinz Duchy.Lumabas ako at pumunta sa malawak na hardin. Nasa aking likuran si Maria na tahimik lang na sinusundan ako. Wala na 'yung seven knights na laging nakabuntot sa akin dahil busy na rin ito sa kanilang training. Nalalapit na ang war na pinangungunahan ni Kuya Ashulet kaya kailangan ko ng maibigay sa kanya ang amulet na pinabili ko.Nilibot ko ang aking tingin at buong paghanga kong tinitingnan ang paligid na punong-puno ng mga bulaklak. Para itong isang paraiso na hindi ko akalain na personal kong makikita ng dalawang mata ko. Higit na mas maganda ito kaysa sa mga napuntahan kong pasyalan sa South Korea.Napahinto ako sa paglalakad at pumitas ng isang puting rosas. Masaya ko iton
“Anong ginagawa mo riyan sa likuran ko, Rineah?” puna ni Kuya Ashulet sa akin ng magtago ako sa likuran niya dahil sa nakita kong pagsulyap at pagngiti sa akin ng Crowned Prince. Magkakilala na ba sina Rineah at Crowned Prince bago pa man ako mag-reincarnated sa mundong ito? Parang wala naman sa scripts na binasa ko at kahit noong nagpalitan kami ng mga lines ng casts ay wala naman nabanggit na nagkita na sila. Kahit noong namatay si Rineah ay hindi naman nasabi na nagkita na sila dati. Basta ang natatandaan ko ay palihim na nag-aaral si Rineah na maging qualified na Crowned Princess. 'Yung tipong perfect niya na ang Royal Etiquette. Kaya nga niya nakilala ang kanyang kababata na isa sa mga assassins na pumatay sa kanya. Shen Dan ang name ng commoner na naging friend niya and assassin at the same time. "Saklap naman pala ng story na ito. 'Yung tinuring mong kaibigan ang siyang papatay pala sa 'yo?" pabulong kong sa
Itinaas ko ang aking kanan na kamay na parang inaabot ko ang ulap na gumagalaw pa kanan. Natatakpan ng ulap ang araw kaya naman hindi masyadong tirik ang araw ngayon kahit na tanghaling tapat na.Hindi dahil sa ulap kaya nakataas ang aking kanan na kamay. May pagtataka ko itong pinagmamasdan dahil simula kagabi pag-uwi namin galing Aeron Empire ay ramdam ko pa rin ang labing dumampi sa kanan kong kamay.The soft lips of the male lead of the novel, Crowned Prince Ishid Aeron.“Hindi ko rin masisisi kung bakit marami ang nagkakagusto sa male lead. Pero, hanggang ngayon ba ay may feelings pa rin ba sa kanya ang totoong Rineah?” tanong ko sa hangin.Minsan ay iniisip ko na baka isang araw ay hindi na ako magising pa, na baka bumalik ang totoong Rineah. Minsan natatakot ako matulog baka sa ibang lugar na ako mapunta. Pero kung ako ang tatanungin ay mas gusto kong manatili sa mundong ito. I wan
Itinaas ko ang aking kanan na kamay na parang inaabot ko ang ulap na gumagalaw pa kanan. Natatakpan ng ulap ang araw kaya naman hindi masyadong tirik ang araw ngayon kahit na tanghaling tapat na.Hindi dahil sa ulap kaya nakataas ang aking kanan na kamay. May pagtataka ko itong pinagmamasdan dahil simula kagabi pag-uwi namin galing Aeron Empire ay ramdam ko pa rin ang labing dumampi sa kanan kong kamay.The soft lips of the male lead of the novel, Crowned Prince Ishid Aeron.“Hindi ko rin masisisi kung bakit marami ang nagkakagusto sa male lead. Pero, hanggang ngayon ba ay may feelings pa rin ba sa kanya ang totoong Rineah?” tanong ko sa hangin.Minsan ay iniisip ko na baka isang araw ay hindi na ako magising pa, na baka bumalik ang totoong Rineah. Minsan natatakot ako matulog baka sa ibang lugar na ako mapunta. Pero kung ako ang tatanungin ay mas gusto kong manatili sa mundong ito. I wan
“Anong ginagawa mo riyan sa likuran ko, Rineah?” puna ni Kuya Ashulet sa akin ng magtago ako sa likuran niya dahil sa nakita kong pagsulyap at pagngiti sa akin ng Crowned Prince. Magkakilala na ba sina Rineah at Crowned Prince bago pa man ako mag-reincarnated sa mundong ito? Parang wala naman sa scripts na binasa ko at kahit noong nagpalitan kami ng mga lines ng casts ay wala naman nabanggit na nagkita na sila. Kahit noong namatay si Rineah ay hindi naman nasabi na nagkita na sila dati. Basta ang natatandaan ko ay palihim na nag-aaral si Rineah na maging qualified na Crowned Princess. 'Yung tipong perfect niya na ang Royal Etiquette. Kaya nga niya nakilala ang kanyang kababata na isa sa mga assassins na pumatay sa kanya. Shen Dan ang name ng commoner na naging friend niya and assassin at the same time. "Saklap naman pala ng story na ito. 'Yung tinuring mong kaibigan ang siyang papatay pala sa 'yo?" pabulong kong sa
Mayroon kaming bisita ngayon na mensahero mula sa Aeron Empire na kausap ngayon ng mga magulang ko sa drawing room. Hindi ko alam kung bakit ito nandito ngayon. At wala rin naman akong balak na alamin ang dahilan ng pagpunta nito sa Norweinz Duchy.Lumabas ako at pumunta sa malawak na hardin. Nasa aking likuran si Maria na tahimik lang na sinusundan ako. Wala na 'yung seven knights na laging nakabuntot sa akin dahil busy na rin ito sa kanilang training. Nalalapit na ang war na pinangungunahan ni Kuya Ashulet kaya kailangan ko ng maibigay sa kanya ang amulet na pinabili ko.Nilibot ko ang aking tingin at buong paghanga kong tinitingnan ang paligid na punong-puno ng mga bulaklak. Para itong isang paraiso na hindi ko akalain na personal kong makikita ng dalawang mata ko. Higit na mas maganda ito kaysa sa mga napuntahan kong pasyalan sa South Korea.Napahinto ako sa paglalakad at pumitas ng isang puting rosas. Masaya ko iton
“Kuya Ashulet!” tawag ko sa kanya nang makita ko siyang papalapit sa akin. I was in the garden and having my tea time again with the seven knights around me while my personal maid was currently serving me a cake. Tumayo ako sa upuan at tumakbo palapit sa kanya. Para akong bata na sumalubong sa kanyang kuya. Mabilis akong yumakap sa kanya nang mahigpit. Naramdaman ko ang paninigas ng katawan niya sa pagkagulat dahil sa ginawa ko. Pero ginantihan naman niya ako ng yakap. “Naging malambing ang kapatid ko, ah!” Natatawang sabi niya matapos kumawala sa yakap ko. “Eh, ilang araw ka rin na hindi umuwi.” nakangusong sabi ko. Tatlong araw na hindi umuwi si Kuya Ashulet dahil may mga inasikaso pa siya after the meeting with the Emperor. “Sigh. Rineah, hindi ko namalayan na lumalaki ka na. Parang kailan lang pasan pa kita sa balikat ko.” sabi ni Kuya Ashulet
Isang linggo na ang nakalipas pero hindi pa rin nagsi-sink in sa akin ang lahat. Hindi ko alam kung panaginip lang ba ito o epekto lang ng car accident ko? Pero, kahit anong gawin ko ay nandito pa rin ako.I even hurt myself by jumping on the lake where I almost died. Luckily, Elder Brother Ashulet saved me from drowning myself.Napatingin ako sa paligid ko habang nakalumbaba ako. Kitang-kita ko ang tense sa mga mata ng pitong knights na nasa paligid ko. They were assigned by my Elder Brother to look after me while he was in the palace. He has a meeting with the Emperor as the General of a Royal Knights who fought in a war.Maganda na sana ang paligid ko dito sa garden kaya lang panira sa view ang mga knights. Daig pa nila ang mga bodyguards ko na binigyan ako ng space to be alone with myself. Pero sila kulang na lang ay maging human CCTV.I know they didn't like to look after me. After all, they trained themselves to fight in a war not to be like a bodyguard. Medyo nakakahiya ng kaunt
“Ugh!” Napahawak ako sa ulo ko gamit ang kanang kamay ko. Unti-unting iminulat ko ang aking dalawang mata at bumungad sa akin ang kulay gintong kisame na may kakaibang disenyo na ngayon ko lang nakita. Maganda ang disenyong nasa kisame na para bang pinaglaanan ito ng maraming pera dahil parang totoong ginto ang naroon. Parang isang bulaklak ang disenyo na hindi mo maintindihan dahil may kung ano pang hugis ang nasa paligid nito. Napabalikwas ako ng bangon na mabilis ko rin na pinagsisihan. Dahil sa gumuhit na sakit sa ulo ko na para bang tinutusok ito. “Geez! Ang sakit ng ulo ko!” reklamo ko habang sapo ang ulo ko gamit ang dalawa kong kamay. Bahagyang nanlalabo ang paningin ko na epekto siguro ng pananakit ng ulo ko. Parang nayanig ang buong mundo ko. Pakiramdam ko ay umiikot ang ulo ko na parang turumpo. Hilong-hilo ako ngayon habang pumipintig ang sentido ko. Nakarinig ako na may bumagsak na bagay kaya napatingin ako sa kung saan habang iniinda ko ang pagkahilo na nararamdaman