Kabanata 89

Nabigla ng saglit si Cordelia. Napuno siya ng gulat habang hinawakan niya ang mga kamay ni Xyla.

“Mom, nakikilala niyo po ako?”

Tumingin ng blanko sa kanya si Xyla, ang tingni nito ay medyo malabo.

“Mom!” Sa sobrang sabik ni Cordelia ay sumandal siya sa kandungan ng nanay niya. “Naaalala niyo na po kung sino ako… Matagal niyo po akong hindi nakilala, at si Carter lang po ang nakikilala niyo. Nalungkot po ako!”

May ngiti sa maputlang mukha ni Xyla. Tinaas niya ng payat na braso niya at hinimas niya ang mahabang buhok ni Cordelia.

“Lia… Ikaw si Lia…” Ang bulong niya.

Kahti na mahina ang boses niya, natuwa pa rin si Cordelia.

“Mom, maganda po ang panahon ngayon. Bakit hindi po tayo bumaba para maglakad?”

Hindi sumagot si Xyla. Dumilat siya at tumingin siya sa distansya, ang bibig niya ay bumubulong ng ilang salita.

Nakaupo pa rin si Cordelia sa harap niya. Napalitan ng dismaya ang tuwa na nararamdaman niya.

“Mom…”

“Lia…” Bumulong si Xyla, “Ikaw ang anak ko… Ikaw si Cordelia Jen