Chapter 54

(Nathaniel POV)

Masayang-masaya si Wilma dahil nga sa pasalubong na dala ko para sa kanya. Ngunit… “Halos lahat ng ‘to para sa baby Nathaniel… Nasaan yung para sa akin? Sa mommy ng baby mo?”

Pero ng mapansin niyang hindi ko gusto ang tanong niya, “Syempre sapat na sakin Nathaniel na ligtas kang nakauwi. Maraming salamat dito.”

Na dinaanan ko lang nga sa kanya dahil pinilit ako nito kagabi na ako mismo ang maghatid ng mga yun sa harapan niya. Wala na akong sinabi sa kanya at dumiretso na nga sa sasakyan ng hinabol ako nito…

“Hindi mo ba muna ako sasamahan sa prenatal check-up? Matagal nang hindi mo ako sinamahan.”

At alam kong hindi niya tatangapin ang pagtangi ko. Wala akong nagawa kundi samahan ito, at di ko sinasadyang naiwan ang phone ko ng kunin ko ang result niya. Nang pabalik na ako, nakita kong sinagot niya ang tawag…

Umangat ang panin