Chapter 9.2

CHAPTER 9.2

Muling nakita ni Charlaine ang nakakatakot na ngisi nito. Sandali pa ay bigla itong tumayo. Siya naman ay nakatitig lang sa salamin. Nanlaki ang mga mata ni Charlaine nang biglang lumapit ito sa kaniya. Akala niya ay may gagawin itongb masama pero hinalikan nito ang ulo niya. He even caressed it smoothly. Nanigas ang buong katawan ni Charlaine.

“After our wedding, magha-honeymooon tayo sa Paris,” saad ni Harris bago umalis.

Naiwan si Charlaine na natulala at tigas na tigas ang mga tuhod. Harris is like playing game on her. Kahit wala na si Harris sa kuwarto niya ay hindi pa rin siya makapaniwala. Talagang naisip pa ni Harris ang bagay na iyon.

She was so afraid, knowing him that kind of a man.

“Fuck!” sigaw ni Charlaine. “Bakit hindi ko naisip ang bagay na iyon. Wait! Kailangan kong makaisip ng solusyon,” saad niya.

Pero hindi niya napigilan ang mga luhang umagos sa kaniyang mga mata. Sapagkat agad din niyang pinunasan ang mga luha dahil sa biglang may kumatok sa kaniyang