LOGINShare
Chapter 25
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
Maid Ako Ng Amo Ko Chapter 26
"Ano bang problema Affy? Bakit madalas kong maramdaman na napakalungkot mo. Bakit hindi mo sabihin sa akin ang nararamdaman mo't dinadaan mo na lang sa iyak? May problema ba sa pamilya mo? May nararamdaman ka bang kalungkutan? Bakit ba gusto kong malaman kung bakit ka nagkakaganyan?" Kinuyom ni Reyman ang kamay niya, naiinis siya sa sarili niya dahil wala siyang magawa. Gusto sana niyang puntahan si Affy para alamin kung ano ang bumabagabag sa isip nito. Pero pinanghihinaan siya nang kalooban dahil alam niyang mapapahiya lang siya. Gusto sana niyang sa balikat niya umiyak si Affy, para naman mahaplos niya ang likod nito at kahit papaano'y maramdaman niyang dinadamayan niya ito. Pero paano? Paano niya magagawa iyon? Kahit na nahihirapan ang kalooban ay nagpasya na siyang muling bumaba upang magpahangin sa labas. Kailangan niyang mag-isip, upang sa ganoon ay kumalma ang pakiramdam niya. Hindi man aminin ni Reyman sa sarili, pakiramdam niya ay nagkakaroon na siya nang interes kay Affy,
Maid Ako Ng Amo Ko Chapter 27
Napasulyap ako sa bintana, at lumapit ako roon upang tingnan ang madilim na kalangitan. Kung ilalarawan ko ang buhay ko para akong isang bituin. Nagniningning sa kalangitan pero napapalibutan nang madilim na kapaligiran. Hindi ko matanaw ang sikat nang araw, ang araw na siyang pag-asa ko sana. Buong buhay ko nakabihag ako sa desisyon ni Dad. Naging sunod-sunuran ako na parang walang sariling buhay. Oo siya ang nagbigay nang buhay sa akin. Kompleto ako sa lahat nang bagay, sagana sa pagkain, lahat nang naisin kong materyal na bagay ay naibibigay, ngunit isa lang ang hindi ko makamit. Ang kalayaan, ang kayaan na siyang magiging sanhi sana nang kasiyahan ko. Nakalaya nga ako, pero pakiramdam ko nakakulong pa rin ako, dahil ano mang oras ay makikita at matatagpuan na ako ni Dad. Lalo na ngayon na ipinakakasal pa ako sa hindi ko gusto, paano pa ako makakalaya sa kadiliman? Pero ngayon na wala nga ako sa amin, nakatakas nga ako sa kamay ni Dad, narito nga ako sa malayo at nakakagalaw nang m
Maid Ako Ng Amo Ko Chapter 28
"Common bro, wala kang dapat ipangamba. Easy lang naman iyan kung tutuusin, okey bibigyan kita nang idea. Tayong mga lalaki, palagi natin iniisip kung bakit sila nagkakaganoon, samantalang silang mga babae naman ay iniisip nila kung paano ba nila tayo pakikisamahan. Hindi lang tayo ang naaapektuhan, ganoon rin sila. Pero kung sakaling ganiyan ang nararanasan mo. Don't give up bro, napakaraming way para maresolba ang problema. Teka nga muna, kailan mo ba ako ihaharap sa babaeng iyan? Medyo naiintriga kasi ako, gusto ko na siyang mameet.""Hindi ko alam kung nasaan siya, at mukhang hindi na siya babalik," tugon niya."What do you mean bro? Bigla na lang siyang naglahong parang bula? Bakit? Ano bang pinagmulan nang away ninyo?" curious na tanong nito."Bro, hindi mo mauunawaan, bigla na lang siyang dumating sa bahay ko. Tapos bigla din siyang umalis. Para siyang isang bagyo na ginulo niya ang buhay ko, tapos aalis siya at mag-iiwan nang marka?" saad niya."Hahaha. So you mean, nagsama na
Maid Ako Ng Amo Ko Chapter 29
"Alam mo kung wala kang sasabihin, huwag kang manggambala sa akin!" galit na sambit ni Reyman. Kaya agad ko nang pinatay ang cellphone. Gusto ko sanang kalimutan na si Reyman, pero itong puso ko'y pilit pa ring gumagawa nang mga bagay na maglalapit sa aming dalawa. Bumukas ang pinto at bumungad ang mga babaeng mag-aayos sa akin. Dala ang mga gamit nila ay sinimulang ayusin ang buhok ko."Napakaganda mo naman ma'am, pero nakikita ko sa mata mo ang kalungkutan," sambit ng babaeng make-up artist."Uy! Huwag mo ngang takutin si Ma'am, ginagamit mo na naman ang pagkamanghuhula mo!" bulyaw ng isa pang babae na nag-aayos nang buhok ko."Okey lang. Tama naman siya, hindi talaga ako masaya." Malungkot na sabi ko, kaya't nalungkot din ang mga kaharap ko. "Ma'am, sayang naman ang ganda mo kung hindi ka ngingiti. Pero kung lovelife nga ang problema ay nauunawaan kita ma'am," anito. "Buti pa kayo, tiningnan lang ninyo ako'y alam na ninyo na may problema ako. Samantalang ang mga magulang ko. Kah
Maid Ako Ng Amo Ko Chapter 30
"Hello? Hello!" Ngunit wala siyang marinig na tugon. Niloloko ba siya ng tumawag sa kanya? Sino naman kaya 'tong nang-aabala sa kanya? Tatawag—pero hindi magsasalita? Inis na pinagsabihan niya ito. Pero nakarinig siya nang isang sinok na parang umiiyak, kaya nagtaka siya at patuloy na pinakinggan ang nasa kabilang linya. Pero binaba niya iyon matapos marinig ko ang sinok na pumukol sa isipan ko, parang kilala ko ang sinok na iyon? Siya lang ang narinig kong umiiyak, at sumisinok sa tuwing iiyak. "Hindi kaya... hindi kaya si Affy iyon?" Gusto sana niyang tawagan ito upang tanungin kung bakit siya umalis, pero hindi naman niya alam kung paano, dahil nga walang rumihistro na numero, wala siyang magawa at inis na napasandal sa sasakyan. "Bakit ba nagpaparamdam pa siya tapos hindi naman niya ako kakausapin? Hindi ba niya alam kung anong nararamdaman ko ngayon? Lalo niya akong pinahihirapan!" Sumakay siya sa sasakyan, ngunit hindi niya agad pinaandar 'to. Nakatitig siya sa unahan nang sas
Maid Ako Ng Amo Ko Chapter 31
Hanggang sa magsipagpasukan na ang lahat. Nanatili siyang nakatalikod sa pinto, at narinig pa niya ang tawag ng kanyang kaibigan na nasa likuran na niya."Bro!" tawag ni Miguel. Humugot siya ng malalim na buntong-hininga bago lakas loob na tumayo, at hinarap ang dalawa. Biglang huminto ang mundo ni Reyman nang makita niya ang babaeng pakakasalan ni Miguel. Maging ang paghinga niya'y parang kinapos pa, dahil hindi niya inaasahan na si Fara, at si Affy ay iisa. Nagulat din si Fara, dahil hindi niya inaasahan na makikita niya si Reyman sa party. Nanghihina ang tuhod nito at nangilid ang luha niyang bigla. Gusto sana niyang mag-explain dito. Pero nakita niyang napapailing si Reyman na napaatras pa. "Bro, she is my fiancee... Fara pabolosa." Pakilala sa kanya ni Miguel. Nanatiling nakatitig si Reyman kay Fara, upang hindi makita ni Reyman ang nagbabadyang luha na gustong pumatak sa mata niya ay napatungo ito, bago inilahad ang kamay upang kamayan si Reyman. "Fara," pakilala niya sa s
Maid Ako Ng Amo Ko Chapter 32
Sa totoo lang, hindi ako natatakot na hanapin ako sa party. Ang kinatatakot ko, ay ang itsura ni Reyman ngayon. Seryoso itong nagdadrive. Hindi ko alam kung saan niya ako dadalhin, pero iisa lang ang nasa isip namin. Ang makalayo sa lugar kung saan pinahihirapan ang mga puso naming pareho."NASAAN ang anak ko?!" galit na tanong ni Mario. Walang makasagot nang katanungan kaya ibinalibag nito ang nahawakang baso. "Hayop ka Reyman! Manang-mana ka talaga sa Ama mo!" bulyaw nito na kinatakot naman ng mga bisita."Ninong, calm down! Hindi magagawa sa akin ni Reyman na traydorin ako. Kilala ko siya, at kaibigan ko siya. Siguro'y may dahilan siya kaya nawawala silang dalawa," ani Miguel sa kanyang Ninong na nagwawala."Tama ang anak ko pare, huwag muna tayong mambintang. Hindi natin hawak ang utak nilang dalawa. Saka, hindi naman magkakilala ang dalawa hindi ba? Kaya bakit naman gagawan ni Reyman ng masama ang anak mo?" dagdag naman ng Ama ni Miguel.Nagngangalit ang mga ngipin ni Mario, na t
Maid Ako Ng Amo Ko Chapter 33
Hindi magawang makapagsalita ni Reyman. Kaya naman napatungo lang ito, sa inis ko ay napapailing na lang akong lalong umiyak. "Wala kang masabi? Dahil hindi mo rin ako naiintindihan 'di ba? Gusto mo ba akong tulungan Reyman?" lakas loob kong tanong. Umangat 'to nang tingin pero nanatiling blanko ang mukha kaya naman hindi ko na hinintay pa ang sagot niya.Humugot ako ng malalim na hininga bago lakas loob na nagsalita. "Marry me." Napamaang si Reyman sa sinabi ko, at kinakapa kung totoo ba ang mga sinasabi ko."Ano? Bingi ka ba ha! Ang sabi ko, pakasalan mo ako!" sigaw ko kay Reyman. Sa itsura ni Reyman, alam ko na ang sagot niya, at ito ay hindi niya ako kayang pakasalan, sapagkat hindi naman niya ako gusto. Napapahiyang tumungo ako at lalong naiyak sa harapan nito."Iuwi mo na ako," saad ko. Pero nanatiling nakatitig si Reyman sa akin, kaya't pumasok na lang ako sa sasakyang para doon ipagpatuloy ang pag-iiyak. Napakasakit sa damdamin na hindi ka mahal ng mahal mo, iyong sa i
Latest chapter
Maid Ako Ng Amo Ko CHAPTER 84
#TARANTADONG_BABAE#LAST_CHAPTERKabanata 29 ISANG mainit na gabi ang pinagsaluhan naming dalawa ni Joshua. Sa pag-aakala kong magiging simpleng gabi lang ito’y doon ako nagkamali. Isang bagay na natuklasan ko kaya muling nagkaroon ng maraming katanungan sa aking isipan.“Are you ready?” bulong nito sa akin matapos ang mainit naming paghahalikan. Magkalapat ang aming katawan, parehong walang saplot kaya ramdam na ramdam ko ang init ng katawan nito, lalo tuloy akong nagiging mapusok dahil nagiging sabik ako sa mga mangyayari.Tumango ako bilang tugon kay Joshua, kaya mabilis itong nagsimula. Akala ko puro sarap lang ang mangyayari ngunit nagkamali ako. Dumaloy ang sakit sa aking pagkababae ng magsimula ng ibaon ni Joshua ang kaniyang pagkalalaki. Medyo napaatras pa ako dahil sa pag-aakala na baka sala lang ang pagpasok nito, ngunit talagang naiiyak ako dahil ramdam na ramdam kong pinupunit ang aking ba
Maid Ako Ng Amo Ko CHAPTER 83
Kabanata 28 NANG matapos akong magpasukat ay nagtungo naman kami ni Donna sa office. Gusto ko lang makita si Joshua dahil ilang araw na itong abala sa trabaho.“Ikaw na lang muna ang umakyat sa taas may pupuntahan lang ako,” paalam ni Donna sa akin.“Ha? Saan ka pupunta?”“May tatapusin lang akong trabaho— naiwan kong trabaho kahapon.” Pagkasabi nito ay dali-dali na itong umalis. Napakunot-noo na lang ako sa ginawa ni Donna. Ayaw lang niya siguro akong samahan sa loob.Nagtuloy na ako papuntang elevator at nang magbukas iyon ay kaagad na akong pumasok. Mag-isa lang ako sa loob, tila pumapanig sa akin ang panahon. Naaalala ko pa ’yong nangyari sa akin noong nakaraan. Kung paano ako ipinahiya ni Alisha. Ganoon pa man ay gagampanan ko na lang ang nagawa ko, total naman ginawa ko lang iyon para mailayo na rin si Joshua kay Alisha.Tumunog na ang operato
Maid Ako Ng Amo Ko CHAPTER 82
Kabanata 27 ILANG ORAS ang lumipas ngunit wala pa rin si Joshua. Umalis kasi ito kasama si Alisha. Siguro'y naisip ni Joshua na umalis upang mailayo si Alisha sa akin."Ano kayang nangyari? Bakit hanggang ngayon, hindi pa sila bumabalik?" Pabalik-balik ako sa bintana upang alamin kung nariyan na si Joshua. Ngunit palagi akong bigo. Inabot na ako ng gabi sa paghihintay ay wala pa ring Joshua na dumadating, kaya nagpasya na akong umalis sa bahay ni Joshua. Nag-taxi na lang ako upang makauwi sa bahay. Pagdating sa bahay ay si Uncle ang kaagad kong nasalubong. Nag-aalala itong lumapit at nagtanong sa akin. "Iha, are you alright? Nabalitaan ko ang nangyari kanina, sinubukan kong tawagan ka pero hindi mo naman sinasagot ang phone mo.""Sorry po, Uncle Leo. Naiwan ko po 'yong phone ko sa office. Okay naman po ako gusto ko lang po magpahinga ngayon. Excuse me po..." Malungkot na umakyat ako sa hagdan patungo sa kuwarto. Pagdating sa
Maid Ako Ng Amo Ko CHAPTER 81
Kabanata 26 DINALA ako ni Joshua sa bahay niya, kung saan solo na naman namin ang isa’t isa. Pinaupo ako ni Joshua sa sofa.“Maupo ka lang diyan, kukuha ako ng yelo.”Naupo naman ako sa upuan at hinintay si Joshua na nagpunta sa kusina. Hindi pa rin ako makapaniwala na nangyari sa akin ito. First time kong hindi gumanti sa kaaway ko. Siguro ay dahil nagi-guilty ako sa ginawa ko.Mayamaya pa'y dumating na si Joshua. Umupo ito sa tabi ko at hinawi ang buhok ko na nakataklob sa aking noo.“A-anong gagawin mo?” tanong ko.“May bukol ka sa noo, lalagyan ko ng yelo para bumalik sa dati.” Inilapat nito ang yelo sa noo ko at doon ko lang naramdaman na nagkaroon pala ako ng bukol. Medyo manhid pa kasi ang ulo ko dahil sa pagsabunot sa akin ni Alisha. Parang biglang humapdi ang mukha ko. May maliliit Palawan akong kalmot sa noo. Mabuti na lang at hindi nabawasan ang ganda ko ka
Maid Ako Ng Amo Ko CHAPTER 81
Kabanata 25 PAGMULAT ng mata ko’y si Joshua ang una kong nakita.“Hanggang sa panaginip, ikaw pa rin ang nakikita ko. Sana hindi na ako magising...” saad ko sa sarili ko.Naalipungatan ito dahil sa pagbulong ko. Napatingin ito sa akin at napatitig.Nagkurap-kurap ako ng mata.“Bakit parang totoo ka?” tanong ko sa kaniya.Hindi ito nagsalita, bagkus hinaplos nito ang mukha ko.Naramdaman ko ang kamay nito, kaya mabilis akong napabangon.“Hindi ito panaginip?!” gulat na gulat kong tanong.Doon na tumambad sa akin ang hubad na katawan ko. Ganoon din ito na naka-boxer short lang ang pang-ibaba.“O my God! A-anong nangyari?!” Hinila ko ang blanket at siyang itinabon sa katawan ko. Pasalamat na lang ako at nakasuot ako ng panty. Tanging iyon lang ang natabunan.Seryoso ang mukha nitong napatitig sa akin.&nbs
Maid Ako Ng Amo Ko CHAPTER 80
#tarantadong_babae_updatesKabanata 24 NAPAHINTO ito at muling napatitig sa akin, para ko itong nahi-hypnotize. Napatango-tango ito at muling naupo sa kaniyang inuupuan.Napangiti ako bago nagtungo sa swimming pool. Talagang nagpapa-cute ako sa kaniya. Alam kong nakatitig siya sa akin habang nagsi-swimming ako. At iyon ang gustong-gusto ko— ang makuha ko ang atensyon niya. Humanda ka sa akin, sisiguraduhin kong mababaliw ka sa akin at makakalimutan mo iyang Alisha mo.Ilang minuto ang lumipas, nagsawa na ako sa paglalangoy. Umahon na ako sa tubig, pero ang hindi ko inaasahan ay ang biglang abutan ako ni Joshua ng towel.“Sa-salamat.” Inabot ko ang tuwalya at isinaklob sa katawan ko.“Ang sarap maligo, kung sana ay naligo ka... E ’di sana'y nawala iyang init ng katawan mo.”Napakunot-noo ito sa sinabi ko, pero hindi nagsalita. Baka nahuli nito ang ibig kong
Maid Ako Ng Amo Ko CHAPTER 79
HALOS malaglag ang panga ko sa sinabi ni Uncle Leo. Hindi man lang ako tinanong nito bago siya nagdesisyon, kaya parang nakaramdam ako ng pagkadismaya.“May problema ba sa pagsama sa 'yo ni Joshua, ha iha?” tanong nito sa akin.“Wa-wala naman po, baka lang po kasi makaabala ako sa kaniya. Kailangan po siya sa office hindi po ba?”“No iha. Ako na bahala sa office ngayon. Sa ngayon, gusto ko munang matapos ’yong pinaggagawa ko sa iyo.”Napatingin ako kay Joshua. Nahuli ko ang mata nitong nakatitig sa akin. Kaya parang nailang ako sa suot ko. Nakapantalon at t-shirt lang naman ako. Ito ang sinuot ko ngayon dahil feeling ko, masyado namang pangit ang outfit kung naka-dress ako or naka-short.“So may problema pa ba, iha?” muling tanong ni Uncle sa akin ng hindi ako kaagad nakasagot.“Wala po. Sige, Uncle. Aalis na po kami para makarating kaagad
Maid Ako Ng Amo Ko CHAPTER 79
#TARANTADONG_BABAE UPDATESKabanata 22 ILANG ORAS din akong ginambala ng utak ko, palaging laman noon ay Joshua. Paulit-ulit kong naaalala ang ginawa ko. Nahihiya pa rin ako sa sarili ko kapag naiisip ko iyon. Ganoon na ba ako kadesperada, at tinangka ko siyang halikan?Nagulat na lang ako nang biglang may nagsalita sa harapan ko.“Ano girl, tulala?” nakangising pukaw sa akin ni Donna.“Kanina ka pa ba riyan?!” gulat na gulat kong tanong.“Oo. Kanina pa, ano bang iniisip mo't hindi mo naramdaman ang pagpasok ko sa opisina mo ha?”“Ha? Ah, wala naman... medyo hang over lang siguro.”Saka ko lang napansin na may dala itong paper bag.“Ano iyan?” tanong ko.“Lunch na kaya, wala ka bang balak kumain? Anyways, alam ko naman na ganito ang mangyayari, kaya heto... may dala akong pagkain para sa ating dalawa.” Inil
Maid Ako Ng Amo Ko CHAPTER 78
Tarantadong BabaeKabanata 21 “WILBERT?! A-anong ginagawa mo rito?” gulat na tanong.“Katulad ng ginagawa mo, nagpapalipas ng oras— umiinom upang saglit na makalimot.” Ngumiti ito sabay lagok ng alak.“Ah...” tamad kong sagot.“Mukhang mabigat ang problema mo ngayon a, may maitutulong ba ako?” anito.“Wala naman, nagpapalipas lang ako ng oras.”Hindi ko ugaling i-share sa iba ang nararamdaman ko—lalo na kay Wilbert na alam kong may pagtingin din sa akin.“Ibang-iba ka na talaga ngayon, Kim.”“Ha? Anong iba? Ako pa rin naman ito...” Ngumiti ako ng bahagya.“No. I mean malayong-malayo na ang Kimberly na nakilala ko noon kaysa ngayon. Look at you now, lalo kang gumanda sa paningin ko. Kung noon ay hangang-hanga na ako sa 'yo, ano pa kaya ngayon?”Napangiti ako sa sinabi
