KABANATA 30
" Tita, pwede po ba mamaya na tayo umuwi? Punta pa tayo doon sa may horse, sakay pa po tayo, " rinig ni Tiffany mula sa batang nasa gilid niya kausap ang babaeng kasama na tinatawag nitong tita.
" Hindi, next time na lang. Pagod na si tita at gutso na niyang mag pahinga, " anito habang abala sa pagtitipa sa hawak na cellphone. " Mama at Papa mo na lang ang isama mo next time. Maghapon kayo dito kung gusto niyo. "
" Talaga po? Pwede po kaming matagal dito? " hindi makapaniwalang wika ng batang si Azalea na nagtatatalon sa tuwa bago kumaway para magpaalam sa mga bata na naging kaibigan nito ngayon lang. Naglakad na ang dalawa palabas ng zoo, naunang pinasakay ni Savannah ang pamangkin niya sa kotse para sagutin muna ang tawag mula sa cellphone na hawak niya.Maingat namang pumuslit si Tiffany sa compartment ng sasakyan na ipinagpasalamat ni
KABANATA 31Mabigat ang hawak ni Catalina sa pistol na hawak niya. Pilit niyang itong itinututok sa shooting target na ilang distansiya lang ang layo nito mula sa pwesto niya pero hirap pa rin siya patamaan ang gitna nito." I-relax mo lang ang balikat mo, " rinig niya kay Rostam na nasa kaniyang likuran saka siya nito hinawakan sa balakang upang alisin ang naka-kuba niyang likuran. " Huwag mo rin masyadong higpitan at bigatan ang hawak sa baril. Hindi 'yan makakatulong sa'yo. "Huminga siya nang malalim at sinunod ang sinabi nito. Wala pa namang bala ang baril na hawak niya pero kabado pa rin siyang kalabitin ang gatilyo na hindi naman niya naramdaman noong una siyang nagpaputok." Alisin mo na rin ang kaba at takot sa loob mo para makapag start na tayo. Hangga't di ko nakikitang relax ka, mananatiling walang bala ang magazine ng baril na hawak mo. "
KABANATA 32" Sabihin mo, ano ba talagang pina-plano mo? " nanlilisik ang kaniyang mga mata habang nakatingin kay Savannah na nakuha pang matawa sa sitwasyon niya." Pinagsasasabi mo? " maangas na tanong nito kay Rostam at sinubukang alisin ang pagkakahigit sa kaniya pero masyadong mahigpit ang hawak sa kwelyo niya kaya hindi niya natanggal. " T*ngina, ano ba? Ako na naman pag iinitan mo kapag may nangyayaring kapalpakan sa negosyo mo? "" Wala pa akong sinasabi sa'yo, Savannah. "" Kahit naman di mo pa sabihin, alam ko na ang dahilan kung bakit ka nagkakaganiyan, " buong tapang niyang saad at hindi nagpatalo sa mga lisik ng mata ng kambal. " Ano na? Tama naman ako, hindi ba? Sabihin mo na 'yon pinuputok ng butsi mo nang matapos na 'to. "" T*ngina, hindi ako nakikipagbiruan sa'yo. " Diniinan lalo ni Rosta
KABANATA 33 Lukot ang mukha ni Savannah habang nakatingin sa hardin kung saan tanaw niya ang dalawang taong nagyayakapan. Nasa ikalawang palapag siya ng Hacienda at mula sa balkonahe na kaniyang inaapakan, rinig niya ang pagtangis ni Catalina sa ibaba. " Hindi na ako dapat magulat sa nakikita ko, " bakas ang pagkadismaya sa boses ni Savannah sabay inom sa alak nasa boteng dala-dala. Mauubos na 'yong laman pero hindi pa siya nakakaramdam ng kalasingan. " Mga hipokrito. Magsama-sama kayo sa imyerno. " Tumalikod na siya sabay alis sa balkonahe. Hanggang ngayon, masama pa rin ang loob niya nang pagbintangan siya ni Rostam patungkol sa pagkawala ng pera nito at paninira ng mga files sa website ng Lombardi. Hindi niya alam kung bakit sakaniya agad ang sisi pero sanay na siya dahil hindi na ito ang unang beses na nagbato ng sisi sa kaniya ang kambal. Simul
KABANATA 34 Hindi na mabilang ni Catalina kung makailang beses na siyang napapa-buga sa hangin habang ang mga tingin ay nasa labas ng bintana ng sasakyan. Ang tanging ingay lang na naririnig niya ay ang pagtapik ng mga daliri ni Rostam sa manibela at ang kaba na nararamdaman niya mula pa kanina. " So, anong plano? Dito na ba tayo mamamatay? " rinig niyang tanong ni Rostam na kanina pa gustong lumabas ng sasakyan pero pinipigilan siya ni Catalina dahil nais nitong magsabay sila. " Sandali lang, ang dami pang tao sa kalsada. Ilang minuto pa, " tugon ni Catalina nang hindi inaalis ang tingin sa labas ng bintana. Katanghaliang tapat, kalat ang karamihan sa mga tao dito sa lugar kung saan siya lumaki at nagkaisip. Nasa tapat lang nila ang bahay na tinitirhan niya noon na malaki ang pinagbago ngayon. Maganda, malaki at magara na ito tulad ng pinapangarap nila noon ng
KABANATA 35 " Baka nakakalimutan mo, hindi ka isang Lombardi, Lorenzo. Hindi ka namin dito kaano-ano. " Hinintay ni Savannah lumingon sakaniya si Lorenzo pero bigo siya dahil nagpatuloy ito sa paglalakad palayo sa kaniya. Ramdam niyang apektado ito sa kaniyang sinabi kung kaya't mas pinili nitong umalis upang di na humaba pa ang usapan nila. " Sino po siya, Pa? " tanong ni Savannah sa ama nang may kasama itong lalake na sa kaniyang palagay ay hindi nalalayo sa edad niya. " Bago miyembro ng pamilya, " nakangiting tugon ng kaniyang ama. Nilingon nito ang batang kasama niya upang ipakilala sa kambal na sumalubong sa kanila pagpasok ng Hacienda. " Sila ang mga anak ko, si Savannah at si Rostam. Magpakilala ka. " Humakbang ito palapit sa dalawang magkapatid at bahagyang inuyuko an
KABANATA 36Mula sa isang bahagi ng Hacienda, nakatayo ang isang tao hawak ang sniper na kaniyang pinu-pwesto sa magandang anggulo na kung saan, sasakto sa kaniyang target ngayon. Kita niyang nagkakasiyahan ang mga bisita sa ibaba lalo na ang birthday celebrant na si Azalea." Sorry ka, mukhang huling birthday mo na ngayon, " pabulong niyang sambit. Tumingin siya sa kaniyang suot na relo, ala-sais na ng gabi at nasa kalagitnaan na sila ng party, marami pa ring tao sa Hacienda na nagkakasiyahan pa dahil sa daming ganap na nangyayari sa ibaba. Bigla siyang napaisip, magagawa pa kaya ng mga tao dito ang ngumiti at tumawa oras na sirain niya ang kasiyahang ito?Hinanap ng kaniyang mata si Rostam at Catalina na nasa isang gilid at masayang pinanonood ang kanilang anak." Magagawa niyo pa kayang mag saya oras na bumulagta sa harap niyo ang pinakamamahal niyong ana
KABANATA 37 " Huwag mo na subukuang tumakas, " ani Catalina sabay tutok ng baril sa taong unti-unting lumingon sa kaniya at nang magtama ang kanilang mga mata, doon sumiklab ang galit sa loob niya nang makita kung sino ang nagtangka sa buhay ng anak niya. " Ikaw nga... " " Ano sa tingin mo ang ginagawa mo? " bakas ang kalituhan at pagkasindak sa mukha ni Bruno nang makita si Catalina at ang baril na nakatutok sakaniya. " Umabot na ba sa sukdulan ang pagkamuhi mo saakin at nagagawa mo ba akong tutukan ng baril? " " Huwag mo ng subukang ibahin ang usapan dahil hindi 'yan uubra saakin, Bruno. " Ikinasa niya ang baril na hawak at naglakad palapit sa taong pinaniniwalaan niyang nagtangka sa buhay ni Azalea. " Huli ka na sa akto at kung susubukan mong tumakas, hindi ka rin makakaligtas dahil maraming naghihintay sa'yo sa labas na mababangis na halimaw . " &nb
KABANATA 38" Anong sinabi mo? " ang tanging lumabas sa bibig ni Rostam matapos madinig ang lumabas sa bibig ng babae sa kanilang harapan kasama ang batang lalake na pinakilalang anak nila." Uulitin ko pa ba? " natatawang wika nito sakaniya na para bang isang biro lang ang inansuyo niya sa lahat. Ipinatong nito ang kamay sa ulo ng batang lalake na nag ngangalang Norman. " Kagaya ng sinabi ko, siya si Norman, anim na taong gulang at tama, anak natin siya. "" Huwag kang magpatawa, Jane. " Naglakad si Rostam patungo sa babae na tinawag nitong Jane saka hinawakan sa braso upang kaladkarin palabas. " Wala akong oras makipagbiruan sayo at hindi ako natutuwa sa mga lumalabas sa bibig mo. "" Aba, sino bang may sabing nagbibiro ako? " buong lakas na binawi ni Jane ang braso niya saka may kinuhang papel sa bag na dala-dala. " Iyan ang patunay na
WAKAS Mula sa isang balkonahe, nakatayo mag isa si Catalina habang pinagmamasdan ang kalmadong dagat at dinadamdam ang hampas ng sariwang hangin na mula sa karagatan. Ang mga puno ay nagsasayawan at ang mga ibon sa paligid ay nagkakantahan. Tila isang musika sa kaniyang pandinig ang kapayapaan ng paligid. Malayo sa maingay at magulong siyudad.Kapayapaan at katahimikan. Ang dalawang salitang matagal na niyang inaasam magmula noong tumira siya sa Hacienda at mapasok sa magulong mundo ng Mafia. Marami siyang napagdaanang sakit at hirap subalit nagbunga rin ang lahat ng iyon dahil sa wakas, nakamtan na niya ang inaasam na kalayaan para sa kaniyang pamilya.Ang malaki at magarang Hacienda ay wala na sakanila dahil ngayon, narito na sila sa isang pribadong isla kung saan nila napiling tumira. Sa isang simpleng bahay na matatawag nilang
KABANATA 80 Tulalang pinagmamasdan ni Catalina ang sarili sa salamin suot ang kulay puting gown habang may belo sa kaniyang ulo. Hindi niya magawang ngumiti kahit pilit lang sapagkat pakiramdam niya, ngayong araw na ito ay ililibing siya ng buhay. Wala siyang maramdaman kundi bigat ng kalooban at pagkamuhi sa lahat ng tao sa mansion na ito lalo na sa mala-demonyo nilang amo. Halos isang linggo nga siyang ikinulong sa madilim na silid na wala man lang sariwang hangin siyang malanghap mula sa labas. Hinahatiran siya ng pagkain sa silid na nagsilbing kulungan niya at kahit wala siyang gana, pinipilit niya itong kainin para sa bata na nasa tiyan niya. " Miss Catalina, sumakay na raw ho kayo sa kotse. Ihahatid na po kayo sa simbahan, " wika ng kasambahay nang katukin siya sa kwarto. Tumingin siya rito. " Susunod na ako sa ibaba. Mauna ka na. "
KABANATA 79Pabagsak na naupo si Rostam sa sopa sabay pakawala nang isang malalim na buntong hininga. Ramdam niya ang pagod ngayong araw dahil sa dami ng mga inasikaso niya. Naghahanda na rin siya para sa huling araw niya bilang pinuno o boss ng pamilyang kinabibilangan niya dahil anumang oras, maaring ng mag wakas ang sinimulan niya.Hindi na siya makapaghintay dumating ang araw na iyon dahil mawawala na rin ang pangamba niya sa kalagayan ng asawa na nasa puder ng tiyo niya. Kung siya ang tatanungin, hindi talaga siya pabor na makialam ito sa gulo ng kanilang mundo dahil noong una pa lang ay binalaan na niya si Catalina kung gaano ito kadelikado. Nakakabilib ang katapangan na ipinapakita nito simula noong sila'y magkakilala, pero ngayon, may halong ng pag-aalala ang nararamdaman niya sa bawat salita at kilos na ginagawa nito sa tuwing nasasabak ito sa gulo kagaya na lang ng sitwasyon nila n
KABANATA 78Tanghali na nang magising si Catalina dahil sa magdamag na kaiisip kung paano siya kukuha ng mga ebindesya sa opisina ni Angelo. Sa dami ng folder na naroroon, hindi niya alam kung alin ang mga papel na may kinalaman sa mga ilegal nitong gawain. Sinubukan niya ulit magtanong-tanong sa mga kasambahay patungkol sa amo nila pero mga positibong salita lang ang lumalabas sa bibig nila na animo'y takot siraan si Angelo. Mas lalo tuloy siyang nasabik sirain ang buhay nito para lumabas lahat ng tinatago nitong baho." Magandang umaga Miss Catalina, " nakangiting bati sakaniya ng mga kasambahay nang makita siyang bumababa ng hagdan. Ngumiti siya pabalik saka pasimpleng inilibot ang tingin sa paligid sa pagbabakasakaling makita niya ulit si Lorenzo. Gusto niya rin itong makausap ulit nang masinsinan matapos ng mga sinabi nito sakaniya kagabi." Ah M
KABANATA 77 Pinagmasdan ni Catalina ang kabuuan ng silid na siyang magiging kwarto niya sa mansion. Maayos at malinis naman ngunit walang masyadong gamit na hindi naman problema sakaniya dahil wala naman siyang balak magtagal dito sa puder ni Angelo. Naupo siya sa kama at pabagsak na inihiga ang katawan dito. Napatitig sa kisame habang binabalikan ang kanilang napagkasunduan ni Angelo. Tsaka lang siya nito tutulungan oras na may mapatunayan siya sa mga inihayag niyang plano kanina. Alam niyang hindi ito magiging madali para sakaniya dahil wala namang katotohanan ang mga binitawan niyang pangako. Palabas lang ang lahat para mapagtakpan ang tunay niyang binabalak. Ang pagpapakasal kay Angelo ay isa rin sa mga palabas na gagawin niya. Kailangan itong mangyari dahil doon lamang siya makakahatak nang maraming bisita na siyang magiging saksi sa pagsisiwalat niya ng katot
KABANATA 76 " Anong sinabi mo? Nawawala si Catalina? " Salubong na kilay na tanong ni Rostam kay Esteban matapos nitong bumalik sa opisina niya para ihayag ang masamang balita. " Wala siya sa buong Hacienda at kahit ang kaniyang ina, mukhang wala ring ideya kung nasaan si Miss Catalina, " tugon nito at kasabay noon ang ang pag ring ng telepono sa mesa niya na konektado sa front gate. Sinagot ito ni Rostam. " Bossing, hindi nawawala si Miss Catalina. Umalis siya kagabi pero wala siyang binaggit kung saan siya pupunta. Ang sabi lang niya emergency daw kaya pinayagan naming makalabas, " wika ng tao niyang nakatalaga sa gate, " Pasensya na boss, akala kasi namin ay alam niyong lalabas siya--" " Mga anong oras 'yon? " tanong ni Rostam at di na pinansin ang paghingi ng paumanhin ng nasa kabilang linya dahil ang im
KABANATA 75 Maya't-maya ang tingin ni Rostam sa pinto ng opisina niya sa pag-asang iluluwa nito ang taong hinihintay niya mula pa kahapon. Hindi siya mapalagay hangga't hindi lumilitaw si Lorenzo at naririnig ang sagot nito. Paulit-ulit niya ring itinutuktok ang dulo ng ballpen na hawak sa ibabaw ng mesa hanggang sa bumukas na ang pinto pero hindi ito ang taong inaasahan niya. " Boss, nasa ibaba si uncle Angelo, " ani Esteban dahilan para mabilis magbago ang ekspresyon ng mukha niya. " Hinahanap si Miss Catalina. " Lalong nalukot ang mukha niya sa pagtataka at kasabay nito ang pagtindi ng hinala niya. " Sinabi niya ba kung anong dahilan? " tanong niya kay Esteban at iling naman ang isinagot nito sa kaniya. " Wala ang hinahanap niya rito pero patuluyin mo na lang dito sa opisina at tatawagan ko na lang si Catalina. "
KABANATA 74 Mabilis at mabigat ang bawat hakbang na ginagawa ni Rostam sa isang mahabang pasilyo patungo sa isang kwarto. Padilim ito nang padilim dahil ang kanilang silid na pupuntahan ay ilang pinagkakatiwalaang tao lang ang nakakaalam. Walang kahit na anong camera ang nakatutok sa gawing ito dahil sa Hacienda, ito ang pinaka pribadong kwarto. Kwarto kung saan ipararanas sayo kung paano tumira sa impyerno. Natigil siya sa paglalakad nang marinig ang isang malakas na pagsabog na dumagungdong sa buong Hacienda. Mabilis niyang nilingon si Esteban na nasa likuran at wala pa man siyang iniuutos, tumango na ito saka inabot sakaniya ang isang itim na bag na naglalaman ng malaking halaga ng pera. " Mag report ka agad saakin kung may makita kang malaking problem sa pagsabog na 'yon, " paalala niya bago tuluyang umalis si Esteban sa harap niya para alami
KABANATA 73Tila hindi na maalis ni Catalina ang tingin sa engagement ring na nasa daliri niya. Nagtatalo ang isip kung dapat pa ba niya itong hubadin gayong wala namang katotohanan ang pakikipag hiwalay niya kay Rostam. Mabigat ang kalooban niya at gustong-gusto niyang bawiin ang sinabi niya kagabi pero hindi pwede dahil maari itong ikapahamak ng kaniyang pamilya.Ibinaling niya ang tingin sa kabilang gilid ng kamang hinihigan niya. Narito pa rin siya sa kwarto ni Rostam ngunit hindi ito dito natulog kagabi. Umaasa siyang lalapit ito sakaniya para tanungin ang rason kung bakit siya umaatras sa kasal pero wala siyang napala. Naghintay lang s'ya sa wala at hindi niya alam kung magandang balita ba ito dahil malayo ito sa reaksyong inaasahan niya pati na rin ng taong nag utos sa kaniya. Hindi niya rin inaasahang iyon ang makukuha niyang sagot kagabi.Tumingin siya sa or