Chapter 10.2 “Ang guwapo mo rin, darling,” malakas niya iyong sinabi na naging dahilan para marinig ng marami. Nagsigawan naman ang mga ito na para bang isang totoong kasal talaga ang kanilang ginawa. Walang pasabi ay bumulong siya kay Harris. “Nagbibiro lang ako,” mahinang bulong ni Charlaine. Mahinang tumawa si Harris. Bumulong din ito sa kaniya. “I am not a fool, darling. Alam ko ‘yon.” Nagngitian sila sa isa’t isa. Hinawakan ni Harris ang kaniyang kamay at iginiya siya nito sa isang upuan. Pero dahil may ginawa na ang pari ay bumulong ulit siya kay Harris. “Sa tinging mo ba alam ng mga tao sa likod na hindi ito totoo?” tanong ni Charlaine sa mahinang boses. “Wala silang alam, darling. Hindi mo ba nabasa ang mga news sa social media? Ang suwerte mo daw kasi nakapangasawa ka ng isang guwapo, matalino, at mayaman na Harris Jenkins,” paliwanag naman ni Harris. Nagulat si Charlai
CHAPTER 11PAGKATAPOS na pagkatapos ng kasal ni Charlaine at Harris ay hindi na siya naghintay pa ni Harris. Ang gusto na lamang niya sa mga oras na iyon ay ang tumakbo kahit saan. Kahit nakapang-bridal gown pa siya ay tinungo niya ang isang bar na malapit lamang sa kanilang venue. “Hindi ko dapat ginawa ito,” saad ni Charlaine sa kaniyang sarili habang sakay na siya sa isang taxi na ang driver naman ay alam niyang nagtatakakung bakit siya sumakay nang naka-bridal gown. Talaga namang hindi siya nagpaalam nng kahit na sino man sa kanilang lahat. Ang gusto ni Charlaine ay mapag-isa siya. Sabi pa sana ni Harris na may ipakilala itong kapatid sa kaniya pero hindi na niya iyon hinintay. “Saan po kayo?” tanong nang driver. “Malapit lang po na bar,” tugon naman ni Charlaine. Tumingin siya sa kanilang reception venue. Nagsasaya ang mga tao pero walang kaalam-alam ang mga ito na tuakbo siya. Hindi naman ako magtatakas, giit ni Charla
CHAPTER 11.2 Marami na namang mga lalaki ang pumalibot sa kaniya. Hanggang sa may isang lalaki ang humarap sa kaniya para makisayaw sa kaniya ng isang napaka-wild na sayaw. Hindi naman siya tumanggi. Sana ganito na lang ako, malayang-malaya, sabi niya sa sarili nang muling may isang lalaki ang humarap sa kaniya para makipagsayaw. Hanggang sa mas lumalalim pa ang gabi ay hindi na makayanan ni Charlaine ang kaniyang pagkahilo. Lasing na lasing na siya. Kaya humanap siya ng isang table. Nakahanap siya sa isang table na may nakaupong lalaki. Alam niyang sobrang lasing na niya pero nagulat siya noong sino ang nakaupo doon. “H-Harris?” nauutal at nagulat na tanong ni Charlaine. Alam niyang hindi lang siya namalikmata. Si Harris ang nakita. “S-sinundan mo ba talaga ako?” tanong niya ulit. Gayunpaman ay hindi man lang ito nagsalita hindi rin makitaan ni Charlaine ng galit sa mukha si Harris. Kay
CHAPTER 12ANG tanging nasa isip ni Charlaine ay ang muli na namang niyang malalasap ang sarap na ihahatid ni Harris sa kaniyang buong katawan. “Hindi ka ba talaga naniniwala sa ‘kin na hindi ako si Harris?” tanong nito. Tumawa si Charlaine. Nasa loob na sila ng bahay. At matataumba na sana siya ay mabuti na lamang mabilis siyang hinawakan ni David. “Lasing na lasing ka na nga talaga,” saad nito. Malay ba ni Charlaine sa puntong iyon, nag-iba ang tingin niya sa pinapaniwalaan pa rin niyang si Harris. Alam niyang lasing siya ngunit nararamdaman din niya na parang kakaiba nga ang lalaking nasa kaniyang harapan ngayon. Hindi ito ang Harris na kilala niya. Baka nga nagsasabi ito ng totoo, giit ni Charlaine sa sarili. “Baka hinahanap ka nga siguro ni Harris,” saad nito. Ngunit tumawa lang si Charlaine na para iyon isang biro. “Hindi mo ako mabobola, Harris!” giit pa rin ni Charlaine. Sandali pa
CHAPTER 12.2 Napangiti na lamang si Charlaine. Sa totoo lang, sex talaga ang kahinaan ni Charlaine. Hindi niya kayang labanan ang sarap na lumulukob sa kaniyang katawan sa tuwing may nakakatalik siya. “Of course,” tugon ni Charlaine, Mas lalong binilisan ni Charlaine ang paghaplos niya. Sandali pa ay humiwalay siya sa halik ni David. Lumuhod si Charlaine sa harapan nito. Kusa niyang binuksan ang zipper ng pants nito. Nang nasa harapan na niya ang pagkalalaki ni David ay doon na nanlaki ang kaniyang mga mata. “Your tip is mesmerizing.” Hindi na napigilan ni Charlaine ang kaniyang sarili na sabihin iyon. Wala pasabi ay pinindot niya ang ulo ng ari ni David. “Oooh,” ungol ni David nang ginawa niya iyon. “I really like your dick, David,” bulgar niyang saad. Tumawa ng mahina si David. “With that, could you please suck it?” rekwes nito. Tumingin na muna si Charlaine sa mukha ni David na nakayuko
CHAPTER 13HINDI alam ni Charlaine kung paano niya pipigilan ang kaniyang sarili. Talagang nasasarapan siya sa bawat ulos na ginagawa ni David. At sa ilang oras na lumipas, nakalimutan niya ang mga problemang lumulukob sa kaniyang katawan. “Hindi ko inaakala na ganito pala kasarap ang magiging asawa ng kapatid ko,” mahinang sambit ni David. Napangiti si Charlaine. Isang iyong komplimento na alan niyang hindi nagawa ni Harris. What she liked was how David made her feel like a special woman. “Thank you for making me happy right now,” nasambit na lamang ni Charlaine. Totoo ang sinabi niya dahil sobrang saya niya. Para siyang isang ibon na malayang-malaya sa puntong iyon.“Huwag ka munang magpasalamat sa ‘kin kasi hindi pa tayo tapos,” nakaaakit na sambit ni David. Lihim na nagdiwang si Charlaine. Susulitin ko talaga ang gabing ito! giit niya sa kaniyang sarili.Mayamaya pa ay biglang nag-iba ang kanilang posisyon. Si Charlaine na ngayo
Chapter 13. 2“Ugh!” ungol ni David. Isang malakas na ungol.Natawa silang parehas. Sandali pa ay pinasaya na niya si David habang tinaas at baba niya ang kaniyang bibig. Si David naman ay dinilaan ang kaniyang entrada.“I like your pink vagina, darling,” saad nito habang walang ibang ginawa kundi ang titigan ang kaniyang pagkababae.Napangiti na lamang si Charlaine dahil sa sinabing iyon ni David. Muli siyang nagtaas at baba. Nilawayan din niya ang ari nito. Pinaglaruan ang butas ng pagkalalaki nito. Habang ginagawa ni Charlaine iyon ay bigla siyang nagsawa kaya tumayo siya. Tumingin muna siya kay David.“Diyan ka lang,” utos ni Charlaine dito. Hindi naman gumalaw si David. Ngumiti ito na para bang may alam sa gagawin ni Charlaine.“Kung ano man ‘yang naisipan mo ay siguraduhin mo lang na masisiyahan mo ako,” babala ni David.She smiled intimidately. “Huwag mo akong hamunin, darling. Kaya kung pasiyahin ka pa!” singhal ni Charlaine.
CHAPTER 14 MAAGANG nagising si Charlaine. Akala niya ay hindi niya maalala ang nagawa niyang pakipagtalik kay David. Akala niya hanggang sa paggising niya ay wala na ito sa kaniyang tabi pero mahimbing itong natutulog. Napabuntonghininga naman si Charlaine dahil naramdaman niya ang kamay nitong pumulupot sa tiyan niya. Dahan-dahan niyang inalis ito at dahil doon, nagising ito. “Aalis ka na ba?” mahinahong tanong nito. Noon lang na-realize ni Charlaine na kailangan na niyang umuwi sa bahay nila ni Harris baka hinihanap na siya nito at galit ito sa kaniya. “Mali itong ginagawa natin,” pagsasalita ni Charlaine. Alam niya iyon. Pero hindi niya itatanggi na mas ginusto niya ang nangyari sa kanilang dalawa ni David. Mas pipiliin niyang maging makasalanan habang nasa tabi nito. Ngumiti lamang si David. “Alam ko. Sige na umalis ka na baka hinahanap ka na ni Harris,”
Chapter 32 Ang mga pagsubok ay patuloy na dumating sa buhay ni Charlaine. Ang bawat araw ay tila isang laban, hindi lamang laban sa mga kaaway na nagtangkaing pabagsakin siya at ang kanyang foundation, kundi laban din sa mga personal na takot at alalahanin na matagal na niyang itinatago. Habang ang foundation na nagsimula bilang isang pangarap ay patuloy na lumalago, hindi maiwasang makaharap ng mga lider nito ang mas malalaking banta. Si Charlaine, na minsang natatakot magsalita at humarap sa mundo, ay ngayon ay simbolo ng lakas at pag-asa. Ngunit, sa kabila ng lahat ng tagumpay na nakamtan, alam niyang hindi pa tapos ang laban—at baka hindi pa ito matatapos kailanman. Isang araw, matapos ang isang matagumpay na programa ng foundation para sa mga kabataan mula sa mga pook na mataas ang krimen, nakatanggap siya ng tawag mula kay David, ang kanyang matagal nang kaibigan at katuwang sa misyon. Ang tawag na iyon ay nagdala ng hindi maipaliwanag n
Chapter 31 Tahimik ang paligid habang nakatayo si Charlaine sa gitna ng isang pulong kasama ang mga miyembro ng kanyang bagong tayong foundation. Sa harap niya, naroon ang isang maliit na grupo ng mga kababaihan—ang ilan sa kanila ay mga biktima rin ng pang-aabuso, habang ang iba naman ay mga tagasuporta na tumulong sa kanyang laban. Ang araw na ito ay mahalaga para sa kanya. Hindi lamang ito simbolo ng bagong simula, kundi isang patunay na kahit gaano kahirap ang mga unos sa buhay, palaging may pag-asa para sa pagbabago. Sa kabila ng tagumpay ng kaso laban kay Harris, ramdam ni Charlaine na marami pa siyang kailangang gawin. Ang laban para sa hustisya ay hindi natatapos sa isang hatol; ito’y isang tuloy-tuloy na misyon. “Salamat sa inyong lahat sa pagtitipon ngayon,” panimula ni Charlaine habang nakatingin sa mga mata ng bawat isa. “Ang layunin ng foundation na ito ay hindi lamang magbigay ng suporta kundi maging isang
Chapter 30 Tahimik ang biyahe ni Charlaine habang binabaybay nila ni David ang daan palabas ng lungsod. Ang kalsada ay madilim, tanging ilaw ng kanilang sasakyan ang nagbibigay-liwanag. Sa kabila ng kanyang takot at kaba, hindi niya maiwasang makaramdam ng bahagyang ginhawa—ginawa na niya ang unang hakbang patungo sa kalayaan. “Sigurado ka na ba sa desisyon mo?” tanong ni David, binabaling ang kanyang tingin kay Charlaine. “Wala na akong ibang pagpipilian,” sagot niya, pilit na pinipigilan ang panginginig ng kanyang boses. “Kung magpapakulong ako sa takot, hindi na ako makakawala sa kontrol ni Harris.” Tumango si David, halatang humahanga sa lakas ng loob ni Charlaine. “Hindi magiging madali ito, pero kakayanin natin. Lahat ng ebidensya laban kay Harris ay hawak na natin. Ang mahalaga, mailayo ka muna sa panganib.”
Chapter 29 Kinabukasan, nagising si Charlaine na may kakaibang pakiramdam. Ang kinikimkim niyang takot ay napalitan ng determinasyon. Hindi na siya maaaring magpaka-biktima habang si Harris ay patuloy na nagpupunyagi sa kontrol nito sa kanyang buhay. Sa unang pagkakataon, naramdaman niyang may kailangan siyang gawin upang mabawi ang sariling kalayaan—at hindi iyon magtatapos sa takot. Habang iniisip niya ang mga gagawin, bigla niyang narinig ang mahinang katok sa kanyang pintuan. “Charlaine?” si Yaya Linda, ang matagal nang kasambahay na tila pangalawang ina na sa kanya. “Pasok po, Yaya,” sagot niya. Binuksan ni Yaya Linda ang pinto at lumapit, bitbit ang isang tray ng pagkain. Ngunit may kakaiba sa kanyang mukha—halatang may mabigat na bagay itong gustong sabihin. “Anak,” nagsimula si Yaya Linda, “napansin kong hindi na maganda ang pakiramdam mo nitong mga araw na nakaraan. K
Chaoter 28Pagkatapos ng huling pag-uusap nina Charlaine at Harris, ang bigat sa puso ni Charlaine ay tila lalo pang nadagdagan. Sa kabila ng magarbong regalo at tila pagsisikap ni Harris na bumawi, alam niyang hindi iyon sapat para burahin ang lahat ng sakit na dinanas niya. Kaya’t kinabukasan, nagdesisyon si Charlaine na magpalipas ng oras sa isang lugar kung saan siya makakapag-isip nang tahimik. Nagpunta siya sa isang café na hindi kalayuan sa opisina ng Jenkins Group. Habang hawak ang isang tasa ng mainit na tsokolate, nag-ring ang kanyang telepono. Agad niyang kinuha ito mula sa kanyang bag at tumingin kung sino ang tumatawag. “David,” mahinang sambit niya. Agad niyang sinagot ang tawag. “Charlaine, kailangan nating magkita,” sabi ni David sa kabilang linya, ang boses nito’y puno ng pag-aalala. “Hindi ba delikado? Paano kung malaman ni Harris?” tanong niya, ngunit sa kaloob-looban niya, alam niyang gusto niyang makita si David. “Huwag kang mag-alala. Sinigurado kong hi
CHAPTER 27.2 Noon lang napansin ni Charlaine ang pag-iiba ng ekspresyon sa mukha ni Harris. Kakaibang-kakaiba. Para itong isang lalaking umiibig ng isang napakagandang babae. At sa puntong iyon, wala siyang isasagot. Nagdadalawang-isip siyang makipagsayaw dito. Ngunit naisip din niya, wala namang masama kung makipagsayaw siya dito. Ang lalaking dahilan ng kaniyang pag-iyak, ng kaniyang trauma, at ang lalaking hindi naman niya mahal ay makipagsayaw sa kaniya. Unang bess na nangyari sa kanila bilang mag-asawa. “P-Pero ayos lang din kung hindi. Kung hindi ka komportable ay ayos lang din. Makikinig lang tayo sa mga musika,” muling pagsasalita nito. Saglit na naipikit ni Charlaine ang mga mata. Napabuntonghininga na rin siya. “I am so sorry, Harris. Hindi ako sanay. Natatakot akong hawakan ang kamay mo o madikit man lang sa katawan mo.” Hindi magaspan
CHAPTER 27 SA PUNTONG hindi makasagot si Harris sa kaniya ay tinitigan na lamang niya ito. Pero kahit anong pilit niyang pakiramdam sa mukha nito ay wala talaga siyang makita. Is he trying to prove himself? Ngunit kahit ano ring isiping maging masaya na lamang si Charlaine ay hindi naman niya magawa. Hindi si Harris kailanman maging isang David. “H-Hindi ako nagbibiro, Charlaine. Ano man ang sinasabi ko sa ‘yo ay totoo iyon. Hintayin mo ang mga kaya ko pang i-prove sa ‘yo,” paliwanag nito. Nailayo niya ang kaniyang mga mata. Gusto niyang umalis na lang sila. Ilang sandali pa ay biglang may dumating na dalawang waiter. May dala itong mga wine. Inilagay ng mga ito ang wine sa kanilang table. “Thanks,” pasasalamat ni Harris. Tinitigan lamang niya si Harris na para bang bawat galaw nito ay dapat niyang ma-measure. This
CHAPTER 26.2 Nakaupo na siya sa loob ay kinuha niya ang kaniyang cell phone. Naglaro siya ng candy crush at nagbi-busy-han. Kung si David lang ang kaniyang kasamang pumunta sa restaurant ay baka nakipagkuwentuhan na siya. “Alam mo bang maganda ang restaurant na pupuntahan natin ngayon?” pagsasalita ni Harris habang pinaandar na nito ang kotse. Bumaling pala ang tingin nito sa kaniya. Kaya tiningnan din niya ito. Peke lamang siyang ngumiti. Hindi pa man sila nakapunta sa restaurant ay gusto na lamang niyang hindi na sila tumuloy. Namalayan na lamang ni Charlaine na bumiyahe na sila. Gusto niyang manahimik na lamang sa buong oras na papunta sila sa restaurant. “Kumusta pala si David?” tanong nito. Natigilan si Charlaine. Sa puntong iyon ay napatitig siya sa kaniyang nilalaro. Nag-isip agad siya ng kaniyang sasabihin pero kailangan niyang pakalmahin agad ang sarili. “Tatlong araw siyang bumisita s
CHAPTER 26 DALAWANG araw na ang nakalipas simula noong nagbago si Harris. Sobrang bilis at hanggang ngayon hindi pa rin makapaniwala si Charlaine. Pero talaga namang hindi siya maniniwala. Simula rin noong sinabi niyang buntis siya ay mas lalo lang naging caring si Harris sa kaniya. Hindi alam ni Charlaine kung tama bang nandito pa siya sa bahay nila. Nakakamoy kasi siyang nagpapanggap lang talaga ito. “Charlaine,” tawag nito sa kaniyang mula sa labas ng kuwarto. Agad naman siyang tumayo. Binuksan niya ang pintuan at sinalubong si Harris. Nakangiti ito. “Good morning,” bati nito. Ngunit kahit dalawang araw na itong sweet sa kaniya ay hindi siya sanay. Nandidiri si Charlaine. “Anong sadya mo?” tanong ni Charlaine agad. Namimiss niya tuloy si David. Mabuti pa sana kung si David ang nasa kaniyang harapan ngayon. She wondered if Harris knows their affair. Kasi kung alam naman nito ay magagalit agad ito sa ka