Chapter 6

Chapter 6

Ang Velasquez Group ang nangungunang kumpanya sa Cerulean Province na may iba't ibang negosyo tulad ng trading, sa perfume industry, entertainment, food business, at iba pa.

Ang President ng Velasquez Group ang pinaka-misteryosong tao sa Cerulean Province.

Ang binatang si Mattheus Alec Velasquez na nasa tuktok ng listahan ng pinakamayayaman na batang CEO ay iilan lamang ang nakakita nang personal.

Ang opisina ng President ng Velasquez ay madalas na walang tao sa loob ng buong taon. Bihira siyang pumunta sa kumpanya at kadalasan ay makikita lang tuwing may board meeting.

Sinasabing mas gwapo pa siya kaysa sa mga bidang lalaki sa mga sikat na drama, perpektong perpekto at parang hindi totoo kung tutuusin. 

Ngayon, matapos ang kalahating taon na pagiging bakante ng kanyang opisina, sa wakas ay bumalik na ang tunay na may-ari nito.

Ang President ng Velasquez Group, si Mattheus Alec Velasquez. 

Sa loob ng magandang opisina, makikita ang isang lalaki na nakaupo sa mamahaling upuan habang may kausap sa landline. 

Ang tono niya ay parang kalmado at banayad, parang kinakausap o kinakalma niya ang nasa kabilang linya.

Banayad at may halong pangungulit ang boses sa kabilang linya.

"Lola, hindi ba sabi mo isang buwan pa? Kakauwi ko lang, bigyan mo naman ako ng konting oras para makahinga, tama?" Pinisil ni Mattheus ang kanyang noo.

Kahit gaano pa kahirap ang sitwasyon sa negosyo, hindi siya natatakot. Pero kapag ang matandang babae sa pamilya nila na ang nag-utos, hindi niya alam kung paano tatanggi.

Sa kabilang linya, matinis at puno pa rin ng energy ang boses ng matanda. "Bruhong bata ka, tandaan mo, isang buwan ka nang nakabalik pero hindi ka dumiretso sa bahay, kundi sa kumpanya agad! Sabi mo okay lang na hindi ka umuwi, edi lumabas ka naman para makipag-date, manood ng sine, kumain sa labas o kung ano man. Ang hopeless mo talaga."

Napangiti si Mattheus sa narinig. "Lola, may video conference ako ngayon. Pagkatapos ng meeting, lalabas ako, makikipag-date, at manonood ng sine kasama ang ka-date ko. Ano sa tingin mo?" Pilit niyang ipinakita ang kanyang maamong ugali, sinusubukang mapalambot ang puso ng kanyang lola.

Pero paano niya maloloko ang isang taong kilala na siya mula pagkabata?

Sabi ni Lola Amanda kay Matt. "Ako ang nagpalaki sa 'yo, kahit ang ikot ng tiyan mo, alam na alam ko! Hmph! Huwag mong isipin na hindi ko alam ang mga kalokohan mo. Bilisan mo at dalhin mo rito 'yung babaeng nasa litrato na kasama mo, kung hindi ako mismo ang maghahanap sa kanya!"

Natigilan si Mattheus. "Lola, anong litrato?"

"Aba, huwag kang magpanggap! Ipapadala ko sa iyo ngayon din. Tandaan mo ang sinabi ko, ha? Makipag-date ka na!"

Binaba ng matanda ang tawag, pero si Mattheus ay nanatiling naguguluhan kung anong litrato ang tinutukoy ng kanyang lola.

Samantala, hindi kalayuan sa kanya, ang kanyang assistant na si Grey ay nagsisimula nang pagpawisan sa kaba. Ano ang sinabi ni Lola Amanda? Tungkol ba ito sa litratong binigay niya? Patay! 

Diyos ko, kung malalaman ng President na siya ang kumuha ng litratong iyon, siguradong lagot siya!

Ilang sandali lang, tumunog ang cellphone ni Mattheus. Binuksan niya ito.

Isang litrato. O mas tamang sabihin, isang napakagandang litrato. Kuha ito mula sa likuran, isang lalaki at babae na nakaupo sa isang bench, nakasandal sa isa’t isa. Umaga noon, isang umaga na kasisikat lang ng araw, na parang sa movie lang makikita. 

"Grey!"

Biglang nagsalita ang President at ramdam sa kanyang boses ang malamig na tono, isang senyales na may mangyayaring hindi maganda.

Mabilis na bumilis ang tibok ng puso ng isang assistant.

"P-President..." Mabilis si Grey tumayo nang tuwid.

Tinitigan siya ni Mattheus nang may matalim at hindi maipaliwanag na tingin. "Grey, paano nalaman ng lola ko na buong gabi akong nakaupo sa tabi ng dagat… at may kasamang babae?" Pagkatapos ay itinuro niya ang cellphone sa harapan ni Grey.

"Tingnan mo, ito ang litrato na ipinadala niya sa akin. Paano ito napunta sa kanya?"

Mahinahon ang boses ng President pero ramdam ang lamig na nagpadama ng takot kay Grey.

Nanlamig ang kanyang katawan. Siguradong kailangan niyang magbabad sa mainit na paliguan mamayang gabi para mainitan ang kanyang katawan dahil ginaw na ginaw na siya ngayon! 

"P-President, ano… kasi…"

"Sa totoo lang, napakaganda ng kuha. Magaling ang kumuha ng litrato, pero…" Biglang nagbago ang tono ng boses ni Mattheus at ngumiti ito nang banayad kay Grey. "Pero… sino kaya ang kumuha ng litratong ito? At paano ito napunta sa kamay ng lola ko?"

Tumingin siya nang diretsong-diretso kay Grey. "Bilang chief assistant ko, siguro naman alam mo ang sagot."

"Tama ba, Assistant Grey?"

Pagkarinig ng kanyang pangalan sa mas mataas at matigas na tono, halos panawan ng ulirat si Grey.

"A-ako… ako…"

Nagsimula nang bumaha ng pawis sa kanyang noo. Ang pakiramdam ng sobrang init at sobrang lamig ay parang nagpapalunod sa kanya. Para siyang nasa gitna ng yelo at apoy.

Sino kaya ang sasagip sa isang kawawang assistant na inaapi ng kanyang boss?