Chapter 52

Habang abala ang pag-uusap ng dalawang magpinsan, tahimik na umalis ako na hindi namamalayan ni Luke. Wala ako sa aking sarili habang patuloy lang ako sa paghakbang. Hindi ko na alam kung saan ako dadalhin ng aking mga paa. Gusto ko lamang mapag-isa para mailabas ko lamang ang hinanakit dito sa aking puso.

Napayakap na lang ako sa sarili kong katawan nang madama ko ang malamig na hangin na dumapo sa aking balat. Hindi ko napansin na dito ako dinala ng aking mga paa. Nasa rooftop na pala ako ngayon nag-iisa. Dito ay pwede ko ng ilabas ang lahat ng hinanakit dito sa puso ko. P'wede akong sumigaw at p'wede din akong umiyak hangggang sa gusto ko total wala naman makakakita at makakarinig sa akin.

Matagal akong narito hanggang sa biglaang pagsakit ng aking puso. Para itong tinutusok tusok ng paulit-ulit. Hindi ako makahinga dahil patuloy lamang itong sumasakit. Minsan titigil pero naging sunod-sunod na ang pananakit nito. Napagod din ang puso ko dahil walang tigil ang aking paghikbi lalo