Kabanata 4.

Eliha's POV:

Ilang oras akong nakatingin sa langit. Hindi ko na napigilang umiyak dahil natatakot na ako. Si Keegan kasi ang lumigtas sa akin kahapon. Oo isa siyang bampira, normal na gano'n ang war or fight action nila pero nakaka-trauma para sa akin. At nakakapagtaka dahil bakit hindi sumisikat ang araw?

"Eliha, ang puso ko'y labis na nagtatampo sapagkat malayo ang iyong loob sa akin. 'Di ba matagal na nating pinangarap ang ikasal noong tayo'y magkasintahan pa lamang?"

Hindi ako makasagot sapagkat hindi ko naman siya naging kasintahan. Siguro ay naging extra lang ako sa buhay niya ng dahil sa panaginip na ito.

Nagulat ako nang bigla siyang makarating papunta sa harapan ko.

"Ano ang aking magagawa para maging masaya ang aking kapilas ng buhay?"

"Keegan, ano ang kapilas ng buhay? Masyado kasing matalinhaga ang mga sinasabi mo."

"Ang ibig sabihin ng kapilas ng buhay ay asawa,"

Hindi ko alam kung bakit o paano pero hindi ko napigilang ngumiti.

"Maaari mo rin akong tawagin na gano'n, Eliha." Hinawakan niya ang kamay ko sabay hinalikan.

Tumango lang ako at ngumiti.

Medyo naiiyak ako dahil first time kong naramdaman na may isang nilalang ang magpapasaya sa akin, ang magtatanggol sa akin, at ang mag-care. Ngayon, pakiramdam ko'y ako'y minamahal.

"Keegan, gaano mo ako kamahal?"

"Ang aking pagmamahal sa 'yo ay walang patid. Kahit na ang puso ko'y itim, namumula ito sa tuwing naririnig ang iyong pangalan at sa tuwing ikaw ay kapiling."

Tumawa ako nang tumawa, "Alam mo, ang cute mo!"

"Ano ang cute na salita, aking Eliha?"

"Ang ibig sabihin no'n ay gusto kitang makasama kahit na hindi pa talaga kita kilala. Ang ibig sabihin no'n ay ipinaramdam mo sa akin na ako'y kakaiba at dapat ingatan. At ang ibig sabihin no'n ay ikaw ang pinaka guwapong lalaki na nakilala ko."

Ang layo ng sagot ko sa kahulugan ng cute. Pero hayaan na.

Pinisil niya ang aking pisnge. "Marami pa lang kahulugan ang isang salita na 'yon, mahal. May nais akong itanong, gusto mo bang ipakita ko sa 'yo ang aking kapangyarihan?"

Bumuntonghininga ako, "Ano naman iyon?"

Namangha ako nang bigla siyang maging isang paniki. Pero hindi isang maliit na paniki dahil isang malaking paniki.

Nanlaki ang mga mata ko nang bigla niyang dinagit ang damit ko.

Napangiti ako nang makarating kami sa mataas na bahagi ng mundo nila. Hindi ko alam kung matatawag ba itong langit pero pakiramdam ko ay nasa langit ako. Ang saya ng nararamdaman ko ngayon.

Inikot ako ni Keegan sa mundo nila. Nakita ko ang bawat magagandang bahay, ang ibang mga bat, ang iba rin na bampira at mga kakaibang nilalang.

Kung panaginip man ito, parang ayaw ko nang magising.

Hanggang sa ibinaba na ako ni Keegan sabay bumalik siya sa dati niyang anyo.

"Masaya ka ba, mahal ko?"

Hindi ako sumagot, bagkus kaagad ko siyang niyakap nang mahigpit. "Thank you, Keegan."

"Ano ang ibig sabihin no'n, Eliha?"

"Salamat,"

Ngumiti siya sabay niyakap ako. Dahan-dahan niyang inilapit ang mukha niya sa akin sabay kaagad na hinawakan ang panga ko. Madiin niyang inilapat ang kanyang labi sa akin.

Hindi ko alam pero hinayaan ko lang siya. Kakaiba ang saya ko ngayon na hindi ko naranasan noon.

Ako ang bumitaw sa kanyang halik. "Keegan, palagi bang gabi sa mundo niyo?"

"Oo, Eliha dahil hindi kami p'wedeng masikatan ng araw. Pero sa katunayan, dati ay dumadating ang umaga sa mundo namin ngunit ginamit ng aking ina ang kanyang kapangyarihan para maprotektahan ang bawat bampira."

"Ngayon ay naiintindihan ko na, Keegan. Alam mo, parang mayroon kang kamukha." Hinawakan ko ang kanyang mukha. Napangiti ako nang pumikit siya sa ginawa ko.

I am so lucky dahil siya ang husband ko. Pero, deserve ko ba siya? At deserve niya rin ba ako?

"Ang mukha ko ang nakatadhana sa 'yo lalo na ang aking puso, Eliha."

"Salamat husband,"

"Husband?"

"Ang ibig sabihin no'n ay lalaking asawa." Tinapik ko ang balikat niya habang natatawa.

"Ang tamis naman ng ibig sabihin no'n, Eliha. Pero alam mo ba, ako ay labis na nagtataka dahil wala ka namang alam noon na ganoong mga salita.. saan ka natuto?"

"Gusto ko nang umuwi, Keegan."

"Hindi ka ba nagugutom? Ano ang iyong nais inumin? Gusto mo ba ng tubig?"

Nakakapagtaka dahil hindi ako nakakaramdam ng gutom. Ano ba ang nangyayari sa akin?

"Tubig na lang Keegan. May tanong ako, dugo lang ba ang iniinom niyo? Hindi ba kayo kumakain?"

"Hindi, sa katunayan ay mayroon kaming blood factory. Mayroon namang ibang pagkain dito na kinakain ng mga mangkukulam. Gusto mo ba ng pagkain nila?"

"Hindi, ang gusto ko ay umuwi."

Mahigpit niya akong niyakap. And then mabilis kaming nakarating sa kanilang mansion na ang creepy.

"Keegan, p'wede mo ba akong tulungan?"

"Ano ang aking maitutulong?"

"May gusto akong hanapin. Sila ay mga pumapatay."

"Kung nakatira ang mga nilalang na 'yan dito ay matutulungan kitang hanapin sila. Mayroon ba silang ginawa sa 'yo?"

"W-wala, may gusto lang akong tulungan."

"Sa ngayon ay maaari ba kitang turuan kung paano makipaglaban? Para kapag wala ako ay matulungan mo ang iyong sarili."

Tumawa ako, "Gangster ako dati kaya naman kaya ko ang sarili ko. Hindi lang ako lumalaban sa mga taong nananakit sa akin dahil alam ko ang tama sa mali."

"Gangster?"

"Palaban ang parang ibig sabihin no'n tapos may kasamang mga ka-group."

"Pero dati ay wala kang nakuwento na gano'n," pagtataka niya.

"Sige turuan mo ako, paano ba? P'wede ko rin bang matutunan kung paano maging mabilis kagaya mo?"

"Likas na sa aming mga bampira ang mabilis kaya hindi ko alam kung paano ko matuturo sa 'yo. Ganito na lang..." Hinawakan niya ang kamay ko sabay itinapat niya sa dibdib niya. He closed my hands then pumunta siya sa likod ko. Sumuntok siya nang sumuntok gamit ang kamay ko. I

was just smiling habang tinuturuan niya ako.

"Huwag kang mag-alala, kapag nakipaglaban ka naman sa isang nilalang ay maaari kitang kontrolin o ang iyong kilos dahil kasama sa aking aking kapangyarihan."

"Salamat talaga, Keegan. Hindi ko alam ang mararamdaman ko ngayon dahil ngayon ko lang naranasan na maging importante."

Tumulo na ang aking luha. Pinunasan niya ang aking pisnge sabay hinalikan ang aking mga mata.

Bigla akong nagulat nang may dalawang lalaki ang mabilis na lumapit sa amin sabay inilabas ang kanilang mga pangil.