Chapter 5: A Proposal Of Power

"Ahh!"

Namilipit si Rigor sa sahig, humihiyaw sa matinding paghihirap. Nang magtagpo ang kanilang mga mata ni Kristoff, ang dating mayabang na ekspresyon sa mukha nito ay napalitan ng takot.

"Sino ka ba? Wala namang alitan sa pagitan natin!"

"Sino naman ang nagsabi sa'yo n'yan?"

Lumingon si Kristoff kay Irene, ngunit hindi mabasa ang kanyang mga mata. Dahan-dahan niyang hinaplos ang buhok ng babae gamit ang mahahaba niyang daliri.

"Gusto mong angkinin ang babae ko. Kung ako, si Kristoff Montecillo, hahayaan kang lumaya matapos mo akong bastusin, maaaring isipin ng lahat na pwede na rin nilang gawin sa'kin 'yon."

Nanginig si Rigor nang marinig ang pangalan ni Kristoff. Mabilis na bumaling kay Irene ang kanyang mga mata, habang ang kanyang mukha'y tila tinakasan na ng dugo.

"Siya pala si Ms. Casareo. Nagkamali ako, Mr. Montecillo. Kung alam ko lang na malapit siya sa'yo, hindi ko siya iisiping lapitan!"

Kung kani-kanina lang ay punong-puno siya ng galit at hinanakit, nang marinig niya ang pangalan ni Kristoff ay biglang nabahag ang kanyang buntot. Wala na siyang lakas ng loob para mawalan ng galang sa kaharap.

Alam ng lahat ang mga kwento tungkol kay Kristoff. Noong siya pa ang naghahari sa underworld, kahit sinumang malakas na tao na nagpahayag ng kahit kaunting pagtutol sa kanya ay agad pinaparusahan. Walang pag-aalinlangan niyang binabaril ang mga ito sa harap ng lahat. Sa isang iglap lang ay buburahin niya sa mundo ang puwersa ng taong iyon.

Si Kristoff ay isang dalisay na puwersa ng kasamaan; sinumang lumaban sa kanya ay tiyak na hahantong sa isang madilim na wakas.

Nanatiling walang kibo si Kristoff, hindi mabasa ang ekspresyon ng kanyang mukha.

At nang makita iyon ni Rigor, ay nagngalit ang kanyang mga ngipin. Sa kabila ng mga dugong mantsa sa kanyang damit, pilit niyang iniangat ang sarili at nagpakumbabang humingi ng tawad kay Irene.

"Ms. Casareo, hindi ko alam kung sino ka. Pakiusap, patawarin mo ako!" Kitang-kita ang desperasyon ni Rigor habang paulit-ulit siyang humihingi ng tawad, sa kabila ng matindi niyang mga sugat.

Pinagmasdan naman ni Irene ang nakakaawang kalagayan ni Rigor, habang lalo niyang nauunawaan ang nakakatakot na impluwensya ni Kristoff.

Si Rigor, na minsang lumaban at naghari sa underworld, ay nagkamit ng bansag na 'Viper'. Ngunit ngayon, mistula na lang siyang isang takot na kuneho na nanginginig sa harapan ni Kristoff.

Mas matindi pala si Kristoff kaysa sa inaakala ni Irene. Habang binabalikan niya sa kanyang isip ang pabigla-biglang kilos niya kanina, ay isang malamig na pawis ang bumalong sa kanyang likod.

Alam niyang wala siyang karapatang makialam sa paraan ng pagtrato ni Kristoff kay Rigor. Bagama't siguradong mag-aalala ang pamilya ng matanda kung mamamatay ito rito, ay pinili na lang niyang manahimik.

Napansin naman agad ni Kristoff ang pananahimik niyang iyon. Bahagyang tumagilid ang ulo nito, at agad na may lumapit upang gamutin ang mga sugat ni Rigor.

Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ni Rigor nang mapagtantong hindi siya papatayin. Mabilis siyang nagpasalamat kina Irene at Kristoff.

"Ayokong may makaalam ng koneksyon niya sa akin. Alam mo na kung ano ang dapat mong sabihin, hindi ba?" malamig na utos ni Kristoff.

Agad na tumango si Rigor, puno ng paggalang. "Siyempre. Walang makakaalam. At kung sakaling mangailangan si Ms. Casareo, huwag siyang mag-aatubiling lumapit sa akin."

Wala na ang tikas ng isang pinuno ng sindikato; sa halip, isa na lang siyang taong nakayuko at nagmamakaawa.

Naalala tuloy ni Irene kung paano siyang ipinahamak ni Sandra sa isang napakasamang sitwasyon kasama si Rigor-- isang banta na matagal niyang kinatatakutan ngunit nawala sa isang iglap lamang dahil sa isang utos ni Kristoff.

Dahil doon, ay napabuntong-hininga siya. Naisip niyang sa mundong ito, kapangyarihan talaga ang naghahari.

"Parang ang lalim ng iniisip mo."

Lumapit sa kanya si Kristoff, ang matikas nitong mukha ay halos dumikit na sa kanya, sapat para maramdaman niya ang init ng hininga nito.

Nagtagpo ang kanilang mga mata sa isang matinding titigan. Doon lang napagtanto ni Irene na silang dalawa na lang pala ang nasa loob ng silid. Dahil doon ay nanikip ang kanyang dibdib sa sobrang kaba.

Huminga siya nang malalim upang pakalmahin ang sarili, saka buong tapang na sinalubong muli ang titig ni Kristoff.

"Mr. Montecillo, dahil tinulungan mo ako, pakiramdam ko ay kailangan kitang gantihan."

Kumislot ang isang kilay ni Kristoff, at nagkaroon ng bahagyang dilim sa tingin nito, tila naiintriga.

"At sa paanong paraan ka naman gaganti?"

Inipon ni Irene ang lahat ng natitira niyang tapang at inilapat niya ang kanyang mga labi sa lalaki. At sa sandaling naghinang ang mga iyon, isang hindi inaasahang kilabot ang dumaloy sa buo niyang katawan, dahilan para saglit siyang matigilan.

Sumirit ang takot sa kanyang dibdib, at tila gusto niyang umatras. Ngunit nang maalala niya ang dahilan ng kanyang ginagawa, ay pilit niyang pinagpatuloy iyon, kahit na nanginginig ang kanyang mga kamay habang tinatanggal ang pagkakabutones ng polo ni Kristoff.

Taglay ng lalaki ang isang hindi maikakailang alindog.

Gumalaw ang dibdib ni Irene nang hindi pantay ang paghinga, ngunit hindi siya pwedeng umatras. Wala na itong balikan.

Samantalang si Kristoff, ay nananatiling payapa at walang bahid ng pagkabigla. Sa halip, kumislap ang mga mata nito sa aliw at kitang-kita roon ang tuwang nadarama dahil sa ginagawa ni Irene.

"Interesting. Sa ganitong paraan mo ba ako balak bayaran?"

Napaatras si Irene, habang kinakabahang kinagat ang kanyang labi. "Iniligtas mo 'ko. Wala akong ibang maisip na paraan para masuklian ka kundi ang ialay ang sarili ko." Nagbaba siya ng tingin, hindi niya kayang tignan ang reaksyon ni Kristoff habang mabilis ang pintig ng kanyang puso. Kinailangan niyang ipunin ang buong lakas niya upang sabihin ang mga salitang iyon.

Nangningning naman ang mga mata ni Kristoff sa hindi maipaliwanag na kadahilanan, at ilang segundong katahimikan ang bumalot sa kanila.

Lumipas ang isang segundo... dalawa... tatlo...

Hanggang sa biglang tumawa nang mahina si Kristoff.

"Paano kaya kung gawin na lang kitang fiancee ko?"