**"Keha! Anak!"Kanina ko pa hinahanap ang anak ko. "Mama!" masayang sigaw ng aking prinsesa mula sa likod ko. Pagharap ko, nakita ko siya with Keegan. Dalaga na kaagad ang anak ko. Ang bilis niyang lumaki. Ganu'n talaga kapag bampira. Nahirapan ako sa panganganak sa kanya noon, pero masasabi kong worth it."Mama! Alam mo ba, nagpaunahan kami ni papa na tumakbo papunta sa lugar na may nyebe!""Talaga, anak? Sobrang saya mo 'no?""Yes mama! Sobra! Sa susunod, gusto ko na kasama ka na namin ni papa."Ngumiti lang ako sa kanya. Matagal na kaming hindi nag-uusap ni Keegan. Pero kapag kasama si Keha, kahit papaano ay nag-uusap kami. Biglang um-appear si Kein sa harapan naming tatlo. "Kein!" masayang tawag ni Keha kay Kein. Kumaway si Kein kay Keha at binigyan niya ng malaking ngiti ang aking anak."Eliha, ang aking am-" hindi natuloy ni Kein ang sasabihin niya.Sumulpot si king Keg sa harapan namin. Ngumisi siya sa amin. Tinitigan niya ng mabuti ang aking anak.Tumitig si Kein sa a
Kasalukuyan akong nasa terrace."Hi."Napalingon ako kay Keegan. "Ikaw pala. Kumusta ka na? Alam kong hindi naging madali ang pagluluksa mo para kay Eliha."Nagulat ako nang bigla niya akong yakapin. 'Yung yakap na sobrang higpit. "Matagal kang naging mabuti sa akin, Keegan. Kaya nandito lang ako para makinig sa 'yo.""Walang katumbas na salita kapag ika'y yakap ko, Eliha." Hinimas niya ang buhok ko. "Maraming salamat."Huminga lamang ako ng malalim. Humiwalay ako kay Keegan. "Keegan, mayroon akong sasabihin. Alam kong hindi ka maniniwala at hindi mo maiintindihan pero... gusto ko pa ring sabihin sa 'yo."Hinawakan niya ang kanan kong pisnge. "Handa pa rin akong makinig. Habambuhay akong makikinig sa 'yo."Mariin ko siyang tinitigan, "Keegan, patawarin mo ako sa nagawa ko noon. Mahirap man na sabihin 'to at paniwalaan, naging tao ka noon."Ikinuwento ko ang lahat kay Keegan. Simula sa pag-aabang nila sa amin ng members niya. At ang malala na naging laban namin."Hindi rin pala magan
Eliha's POV:Habang nagtatrabaho ako as virtual assistant ay bigla akong hinila ng taong kinaiinisan ko. Dinala niya ako sa aking kulungan.Hindi ako bilanggo pero ganito ang aking buhay. "Tumakas ka raw kahapon?! Ano ang karapatan mo?""Oo dahil gusto kong maging masaya at maging malaya pero pinagkait mo 'yun!"Kaagad siyang pumasok sa kulungan ko sabay sinampal ako. Ang sakit ng sampal niya kaya naman dumugo ang bibig ko. Nilagyan niya ng posas ang mga kamay ko. At nilagyan ng tali ang mga paa ko. "Hanggang kailan mo ba ako ikukulong?" Nagwawala na tanong ko. Tumawa siya nang tumawa, "Habambuhay! Dahil hindi ka makakatakas sa akin!""Hindi naman ako katulad ng taong iniwan ka! I already graduated and got a job pero ayaw mo pa rin akong palayain! Ang gusto ko lang naman ay magkaroon ng sariling buhay at sariling pamilya kasama ang taong mamahalin ko!""Mahal na mahal kita! Hindi p'wede na mawala ka sa akin." Sinabunutan niya ako sabay binuhusan niya ako ng yelo. Tumitig ako nang
Eliha's POV:Nagulat ako dahil may biglang humila sa mga paa ko. Nang imulat ko ang mga mata ko ay nakita ko siya."Bitawan mo ako, Dad!""Manahimik ka! Akala mo ba ay hindi kita mahahanap dito?"Hindi na lang ako sumagot. Habang hinihila niya ang mga paa ko ay natatamaan ang likod ko kaya sobrang sakit. Gusto kong umiyak pero never niyang makikita na may tumutulong luha sa mga mata ko. Iintindihin ko siya dahil mayroon siyang disorder. Nakarating kami sa sala. Kinuha ako ng mga tauhan ng aking ama sabay itinali ako sa upuan. "D'yan ka lang, Eliha. Mayroon lang akong aasikasuhin sa aking business." Naglakad si Dad papalayo kasama ang kanyang mga tauhan. Hindi ko alam pero sobra akong nasasaktan. Mas nakaka-heart-broken pala kapag ang mismong tatay ang nanakit sa anak . I never forget you, Dad. Pero medyo nabawasan ang galit ko sa 'yo dahil sa mayroon kang sakit.Nagulat ako nang makita ko si Tita na dahan-dahan na lumalapit sa akin. "Akala ko ba ay umalis ka na, Tita?!""Bumalik a
Eliha's POV:Nagising ako dahil sa sobrang init at sa pawis ko na tumutulo. Napangiti akong umupo sa kama dahil alam kong nasa bahay na ako. Pero nagulat ako dahil nasa isang madilim na kwarto ako habang nakaupo sa malaking kama. Tanging kandila lang ang nagbibigay ng liwanag. Ganito 'yung.."Aking mahal, gising ka na pala," bulong ng isang lalaki sa likod ko. Kinilabutan ako dahil narinig ko na ang boses niya. Dahan-dahan akong lumingon. Pagkalingon ko ay nakita ko ang.. ang lalaking pinakasalan ko. Grabe, kasing pula ng kanyang mga mata ang kanyang labi. At magulo ang kanyang buhok. Bigla siyang ngumiti. Natakot ako dahil ang haba ng pangil niya. "Handa ka na bang idiin ko ang aking pagmamahal sa iyong pagkababae, aking mahal?" A-ano r-raw?Nagulat ako nang bigla niya akong yakapin. Dahan-dahan niyang hinawakan ang aking braso sabay pinisil. Pero hindi ako komportable kaya kaagad ko siyang tinulak. "Stop!" malakas na sigaw ko, "mainit kasi rito! Wala man lang hangin. Wala bang e
Eliha's POV:Ilang oras akong nakatingin sa langit. Hindi ko na napigilang umiyak dahil natatakot na ako. Si Keegan kasi ang lumigtas sa akin kahapon. Oo isa siyang bampira, normal na gano'n ang war or fight action nila pero nakaka-trauma para sa akin. At nakakapagtaka dahil bakit hindi sumisikat ang araw?"Eliha, ang puso ko'y labis na nagtatampo sapagkat malayo ang iyong loob sa akin. 'Di ba matagal na nating pinangarap ang ikasal noong tayo'y magkasintahan pa lamang?"Hindi ako makasagot sapagkat hindi ko naman siya naging kasintahan. Siguro ay naging extra lang ako sa buhay niya ng dahil sa panaginip na ito. Nagulat ako nang bigla siyang makarating papunta sa harapan ko. "Ano ang aking magagawa para maging masaya ang aking kapilas ng buhay?" "Keegan, ano ang kapilas ng buhay? Masyado kasing matalinhaga ang mga sinasabi mo.""Ang ibig sabihin ng kapilas ng buhay ay asawa,"Hindi ko alam kung bakit o paano pero hindi ko napigilang ngumiti. "Maaari mo rin akong tawagin na gano'n,
Eliha's POV:Boluntaryo akong naghugas ng mga baso nila na may blood kahit na marami silang maid dito. Mayroon kasing dumating na mga pinsan ni Keegan. Ang nakakainis ay grabe sila tumingin sa akin. Habang naghuhugas ako ay pakiramdam ko'y mayroong kakaibang nilalang sa likod ko.Hanggang sa bigla na lang akong may naramdaman na ngipin na kakagatin pa lang ang leeg ko. Kaagad akong lumingon. Nakita ko si Manaron, ang pinsan ni Keegan. "Ano bang problema mo?!" Galit na sigaw ko habang tinutulak ko siya. "Ang bango mo, pakiramdam ko ay masarap ang iyong loob,""Huwag mo siyang tangkaing kagatin. Ako na kanyang asawa ay hindi siya kinakagat, ikaw pa kayang bahag ang buntot at tuso ngunit mahinang umunawa na sa akin siya?"Tumitig ako kay Keegan na kadarating lang. I really admired him now. I just can't imagine kung panaginip lang lahat 'to dahil mawawala siya sa akin. Ang nag-iisang lalaki na hindi ako sinaktan. Mabilis na nakarating si Keegan sa puwesto ko sabay niyakap ako at hinali
Eliha's POV:"Totoo ba talaga na pinsan kita?" Napakamot ako sa ulo habang tinititigan ko si Eli. Siya raw si Eli Parah, ang pinsan kong mangkukulam. "Bakit naman hindi ka makapaniwala, Eliha Parah?" natatawang tanong niya. Ano? Kailan pa ako naging Eliha Parah? I think gets ko na. Siguro ay dahil nasa ibang mundo ako kaya iba na rin ang pagkatao ko. Bigla nga akong ikinasal sa bampira na si Keegan kaya hindi na ako magtataka kung may pinsan ako. "Simula ngayon ay dito na ako titira." Kinurot niya ako sa pisnge. "Halata naman, Eli. Halos lahat yata ng gamit mo ay dala mo," "Hindi ka ba maiilang? Na ang isang magandang katulad ko ay titira rito?"Nairita ako sa tanong niya, "Nagpaalam ka na ba sa magulang ni Keegan? At kay Keegan?""Hindi, kaya nga kayo nagulat ni Keegan no'ng nakita niyo ako. Wala namang masama 'di ba? Pinsan mo naman ako. Teka, p'wede bang tabi tayo sa kama?"Bumuntonghininga ako, "Alam mo naman na may asawa ako. Siya ang katabi ko.""P'wede naman siguro na katab
Kasalukuyan akong nasa terrace."Hi."Napalingon ako kay Keegan. "Ikaw pala. Kumusta ka na? Alam kong hindi naging madali ang pagluluksa mo para kay Eliha."Nagulat ako nang bigla niya akong yakapin. 'Yung yakap na sobrang higpit. "Matagal kang naging mabuti sa akin, Keegan. Kaya nandito lang ako para makinig sa 'yo.""Walang katumbas na salita kapag ika'y yakap ko, Eliha." Hinimas niya ang buhok ko. "Maraming salamat."Huminga lamang ako ng malalim. Humiwalay ako kay Keegan. "Keegan, mayroon akong sasabihin. Alam kong hindi ka maniniwala at hindi mo maiintindihan pero... gusto ko pa ring sabihin sa 'yo."Hinawakan niya ang kanan kong pisnge. "Handa pa rin akong makinig. Habambuhay akong makikinig sa 'yo."Mariin ko siyang tinitigan, "Keegan, patawarin mo ako sa nagawa ko noon. Mahirap man na sabihin 'to at paniwalaan, naging tao ka noon."Ikinuwento ko ang lahat kay Keegan. Simula sa pag-aabang nila sa amin ng members niya. At ang malala na naging laban namin."Hindi rin pala magan
**"Keha! Anak!"Kanina ko pa hinahanap ang anak ko. "Mama!" masayang sigaw ng aking prinsesa mula sa likod ko. Pagharap ko, nakita ko siya with Keegan. Dalaga na kaagad ang anak ko. Ang bilis niyang lumaki. Ganu'n talaga kapag bampira. Nahirapan ako sa panganganak sa kanya noon, pero masasabi kong worth it."Mama! Alam mo ba, nagpaunahan kami ni papa na tumakbo papunta sa lugar na may nyebe!""Talaga, anak? Sobrang saya mo 'no?""Yes mama! Sobra! Sa susunod, gusto ko na kasama ka na namin ni papa."Ngumiti lang ako sa kanya. Matagal na kaming hindi nag-uusap ni Keegan. Pero kapag kasama si Keha, kahit papaano ay nag-uusap kami. Biglang um-appear si Kein sa harapan naming tatlo. "Kein!" masayang tawag ni Keha kay Kein. Kumaway si Kein kay Keha at binigyan niya ng malaking ngiti ang aking anak."Eliha, ang aking am-" hindi natuloy ni Kein ang sasabihin niya.Sumulpot si king Keg sa harapan namin. Ngumisi siya sa amin. Tinitigan niya ng mabuti ang aking anak.Tumitig si Kein sa a
Ang taong nakita ko na napatay ko dati na leader yata ng gangster group na inabangan kami ay walang iba kundi si Keegan.Kaya ba nakatadhana na magkita kami para makahingi rin ako ng tawad sa kanya sa kasalanan ko noon? Na kung tutuusin ay hindi ko naman talaga sinasadya. Na na-provoke lang ako at ang mga kasamahan ko na lumaban. Pero kasalanan pa rin ang pumatay ng tao. Nasa kwarto ako ngayon, nagkukulong. Sumipa ang baby sa tyan ko, nararamdaman niya siguro na sobrang lungkot ko. Anak, pasensya na kung noong tao pa kami ng papa Keegan mo, aksidente ko siyang napatay. Sobra akong nakokonsensya dahil iniisip ko palagi na baka marami pang gustong gawin sa buhay niya 'yong napatay ko. Pero kasi, ang yayabang nila, ano ba naman ang laban naming mga babae. Hindi rin naman namin akalain na makakapatay talaga kami. Walang araw na hindi ako hinabol ng konsensya ko dahil kasalanan sa Diyos ang nagawa ko.So, si Keegan ay na-reborn bilang bampira. Hindi ko talaga inaasahan na magtatagpo p
Iminulat ko ang mga mata ko dahil naramdaman kong sumipa si baby. Umupo muna ako sa kama pero mayroon akong napansin sa bintana. May nilalang kaya roon na sumisilip sa akin?Lumapit ako sa bintana. Laking gulat ko dahil bumungad sa akin si Keegan na may dalang 'di ko alam na pangalan ng prutas. "A-ano bang ginagawa mo rito?!""P'wede ba na makasama kita kahit ngayong gabi lang?" pakiusap niya. "Ano bang sinasabi mo?! Gagawin mo ba akong kabit?""H-hindi sa gano'n-""Gano'n 'yun, Keegan! Sana naman ay isipin mo ang mararamdaman ng asawa mo at ang nararamdaman ko ngayon!""H-hindi ako aalis rito, gusto ko na makasama ka at ang ating magiging anak.""Ayaw ko.""Gusto ko.""Wala akong pakialam sa gusto mo.""Pero, Keegan! Hindi ikaw ang masusunod."Hindi siya sumagot. Bagkus niyakap niya ako nang mahigpit. Napapikit ako dahil 'yun ang gusto kong gawin niya pero hindi naman ako selfish.Itinulak ko siya. "Kung gusto mo akong makasama ay huwag kang tatabi sa kama ko. Matulog ka sa baba at
Makalipas ang ilang linggo ay malaki na ang tyan ko. Medyo nahihirapan na rin akong kumilos dahil pakiramdam ko ay malaking sanggol ang nasa loob ng tyan ko. "Eliha, wala ka bang gustong kainin? O pagmasdan?" Kein asked. "Wala,""Ang sungit mo ha!""Naiirita lang ako!!!""At bakit?!""Ang bigat ng tyan ko. Pero hoy! Alam mo ba? Ang gusto kong pangalan niya ay Keha kapag babae at kapag lalaki naman ay-""Keho?!" natatawang tanong niya.Hinampas ko siya sa braso. "Hindi! Kapag lalaki ay Kayan.""Ayaw mo sa Keina at Keino? Biro lang!""Mukhang masaya kayong dalawa, ah? Mamaya ay magkakaroon tayo ng bisita," sabat ni Keg."Sino, ama?""Ipapatawag ko na lang kayo." Naglaho siya. "Kailangan ba na humarap ako sa bisita?" nagtatakang tanong ko."Sa palagay ko ay depende sa sasabihin ni ama."Yumuko na lang ako. "Wala ka bang gustong puntahan?""Tinatamad akong kumilos, Kein.""'Yun nga ang nakikita ko. Sa palagay ko ay mas may iba ka pang gusto, sino kaya?" "Anong sino? Wala 'no.""Sigur
ELIHA"Lumayas ka sa aking palasyo!" Keg shouted. "Oo, ako ay aalis na." Tumalikod ako at patuloy na naglakad papalabas. Si Kein ay wala rito sa palasyo pero hindi ko na siya hihintayin dahil marami na akong utang na loob sa kanya. Nagulat ako nang may biglang dumagit sa damit ko. Pagkalingon ko sa itaas ay si Eliza lang pala. Pinipilit kong kumawala pero hindi ko kaya. Nang tingnan ko naman ang baba ay sobrang taas na ng babagsakan ko kaya nanahimik na lang ako.Maya-maya pa ay ibinaba niya ako sa isang bintana. Ito ang bintana ng kwarto namin ni Keegan noon. Nakita ko si Keegan at si Eliha na mahimbing na natutulog.Sana all, joke. Tumabi sa akin si Eliza. "Ang saya nila 'no?""Ano naman ngayon? Masaya na ako para sa kanila. At alam ko na gano'n ka rin dahil hinayaan mo na ang anak mo kay Keegan.""Ano bang akala mo sa akin, Eliha? Tanga? Akala mo ba ay gano'n lang kadali sa akin ang lahat?""Ano bang ibig mong sabihin?! Tsaka bakit mo ako dinala rito?""Ipinakita ko sa 'yo ang
**Si Kein ay mapayapang natutulog sa kama. Bumangon ako para buksan ang maganda at malaking bintana. Bumungad muli ang tambo sa akin na nakalutang. Ang kahulugan ba nito ay dapat akong maglakbay? Saan naman ako pupunta? Wala na akong hahabulin pa. Siguro ay ito na ang ending ng aking buhay. Pero at least, masasabi ko na masaya ako. Pagkatingin ko sa baba ay nakita ko si Pluma na nakaupo at nakatingin sa akin. "P-Pluma?!" Sumakay ako sa tambo para makababa. "Ano ang ginagawa mo rito? Kumusta ka? Okay ka lang ba?!"Gumalaw ang kanyang buntot sabay kiniskis ang kanyang ulo sa mukha ko. Napangiti ako sa ginawa niya. "Alam mo, para sa akin ay sapat ka na, Pluma. Salamat kasi pinuntahan mo ako. Sana ay hindi ka nalito dahil hindi ako ang totoong Eliha. At sana ay hindi mo ako makalimutan.""Paano ko makakalimutan ang isang katulad mo?" tanong niya.Bigla akong napaatras. "Nagsasalita ka pala?!" "Oo, ako si Pluma Vampyres, ang lion na bampira na pagmamay-ari ng mga Vampyres.""H-hindi k-
ELIHAIpinagpabukas na ang pagdiriwang ng engagement party sana namin ni Kein. Pero sinabi ko kay Kein na may bago kaming plano na imbis na sa amin ay para na lang kay Eliha at Keegan. **"Para sa akin ba talaga itong magandang bestida na ito?" Eliha asked. Ang inosente ng boses niya at siya mismo. Nandito kami ngayon sa kwarto na tinutuluyan ko. Ang gagawin ko lang naman sa kanya ay ang ayusan siya. Si Kein naman ay nasa labas dahil inaasikaso niya ang pagdiriwang mamaya. "Oo para sa iyo 'yan. Alam ko na magiging masaya ka kapag nakita mo ang iyong magiging asawa." Hinimas ko ang maganda niyang buhok habang nakatingin sa bintana. "Salamat!" Masaya niyang sabi habang nakatingin sa salamin. Hindi siya bampira kaya mayroon siyang repleksiyon sa salamin. Kinausap ko kagabi si Kein, itinanong ko kung mayroon bang maayos na hiwalayan gamit ang papel o batas nila para sa aming kasal. Ang sabi niya ay wala naman daw, depende raw kung iiwan na ng asawa. Kaya siguro wala ng pakialam sa aki
Tumango na lang ako kay Tatay. Ang gulo, pero sana ay unti-unti ko nang malaman ang katotohanan. At syempre, ang pagkatao ni Eliha. Pagkatapos kong maubos ang isang bote ng alak ay pakiramdam ko ay lasing na ako dahil grabe ang hilo na aking nararamdaman. "Aalis na po ako!" paalam ko kay Tatay. Tumango lang naman siya. Muli akong sumakay sa tambo. Pupuntahan ko na si Eliza.. pero pasikreto akong kikilos. Habang nasa itaas ako ay pakiramdam ko ay mahuhulog ako dahil sa hilo. Dahan-dahan akong bumaba sa likod ng mansyon ni Eliza. Sakto naman dahil bukas ang pinto sa likod. Dahan-dahan akong naglakad na walang maririnig na yapak. Sigurado kasi ako na nandito lang si Eliza sa paligid. Bumungad sa akin ang sampung kwarto. Alin kaya ang sa kanya d'yan?Binuksan ko ang itim na pinto. Bumungad sa akin si Eli habang natutulog. Nandito na pala siya, akala ko ay bumalik siya sa mansion ng mga Vampyres. Sa kwarto ni Eli ay mayroon akong nakita na mga picture frame ni Eliha. Paano ko nalaman