CHAPTER 14
MAAGANG nagising si Charlaine. Akala niya ay hindi niya maalala ang nagawa niyang pakipagtalik kay David. Akala niya hanggang sa paggising niya ay wala na ito sa kaniyang tabi pero mahimbing itong natutulog. Napabuntonghininga naman si Charlaine dahil naramdaman niya ang kamay nitong pumulupot sa tiyan niya. Dahan-dahan niyang inalis ito at dahil doon, nagising ito. “Aalis ka na ba?” mahinahong tanong nito. Noon lang na-realize ni Charlaine na kailangan na niyang umuwi sa bahay nila ni Harris baka hinihanap na siya nito at galit ito sa kaniya. “Mali itong ginagawa natin,” pagsasalita ni Charlaine. Alam niya iyon. Pero hindi niya itatanggi na mas ginusto niya ang nangyari sa kanilang dalawa ni David. Mas pipiliin niyang maging makasalanan habang nasa tabi nito. Ngumiti lamang si David. “Alam ko. Sige na umalis ka na baka hinahanap ka na ni Harris,”CHAPTER 14.2 Naipikit ni Harris ang mga mata nito at mabilis na tumalikod sa kaniya. Wala naman siyang nagawa dahil sa minutong iyon ay muli na namang tumulo ang kaniyang mga luha. “Putangina mo!” sigaw ni Charlaine nang makapasok na ng bahay si Harris. Ilang sandali pa ang lumipas ay agad din siyang pumasok sa loob ng bahay. Dumireto siya sa kaniyang kuwarto. Doon inilabas ni Charlaine ang kaniyang hinanakit. “Mamatay ka na sana, Harris!” sigaw niya sa loob ng kuwarto habang inihagis ang isang mamahaling flower vase. Natapos siyang maglabas ng galit ay naisipan niyang kumuha ng maraming alak. “Maglalasing ako!” litanya niya nang nasa kuwarto na ulit siya. Mabilis siyang pumuwesto sa kaniyang maliit na lamesa at sinimulan na ang paglalasing. Isang oras na din ang lumipas ay nakaramdam na siya ng pagkalasing.
CHAPTER 1GALING si Charlaine sa kaniyang trabaho nang nasa loob na siya ng kanilang bahay ay agad siyang sinalubong ng kaniyang mga magulang. Nagulat pa siya nang biglang tumayo agad ang mga ito na para bang siya na lamang ang hinihintay na dumating. “Bakit ganiyang na lamang kayo makatingin sa ‘kin?” nagtataka niyang tanong. Hinubad na rin niya ang kaniyang suot na sapatos. Hindi niya alam kung ano ang gustong sabihin ng mga ito. “Umupo ka muna bago namin sasabihin sa ‘yo ang dapat naming sabihin,” imporma ng kaniyang mama na ngayon ay titig na titig sa kaniya. Nang maayos na rin siya ay agad siyang lumapit sa sofa. Umupo na agad si Charlaine. “Tungkol saan na naman po?” tanong niya ulit. Umupo ang kaniyang mga magulang. Napabuntonghinga rin ang mama niya. Sandali ay nakita niya ang pagtulo ng luha nito. Nagulat siya. Hindi alam ni Charlaine kung ano ang sasabihin niya. Tumikhim ang kaniyang papa. “We lost so much money. If this problem with our company will continue, even t
CHAPTER 1.1WALANG ibang inisip si Charlaine kundi ang mahalikan niya ng husto ang lalaki. “Oh,” napaungol siya nang biglang umuwang ang kaniyang labi. Tiningnan niya ang mukha ng lalaki. Hindi ito pamilyar sa kaniya. Napaisip din siya na husto iyon para wala siyang maalala tungkol sa lalaki.“Ang tamis ng bibig mo,” sambit ng lalaki nang muli siya nitong hinalikan.Nahihilo man siya, mas nangingibabaw na sa minutong iyon ang pag-iinit ng kaniyang katawan. Gusto na niyang maramdaman ang init ng katawan ng lalaki.“Hindi ka ba natatakot sa ‘kin?” tanong nang lalaki nang muling naghiwalay ang kaniyang mga labi. Ngumiti si Charlaine. ‘Hindi naman. Bakit? Ikaw takot ka ba sa ‘kin?” balik niyang tanong. Hindi na kilala ni Charlaine ang kaniyang sarili. It is more of a strange feeling than she is capable of doing the right thing.Hinaplos ng lalaki ang kaniyang dalawang dibdib na siyang dahilan para manigas ang kaniyang katawan. This was not the first time someone capped her breas
CHAPTER 1.2 NAGISING si Charlaine na para bang pasan niya ang buong mundo. Sumasakit ang kaniyang pagkababae at ganoon na rin ang kaniyang ulo. “Nasaan ba ako!” giit niya. Hindi pa man siya nakaupo sa kama ay agad niyang inilibot ang mga mata. “This is not my room,” patuloy pa niya. Nangunot ang kaniyang noo. Tiningnan ni Charlaine ang kaniyang hubo at hubad na katawan sa ilalim ng kumot. Noon lang niya naalala na naglasing pala siya. Umupo siya at sumandal sa headboard ng kama. “God, patay ako ng mga magulang ko!” saad niya sa sarili habang nakahawak na siya sa kaniyang sintido. Inaalala rin niya kung paano siya napunta sa lugar na ito at tila may isang pangyayari sa buhay niya ang pagsisihan niya. Pinilit niyang igalaw ang kaniyang katawan pero sumakit lang ang kaniyang pagkababae. “God, bakit pa ako nandito?” naisip niya agad na may nakatalik siyang isang lalaki. Noon lang din nag-pop up sa kaniyang utak na ganoon nga. Pero hindi detalyado ang lahat. Mismong ang mu
CHAPTER 2 HINDI talaga lubos maisip ni Charlaine na hahantong ang lahat sa ganitong maikasal siya. Galit siya sa kaniyang mga magulang. Nang makauwi siya sa kanilang bahay ay kunotna kunot ang kanyang noo. Maraming gumulo kay Charlaine. Isa, ang probema nila sa kompanya. Pangalawa, ang problema niya sa isang lalaking naka-one-night-stand. Pangatlo, she lost her virginity. Pang-apat, itong naging mabilis na plano ng kaniyang mga magulang. Sa katunayan, hindi pa nga niya naranasan ang isang araw ay ikakasal na agad siya. Gaano ba ang mga ito kabilis mag-isip? Akala niya ay wala na ang mga itong maisip na paraan. Mayroon nga, kaso lang, hindi naman naayon sa kung ano ang gusto ni Charlaine. “Mom!” tawag niya sa kaniyang mama kahit nasa labas pa siya ng bahay. Walang sumagot sa kaniya. She could not bear her anger towards her parents. All the way, malaki ang kaniyang respeto sa mga ito kaso lang, bakit nagawa nito ang bagay na iyon. Para na rin siyang tinaraydor. “Charlaine?” s
CHAPTER 2.1 HINDI na alam ni Charlaine kung ano na ang nangyayari sa labas ng kanilang salas. Ngunit kahit nasa loob lang siya ng kuwarto, naririnig niya na may dumating na dalawang kotse. Puno ng galit ang kaniyang puso. Galit siya sa kaniyang sarili at ganoon na rin sa mga magulang niya. “Hindi talaga ako maikasal sa kahit na sinong lalaki!” giit niya habang patuloy na umiiyak. Ilang oras na siyang nag-iiyak pero hindi pa rin nauubos ang kaniyang luha. Charlaine could not be like this for a long hour. Alam niyang ang labis na pag-iiyak ay nakakasama ng pakiramdam. “Argh!” ungol niya. Nangigil na talaga siya. Hinagis niya pa sa sahig ang kaniyang unan. Hinagis niya din ang cell phone nang biglang nag-text sa kaniya ang mama. Kahit hindi pa man niya nabasa iyon, mabilis niyang inihagis. “Kahit pa i-blockmail niyo ako ay hinding-hindi ako papayag!” giit niya ulit. Tumihaya siya. Kinatitigan niya ang kisame. Walang ibang inisip si Charlaine sa mga oras na iyon kung paan
CHAPTER 2.2WALANG ibang naisipsi Charlaine sa puntong iyon kundi ang takasan niya ang mga ito. Gayunpaman, nasa harapan na ni Charlaine ang lalaking kahit hindi niya gusto ay papakasalan niya.At ang luhang pinipigilan ni Charlaine ay mabilis niyang pinunasan nang marinig niyang nagsalita ang isang babaeng may hawak na malaking paypay.“I like her. Gusto ko ang anak mo Martha para sa anak ko,” masaya ang tono ng boses ng babae.Ang atensiyon ni Charlaine ay dumako sa tahimik na lalaking katabi ang mga magulang. Noon lang napansin ni Charlaine na nakatingin na pala ito sa kaniya. At ang titig ng lalaki ay para bang huhubaran si Charlaine. Hindi rin namalayan ni Charlaine na napakagat na pala siya ng kaniyang sariling labi. Noon lang din napansin ni Charlaine na biglang ngumisi ang lalaki. I think he is a pervert! Galit ang namutawi sa buong katawan ni Charlaine. “So… I think we should make it official, Mrs Jenkins. Your son is going to marr
CHAPTER 2.3 KINABUKASAN ay mabigat ang nararamdaman sa katawan ni Charlaine dahil sa katotohanang wala na siyang magagawa. Nag-impake na rin siya ng kaniyang mga gamit dahil kukunin siya ng kaniyang magiging asawa. She never ever thought of these. Gayunpaman, kahit hindi man niya talaga tanggap ay pipilitin na lamang niya ang kaniyang sarili. “Charlaine, nandito na ang magiging asawa mo! Bilisan mo na diyan!” sigaw na imporma ng kaniyang mama. Nasa labas lang pala ito ng kaniyang kuwarto. Napairap na lamang siya. Nang matapos din siyang mag-impake ay wala pa rin siya sa tamang wisyo. Katunayan, hindi siya nakatulog ng maaga dahil inisip niya kung ano ang bagong takbo ng buhay ang dadatnan niya. “Charlaine!” sigaw ulit ng mama niya. Hindi umimik si Charlaine. Matamlay siya at galit pa rin sa mga magulang niya. Ilang sandali pa ay nasa salas na siya. Nadatnan niya ang kaniyang mama na may hawak na kape. “Kanina pa naghihintay sa ‘yo si Harris. Huwag mong paghintayin an