Napahinto sa ere ang kamay ni Cordelia bago niya ito binawi.Alam ni Zennie na medyo nawala siya sa kanyang sarili. Tumunog ang kanyang phone sa dami ng mga message—inuutusan na siya ni Phil na lagyan ng droga ang inumin ni Cordelia.Halos mamuo na ang kanyang mga luha sa kanyang mga mata habang nanlalamig ang kanyang mga paa at kamay. Sobrang sakit ng puso niya kaya halos hindi niya mahawakan ang phone niya."Zennie, anong problema? Hindi ba maganda ang pakiramdam mo?" Hinawakan ni Cordelia ang kamay niya. "Oh, napakalamig mo!""Wala ‘to, ayos lang ako!" Tumanggi si Zennie at natatarantang binawi ang kanyang kamay.Matapos pakalmahin ang kanyang emosyon, huminga siya ng malalim at ngumiti kay Cordelia. "Cordelia, ako bibili ngayon, kaya umorder ka ng kahit anong gusto mo!"“Estudyante ka pa lang. Bakit ko hahayaan na ikaw ang gumastos?" Natawa si Cordelia. "Sapat na ba ang allowance mo ngayong buwan?"Huminto si Zennie at tumango.Si Cordelia namamahala sa buong tahanan ng mga
Tumigil si Cordelia. Tumingala siya at nakita niya si Zennie na nakatitig sa mug na nasa kamay niya ng may namumulang mga mata habang kumukumpas. "Cordelia, huwag mong inumin ‘yan, huwag kang uminom!"“Zennie…”“Cordelia, umalis ka na!”Kumabog ang puso ni Cordelia. Bago pa man siya makaramdam ng awa para kay Zennie o matuwa sa ginawa niya, naramdaman niya ang isang puwersang humihila sa kanya paalis ng kanyang upuan.Hinawakan ni Zennie ang kanyang pulso para tumakbo palabas ng cafe, at sumigaw siya, “Cordelia, alis na! Umalis ka na!”Hindi pa nakilala ni Cordelia ang isang mahinang batang babae na tulad ni Zennie na maaaring sumabog sa lakas na sumakit ang kanyang pulso mula sa kanyang pagkakahawak.“Cordelia, alis na!”Ibinagsak ni Zennie ang kape sa mesa, nabasag ang mug na may kalampag."Zennie, sabay tayong aalis!"“Hindi, Cordelia, kasi—”Bago pa matapos magsalita si Zennie, nag-buzz ang phone niya. Napahagulgol siya at umiyak.Kinuha ni Cordelia ang kanyang telepono
Nagkunwari si Cordelia na umiinom ng mga tabletas, ngunit may napahawak siya sa lupa nang maramdaman niya ang palayok ng bulaklak sa may bintana. Habang nagagambala si Phil, itinapon niya ang dakot ng lupa sa kanyang mga mata.“Ah!” Tinakpan ni Phil ang kanyang mga mata.Sinamantala ni Cordelia ang pagkakataong tumakbo palabas, sabay hila kay Zennie.Ilang hakbang papasok sa bakuran ng cafe, humabol si Phil. Ang kanyang kamay ay papunta sa leeg ni Zennie, ngunit isang bala ang tumama sa kanyang scapula na may malakas na putok na sinamahan ng isang maliwanag na flare.Bumagsak si Phil sa lupa kasabay ng isang kalabog, nakapulupot sa sakit.Hinila ni Cordelia si Zennie para tumakbo nang hindi lumilingon. Nasa labas si Robert para sunduin sila.Bumalik si Zephyr para linisin ang lugar. Nakatayo siya sa harap ni Phil na may blankong mukha habang pinagmamasdan ang pag-agos ng dugo mula sa balikat ng huli.Umusok ang nguso ng baril, kumalat sa hangin ang sunog na amoy ng pulbura.Mal
Ito ang unang pagkakataon ni Seth na tumayo sa operation theater na nanginginig ang mga kamay. Ang isang mahusay na siruhano ay dapat manatiling ganap na nakahawak sa scalpel, ngunit hindi niya ito magagawa ngayon. Kung tutuusin, ang nasa harap niya sa kasalukuyan ay walang lalaki kundi isang halimaw. Gayunpaman, hindi niya ito kayang patayin.Partikular na hiniling ni Zephyr kay Seth na panatilihing buhay si Phil. Mayroon silang hindi maayos na negosyo na dapat asikasuhin.Huminga ng malalim si Seth.Nakita ng nurse na umiwas siya ng tingin at agad na naintindihan ang gagawin. Mahina niyang tanong, “Dr. Stafford, maaari na ba tayong magsimula sa operasyon?"Tumalikod si Seth at sinabi sa mga interning na doktor, “Matagal na kayong nakasuot ng puting coat, ngunit wala pang pagkakataon para sa pagsasanay, at hindi pa kayo opisyal na nakatapak sa operation theater. Bibigyan kita ng pagkakataon ngayon."Nagkatinginan ang mga interning na doktor na may salamin na sorpresa."Ang pasye
Kagaya ito ng bawat pagpapahirap ni Phil kay Zennie.Huminga ng malalim si Seth. Hindi niya inaasahan na, bilang isang doktor, isang araw ay gagawa siya ng isang bagay na gagawin ng isang demonyo.Nanginginig ang kanyang mga kamay—hindi dahil naging halimaw na siya, kundi dahil sa mga hinaing na pinagdaanan ni Zennie.“Dr. Stafford, pwede na natin siyang tahiin."“Sige.” Napatingin si Seth kay Phil, na nasa bingit ng kamatayan.Hindi siya mamamatay. Magiging maayos na siya sa ilang araw na pahinga.Gayunpaman, halos hindi mabura sa buong buhay niya ang pinsalang idinulot niya kay Zennie.Hinawakan ni Seth ang kanyang mga kamao. Dapat talaga niyang patayin ang isang tulad nito gamit ang sarili niyang mga kamay!Kanina pa naghihintay sina Cordelia at Zephyr sa labas ng operation ward at natural na narinig nila ang nakakakilabot na hiyawan kanina.Diretso ang mukha ni Zephyr habang nakaupo na parang estatwa. Marahang sumandal si Cordelia sa kanyang balikat at inilagay ang kamay s
"Pero Mrs. Hamerton..." Robert bined his lips. "Kailangang maging saksi si Ms. Zennie. Ito ang hiling ng mga pulis."“Ayos lang.” Determinado ang tingin ni Seth. "Sasamahan ko siya kapag pumunta siya sa korte."Nakangiting nagpalitan ng tingin sina Cordelia at Zephyr nang marinig iyon.Umubo si Seth at bahagyang namula.“Uh… Medyo pagod lang ako. Babalik ako para magpahinga.""Oo naman, magpahinga ka na!" Tumawa si Cordelia. "Hinihintay ka pa rin ni Zennie na pumunta sa korte kasama siya!"Ngumiti si Seth sa kanila at tumalikod na para umalis.Makalipas ang ilang araw, inilipat si Phil sa regular ward. Naka-benda siya, at ang dating maputla niyang mukha ay lalong humina. Parang nabawasan nang husto ang matalim na gilid ng kanyang mga mata, ngunit para siyang nabuhay na surot sa sandaling makita niya si Zephyr habang pinipigilan ang kanyang leeg at tinitigan siya ng masama.Kaso lang, ang isang insekto ay mananatiling isang bug lamang.Malamig ang tingin ni Zephyr na walang eks
"Ito ang tagubilin ni Dr. Stafford.""Oh." Tumango ang nurse at umalis na dala ang tray.May mga nars na pumasok pagkatapos nito, ang ilan ay upang suriin ang drip, ang ilan upang itala ang kalagayan ni Phil, ngunit lahat sila ay pinalayas nang walang exception.Si Zephyr at Phil lang ang nasa kwarto. Lumipas ang oras, at nanatili siyang kalmado, determinadong patagalin ito kasama si Phil.Samantala, hindi pinahintulutan ng sugat ni Phil na hintayin ito. Masakit at makati ang sugat. Ang dressing ay dumikit sa dugo na tumulo, at anumang banayad na paggalaw ay napakasakit.Pinagpapawisan siya sa sakit na maging ang mukha ay namilipit. Gusto niyang mamatay ngunit hindi niya magawa, ngunit hindi siya makabangon kahit na gusto niya.“Zephyr Hamerton!” Natalo din siya sa huli. "Ano bang gusto mo!?""Sinabi ko na sa'yo pagdating ko." Malamig siyang tinignan ni Zephyr. "Gusto ko ang katotohanan!""Ang katotohanan? Hah... Ano ang mangyayari kapag nalaman ng isang walang konsensya na tul
Tumigil sandali si Zephyr. Halos naiintindihan niya ang nangyari. Sina Phil at Rania ay childhood sweethearts, at gusto siyang pakasalan ni Phil, ngunit may nagustuhan si Rania nang mag-aral siya sa ibang bansa at itinanggi ang kanilang relasyon sa mga salitang "matalik na kaibigan".Nang maglaon ay nakilala niya ang isang sakuna, at inilunsad ni Phil ang kanyang paghihiganti laban sa mga Hamerton dahil sa kanyang kalungkutan.Kaya lang, nabigo pa rin si Zephyr na mahukay ang pangalang Rania Kerk mula sa kanyang memorya.Kakatapos lang ng gulo ni Phil para sa mga Hamerton dahil sa hindi maipaliwanag na paghihiganti!Malamig na tiningnan siya ni Zephyr at sinabing, “Phil Nelson, hindi ko nga alam kung sino si Rania Kerk. Tumigil ka sa paggawa ng mga bagay-bagay!""Wala ka talagang kahihiyan..." Pilit ni Phil ang bawat salita."Baka ito lang ang dahilan mo para sa paghihiganti." Mapang-api ang presensya ni Zephyr habang humahakbang papalapit. "Baka wala naman talagang Rania Kerk!"