Chapter 52

(Wilma POV)

Pero dapat magkunwari parin akong pinagtatakpan si Sera.

“Nathaniel, hindi ko alam ang pinagsasabi mo. Sino? Sinong tinutulungan ko? Mali ka ata sa mga narinig mo.” Kaya ang emotion ni Nathaniel, dismayado siya dahil patuloy ko ngang tinatakpan ang kasinungalingan ni Sera.

“Wilma, narinig ko ang lahat ng pinag-usapan ninyo ng doktor ni Sera, pero bakit patuloy mo parin tinatakpan sa mismong mukha ko ang babaing yun. Please, ayoko ng mga manloloko. Fuck.” Mahina niyang mura. Paano yan Sera, tuluyan na nga atang nadismaya sayo si Nathaniel. Akin si Nathaniel. Akin.

Napailing ako. Ang pinagtatangol ko dito, para makita ni Nathaniel na may concern ako sa kapatid ko at hindi ko siya magagawang sirain. Tiwala niya. Ako ang dapat pagkatiwalaan niya sa huli.

“Nathaniel, hindi ako magsisinungaling sayo. Paano ko magagawang magsinungaling sayo?”

“Wilma naman,