Kabanata 943

Tumingala si Neil sa maliwanag na maaraw na araw at halos di niya mabuksan ang mata niya sa sinag nito. Nanatili siyang hindi natitinag.

“Oh, uh… Ang totoo, masakit din ang balikat ko kapag maganda ang panahon. Hah, malapit sa dagat ang Southeast Aciatic. Mamasa-masa ang hangin. Kaunting humidity lang at di na maganda ang pakiramdam ng balikat ko.”

Hindi na alam ni Aurelia kung anong sasabihin. Inisip niya ang sinabi ni Cordelia—”Sobra ka niyang mahal na di niya alam kung paano ito ipahayag.”—at tumalon ang puso niya nang may init.

Sa mundo niya noon, wala pang nagpakita nito nang ganito. Parang bata at nakakatawa ito, pero nakakaantig ito ng damdamin.

Totoo man o hindi ang sinabi ni Neil, dahil sa kanya ang sugat sa balikat niya. Umarte siya at nagdagdag ng drama para lang sa kanya.

Tumawa si Aurelia nang nakayuko. Gumuho ang mahina nang depensa sa puso niya.

“Aurelia, patawarin mo ko ngayon lang.” Malalim at sinsero ang boses ni Neil. “Nangangako akong di na ko magdadagdag