Chapter 33

KAHIT may konting nerbiyos, hindi ito alintana dahil nilamon ng walang kawangis na saya ang puso ni Monica. Hindi niya akalain na mararanasan niya ang ang ganoong saya. Sa tuwing hawak ni Federico ang kan’yang kamay, napapawi ang takot niya, nabu-boost ang kan’yang confidence. Ang husay rin nitong magturo ng surfing, walang pressure kaya mabilis siyang nakasunod.

Halos isang oras din silang nagpakuyod sa speedboat lulan ng surfboard. Tila ayaw na niyang umahon mula sa dagat kung hindi lang nanuyo ang kan’yang lalamunan dahil sa matinding pagkauhaw. Tumataas na rin ang araw kaya nakapapaso na ang init nito sa balat.

“Mamayang hapon ulit, Monica. Mas malalaki ang alon, mas masarap mag-surfing. Baka masunog na tayo sa sikat ng araw. Let’s take some rest, ” ani Federico.

“Sige, mamaya ulit.” Inipit niya sa kilikili ang surfboard at sumabay kay Federico sa paglalakad.

Kumislot siya nang hawakan nito ang kaniyang kamay. Hindi pa rin siya nasasanay sa mga kilos in Federico, lalo na ang pabig