“Nagkaganyan si Joshua dahil sayo, pero pumunta ka lang dito para pagalitan siya at umalis? Gaano ka ka walang puso?"Medyo nagulat si Luna sa hitsura ni Jude.Kung pag-isipang mabuti, sina Jude at Joshua ay napakabuting magkaibigan, normal lang na nandoon siya dahil walang malay si Joshua.Gayunpaman, hindi niya matanggap ang mga akusasyon nito."Dahil sa akin? Jude Smith, nagbibiro ka ba? Iinom kaya si Joshua ng ganito dahil sa akin? Kailan pa ako nagkaroon ng ganitong mahalagang lugar sa puso niya?"Sa mata ni Joshua, si Luna ay isang dispensable na karakter sa kanyang buhay. Kung ito ay sa nakaraan o sa sandaling iyon.Kung talagang inaalagaan niya ito, kahit kaunti lang, hindi niya sasabihin ang mga salitang gaya ng hindi pagbabayad ng mga medikal na bayarin ng kanyang mga anak.Hindi rin niya sasalakayin ang kumpanya ni Bonnie kapag tutulungan na niya si Luna. Pinilit si Luna na magmakaawa sa kanya na palayain si Bonnie.Alam ng lahat kung gaano siya kalupit kay Luna.Na
Napabuntong hininga si Jude."Luna, hindi ako nagsinungaling sayo!"Si Joshua ang palaging nagsisinungaling sa kanya!Ngumisi si Luna. Pinagmasdan niya si Jude.“Sinasabi nila na ang kasalukuyang pinuno ng pamilya Smith ay isang tapat na tao na bihirang magsinungaling sa iba. Sa nakikita ko, ibang-iba ka sa sinasabi ng mga tao.”“Pero totoo rin. Dahil mabuting kaibigan ka sa isang pathological na sinungaling tulad ni Joshua sa loob ng maraming taon, ang sinabi nila ay malamang isang tsismis lamang."Pagkatapos, umikot si Luna kay Jude at aalis na sana.Nakakailang hakbang pa lang siya nang si Jude, sa likod niya, ay kumunot ang noo at tinawag siya."Sandali lang."Kumunot ang noo ni Jude at hinabol si Luna. Hinila niya si Luna pabalik sa hagdanan.“Luna, dapat bang napakagaspang mo sa mga salita mo? May sariling paghihirap si Joshua, siguro maraming bagay ang hindi niya nasabi sa iyo at sa mga anak mo, pero totoo ang nararamdaman niya para sa iyo. Sasabihin ko ulit, hindi ako
Pagkatapos, tumalikod si Jude at umalis.Ngumiti ng mapait si Luna. Tumalikod siya at umupo sa hagdan.Niyakap niya ang kanyang mga tuhod, tahimik na nakatingin sa malinis na sahig sa kanyang harapan.Blangko ang isip niya.Pakiramdam niya ay may dapat siyang gawin sa sandaling iyon, ngunit hindi rin niya alam kung ano ang tamang desisyon o reaksyon.Pagkaraan ng mahabang sandali, tumulak pabukas ang mga pinto sa hagdanan.Si Nigel at Nellie ay nakahawak sa magkabilang gilid ng mga pinto. Nagkatinginan sila bago naglakad palapit kay Luna at umupo sa tabi nito, isa sa magkabilang gilid.Inabot ni Nigel ang kanyang mga kamay at hinawakan ang kamay ni Luna."Mommy, ano ang iniisip mo?"Natauhan si Luna. Pilit niyang ngumiti sa kanyang mga anak."Wala naman masyado." Pagkatapos, huminga siya ng malalim. “Uuwi na ba tayo? Umuwi na tayo. Ano ang gusto nyong kainin ngayong gabi?"Napaawang ang labi ni Nellie. Palihim niyang hinawakan ang kabilang kamay ni Luna.“Magpapahatid kami
"Pagkatapos mong sabihin ang lahat ng ito, hindi mo pa rin siya mabitawan."Kinagabihan, binabantayan ni Luna si Joshua. Pagkatapos magpalit ng IV drip, tumawag si Bonnie. Nang marinig ni Bonnie ang palusot ni Luna sa pananatili para alagaan si Joshua, hindi niya napigilang mapabuntong-hininga.“Walang bisa ang mga palusot mo. Ang karamdaman ni Nellie ay kailangan lang na maingat na pag-aalaga, siya ay gagaling maaga o huli.“Kailangan ng pera para sa sakit ni Nigel. Walang malay si Joshua. Buti na lang walang makakapigil sa akin. Kakayanin ko kahit ang sampung milyon, lalo naman ang isang milyong dolyar. Hindi ako naniniwala na hindi mo naisip ito."Gusto mo lang itong dahilan para manatili ka sa ospital para alagaan si Joshua."Bumuntong-hininga si Bonnie."Kalimutan mo na iyon. Wala akong karapatang sermunan ka. Noon, lagi akong nag-aalangan para lang sa isang masamang lalaki na tulad ni Jason. Kahit na si Joshua ay nakakatakot din sa iyo, ngunit kung ikukumpara sa masamang la
May bagong kasintahan na talaga si Joshua.Gayunpaman, ang kanyang bagong kasintahan, si Fiona, ay hindi pa nagpunta sa ospital upang bisitahin siya. Hindi kahit isang beses. Hindi man lang siya pumasok sa trabaho. Marahil ay naisip niya talaga na hindi na siya magigising?Binanggit ni Lucas si Fiona kapag binibisita niya si Joshua paminsan-minsan. Sinabi niya na si Fiona ay may sakit. Siya ay nagpapagaling sa bahay. Gayunpaman, kahit na lagi siyang nakikita ng mga katulong na mukhang malungkot, kumakain pa rin siya sa bawat pagkain at nakakatulog nang mahimbing.Nang marinig ng nurse ang sinabi ni Luna ay natigilan siya. Tapos, ngumiti siya ng walang magawa. "MS. Luna, alam mo kung paano hilahin ang paa ko. Sobrang in love kayong dalawa, paano kayo maghihiwalay? ang batang mag-asawa sa kabilang pinto ay hindi kasing-close mo at ni Mr. Lynch." Pagkatapos, nag-impake ang nars, tumalikod, at umalis."Sandali lang." Kinagat ni Luna ang labi at tinawag ang nurse. “May impo
Napakagat labi si Luna. Hindi makapaniwalang tumingin siya kay Rowena. “Ka ..kilala ko ang donor. Imposibleng hindi pumayag ang donor sa operasyon." Dumating pa si Christian para bisitahin si Joshua nang umagang iyon. Nakipag-chat pa siya kay Nigel ng napakatagal. Pumayag siyang ibigay kay Nigel ang pinakabagong modelo ng computer at keyboard pagkatapos ng operasyon. Mahigit 10 oras lang ang lumipas at tumalikod na siya sa kanyang deal?"Malamang nagkakamali ka." Kinagat ni Luna ang labi at seryosong tumingin kay Rowena. “Magkaibigan ang donor, ako, at ang ama ng mga bata. Paano nangyari ito…” Naisip ni Rowena kung paano naghi-hysterical na sinabi ni Fiona kung paanong walang kinalaman sa kanya ang pagkamatay ni Nigel. Hindi niya maiwasang mapabuntong-hininga.“Alam kong magkaibigan kayong lahat ng donor, pero Ms. Luna, ito ang katotohanan, Kailangan mong harapin ito. Ang katotohanan ay dalawang beses na kaming pumirma ng isang kasunduan sa donor. Kumuha pa kami ng video fo
“Inihanda na namin ng anak ko ang lahat. Nagawa ko pang humiram ng lump sum sa kaibigan ko para bayaran ang mga medical bills mo. Ngayong nagsisisi ka na, ano ang dapat nating gawin?" Dati, hindi ibinunyag ni Luna ang katotohanang si Christian ang donor dahil iginagalang niya ang katotohanang ayaw ibunyag ng donor ang kanilang pagkakakilanlan. Gayunpaman, ito ay isang desperadong sitwasyon sa sandaling iyon! Wala nang pakialam si Luna!Si Christian, sa kabilang dulo ng linya, ay natahimik sa sinabi ni Luna. Kinagat niya ang kanyang mga labi. Biglang hindi niya alam kung paano ito ipapaliwanag kay Luna. Hindi niya alam kung paano sasabihin na ang donor ay si Fiona. Dati, ang deal na ginawa ni Fiona kay Joshua ay kung si Joshua ay makakasama niya, ido-donate niya ang bone marrow niya kay Nigel. Sa sandaling iyon, halos araw na ng operasyon, ngunit wala pa ring malay si Joshua, hindi sigurado kung mamamatay na ba siya o mabubuhay pa.Walang magagawa ang sinuman sa pagtakas ni
Agad na natigilan si Luna nang marinig ang boses ni Joshua. Pakiramdam niya ay nakulong siya sa isang eskultura. Kahit na ang paggalaw ng isang bahagi ng kanyang katawan ay isang luho. Si Christian, sa kabilang dulo ng linya, ay gusto nang banggitin ang pangalan ni Fiona nang marinig niya ang mahinang boses ni Joshua.Hindi lumabas sa bibig ni Christian ang pangalan ni Fiona sa huli. Kinagat niya ang kanyang mga labi. Isang labis na kagalakan ang bumalot sa kanya! Gising na talaga si Joshua! Ito ay hindi masyadong maaga o huli! Ito ay nasa tamang oras! Kaya naman, huminga ng malalim si Christian. "Luna, ang naririnig ko ba ay boses ng tito ko?"Marahil, sinusubukan ni Joshua na sagutin ang tanong ni Christian. Nang tanungin ni Christian si Luna, si Joshua, sa kama, ay hindi napigilang sumigaw muli, “Fiona…” Sigurado si Christian na bumalik na si Joshua! Hawak niya ang phone niya at hindi maitago ang excitement sa mga mata niya. “Gising na ang tito ko! Luna, alagaan