Um…Bakit... nakaramdam siya ng kaunti... inaantok...Nakaramdam ng antok si Daisy sa hindi malamang dahilan. Marahil ay dahil halos buong gabi siyang nagpuyat kahapon. Sa sandaling iyon, nakaramdam siya ng sobrang antok, at hindi niya maimulat ang kanyang mga mata.'Darn it! Mr. Mayo sa wakas... Bakit ako inaantok... Nakakahiya naman...'Gusto man ni Daisy na manatiling gising, hindi niya alam kung bakit nakapikit ang kanyang mga mata, at hindi niya maimulat ang kanyang mga mata.Sa huli, nahiga na lang si Daisy sa couch at nakatulog."MS. Martin?”Tinawag ni Thomas si Daisy. Tapos, naramdaman din niyang pumikit ang mga mata niya, at antok na antok na siya.“Bakit parang inaantok na ako? Masyado ba akong pagod kamakailan?"Kinusot ni Thomas ang kanyang mga mata at pinilit ang kanyang sarili na manatiling gising, ngunit halos limang minuto lang siya nakaligtas. Sa huli, sumandal siya sa couch at nakatulog din.Sabay na nakatulog sina Daisy at Thomas sa couch.Sa sulok ng hag
Sa lobby, huminga ng malalim si Laura. Tinitigan niya si Thomas ng ilang segundo bago niya ito sinaksak ng punyal nang walang pag-aalinlangan.Sa husay ni Laura, isang piraso lang ng cake para sa kanya ang saksakin ang isang taong walang malay na hindi kayang ipagtanggol ang sarili sa ganoong kalayuan.Gayunpaman, nang halos saksakin niya ang leeg ni Thomas gamit ang kanyang punyal, biglang nagbago ang sitwasyon.Mabilis na inabot ni Thomas ang pulso ni Laura!Sa isang iglap, si Laura ay hindi makakilos pasulong o pabalik.“Ah!”Laking gulat ni Laura. Kahit sino ay magugulat din sa ganitong sitwasyon.Hindi niya inaasahan na biglang magigising si Thomas, na dapat ay wala nang malay, at agad niya itong pinasuko.Sobrang lakas talaga ng impact.Hindi dapat nangyari.Imposible naman.Ginamit ni Laura si Daisy para idroga si Thomas. Theoretically, bakit magbabantay si Thomas laban kay Daisy?At saka, kitang-kita rin ni Laura na nakainom si Thomas ng kape.“Bakit hindi ka natul
Tumango si Thomas. "Huwag kang mag-alala, hindi mo kailangang sabihin iyon. Alam ko rin ang gagawin. She’s eyed by a pervert now, kaya bad mood na siya. Kung alam niyang ginagamit siya ng kanyang matalik na kaibigan para pumatay ng tao, magiging depress si Daisy."Napuno ng guilt ang mga mata ni Laura.Napakalayo na talaga niya para kay Daisy.Walang sinasabi, binuksan lang ni Laura ang pinto, lumabas, at lumabas ng villa.Pagkaalis ni Laura, tinawagan ni Thomas si Aries."Hello, Commander, paano kita matutulungan?""Aries, tulungan mo akong imbestigahan ang pagkamatay ni Master Centipede."“Master Centipede? Hindi ba siya nasunog hanggang sa mamatay?"“Maaaring iba ang dahilan. Pumunta sa istasyon ng pulisya at alamin kung bakit namatay si Master Centipede. Ibalik mo sa akin ang impormasyon.""Opo, ginoo!"Pagkaraang tapusin ni Thomas ang tawag, sumandal siya sa sopa at sumilay sa isang walang magawa, mapait na ngiti.Hindi niya talaga akalain na mapapasok siya sa ganoong g
Nang marinig ni Crag ang katanungan, makikita na nanginginig ang mga kamay niya. Gayunpaman, dahil sa kanyang matibay na mentality, agad niyang pinakalma ang kanyang sarili.Nasaksihan ni Laura ang lahat ng kanyang mga sagot.Mukhang malungkot si Crag habang sinasabi niya, “Si Master Centipede ay nasunog ng buhay. Gah! Sinasabi ng autopsy report na ang kanyang dibdib ay puno ng alikabok, at nakakalungkot ang kanyang pagkamatay.”"Talaga?"Kung totoo iyon, mapapatunayan niya na may pinadalang tao si Thomas para sunugin at patayin si Master Centipede.Pero…Nararamdaman pa rin ni Laura na parang may mali.Pagkatapos niyang makitungo sa mga taong ito sa nakalipas na ilang taon, malalaman niya kung nagsisinungaling ang tao sa isang sulyap. Mahusay ang mentality ni Crag, pero naramdaman pa rin niya ang amoy ng kasinungalingan mula sa hindi siguradong tingin nito.Malamang may problema.Kasunod nito ay tinanong ni Laura, "Pwede ko bang makita ang autopsy report?"Nang marinig ito a
Mapait na ngumiti si Thomas habang umiiling.Sinuri niya ang lahat para makita kung maayos ba ang lahat ng pagkain habang sinasabi, "Kung gusto mo akong ilibre, hindi mo kailangang maghanda ng napakaraming pagkain dahil hindi naman malaki ang aking appetite."Dito natapos ang assessment."Walang problema sa pagkain. Pwede na tayong kumain.""Sige!"Iyon ang unang pagkakataon na umupo ng magkatapat sa bawat isa sila Daisy at Thomas sa magkabilang gilid ng mesa, at sabay silang kumain.Wala silang common topics na dapat pag-usapan, at naging awkward talaga ang atmosphere.Pagkatapos kumain ni Daisy ay bumalik na siya sa kanyang kwarto at nagpahinga. Si Thomas ay sumama sa kanya. Nakahiga si Daisy sa kanyang kama, habang si Thomas ay nakaupo sa sopa. Hindi man lang sila nag-usap.Nakaramdam ng pagkalito si Daisy. Gusto niyang maghanap ng topic na dapat nilang pag-usapan, pero kakaiba ito.Sa huli, naramdaman niya na medyo mabuti para sa kanila na manatiling tahimik.Unti-unting
Walang kamalay-malay na inilayo ni Thomas ang kanyang tingin sa kurtina.Isang segundo. Dalawang segundo. Tatlong segundo.Pagkatapos niyang kumalma ay ibinalik niya ang kanyang tingin sa kurtina.Sa mga mata ni Thomas, parang pinapanood niya ang isang anino habang tinitingnan niya ang magandang katawan nito, at hindi na ito pumukaw sa kanyang pagnanasa.Makalipas ang forty minutes, natapos na rin sa pagligo si Daisy.Hindi alam ni Thomas kung bakit ang tagal maligo ng isang babae. Kadalasan siyang tumatagal ng limang minuto para maligo, at hindi hihigit sa sampung minuto.Pero pagkatapos itong pag-isipan ng mabuti, ang kanyang asawang si Emma ay naliligo ng mahigit thirty minutes.Habang nag-iisip si Thomas, bumukas ang mga kurtina at lumitaw ang isang magandang babae na naglalabas ng mabangong halimuyak.Dahil matagal siyang naligo, nakalimutan niyang nakaupo pa rin si Thomas sa may pintuan.Pagkatapos maligo, hindi niya namamalayan na itinaas ang mga kurtina at naghanda siy
Pagkatapos ng kanilang pag-uusap, sinundo agad siya ni Thomas at hinatid pabalik sa villa. Walang ibang aktibidad noong panahon na iyon at kahit ang pagpunta sa palikuran ay ipinagbabawal.Sa ilalim ng malupit na kondisyon, hindi sila naniniwala na ang mamamatay-tao ay may kakayahang saktan si Daisy.Ilang sandali pa ay pinaalalahanan siya ni Thomas, “Ms. Martin, gusto kong i-suggest sayo na huwag munang maging abala sa mga aktibidad ngayon at sumama ka sa akin pabalik ng bahay. Ito ang pinakamahusay na paraan para masiguro nating ligtas ang iyong buhay."Totoo ito.Gayunpaman, napakahirap pa rin para kay Daisy na isuko ang resulta ng napakaraming taon ng pagsusumikap na malapit nang magkatotoo."Kailangan ko talagang makausap si Mr. Jerry.""Sige." Hindi siya pinilit ni Thomas at sa halip ay pinaalalahanan lamang siya, “Twenty minutes lang ang meron ka. Gawin mong simple ang pag-uusap niyo. Pag-usapan ang mga pangunahing punto at huwag masyadong magdaldalan.""Naiintindihan ko.
Lalong naging masaya si Daisy habang lumalalim ang pag-uusap nila ni Jerry. Sinabi niya sa kanya ang lahat ng kanyang constructive ideas at nakuha niya ang affirmation ni Jerry.Inakala ng lahat na maayos ang magiging daloy ng meeting ngayon, ilang sandali pa ay isang aksidente ang nangyari.Ngumiti si Jerry at ipinasok ang kamay sa briefcase. Noong una, akala ng lahat na ito ay ordinaryong aksyon lamang, ngunit natakot ang lahat sa mga sumunod na pangyayari.Naglabas si Jerry ng lighter at isang bote ng hindi kilalang likido mula sa kanyang bag. Binuksan niya ang takip at inihanda itong ibuhos kay Daisy.Nagulat si Daisy nang makita ito. Natigilan siya at huminto sa kalagitnaan ng pag-uusap.Ang grupo ng mga tao sa ibaba ay kumukuha ng mga larawan dahil nagulat sila sa ginawa ni Jerry.Imposible para sa isang tao na pigilan ang ganitong klase ng mga galaw dahil ang oras ng pag-iisip na ibinigay ay masyadong maikli para makapag-react sila.Tsaka sinong mag-aakalang na ang perver
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D