Chapter 9 (3) No Turning Back
(Sera POV)
Mag-iisang linggo pa lamang kaming kasal ni Nathaniel, at nanatili kami sa Manor, na yun ang pinag-usapan ng mag-ama na pagkatapos ng kasal dito nga muna kami mananatili sa Manor. Ngunit ang hindi sinunod ni Nathaniel ang samahan nga ako sa Manor nitong mga nakalipas na araw dahil abala siya sa kanyang trabaho.
Nagmamadali na ako sa aking niluluto dahil alam ko uuwi na yun si Nathaniel… Masaya naman dahil kahit paano kinakain nga nito ang niluluto ko. Natutuwa din ang Old Master Yao sa tuwing nagluluto ako para sa amin. At yung niluto ko ang palaging ubos at simot na simot.
“Final touch, garnish… Ayan.” Napangiti ako. Nang mailagay ko ang ginawa kong munting rosas sa pamagitan ng balat ng kamatis.
“Madam Yao, parating na ang sasakyan ni Master Nathaniel.”
“Ihain niyo na itong n
Chapter 9 (4) No Turning Back (Sera POV)Tuluyan nang naka-uwi si Nathaniel sa kanyang bahay, ngunit ni minsan hindi kami nagkakasalubungan, at halos isang linggo na din siyang nakabalik dito. Tinatangka ko man na hintayin ang pag-uwi niya, nakatulog din ako kaagad dahil sa body rhythm na meron ako. Saka kapag nagigising naman ako ng maaga, natutulog pa ito, at pinagbilinan si Manang Dorothy na wag siyang gigimbalain.Hangang sa umaalis naman siyang hindi ko namamalayan. Napabuntong-hininga ako. Iniiwasan ako ni Nathaniel na parang isang napakamalubhang sakit. Ngunit hindi ko naman hahayaan na apektuhan nito ang araw ko. Kahit hindi na nito tinitikman ang inihanda ko sa kanyang pagkain. Dahil ba sa bahay namin siya kumakain… At luto ni Ate Wilma? Di naman sa nagmamayabang, eh hindi nga marunong magprito ng itlog si Ate. Pero baka tinatago lang ni Ate Wilma ang galing niya sa pagluluto.
(Nathaniel POV)“Yung asawa mo, nasaan ngayon?” Malungkot na boses ni Wilma sa kabilang linya.“Bakit?” Dahil wala akong isasagot sa tanong niya. Halos dalawang linggo na din nanatili si Sera sa bahay, at ni minsan hindi nga ito lumabas. Ngunit ano itong pinagsasabi ni Wilma na parang hindi ko nais ang hinala niya.“Andito siya sa hospital namin, ano ang ginagawa niya dito? Ahhh. Sa tingin ko pupunta siya kay Kuya Ruel.”Napabuntong-hininga ako.“Hindi naman siguro pumunta dito si Sera para nga magpa-check up in case na hindi pa siya dinaratnan. Ang sabi mo diba sa akin Nathaniel, ni minsan hindi mo ginalaw si Sera lalo na pagkatapos ng kasal niyo hindi ba?Napapikit ako…Oo, nagsinungaling na ako kay Wilma na wala nga sa amin na nangyayari ni Sera.“Maari mo bang ibigay na sa kanya ang gamot na pinabibigay ko sayo? Ayokong ma
(Wilma POV)“Malayo pa ang sasakyan, ano ba ang naamoy ko?”“Mom, tikman niyo to.” Na kakarating pa lang nga ni Mama at sumilip na sa kusina. Napangiti ako sa kanya, dahil muli nakita niya akong nagsuot ng apron. Ang sabi daw kasi nila hindi ako ipinanganak na maaring maging chef, na bata pa lang ako gustong-gusto ko ang profession na ito.“Pupunta dito si Nathaniel, at kakain. Ang balak ko mag-di-diner date kami sa may garden. Para romantic Mommy. Anong sa tingin niyo, masarap po ba?” Tanong ko kay Mommy.At ng tinikman nga ni Mommy, medyo nangasim siya, pero… “Masarap iha.”“No need ko ng tikman yan since sinabi mo na nga Mommy na masarap.”“Iha, sa tingin ko kailangan mo pa magpaluto ng iba pang putahe.”“Marami na akong ginawa Mommy. Taran…” Na pinakita ko sa kanya yung mga niluto ko. “Ilang oras d
(Wilma POV)“Ngunit sa pagbabalik na lang niya ipagdidiwang ang kanyang kaarawan. Hindi bukas…”“Parang may mali dito Mama. Kailangan ko pumunta sa bahay ni Nathaniel! Ngayon din!”“Wilma, kalma lang. Ang lalaki hindi nagugustuhan ang mga babaing di kaagad naniniwala sa sinasabi nila. Nais mo bang ayawan ka ni Nathaniel?”“Hindi Mommy, alam kong may mali. At papatunayan ko yan.”“Wilma!” Dahil nga umakyat ako sa silid at kinuha ang susi ng sasakyan ko. Hindi ko kailangan ang driver na inireto sa akin ni Nathaniel dahil baka spy lang yun niya sa akin. Wag niya akong itrato na parang si Sera. Saka, kahapon, sinabi ko na lumabas si Sera sa bahay nila, pero parang wala lang itong ginawa. Hinayaan lang niya si Sera gumala. Gumala na nakadikit pa sa p*kpok na babaing yun ang pangalan niya.Wag na wag mo akong susubukan, Nathaniel Yao.
(Wilma POV)Wala si Nathaniel. Ibig sabihin nagsasabi ito ng totoo… Ngunit ako, napahiya nga ng dis-oras dahil lang sa kagustuhan ko na maka-usap ng mag-isa si Sera. At kung hindi ko mapigilan sana ang sarili ko, ubos ang buhok ni Sera. Pero pasalamat talaga yang si Sera, at nariyan sa likuran niya ang Old Master Yao.Tss.Sinamahan naman ako ng pinag-utusan ng Old Master Yao, ngunit hindi pa nga kami nakakalayo… Inis kong tinalikuran ito at pumunta kay Mama. Si Kuya Ruel muling ngumisi ng traydor sa akin habang si Papa, walang paki-alam na nakikipagyabangan sa mga negosyanteng naroroon. Mayabang na yan si Papa dahil nga wala nang nakatali sa leeg niyang mga utang. Nakakalimutan na nito ang tungkol sa akin at kay Mama.“Anak mo Ruth.” Di ko inaasahan na may kausap si Mama.“Ahhh. Oo, panganay na anak kong babae.”“Hindi mo nga anak si Sera, pero bakit parang si Sera ang kumuha ng alindog at kagandahan mo.”Anong ibig nilang sabihin?!Tama naman! Hindi ko nga minana ang kalandian ni Ma
(Sera POV)Nakikipaglaro sa talukap ng aking mga mata ang liwanag na nais nga sa akin gumising. Napa-unat ako ng aking buong katawan, bago tuluyan imulat ang aking mga mata. Bumungad kaagad sa aking paningin ang mga sangay na bakal para maitayo ang tent.Tent? Napaupo bangon ako, at bago pa man mahubaran ang walang saplot na katawan ko, kaagad kong hinila pabalik ang kumot. Yung mga damit ko kagabi, nagkalat sa paligid ko. May nangyari na naman sa amin ni Nathaniel, kagabi.Napa-iling ako. Parang lasing ako kagabi… Yung tipong nag-inuman kami ni Nathaniel, at pareho nga kaming dalawa lasing.Narinig ko sa labas ng tent na parang may nag-uusap, at kilala ko ang boses nila… Si Nathaniel at ang Old Master Yao. Dali-dali kong hinagilap ang mga damit ko, at nagbihis nga ako.Paglabas ko, parang nakakita ako ng dahilan upang mamula ang pisngi ko, at sasabog na nga ang dibdib k
Chapter 13 (Wilma POV)Wala si Nathaniel. Ibig sabihin nagsasabi ito ng totoo… Ngunit ako, napahiya nga ng dis-oras dahil lang sa kagustuhan ko na maka-usap ng mag-isa si Sera. At kung hindi ko mapigilan sana ang sarili ko, ubos ang buhok ni Sera. Pero pasalamat talaga yang si Sera, at nariyan sa likuran niya ang Old Master Yao.Tss.Sinamahan naman ako ng pinag-utusan ng Old Master Yao, ngunit hindi pa nga kami nakakalayo… Inis kong tinalikuran ito at pumunta kay Mama. Si Kuya Ruel muling ngumisi ng traydor sa akin habang si Papa, walang paki-alam na nakikipagyabangan sa mga negosyanteng naroroon. Mayabang na yan si Papa dahil nga wala nang nakatali sa leeg niyang mga utang. Nakakalimutan na nito ang tungkol sa akin at kay Mama.“Anak mo Ruth.” Di ko inaasahan na may kausap si Mama.“Ahhh. Oo, panganay na anak kong babae.”
(Sera POV)Halatang hindi na maganda ang pakiramdam ni Ate Wilma kaya lumabas na nga kami sa silid. Para ma-divert ang kanyang isipan, pumasok kami sa napakalaking library mismo dito sa Manor. Walang interest si Ate Wilma kahit kanina pa ako nagsasalita, at ipinakita sa kanya ang mga medical books. Siguradong tungkol ito sa silid namin ni Nathaniel.“Uhmmm, Sera. Yung silid ni Nathaniel, alam mo ba kung nasaan?” At hindi pa nga tuluyan naalis sa isipan ni Ate Wilma ang tungkol sa silid naming dalawa.“Sa totoo niyan Ate Wilma, yung silid na para sa amin ni Nathaniel, kanyang dating silid yun.”“Ang ibig mong sabihin wala na siyang sariling silid dito sa Manor.” Napa-iling ako sa kanya. “Bakit ikaw may sarili kang silid?”“Di kasi magkakasya ang gamit naming dalawa sa silid niyang yun.” Sagot ko sa kanya na ayaw ko sanang sagutin.“Ahhh. Sabagay,