CHAPTER 4
ISA sa ayaw ni Charlaine ay ang binabastos siya ng isang lalaki. Alam ni Charlaine na sobrang mali si Harris. She could not tolerate his act. Isa iyong attempted rape. “Kailangan kong magsumbong kay mama o sa mga pulis!” natatakot na saad ni Charlaine. Nasa sariling kuwarto na si Charlaine habang hindi pa rin nawala sa kaniyang isipan ang ginawa ni Harris. All of the things na ginawa ni Harris ay hindi kayang iwaglit ni Charlaine. “Pero kahit anong gagawin ko ay wala akong takas sa kaniya. Kung magsusumbong ako ay ikakalaki rin iyon ng mga problema ko,” naiiyak na sambit ni Charlaine. Sa puntong nakatihaya siya at nakatitig sa kisame ay walang ibang pumasok sa kaniyang isipan. “Gusto ko nang umalis dito!” Hindi pa man siya nakaisang araw sa napakalaking mansiyon ay gusto na niyang umalis. Hindi ito ang lugar na gusto ni Charlaine. Kasi kontrolado siya ni Harris. “Kung alam ko lang talaga na ganito na ang patutunguhCHAPTER 5INISIP PA lang ni Charlaine ang sinabi ni Harris ay hindi niya na masikmura kung ano ang magiging reaksyo niya. Sa katanayan ay hindi pa siya nakaupo nang marinig niya iyon. Umusbong sa kaniyang damdamin ang sobrang galit. “Hindi ka ba nababaliw, Harris? Narinig mo ba ang sarili mo?” sunod-sunod na tanong ni Charlaine. Sandali rin ay nakaupo na siya. Nang muling dumako ang kaniyang paningin kay Harris ay nakangiti ito kay Charlaine. Noon lang din naisip ni Charlaine na habang nasa harapan sila ng maraming pagkain, nakahubo at hubad si Harris. “Well, it is kind of a proposal, Charlaine. Hindi naman kita pipilitin kung ayaw mo pero sinasabi ko sa ‘yo, every woman na malapit sa ‘kin, they kneelt on me. Sinasabi ko sa ‘yo ang bagay na iyan kasi simula sa araw na ito, sisiguraduhin kong mangyayari iyon,” paliwanag ni Harris. Ngunit hindi iyon ang nakapagbigay kay Charlaine ng atensiyon. Nagsalita agad siya. “Kakain ka ba talagang n
CHAPTER 6 WALANG ibang inisip si Charlaine sa puntong iyon kundi ang maramdaman ang bawat ligaya na mabibigay ni Harris sa kaniyang buong katawan. Namalayan na lang din ni Charlaine na nasa kama na siya habang nakapaibabaw sa kaniya si Harris na walang tigil sa paghalik sa kaniya. Malay ba niya, galit naman siya sa lalaking ito kaso lang talagang natunaw ang lahat nang iyon dahil sa halik nito kay Charlaine. Alam ni Charlaine na wala siya sa tamang wisyo. Alam niyang nagugustuhan niya ang bawat halik ni Harris at ang haplos ng kamay nito sa kaniyang dibdib. Nang magkaroon ng uwang ang kanilang mga bibig ay nagsalita si Harris. “I never thought of having sex with you, darling. Basta noong naramdaman ko na sobrang lungkot mo ay kailangan kitang pasiyahin,” sabi ni Harris sa boses na malalim. His voice is like a song. Masarap iyon sa tainga ni Charlaine na mas lalong nagpadagdag ng init ng kaniyang ka
CHAPTER 7PAGGISING ni Charlaine ay agad siyang mabilis na tumayo. Noon lang din napansin ni Charlaine na nakahubad pala siya. Naalala niya ang nangyari kagabi. “That could not be true!” giit ni Charlaine sa sarili dahil hindi siya makapaniwala. Ang isang katulad ni Harris ay nakatalik niya.“God, Charlaine! Ano ba ang iniisip mo?” pagsisisi niya sa sarili. Ngunit saglit lang ay napatitig siya sa malaking bintana. Napaisip siya kung ano na ang susunod na mangyari. She really thought that she broke a barrier between them. Kaso lang, mas pinapaniwalaan niya na lasing lang si Harris kagabi. Mismong siya ay hindi makapaniwala kung bakit ganoon na lamang siya. Unti-unti pang bumabalik sa kaniyang alaala ang mga lumalabas sa kaniyang bibig. That night was a big one. Nakipagtalik siya sa isang lalaki na hindi niya alam kung ano ang gustong mangyari sa buhay. Nakipagtalik siya sa isang lalaking para hindi normal na tao.“You really are messing up your life, Charlaine!” sambit na lam
CHAPTER 8NO one warned Charlaine over the things happened to her and Harris. She knew that it was not normal anymore. Hapon na ngayon at iniisip ni Charlaine na makipagsunduan kay Harris na dapat walang mangyaring sex sa kanila. Hindi fair para kay Charlaine ang mga ginagawa ni Harris. She had to move quickly. “Kanina pa kita hinihintay na makapasok sa kusina,” saad ni Charlaine nang makapasok agad si Harris. As usual hindi pa rin ito nakabihis. Ngunit nakangiti lamang ito na para bang inaasahan na ang presensiya ni Charlaine sa loob ng kusina. “Namiss mo agad ako?” nakakalokong tanong ni Harris. Nagtaasan ang mga kilay ni Charlaine sa sinabing iyon ni Harris. Kaya hindi na niya napigilan ang kaniyang sarili na tumayo. Hanggang may panahon pa si Charlaine na makipag-away kay Harris at hindi pa bawal ang mga nai-set nitong rules ay gagawin niya ang kaniyang makakaya ngayon. She had to do it. Baka kasi mabago pa niya ang takbo ng buhay n
CHAPTER 9Three months later…DUMATING na nga ang araw na kinakatakutan ni Charlaine. Ang araw kung kailan ay kailangan niyang maikasal kay Harris. Ito na nga siguro ang katapusan ng kaniyang masasayang araw. Sa loob ng maraming araw na lumipas, marami pa siyang nasaksihan kay Harris. Isa na doon ang pagdadala nito ng lalaki sa kanilang mansyon. Akala ni Charlaine noong una na babae lang ang kaya nitong ikama ngunit nagkamali siya. Nakita pa ni Charlaine kung paano ang ginawa ni Harris at ng mga lalaking dinadala nito. Sa loob ng maraming araw, mas pinili ni Charlaine na hindi magtagpo ang kanilang mga landas. Mabuti lang din ay nagawa niya iyon sa mga araw na kailangan niyang iwasan ito. Naramdaman din naman niya na parang nakakahalata na si Harris pero hinayaan lang din siya nito. Ngunit gayunpaman, may pagkakataon pa rin na ginagambala siya ni Harris.“Sana malagpasan ko rin ang danok na ito,” saad ni Charlaine sa kaniyang sarili habang nasa harapan siya ng malaking salamin.
CHAPTER 9.2Muling nakita ni Charlaine ang nakakatakot na ngisi nito. Sandali pa ay bigla itong tumayo. Siya naman ay nakatitig lang sa salamin. Nanlaki ang mga mata ni Charlaine nang biglang lumapit ito sa kaniya. Akala niya ay may gagawin itongb masama pero hinalikan nito ang ulo niya. He even caressed it smoothly. Nanigas ang buong katawan ni Charlaine. “After our wedding, magha-honeymooon tayo sa Paris,” saad ni Harris bago umalis.Naiwan si Charlaine na natulala at tigas na tigas ang mga tuhod. Harris is like playing game on her. Kahit wala na si Harris sa kuwarto niya ay hindi pa rin siya makapaniwala. Talagang naisip pa ni Harris ang bagay na iyon.She was so afraid, knowing him that kind of a man.“Fuck!” sigaw ni Charlaine. “Bakit hindi ko naisip ang bagay na iyon. Wait! Kailangan kong makaisip ng solusyon,” saad niya.Pero hindi niya napigilan ang mga luhang umagos sa kaniyang mga mata. Sapagkat agad din niyang pinunasan ang mga luha dahil sa biglang may kumatok sa kaniyang
CHAPTER 10AFTER mag-break down ni Charlaine sa harapan ni Clarrise, wala siyang magagawa kundi ang tumayo para sa kaniyang sarili. Kung bilang kabayaran an pagiging asawa niya kay Harris, ay kailangan niyang magsakripsiyo. Tatanggapin niya ito pero kailangan niyang lumaban. Kailangan niyang bigyan ng karapatan ang kaniyang sarili.Pangako ko sa sarili ko na tatayo akong may dangal at pagbabayarin ko ang mga taong kasabwat ng lahat nang ito! ani Charlaine sa sarili. Nasa loob na siya habang katabi niya si Clarrise. Hindi pa rin humihinto ang kaniyang mga luha pero nandiyan naman si Clarrise para i-retouch siya.“Grabe, ma’am. I am really proud of you. Bihira laman ang mga babaeng ganiyan sa mundo. Kung ako siguro ang nasa sitwasyon mo, tiyak akong wala na ako sa mundo,” saad ni Clarrise. Tumingin si Charlaine kay Clarrise na para siyang nagpapasalamat dito. Sandali pa ay hinawakan ni Clarrise ang kaniyang kamay.“If you need help, nandito po ako,” saad ni Clarrise na para
Chapter 10.2 “Ang guwapo mo rin, darling,” malakas niya iyong sinabi na naging dahilan para marinig ng marami. Nagsigawan naman ang mga ito na para bang isang totoong kasal talaga ang kanilang ginawa. Walang pasabi ay bumulong siya kay Harris. “Nagbibiro lang ako,” mahinang bulong ni Charlaine. Mahinang tumawa si Harris. Bumulong din ito sa kaniya. “I am not a fool, darling. Alam ko ‘yon.” Nagngitian sila sa isa’t isa. Hinawakan ni Harris ang kaniyang kamay at iginiya siya nito sa isang upuan. Pero dahil may ginawa na ang pari ay bumulong ulit siya kay Harris. “Sa tinging mo ba alam ng mga tao sa likod na hindi ito totoo?” tanong ni Charlaine sa mahinang boses. “Wala silang alam, darling. Hindi mo ba nabasa ang mga news sa social media? Ang suwerte mo daw kasi nakapangasawa ka ng isang guwapo, matalino, at mayaman na Harris Jenkins,” paliwanag naman ni Harris. Nagulat si Charlai
CHAPTER 58.2 “Malalaki ang mga isda diyan. Ilan ba ang mauubos mo?” masayang tanong ni Jacob. Huminto na si Charlaine nang nasa harapan na sila ng kubo. “Lima po,” sagot ni Yuhan sa tanong ni Jacob. “Ikaw na lang ang kumuha ng mga gamit Jacob,” utos ni Charlaine. Tumango lamang ito sa kaniya. Agad itong pumasok ng kubo. Lumapit naman siya sa kaniyang anak. “Nag-enjoy ka ba dito?” tanong niya. Ngumiti si Yuhan at tumingin sa kaniya. Kitang-kita niya ang sensiro na kasiyahan sa mukha nito. “Yes, mommy. Sayang lamang po talaga na hindi po kasama si daddy dito,” paliwanag nito. Napahawak siya sa kaniyang noo. Hindi niya alam kung tama ba itong naiisip niyang sasabihin sa kaniyang anak. “Yuhan,” sambit niya. “Hindi alam ng daddy mo ang asyendang ito. And I don’t want him to know it. Can you keep it a secret between us?” Dahil sa kaniyang sinabi ay ti
CHAPTER 58 HAPON na nang magising si Charlaine. “Yuhan?” Nabulabog siya nang wala siyang makapa na katabi sa kama. Kaay mabilis siyang tumayo at lumabas ng kuwarto. Nadatnan niya si Aling Mercy. “Nakita niyo po ba si Yuhan?” nag-alala niyang tanong. Ngumiti si Aling Mercy na naging dahilan para kumalma si Charlaine. “Nasa labas. Sinama siya ni Jacob sa fish pond. Nagising kasi ang bata,” paliwanag nito. “Sige po. Pupuntahan ko po muna sila. Babalik din po kami dito,” paalam niya. Tumango lang si Aling Mercy. Siya naman ay agad na lumabas ng mansyon. Pinuntahan niya ang fish pond. Habang tinungo niya ang lugar na iyon ay bumalik sa kaniyang alaala ang ginawa nila ni Jacob sa fish pond. Nang makita na niya ang dalawa ay natigilan siya. “Mom!” tawag sa kaniya ni Yuhan nang makita siya nitong nakatayo sa may hindi kalayuan. Ngumiti siya at kumaway din. Natigilan naman si Charlaine nang kumaway na rin si Jacob. Sa kaniyang nakikita, mas nakikita pa niyang bag
CHAPTER 57INAKALA ni Charlaine na aabutin pa ng maraming taon bago siya muling makabalik sa kaniyang asyenda. Ngunit hindi na siya nagdalawang-isip pa na puntahan ang asyenda. At ngayon, nasa harapan na niya ito. “Mom, ano pong gagawin natin dito?” tanong ni Yuhan. Nakadungaw ito sa malaking pintuan ng gate. Magkahalo ang emosayong naramdaman ni Charlaine dahil sa dahilan ng kanilang pagpunta dito. “Dito muna tayo for the rest of the day,” paliwanag niyang hindi alam kung hanggang kailan ang sinabi niyang the rest of the day. “Maganda po ba dito?” tanong ulit nito. Isa sa kaya niyang ipagmalaki ay ang kagandahan talaga ng kaniyang asyenda. Lumingon siya sa kaniyang anak. “Sobrang ganda nito anak. Actually, pagmamay-ari ito ng mommy. And in the future, ikaw na rin ang magmamay-ari nito.” Masaya si Charlaine habang sinabi niya iyon. Humigpit ang paghawak ni Yuhan sa kaniyang kamay. “Talaga po?”
CHAPTER 56.2 “I wondered kung hanggang kailan ang ganitong sitwasyon naming dalawa. Isang linggo na ang lumipas at para bang hindi namin kalala ang isa’t isa.” Gusto man niyang sabihin ang lahat katulad ng gabi-gabi ay magkatabi sila ngunit sa kabilang direksyon nakabaling si David at ganoon din siya. Sa umaga naman ay maagang nagigising si David. At kung magkasalubong man silang dalawa ay nag-iiwasan. “Wala ka po bang balik makipag-usap na lamang po sa kaniya?” tanong nito na nagpupunas ng luha. “Hindi ko pa kasi kaya. David was making this thing so difficult. Akala ko ay magiging okay ang lahat pero mas lalo lamang naging malaking problema,” paliwanag niyang hindi maintindihan ang sariling naramdaman dahil talagang nagagali, tatakot, at naiinis na siya. “Baka po space lang po ang kailangan ninyong dalawa. O pag-uusap. Hindi naman po kasi bago ang ganiyang sitwasyon sa mag-asawa,” paliwanag nito. Tama naman si M
CHAPTER 56ISANG linggo na ang lumipas ng kaybilis. Sa loob ng isang linggo ay normal lamang na araw ngunit sadyang nakakapanibago lamang dahil maraming nagbago. Isa naroon kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin maganda ang ugnayan nilang dalawa ni David. Walang usad sa mga problema ni Charlaine. Dahil nasa kusina naman siya habang maraming iniisip ay biglang dumating si Mia. “Ma’am, may tumawag po sa telepono.” Tumango lamang siya dito. Ini-expect na niya ang tawag na iyon. “Hello,” bungad niya nang nasa kamay na niya ang telepono. “Mrs. Jerkins. Wala na kaming hihintayin pa. We gonna cancel all our invests to your company,” diretsong sabi ni Mr. Chang. Naipikit ni Charlaine ang kaniyang mga mata. She really expeted that news. Ilang araw na rin kasi na sinabi niya sa mga ito na kailangan na niyang tapusin ang lahat. Bumagsak ang kaniyang kompanya. “I understand, Mr. Chang.” Iyon lamang ang kaniyang sagot.
CHAPTER 55AGAD na kumunot ang noo ni Charlaine nang marinig niya iyon. Wala sa isip niya na masasabi ni Yuhan ang tungkol doon. “Are you saying the truth, darling?” tanong naman niyang hindi makapaniwala. Ngunit hindi na sumagot si Yuhan. Napabuntonghiningan na lamang siya. Humalik si Charlaine sa ulo ng anak. “We will go with you, Yuhan. Don’t worry,” mahinhin niyang sabi. Muli siyang napabuntonghininga. Iniwan muna niya si Yuhan. Pumasok siya ulit sa kanilang kuwarto. Naiwan pala niya ang kaniyang cell phone. Ngunot nang nasa kuwarto na siya, nadatnan niya si David na hawak ang kaniyang cell phone. “May kailangan ka bang tingnan?” malambing niyang sabi. But David looked at her with suspection. Wala sa kaniyang isip kung ano man ang gusto nitong ipahiwatig. Pero... biglang kumabog ang kaniyang dibdib. “M-May hindi ka ba sinasabi sa akin?” tanong ni David na talagang halata na may gustong itanong s
CHAPTER 54WALANG IBANG ginawa si Charlaine kundi ang lasapin ang ibinigay na sarap ni David sa kaniya. “Hahayaan mo ba ako kung ano ang gusto kong gawin?” tanong ni David habang patuloy siya nitong kinadyot ng sobrang bilis. Saglit na napakagat ng labi si Charlaine. “You know me, David. I will follow your lead. I will enjoy this as if I am in a show.” Tumingin sa kaniya si David. His stare was so passionate. But Charlaine could feel something was missing. O sadyang nilalagnat lamang talaga si David. “Hindi ka ba napapagod?” tanong niya kapagkuwan. Para kasing pinipilit lamang ni David ang sarili. He was like hiding something just to make sure he can perform very well. She was worried actually. Ngunit walang ibang ginawa si David kundi ang mahinang tumawa habang panay pa rin ang paggalaw nito. “Don’t worry about me, sweetheart. Talagang ayos lamang ako,” sagot naman nito na punong-puno ng paninigurado.
CHAPTER 53HINDI na niya napigilan ang kaniyang sariling galawin. “Fuck me, David!” bulong niya. Ilang minuto pa ang lumipas ay naramdaman na niya ang kaniyang kiliti na bumabalot sa kaniyang buong katawan. Nang matapos din niyang parausan ang sarili ay umalis na siya. “Mia!” sigaw niyang malakas. Mula sa likuran ng kanilang bahay ay agad na lumapit sa kaniya si Mia. Mabuti na lang talaga ay wala itong ginawa. “Linisan mo ang pool ngayon,” utos niya dito. “Sige po, ma’am,” tanging sagot nito. Kumuha siya ng towel sa malapitan. Nag-towel siya. Pumunta rin siya sa banyo para hubarin ang kaniyang mga damit. Nang matapos ay dumiretso siya sa kaniyang kuwarto. “David?” tawag niya kahit nasa labas pa siya. Walang sumagot sa kaniya kaya pinihit na niya ang pintuan. Sa kaniyang pagbukas, bumungad sa kaniya si David na hubad na hubad. Nanlaki ang mga mata ni Charlaine sa kaniyang nakita.
CHAPTER 52KAHIT PA anong pagkalimot ni Charlaine sadyang nangingibabaw pa rin talaga ang mga bagay na nangyari sa kanilang dalawa ni Jacob. Nasa labas na siya ng bahay nila ngayon. Nakatitig lamang sa mga sasakyan na patuloy na umaalingangaw sa daan. “Ang lalim yata ng iniisip mo.” Napalingon siya sa kaniyang tabi. Si Mia pala. “Madami lang akong iniisip tungkol sa mga bagay-bagay na nangyayari sa buhay ko ngayon,” paliwanag naman niya. “Ganiyan po talaga ang buhay. Ang daming dapat gawin.” Malungkot ang boses nito. “May problema ka ba ngayon?” tanong niya dito. Hindi nilingon ni Charlaine ang maid. “Mayroon pero makakaya ko naman. Kakayanin talaga para sa pamilya,” sagot nito. Napakagat ng labi si Charlaine. “Huwag mong mamasamain, ah. Kadalasan ba, may matindi ka rin tinatagong kasalanan na ayaw mo talagang sabihin kahit kanino?” Nakita niya sa peripheral vision na tumitig si Mia sa ka