Isa ring Jenner si Jesse, pero libo-libong milya ang layo niya sa mga Jenner. Noon, hindi man lang tinignan ng mapagmataas na si William ang mga mahihirap na kamag-anak nilang kagaya ni Jesse na isang malayong kamag-anak. Pagkatapos pumalpak ang unang pagsubok ni Jesse na lumapit kay William, nagpasya siyang umasa sa sarili niya. Nagsimula siya sa pagtatayo ng isang stall sa night market street at sa huli ay nakaipon ng sapat na pera para magbukas ng isang shop, na ngayo'y naging ang maliit na supermarket na ito. Isa itong napakahirap na paglalakbay. Nagigising siya nang maaga at natutulog nang gabing-gabi, at ang mga nakaranas lang nito mismo ang tunay na makakaintindi. Mas mahalaga ang maliit na supermarket na ito kausa sa sarili niyang buhay. Ngayon, kailangan niyang pinili sa pagitan ng buhay niya at ng sa anak niya. âJesse, nawalan ka na ba ng boses?â Niyakap ni Melissa si Lina habang hinahaplos ang ulo niya kagaya noong bata pa siya nang may mga luha sa mukha niya. âKah
Nang papunta na si Zuko sa huling store, nakarinig siya ng kaguluhan sa kabila ng kalye. Hindi nagtagal, pinagbabato palabas ang mga shelf at paninda ng maliit na supermarket na âJazzy Mintâ. Nabigla si Zuko. Narinig niya ang isang babaeng sumisigaw sa galit at isang grupong nagmamataas sa kanya, pagkatapos, nakita niya ang aroganteng si Violet na nakatayo sa pintuan ng tindahan nang may malamig at malisyosong ngiti. âLina Jenner, maliit na babala lang to para sa'yo!â Mapagmalaking tinignan ni Violet ang kalat. âKapag nagsabi ka pa ng kalokohan at siraan mo ulit kaming mga Grist, may mga paraan ako para pahirapan ka!ââKailangan ba ko ng mga Grist para siraan ka ngayong ginagawa mo ang lahat ng kalokohang to?â Tinitigan siya nang masama ni Lina. âViolet, mag-ingat ka. Kakarmahin ang buong pamilya mo!ââP*ta ka, ang kapal ng mukha mong sumpain ang pamilya ko?â sagot ni Violet. Hindi siya pinansin ni Lina at niligpit ang mga bagay na nasa lapag. Napisat ang mga prutas at gulay sa
âViolet, baliw ka ba!?â Nanginig si Lina sa galit. Nang tumayo si Zuko sa harapan niya, napaatras si Lina nang ilang hakbang. âKayong lahatâĶ lumayas kayo! Kundi tatawag ako ng pulis!ââWag mo kong takutin gamit ng pulis!â Sigaw ni Violet. âLina, kapag di ko nakita ang marriage certificate mo sa tangang to sa loob ng tatlong araw, babalik ako para durugin ang tindahan mo!âKahit na tumawag ka ng pulis, pagbabayarin lang nila ako ng danyos para sa'yo! Hindi kulang sa pera ang mga Grist. Iisipin ko lang nagpapakain lang ako ng aso!âMalamig na ngumisi si Violet at kumulot ang mga labi niya. âPero ibang usapan ang mga magulang mo. Kung gusto mong makita nila kung paano ko durugin ang pinaghirapan nila buong buhay gamit ng sarili nilang mga mata, sige lang at labanan mo ko!ââIkaw!â Biglang tinaas ni Lina ang kamay niya, pero di lumapag ang sampal. Alam niyang may kapangyarihan at impluwensiya ang mga Grist kaya iikot pa rin sa merkado ang mga produkto ng Grist Group kahit na magsum
Pakiramdam ni Lina ay may dapat siyang sabihin, pero di niya alam kung ano. Sa bawat isang beses na naiisip niya si Zuko, para bang kinakagat ng mga langgam ang puso niya at nagsanhi ng matinding sakit. Gayunpaman, kung wala rito si Zuko, mahihirapan siyang harapin ito nang mag-isa. Kinagat ni Lina ang labi niya, at sa isipan niya, lumitaw ang mga salitang ito sa na parang kidlatâtatlong araw, marriage certificate, pagsira sa tindahan. Huminga siya nang malalim at lumitaw ang isang matapang na kaisipan sa utak niya. âZ-Zeke,â sinubukan niyang tawagin ang pangalan niya, âZeke ang pangalan mo, tama?âNanigas ang likod ni Zuko at huminto siya sa pag-aayos ng shelf. Kahit na nakatalikod siya sa kanya, naramdaman niya pa ring nanginginig siya. âZeke, paano kungâĶ tumira tayo sa iisang bahay?â tanong niya. âAno?â Nagbago ang tono ni Zuko habang bigla siyang lumingon. Tumitig ang malalim niyang mga mata sa kanya. Anong kalokohan ang sinasabi ng babaeng ito!?Tinulungan lang niya
âAko si Linna Jenner,â binulong ni Lina ang pangalan niya pagkatapos ng isang sandali at nagpatuloy na tumalikod para maglinis ng istante. Medyo nagulat si Zuko. âIsa ka ring Jenner?âTumingin si Lina sa kanya. âAnong problema?âBahagyang umiling si Zuko. Ang malamig at striktong mukha niya ay may bakas ng ngiti. âNagkataon nga naman, isa rin siyang Jenner.'Gayunpaman, ginamit lang ng nanay ni Zuko ang apelyidong Jenner sa unang kalahati ng buhay niya. Para sa espesyal na dahilang ito, hindi napigilan ni Zuko na tumingin kay Lina nang ilan pang beses. Hindi kagaya ng magulong itsura niya noong gabing iyon, mayroon siya ngayong pakiramdam ng kalinawan at kadalisayan. Kahit na suot ang pangkaraniwang puting shirt at maong na pantalon, pambihira ang itsura niya. Higit pa roon, ang ganda niya. Bahagyang tumaas ang gilid ng labi ni Zuko, isang ngiting kahit siya ay di nakapansin. ...Pinagsang-ayunan nila Lina at Zuko na uuwi muna siya at mag-iimpake ngayong gabi at lilipat s
âWag kang mag-alala, mama!â sabi ni Lina. âPupunta siya sa bahay natin at walang ibang kwarto para sa kanya, kaya matutulog siya sa sala, sa lapag!ââPeroâĶâ Sabi ni Melissa nang nagngingitngit ang ngipin, âAt wag mong asahang magpapakita ako sa kanya ng kabutihan!âNapatalon ang puso ni Lina at niyakap niya ang nanay niya para marahang tapikin ang likod niya. âMama, ang totooâĶ meron naman siyang magandang katangian,â nakangiti niyang sabi. Pero tumulo ang luha sa mukha niya habang sinubukan niyang magsabi ng mga positibong bagay lamang, âTignan niyo kung gaano kalakas at katibay ang itsura niya! Magiging ligtas ang pakiramdam natin sa bahay! Kung di niyo siya matiis, tratuhin niyo na lang siya bilang gwardyang inimbitahan ko.âKapag naroon siya para bantayan ang pintuan, hindi magtatangkang gumawa ng gulo si Violet!âNaging ngiti ang mga luha ni Melissa nang tumango siya sa mga salita ni Lina, sabay bumuntong-hininga. Sa gabing iyon, natulog ang buong pamilya maliban kay Meliss
Sa sumunod na araw, dumating si Zuko sa mga Jenner dala ang mga gamit niya at naranasan niya ang malamig na pagtratong di pa niya nararanasan noon. Kailangang manatili ni Lina sa school para tapusin ang paper niya bago umuwi kaya pinadala niya sa kanya ang address at sinabihan siyang pumunta roon nang mag-isa. Sinundan ni Zuko ang address at dumating sa maliit na eskinita kung saan nakatira ang mga Jenner. Mukhang luma na ang bahay na may lumalangitngit na kahoy na lapag. Mabuti na lang at hindi masikip ang tirahan nila. Isa itong maliit na bahay na may dalawang palapag, at nakatira ang mga Jenner sa kaliwang bahagi. Nasa baba ang sala, kusina, banyo, master bedroom, at kwarto ni Dave. Sa taas ay isang malawak na attic na nakaharap sa timog na nasisinagan ng araw. Sa labas ng pinto ay isang maliit at marikit na balkonaheng may itim na railings na may disenyong mga rosas. Kaagad na naakit si Zuko sa tanawin at nagtanong, âIto ay...âMahina itong pinakilala ni Dave, âIto ang kwart
Ngumisi si Zuko. Iniisip niyang hindi magaling umarte ang mga aktor na ito!âHoy, anong tinatawa-tawa mo diyan?â Tinitigan siya nang masama ni Melissa. âNakakatawa ba? Seryosohin mo to!âTinitigan sila ni Zuko nang may malalalim na mata na para bang nakatingin siya sa mga tanga. Nagpasya si Melissa na kumilos mag-isa dahil masyadong malambot ang asawa niya. Dinilaan niya ang labi niya at tinaas ang boses niya sa pinakamalakas na tono habang malinaw na binanggit ang bawat isang salita. âNgayong titira ka na sa bahay na'to, kailangan naming maglagay ng patakaran para sa'yo! May reklamo ka ba?âUmiling si Zuko. âAng unang patakaran ay wala kang ibang lugar na tutulugan maliban sa lapag ng sala!âMahina siyang pinaalalahanan ni Dave, âMama, binili siya ni Lina ng folding bed kaninang umaga. ItoâââKalimutan na yang folding bed!â Sigaw ni Melissa, âKapag sinabi kong sa lapag siya matutulog, sa lapag siya matutulog!âNatawa si Zuko. Wala siyang pakialam kung saan siya matutulog, pe
Natulala sandali sila Linda at Lina, sabay na bumaling ang atensyon nila sa pinto.Nakatayo doon si Nicholas, na may suot na hindi nakakapinsalang ngiti. Kanina pa siya tumatakbo sa labas ng kwarto ng kanyang anak, bago pa man dinala ni Linda ang tray sa itaas. Siya ay nag-aalala na ang kanyang anak na babae ay hindi kumain at nasa masamang kalooban. Ang takot na mawala ang anak na babae na pinaghirapan nilang hanapin ang sumasagi sa kanya.Gayunpaman, hindi niya alam kung paano siya lalapitan. Siya ay isang ama, isang lalaki, at may ilang mga bagay na maaaring hindi gustong pag-usapan ng mga babae sa isang lalaki.Habang nagdadalawang isip siya ay nakita niyang paakyat na si Linda kaya mabilis siyang nagtago sa gilid. Matapos kumatok si Linda sa pinto at pumasok, inilabas niya ang kalahati ng kanyang katawan at sumilip sa loob, pinipilit ang kanyang tenga sa pakikinig.Pero habang nakikinig siya, parang may kakaiba. Bakit umiiyak ang dalawang ito?Sa pagkabalisa, kumatok si Nicho
Ngumiti si Jacob, natuwa siya sa itsura ni Abigail, wala siyang kaalam-alam sa sakit na nararamdaman ni Abigail.âHindi natin dapat balewalain ang sprain na âto. Kailangan nating pumunta sa ospital ngayon,â ang marahan niyang sinabi ngunit mayroong awtoridad ang kanyang tono. âMakinig ka saâkin. Sasamahan kita!âTumango si Abigail, ngumiti siya ng matamis habang nakasandal siya sa kanyang upuan. Pakiramdam niya ay nakalubog siya sa isang lalagyan na puno ng matamis na honey.-Kinagabihan, umuwi si Linda at agad na napansin ang problemadong ekspresyon ni Evelyn.âAnong nangyari?â Nadurog ang puso ni Linda. âSi Pammy ba?âTumingin sa kanya si Evelyn at tumango. âNalaman niya na may cancer si Mrs. Jenner, atâĶâNaalarma si Linda, tatakbo na sana siya paakyat ng hagdan, ngunit pinigilan siya ni Evelyn. âMadam, totoo ba âyun?âNanatiling tahimik si Linda ng ilang sandali bago siya sumagot, âOo.ââSa tinginâĶ medyo komplikado âto.â Kumunot ang noo ni Evelyn. âPag-uwi niya, nagkulong
âAnong problema?â Napansin ni Jacob na may mali kay Abigail. Noong papaandarin na niya ang sasakyan, huminto siya at kabado siyang tumingin kay Abigail.âHindi ba komportable ang upuan? Masikip ba? Siguro hindi pasok sa standards niya ang kotse koâĶâMaraming manliligaw si Abigail, lalo na ang mga mayayamang tagapagmana na hindi magdadalawang-isip na gumastos para sa kanya.Pinanghinaan ng loob si Jacob.Pagkatapos, noong sandaling iyon, napansin niya na hindi sinuot ni Abigail ang kanyang seatbelt. Nagkaroon siya ng ideya. Iyon kaya ang problema?Agad siyang lumapit at inabot niya si Abigail upang isuot ang kanyang seatbelt.Nabigla si Abigail, at kinabahan siya. Noong sandaling iyon, habang malapit sa kanya si Jacob, nalanghap niya ang preskong amoy ni Jacob na parang lavender at napansin niya ang kulay pulang bakas sa puting damit ni Jacob sa ilalim ng sikat ng araw.Noong inangat niya ang kanyang tingin at ngumiti siya pagkatapos niyang ayusin ang seatbelt ni Abigail, pakiram
Pagkatapos ay malinaw na narinig ni Lina na sabihin ng isang boses sa kabilang linya na, âBed 35, Melissa Jones, oras na para sa gamot mo!âAgad na ibinaba ni Jesse ang tawag.Hawak ni Lina ang kanyang phone, tinititigan niya ang madilim na screen. Pakiramdam niya ay maiiyak siya, at tumulo ang mga luha pababa ng kanyang mukha.-Natapilok si Abigail sa set ngunit tiniis niya ang sakit hanggang sa huling eksena upang hindi maantala ang filming progress. Noong sumigaw ng âCutâ ang direktor, namamaga na ang kanyang paa, at hindi siya nangahas na humakbang.Naawa si Jackie kay Abigail at nakipagtalo siya sa crew, sinabi niya na hindi nila inalagaan ng mabuti ang pinakamamahal niyang artist.Hinila siya ni Abigail. âAng sakit-sakit na ng paa ko, tapos gusto mo pang pasakitin ang ulo ko?âAgad na lumapit si Jackie upang alalayan siya at tinulungan niya siyang maglakad paalis ng set.Sa kasamaang palad, naka-schedule para sa maintenance ang kotse ngayong araw.Nauubos na ang pasensy
âLinaâĶâ Ngumisi si Gia, nang mapansin niya ang galit sa mga mata ni Lina. Akala niya ay ang galit na ito ay nakatuon kay Linda. âLina, nauunawaan ko na masama ang loob mo, pero isa itong seryosong bagay. Dapat mong hanapin si Mrs. Thompson para klaruhin ang bagay na ito! âLina, sa tingin mo ba ay binalak ito ni Mrs. Thompson? Sinadya niyan itago sayo ang bagay na ito, para magdusa si Tita Melissa. At kapag nawala na ito, si Mrs. Thompson na lang ang maiiwanâĶââTapos ka na ba!?â Singhal ni Lina. Ang kape na dala ni Lina ay humulas sa kanyang mga kamay, na nalaglag at bumuhos ang mainit na kape sa likod ng paa ni Gia. Napasigaw si Gia, tumalon-talon na parang payaso. âLina, ikawâĶââNilinaw ko na ang sarili ko kanina.â Binitawan ni Lina ang kolyar ni Gia, na naging dahilan para matumba si Gia. âTutulungan kitang isara yang mabaho mong bibig kung wala kang masasabing maganda!âNanlaki ang mga mata ni Gia na may halong pagkabigla at takot sa kanyang mukha. Naniniwala siya na a
[Maraming salamat!]Sagot ni Toph: [Hindi mo kailangan maging pormal magkapatid tayo! Sana maging maganda ang iyong gabi~]Kung wala lang si Zuko sa opisina, tiyak na dinala na niya si Toph sa hardin para mag-sparring. -Makalipas ang dalawang araw, nung nasa ibaba si Lina para bumili ng. kape, ng bigla siya may nakitang pamilyar na imahe. âLina, ang tagal nating hindi nagkita.âNagulat si Lina, hindi maganda ang itsura ni Gia, hindi na siya kasing sigla nang gaya ng dati sa suot niyang damit at istilo. Tila mas mukha siyang pagod.Gayunpaman, may isang bagay na hindi nagbagoâang katusuhan sa kanyang mga mata.Ngumiti si Lina at sinabing, âHindi pa naman gaanong matagal. Isang linggo pa lang ang nakakaraan mula nang matanggal ka.ââPero hindi naging maganda ang buong linggo ko,â sabi ni Gia, at ibinaba niya ang tingin niya. Nagmukha siyang kaawa-awa dahil sa maputla niyang ekspresyon.Ngunit hindi na tinatablan ng ganito si Lina.âGia, hindi kita pinapahirapan,â sabi ni Lina
Kumunot ang noo ni Zuko. âAng balat mo? Yung hugis buwan?ââOo.â Nahihiyang ngumiti si Lina. âHindi ko kaagad sinabi sayo dahil medyo nag-aalala akoâĶ Hindi ba karamihan ng mga lalaki ay ayaw sa mga babae na nagpapa-plastic surgery?ââHindi naman lahat.â Marahan na hinaplos ni Zuko ang buhok ni Lina. âAng mga lalaki ay kayang tanggapin ang lahat para sa babaeng mahal nila. Pero bakit mo nga pala pinatanggal ang balat mo?âHuminto sandali si Lina at marahan na nagsalita. âSi Gia ang kumumbinsi sa akin na ipatanggal ito. Sinabi niya sa akin naâĶ yung balat sa bewang ko ay hindi maganda at naapektuhan nito ang itsura ko sa ilang mga damit.âSa totoo lang, wala akong kamuwang-muwang noon.â Humagikgik siya. âIbig kong sabihin, gaano ba ako kadalas magsusuot ng damit na kita ang tiyan at bewang ko? Mahalaga ba talaga kung hindi ito maganda sa paningin!? Pero nagpadala ako at nakinig sa kanya at pinatanggal ko ang balat ko.âDumilim ang tingin ni Zuko. Matagal na nakausap ni Gia si Melvi
Inakala ni gia na si Jacob, dahil sa wala itong karanasan na makipag-date, ay walang alam at hindi siya tatratuhin ng maayos. Kaagad niyang napagtanto na ginamit niya ang pagiging mautak niyang abogado sa kanilang relasyon, ayaw nga rin siya bigyan ng tsokolate nito. Kung kaya nauwi siya kay Tobias. Yun nga langâĶHuminga ng malalim is Gia. Lahat ng mga lalaki ay hindi maaasahan. Nagtataka siya kung bakit may maasahan na lalaki si Lina habang kahit si Renee, na maituturing na kahihiyan, ay may nag-aalaga sa kanya. Kinuyom ni Gia ang kanyang mga kamao sa galit na nagliliyab sa kanyang magata na parang apoy. -Pasado 10 na ng gabi, at hanggang ngayon ay nakasubsob pa rin si Lina sa pag-aaral sa isang disenyo sa kanyang opisina. Nag-unat siya at napansin niya na nakangiti sa kanya si Renee, at sinesenyasan siya gamit ng mga mata nito. At doon napansin ni Lina na nakapasok na pala si Zuko ng hindi niya napapansin. Napasinghap siya ng mahina at sinuntok ito ng mahina. âPaano mo nag
Napasinghap si Gia, bakas sa kanyang mga mata ang pinaghalong galit at takot habang nakatingin siya kay Linda. Saka naman lumapit ang driver ng mga Thompson at tumayo sa harapan nila. Tiningnan ni Linda si Gia ng nakangiti an puno ng panlilibak."Mm! Mmph!"Ng bigla, isang kakaibang tunog ang nanggaling sa kanilang likuran. Lumingon si Linda at nakita niya ag isang lalaki na may balot ang ulo, na pagewang gewang papunta sa kanila habang umaalog ang malaking katawan nito. Nagulat si Linda ngunit napansin niya na parang may kakaiba sa ekspresyon ni Gia. Ang lalaking balot na balot ang ulo ay nagawang ibuka ang ang bahagi ng kanyang bibig at magalang silang binati. Yumuko siya at sinabi, âMrs. Thompson, ako nga pala si tobias Chambers. Isang karangalan para sa akin ang makita kayo dito!ââAno naman ang maganda tungkol sa makita mo ako sa ospital?â Tanong ni Linda.âKasiâĶâ tumigil si Tobias. Binulong ng driver kay Linda, âSiya ang manager ng film studio project at ang punong abala