Nalilitong kumunot ang noo ni Luna."Paano mo nalaman na nasa ospital si Joshua?"Kung hindi ito binanggit ni Fiona kanina, walang makakaalam sa kumpanya na nasa ospital si Joshua.Bakit malalaman ni Nigel, na nasa bahay at nagpapagaling, ay alam ang tungkol kay Joshua na na-admit sa ospital?"Ako ang nagsabi sa kanya."Sa sandaling tinanong ni Luna si Nigel at bago pa makasagot si Nigel, isang boses ng binata ang umalingawngaw sa kanyang tenga.Kumunot ang noo ni Luna at walang malay na lumingon.Sa sandaling iyon, si Christian ay nakasuot ng nagniningas na pulang suit. Matikas niyang hinalukipkip ang kanyang mga braso na nakasandal sa pinto. Nakangiti siya at nakatingin kay Luna."Sinabi sa akin ni Uncle Christian."Umalingawngaw ang malutong na boses ni Nigel. “Sinabi niya na dahil kaming lahat ay pamilya niya, dapat namin siyang bisitahin. Sinabi rin ni Uncle Christian na willing siyang sunduin kami doon.”Pagtingin kay Christian habang pumapasok, hindi maiwasang magtanon
"Aalis na ba tayo?""Wala akong pakialam sa kanya."Binaling ni Luna ang kanyang mukha. Hindi siya naglakas-loob na salubungin ang tingin ni Christian.“Ngunit dahil bibisitahin natin siya, dapat umalis na tayo ng mas maaga. Ayokong maantala ang hapunan ng mga bata."Pagkatapos, huminga ng malalim si Luna at binilisan ang kanyang pag-iimpake.Habang nakatingin sa kanya, hindi napigilan ni Christian ang mapabuntong-hininga.Sa totoo lang, nag-aalala pa rin si Luna para kay Joshua...Nang matapos si Luna sa pag-iimpake ay naghihintay na sa entrance ng opisina ang sasakyan ni Christian na sumundo na kina Nigel at Nellie.Nang makarating silang apat sa ospital, nabangga nila si Fiona na palabas mula sa ward ni Joshua.Si Fiona ay nakasuot pa rin ng hanggang tuhod na damit. Ang kanyang mukha ay hindi na nakakaawa, ngunit isang mapanuksong ekspresyon sa halip."Ano? Sa sandaling narinig mo na si Joshua ay may sakit at walang malay, dinala mo ang iyong mga anak? Iniisip mo ba na siy
Bahagyang natigilan si Christian sa tanong ni Luna.Gamit ang kanyang kamao upang takpan ang kanyang bibig, nilinis ni Christian ang kanyang lalamunan."Sinasabi ko lang. P-Pumasok na tayo at bisitahin si Joshua."Pagkatapos, tumalikod si Christian at pumasok sa ward.Pagtingin sa likod ni Christian, bahagyang kumunot ang noo ni Luna."May itinatago sa amin ang aming pinsan," si Nellie, na palaging ayaw magsalita, ay hindi pa nagagawang ibinuka ang kanyang bibig at sinabing, "At ito ay may kinalaman sa babaeng iyon."Gulat na napatingin si Luna kay Nellie.Mula nang magkaroon ng autism si Nellie, bihira na siyang magsimula ng isang pag-uusap.Dahil doon, maraming masusing pagsasanay ang ginawa ng mga doktor para kay Nellie. Natagpuan nila ang maraming bagay na maaaring interesado si Nellie, sinusubukang pangunahan niya na magsimula ng isang pag-uusap.Gayunpaman, kahit anong pilit nila, hindi payag si Nellie na ibuka ang kanyang bibig.Walang sinuman ang mag-aakala na si Nell
“Nagkaganyan si Joshua dahil sayo, pero pumunta ka lang dito para pagalitan siya at umalis? Gaano ka ka walang puso?"Medyo nagulat si Luna sa hitsura ni Jude.Kung pag-isipang mabuti, sina Jude at Joshua ay napakabuting magkaibigan, normal lang na nandoon siya dahil walang malay si Joshua.Gayunpaman, hindi niya matanggap ang mga akusasyon nito."Dahil sa akin? Jude Smith, nagbibiro ka ba? Iinom kaya si Joshua ng ganito dahil sa akin? Kailan pa ako nagkaroon ng ganitong mahalagang lugar sa puso niya?"Sa mata ni Joshua, si Luna ay isang dispensable na karakter sa kanyang buhay. Kung ito ay sa nakaraan o sa sandaling iyon.Kung talagang inaalagaan niya ito, kahit kaunti lang, hindi niya sasabihin ang mga salitang gaya ng hindi pagbabayad ng mga medikal na bayarin ng kanyang mga anak.Hindi rin niya sasalakayin ang kumpanya ni Bonnie kapag tutulungan na niya si Luna. Pinilit si Luna na magmakaawa sa kanya na palayain si Bonnie.Alam ng lahat kung gaano siya kalupit kay Luna.Na
Napabuntong hininga si Jude."Luna, hindi ako nagsinungaling sayo!"Si Joshua ang palaging nagsisinungaling sa kanya!Ngumisi si Luna. Pinagmasdan niya si Jude.“Sinasabi nila na ang kasalukuyang pinuno ng pamilya Smith ay isang tapat na tao na bihirang magsinungaling sa iba. Sa nakikita ko, ibang-iba ka sa sinasabi ng mga tao.”“Pero totoo rin. Dahil mabuting kaibigan ka sa isang pathological na sinungaling tulad ni Joshua sa loob ng maraming taon, ang sinabi nila ay malamang isang tsismis lamang."Pagkatapos, umikot si Luna kay Jude at aalis na sana.Nakakailang hakbang pa lang siya nang si Jude, sa likod niya, ay kumunot ang noo at tinawag siya."Sandali lang."Kumunot ang noo ni Jude at hinabol si Luna. Hinila niya si Luna pabalik sa hagdanan.“Luna, dapat bang napakagaspang mo sa mga salita mo? May sariling paghihirap si Joshua, siguro maraming bagay ang hindi niya nasabi sa iyo at sa mga anak mo, pero totoo ang nararamdaman niya para sa iyo. Sasabihin ko ulit, hindi ako
Pagkatapos, tumalikod si Jude at umalis.Ngumiti ng mapait si Luna. Tumalikod siya at umupo sa hagdan.Niyakap niya ang kanyang mga tuhod, tahimik na nakatingin sa malinis na sahig sa kanyang harapan.Blangko ang isip niya.Pakiramdam niya ay may dapat siyang gawin sa sandaling iyon, ngunit hindi rin niya alam kung ano ang tamang desisyon o reaksyon.Pagkaraan ng mahabang sandali, tumulak pabukas ang mga pinto sa hagdanan.Si Nigel at Nellie ay nakahawak sa magkabilang gilid ng mga pinto. Nagkatinginan sila bago naglakad palapit kay Luna at umupo sa tabi nito, isa sa magkabilang gilid.Inabot ni Nigel ang kanyang mga kamay at hinawakan ang kamay ni Luna."Mommy, ano ang iniisip mo?"Natauhan si Luna. Pilit niyang ngumiti sa kanyang mga anak."Wala naman masyado." Pagkatapos, huminga siya ng malalim. “Uuwi na ba tayo? Umuwi na tayo. Ano ang gusto nyong kainin ngayong gabi?"Napaawang ang labi ni Nellie. Palihim niyang hinawakan ang kabilang kamay ni Luna.“Magpapahatid kami
"Pagkatapos mong sabihin ang lahat ng ito, hindi mo pa rin siya mabitawan."Kinagabihan, binabantayan ni Luna si Joshua. Pagkatapos magpalit ng IV drip, tumawag si Bonnie. Nang marinig ni Bonnie ang palusot ni Luna sa pananatili para alagaan si Joshua, hindi niya napigilang mapabuntong-hininga.“Walang bisa ang mga palusot mo. Ang karamdaman ni Nellie ay kailangan lang na maingat na pag-aalaga, siya ay gagaling maaga o huli.“Kailangan ng pera para sa sakit ni Nigel. Walang malay si Joshua. Buti na lang walang makakapigil sa akin. Kakayanin ko kahit ang sampung milyon, lalo naman ang isang milyong dolyar. Hindi ako naniniwala na hindi mo naisip ito."Gusto mo lang itong dahilan para manatili ka sa ospital para alagaan si Joshua."Bumuntong-hininga si Bonnie."Kalimutan mo na iyon. Wala akong karapatang sermunan ka. Noon, lagi akong nag-aalangan para lang sa isang masamang lalaki na tulad ni Jason. Kahit na si Joshua ay nakakatakot din sa iyo, ngunit kung ikukumpara sa masamang la
May bagong kasintahan na talaga si Joshua.Gayunpaman, ang kanyang bagong kasintahan, si Fiona, ay hindi pa nagpunta sa ospital upang bisitahin siya. Hindi kahit isang beses. Hindi man lang siya pumasok sa trabaho. Marahil ay naisip niya talaga na hindi na siya magigising?Binanggit ni Lucas si Fiona kapag binibisita niya si Joshua paminsan-minsan. Sinabi niya na si Fiona ay may sakit. Siya ay nagpapagaling sa bahay. Gayunpaman, kahit na lagi siyang nakikita ng mga katulong na mukhang malungkot, kumakain pa rin siya sa bawat pagkain at nakakatulog nang mahimbing.Nang marinig ng nurse ang sinabi ni Luna ay natigilan siya. Tapos, ngumiti siya ng walang magawa. "MS. Luna, alam mo kung paano hilahin ang paa ko. Sobrang in love kayong dalawa, paano kayo maghihiwalay? ang batang mag-asawa sa kabilang pinto ay hindi kasing-close mo at ni Mr. Lynch." Pagkatapos, nag-impake ang nars, tumalikod, at umalis."Sandali lang." Kinagat ni Luna ang labi at tinawag ang nurse. “May impo