CHAPTER 1GALING si Charlaine sa kaniyang trabaho nang nasa loob na siya ng kanilang bahay ay agad siyang sinalubong ng kaniyang mga magulang. Nagulat pa siya nang biglang tumayo agad ang mga ito na para bang siya na lamang ang hinihintay na dumating. “Bakit ganiyang na lamang kayo makatingin sa ‘kin?” nagtataka niyang tanong. Hinubad na rin niya ang kaniyang suot na sapatos. Hindi niya alam kung ano ang gustong sabihin ng mga ito. “Umupo ka muna bago namin sasabihin sa ‘yo ang dapat naming sabihin,” imporma ng kaniyang mama na ngayon ay titig na titig sa kaniya. Nang maayos na rin siya ay agad siyang lumapit sa sofa. Umupo na agad si Charlaine. “Tungkol saan na naman po?” tanong niya ulit. Umupo ang kaniyang mga magulang. Napabuntonghinga rin ang mama niya. Sandali ay nakita niya ang pagtulo ng luha nito. Nagulat siya. Hindi alam ni Charlaine kung ano ang sasabihin niya. Tumikhim ang kaniyang papa. “We lost so much money. If this problem with our company will continue, even t
CHAPTER 1.1WALANG ibang inisip si Charlaine kundi ang mahalikan niya ng husto ang lalaki. “Oh,” napaungol siya nang biglang umuwang ang kaniyang labi. Tiningnan niya ang mukha ng lalaki. Hindi ito pamilyar sa kaniya. Napaisip din siya na husto iyon para wala siyang maalala tungkol sa lalaki.“Ang tamis ng bibig mo,” sambit ng lalaki nang muli siya nitong hinalikan.Nahihilo man siya, mas nangingibabaw na sa minutong iyon ang pag-iinit ng kaniyang katawan. Gusto na niyang maramdaman ang init ng katawan ng lalaki.“Hindi ka ba natatakot sa ‘kin?” tanong nang lalaki nang muling naghiwalay ang kaniyang mga labi. Ngumiti si Charlaine. ‘Hindi naman. Bakit? Ikaw takot ka ba sa ‘kin?” balik niyang tanong. Hindi na kilala ni Charlaine ang kaniyang sarili. It is more of a strange feeling than she is capable of doing the right thing.Hinaplos ng lalaki ang kaniyang dalawang dibdib na siyang dahilan para manigas ang kaniyang katawan. This was not the first time someone capped her breas
CHAPTER 1.2 NAGISING si Charlaine na para bang pasan niya ang buong mundo. Sumasakit ang kaniyang pagkababae at ganoon na rin ang kaniyang ulo. “Nasaan ba ako!” giit niya. Hindi pa man siya nakaupo sa kama ay agad niyang inilibot ang mga mata. “This is not my room,” patuloy pa niya. Nangunot ang kaniyang noo. Tiningnan ni Charlaine ang kaniyang hubo at hubad na katawan sa ilalim ng kumot. Noon lang niya naalala na naglasing pala siya. Umupo siya at sumandal sa headboard ng kama. “God, patay ako ng mga magulang ko!” saad niya sa sarili habang nakahawak na siya sa kaniyang sintido. Inaalala rin niya kung paano siya napunta sa lugar na ito at tila may isang pangyayari sa buhay niya ang pagsisihan niya. Pinilit niyang igalaw ang kaniyang katawan pero sumakit lang ang kaniyang pagkababae. “God, bakit pa ako nandito?” naisip niya agad na may nakatalik siyang isang lalaki. Noon lang din nag-pop up sa kaniyang utak na ganoon nga. Pero hindi detalyado ang lahat. Mismong ang mu
CHAPTER 2 HINDI talaga lubos maisip ni Charlaine na hahantong ang lahat sa ganitong maikasal siya. Galit siya sa kaniyang mga magulang. Nang makauwi siya sa kanilang bahay ay kunotna kunot ang kanyang noo. Maraming gumulo kay Charlaine. Isa, ang probema nila sa kompanya. Pangalawa, ang problema niya sa isang lalaking naka-one-night-stand. Pangatlo, she lost her virginity. Pang-apat, itong naging mabilis na plano ng kaniyang mga magulang. Sa katunayan, hindi pa nga niya naranasan ang isang araw ay ikakasal na agad siya. Gaano ba ang mga ito kabilis mag-isip? Akala niya ay wala na ang mga itong maisip na paraan. Mayroon nga, kaso lang, hindi naman naayon sa kung ano ang gusto ni Charlaine. “Mom!” tawag niya sa kaniyang mama kahit nasa labas pa siya ng bahay. Walang sumagot sa kaniya. She could not bear her anger towards her parents. All the way, malaki ang kaniyang respeto sa mga ito kaso lang, bakit nagawa nito ang bagay na iyon. Para na rin siyang tinaraydor. “Charlaine?” s
CHAPTER 2.1 HINDI na alam ni Charlaine kung ano na ang nangyayari sa labas ng kanilang salas. Ngunit kahit nasa loob lang siya ng kuwarto, naririnig niya na may dumating na dalawang kotse. Puno ng galit ang kaniyang puso. Galit siya sa kaniyang sarili at ganoon na rin sa mga magulang niya. “Hindi talaga ako maikasal sa kahit na sinong lalaki!” giit niya habang patuloy na umiiyak. Ilang oras na siyang nag-iiyak pero hindi pa rin nauubos ang kaniyang luha. Charlaine could not be like this for a long hour. Alam niyang ang labis na pag-iiyak ay nakakasama ng pakiramdam. “Argh!” ungol niya. Nangigil na talaga siya. Hinagis niya pa sa sahig ang kaniyang unan. Hinagis niya din ang cell phone nang biglang nag-text sa kaniya ang mama. Kahit hindi pa man niya nabasa iyon, mabilis niyang inihagis. “Kahit pa i-blockmail niyo ako ay hinding-hindi ako papayag!” giit niya ulit. Tumihaya siya. Kinatitigan niya ang kisame. Walang ibang inisip si Charlaine sa mga oras na iyon kung paan
CHAPTER 2.2WALANG ibang naisipsi Charlaine sa puntong iyon kundi ang takasan niya ang mga ito. Gayunpaman, nasa harapan na ni Charlaine ang lalaking kahit hindi niya gusto ay papakasalan niya.At ang luhang pinipigilan ni Charlaine ay mabilis niyang pinunasan nang marinig niyang nagsalita ang isang babaeng may hawak na malaking paypay.“I like her. Gusto ko ang anak mo Martha para sa anak ko,” masaya ang tono ng boses ng babae.Ang atensiyon ni Charlaine ay dumako sa tahimik na lalaking katabi ang mga magulang. Noon lang napansin ni Charlaine na nakatingin na pala ito sa kaniya. At ang titig ng lalaki ay para bang huhubaran si Charlaine. Hindi rin namalayan ni Charlaine na napakagat na pala siya ng kaniyang sariling labi. Noon lang din napansin ni Charlaine na biglang ngumisi ang lalaki. I think he is a pervert! Galit ang namutawi sa buong katawan ni Charlaine. “So… I think we should make it official, Mrs Jenkins. Your son is going to marr
CHAPTER 2.3 KINABUKASAN ay mabigat ang nararamdaman sa katawan ni Charlaine dahil sa katotohanang wala na siyang magagawa. Nag-impake na rin siya ng kaniyang mga gamit dahil kukunin siya ng kaniyang magiging asawa. She never ever thought of these. Gayunpaman, kahit hindi man niya talaga tanggap ay pipilitin na lamang niya ang kaniyang sarili. “Charlaine, nandito na ang magiging asawa mo! Bilisan mo na diyan!” sigaw na imporma ng kaniyang mama. Nasa labas lang pala ito ng kaniyang kuwarto. Napairap na lamang siya. Nang matapos din siyang mag-impake ay wala pa rin siya sa tamang wisyo. Katunayan, hindi siya nakatulog ng maaga dahil inisip niya kung ano ang bagong takbo ng buhay ang dadatnan niya. “Charlaine!” sigaw ulit ng mama niya. Hindi umimik si Charlaine. Matamlay siya at galit pa rin sa mga magulang niya. Ilang sandali pa ay nasa salas na siya. Nadatnan niya ang kaniyang mama na may hawak na kape. “Kanina pa naghihintay sa ‘yo si Harris. Huwag mong paghintayin an
CHAPTER 3NANG makapasok na sila sa loob ng bahay ay hindi pinansin ni Charlaine si Harris na nasa kaniyang tabi lamang. Lihim na napangiti si Charlaine dahil sa sobrang ganda ng bahay na para yata siyang nakatira sa isang malaking palasyo.“My parents really got me some creeps!” namamanghang sabi ni Harris.Mismong si Charlaine ay nabitiwan na niya ang kaniyang mga hawak na bag. Humakbang si Charlaine palapit sa isang malaking painting na hindi niya alam kung isa ba itong printed o ginawa talaga.“Kung gusto mong mag-rest, you can go to your room, Charlaine!” maotoridad ang bosaes ni Harris na siyang dahilan para bumaling si Charlaine.“Hindi mo ba ako hayaan kung ano ang gagawin ko?” tanong ni Charlaine.Kumunot ang noo ni Harris sa tanong ni Charlaine. Umikot-ikot pa si Charlaine dahil marami siyang nakitang malalaking painting. Sandali lang din ay napansin niyang pumasok si Harris sa kusina. Matapos ding pag-aksayahan ng oras ang mga pain
CHAPTER 58.2 “Malalaki ang mga isda diyan. Ilan ba ang mauubos mo?” masayang tanong ni Jacob. Huminto na si Charlaine nang nasa harapan na sila ng kubo. “Lima po,” sagot ni Yuhan sa tanong ni Jacob. “Ikaw na lang ang kumuha ng mga gamit Jacob,” utos ni Charlaine. Tumango lamang ito sa kaniya. Agad itong pumasok ng kubo. Lumapit naman siya sa kaniyang anak. “Nag-enjoy ka ba dito?” tanong niya. Ngumiti si Yuhan at tumingin sa kaniya. Kitang-kita niya ang sensiro na kasiyahan sa mukha nito. “Yes, mommy. Sayang lamang po talaga na hindi po kasama si daddy dito,” paliwanag nito. Napahawak siya sa kaniyang noo. Hindi niya alam kung tama ba itong naiisip niyang sasabihin sa kaniyang anak. “Yuhan,” sambit niya. “Hindi alam ng daddy mo ang asyendang ito. And I don’t want him to know it. Can you keep it a secret between us?” Dahil sa kaniyang sinabi ay ti
CHAPTER 58HAPON na nang magising si Charlaine. “Yuhan?” Nabulabog siya nang wala siyang makapa na katabi sa kama. Kaay mabilis siyang tumayo at lumabas ng kuwarto. Nadatnan niya si Aling Mercy. “Nakita niyo po ba si Yuhan?” nag-alala niyang tanong. Ngumiti si Aling Mercy na naging dahilan para kumalma si Charlaine. “Nasa labas. Sinama siya ni Jacob sa fish pond. Nagising kasi ang bata,” paliwanag nito. “Sige po. Pupuntahan ko po muna sila. Babalik din po kami dito,” paalam niya. Tumango lang si Aling Mercy. Siya naman ay agad na lumabas ng mansyon. Pinuntahan niya ang fish pond. Habang tinungo niya ang lugar na iyon ay bumalik sa kaniyang alaala ang ginawa nila ni Jacob sa fish pond. Nang makita na niya ang dalawa ay natigilan siya. “Mom!” tawag sa kaniya ni Yuhan nang makita siya nitong nakatayo sa may hindi kalayuan. Ngumiti siya at kumaway din.
CHAPTER 57INAKALA ni Charlaine na aabutin pa ng maraming taon bago siya muling makabalik sa kaniyang asyenda. Ngunit hindi na siya nagdalawang-isip pa na puntahan ang asyenda. At ngayon, nasa harapan na niya ito. “Mom, ano pong gagawin natin dito?” tanong ni Yuhan. Nakadungaw ito sa malaking pintuan ng gate. Magkahalo ang emosayong naramdaman ni Charlaine dahil sa dahilan ng kanilang pagpunta dito. “Dito muna tayo for the rest of the day,” paliwanag niyang hindi alam kung hanggang kailan ang sinabi niyang the rest of the day. “Maganda po ba dito?” tanong ulit nito. Isa sa kaya niyang ipagmalaki ay ang kagandahan talaga ng kaniyang asyenda. Lumingon siya sa kaniyang anak. “Sobrang ganda nito anak. Actually, pagmamay-ari ito ng mommy. And in the future, ikaw na rin ang magmamay-ari nito.” Masaya si Charlaine habang sinabi niya iyon. Humigpit ang paghawak ni Yuhan sa kaniyang kamay. “Talaga po?”
CHAPTER 56.2 “I wondered kung hanggang kailan ang ganitong sitwasyon naming dalawa. Isang linggo na ang lumipas at para bang hindi namin kalala ang isa’t isa.” Gusto man niyang sabihin ang lahat katulad ng gabi-gabi ay magkatabi sila ngunit sa kabilang direksyon nakabaling si David at ganoon din siya. Sa umaga naman ay maagang nagigising si David. At kung magkasalubong man silang dalawa ay nag-iiwasan. “Wala ka po bang balik makipag-usap na lamang po sa kaniya?” tanong nito na nagpupunas ng luha. “Hindi ko pa kasi kaya. David was making this thing so difficult. Akala ko ay magiging okay ang lahat pero mas lalo lamang naging malaking problema,” paliwanag niyang hindi maintindihan ang sariling naramdaman dahil talagang nagagali, tatakot, at naiinis na siya. “Baka po space lang po ang kailangan ninyong dalawa. O pag-uusap. Hindi naman po kasi bago ang ganiyang sitwasyon sa mag-asawa,” paliwanag nito. Tama naman si M
CHAPTER 56ISANG linggo na ang lumipas ng kaybilis. Sa loob ng isang linggo ay normal lamang na araw ngunit sadyang nakakapanibago lamang dahil maraming nagbago. Isa naroon kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin maganda ang ugnayan nilang dalawa ni David. Walang usad sa mga problema ni Charlaine. Dahil nasa kusina naman siya habang maraming iniisip ay biglang dumating si Mia. “Ma’am, may tumawag po sa telepono.” Tumango lamang siya dito. Ini-expect na niya ang tawag na iyon. “Hello,” bungad niya nang nasa kamay na niya ang telepono. “Mrs. Jerkins. Wala na kaming hihintayin pa. We gonna cancel all our invests to your company,” diretsong sabi ni Mr. Chang. Naipikit ni Charlaine ang kaniyang mga mata. She really expeted that news. Ilang araw na rin kasi na sinabi niya sa mga ito na kailangan na niyang tapusin ang lahat. Bumagsak ang kaniyang kompanya. “I understand, Mr. Chang.” Iyon lamang ang kaniyang sagot.
CHAPTER 55AGAD na kumunot ang noo ni Charlaine nang marinig niya iyon. Wala sa isip niya na masasabi ni Yuhan ang tungkol doon. “Are you saying the truth, darling?” tanong naman niyang hindi makapaniwala. Ngunit hindi na sumagot si Yuhan. Napabuntonghiningan na lamang siya. Humalik si Charlaine sa ulo ng anak. “We will go with you, Yuhan. Don’t worry,” mahinhin niyang sabi. Muli siyang napabuntonghininga. Iniwan muna niya si Yuhan. Pumasok siya ulit sa kanilang kuwarto. Naiwan pala niya ang kaniyang cell phone. Ngunot nang nasa kuwarto na siya, nadatnan niya si David na hawak ang kaniyang cell phone. “May kailangan ka bang tingnan?” malambing niyang sabi. But David looked at her with suspection. Wala sa kaniyang isip kung ano man ang gusto nitong ipahiwatig. Pero... biglang kumabog ang kaniyang dibdib. “M-May hindi ka ba sinasabi sa akin?” tanong ni David na talagang halata na may gustong itanong s
CHAPTER 54WALANG IBANG ginawa si Charlaine kundi ang lasapin ang ibinigay na sarap ni David sa kaniya. “Hahayaan mo ba ako kung ano ang gusto kong gawin?” tanong ni David habang patuloy siya nitong kinadyot ng sobrang bilis. Saglit na napakagat ng labi si Charlaine. “You know me, David. I will follow your lead. I will enjoy this as if I am in a show.” Tumingin sa kaniya si David. His stare was so passionate. But Charlaine could feel something was missing. O sadyang nilalagnat lamang talaga si David. “Hindi ka ba napapagod?” tanong niya kapagkuwan. Para kasing pinipilit lamang ni David ang sarili. He was like hiding something just to make sure he can perform very well. She was worried actually. Ngunit walang ibang ginawa si David kundi ang mahinang tumawa habang panay pa rin ang paggalaw nito. “Don’t worry about me, sweetheart. Talagang ayos lamang ako,” sagot naman nito na punong-puno ng paninigurado.
CHAPTER 53HINDI na niya napigilan ang kaniyang sariling galawin. “Fuck me, David!” bulong niya. Ilang minuto pa ang lumipas ay naramdaman na niya ang kaniyang kiliti na bumabalot sa kaniyang buong katawan. Nang matapos din niyang parausan ang sarili ay umalis na siya. “Mia!” sigaw niyang malakas. Mula sa likuran ng kanilang bahay ay agad na lumapit sa kaniya si Mia. Mabuti na lang talaga ay wala itong ginawa. “Linisan mo ang pool ngayon,” utos niya dito. “Sige po, ma’am,” tanging sagot nito. Kumuha siya ng towel sa malapitan. Nag-towel siya. Pumunta rin siya sa banyo para hubarin ang kaniyang mga damit. Nang matapos ay dumiretso siya sa kaniyang kuwarto. “David?” tawag niya kahit nasa labas pa siya. Walang sumagot sa kaniya kaya pinihit na niya ang pintuan. Sa kaniyang pagbukas, bumungad sa kaniya si David na hubad na hubad. Nanlaki ang mga mata ni Charlaine sa kaniyang nakita.
CHAPTER 52KAHIT PA anong pagkalimot ni Charlaine sadyang nangingibabaw pa rin talaga ang mga bagay na nangyari sa kanilang dalawa ni Jacob. Nasa labas na siya ng bahay nila ngayon. Nakatitig lamang sa mga sasakyan na patuloy na umaalingangaw sa daan. “Ang lalim yata ng iniisip mo.” Napalingon siya sa kaniyang tabi. Si Mia pala. “Madami lang akong iniisip tungkol sa mga bagay-bagay na nangyayari sa buhay ko ngayon,” paliwanag naman niya. “Ganiyan po talaga ang buhay. Ang daming dapat gawin.” Malungkot ang boses nito. “May problema ka ba ngayon?” tanong niya dito. Hindi nilingon ni Charlaine ang maid. “Mayroon pero makakaya ko naman. Kakayanin talaga para sa pamilya,” sagot nito. Napakagat ng labi si Charlaine. “Huwag mong mamasamain, ah. Kadalasan ba, may matindi ka rin tinatagong kasalanan na ayaw mo talagang sabihin kahit kanino?” Nakita niya sa peripheral vision na tumitig si Mia sa ka