Pagkatapos, tumalikod si Jude at umalis.Ngumiti ng mapait si Luna. Tumalikod siya at umupo sa hagdan.Niyakap niya ang kanyang mga tuhod, tahimik na nakatingin sa malinis na sahig sa kanyang harapan.Blangko ang isip niya.Pakiramdam niya ay may dapat siyang gawin sa sandaling iyon, ngunit hindi rin niya alam kung ano ang tamang desisyon o reaksyon.Pagkaraan ng mahabang sandali, tumulak pabukas ang mga pinto sa hagdanan.Si Nigel at Nellie ay nakahawak sa magkabilang gilid ng mga pinto. Nagkatinginan sila bago naglakad palapit kay Luna at umupo sa tabi nito, isa sa magkabilang gilid.Inabot ni Nigel ang kanyang mga kamay at hinawakan ang kamay ni Luna."Mommy, ano ang iniisip mo?"Natauhan si Luna. Pilit niyang ngumiti sa kanyang mga anak."Wala naman masyado." Pagkatapos, huminga siya ng malalim. “Uuwi na ba tayo? Umuwi na tayo. Ano ang gusto nyong kainin ngayong gabi?"Napaawang ang labi ni Nellie. Palihim niyang hinawakan ang kabilang kamay ni Luna.“Magpapahatid kami
"Pagkatapos mong sabihin ang lahat ng ito, hindi mo pa rin siya mabitawan."Kinagabihan, binabantayan ni Luna si Joshua. Pagkatapos magpalit ng IV drip, tumawag si Bonnie. Nang marinig ni Bonnie ang palusot ni Luna sa pananatili para alagaan si Joshua, hindi niya napigilang mapabuntong-hininga.“Walang bisa ang mga palusot mo. Ang karamdaman ni Nellie ay kailangan lang na maingat na pag-aalaga, siya ay gagaling maaga o huli.“Kailangan ng pera para sa sakit ni Nigel. Walang malay si Joshua. Buti na lang walang makakapigil sa akin. Kakayanin ko kahit ang sampung milyon, lalo naman ang isang milyong dolyar. Hindi ako naniniwala na hindi mo naisip ito."Gusto mo lang itong dahilan para manatili ka sa ospital para alagaan si Joshua."Bumuntong-hininga si Bonnie."Kalimutan mo na iyon. Wala akong karapatang sermunan ka. Noon, lagi akong nag-aalangan para lang sa isang masamang lalaki na tulad ni Jason. Kahit na si Joshua ay nakakatakot din sa iyo, ngunit kung ikukumpara sa masamang la
May bagong kasintahan na talaga si Joshua.Gayunpaman, ang kanyang bagong kasintahan, si Fiona, ay hindi pa nagpunta sa ospital upang bisitahin siya. Hindi kahit isang beses. Hindi man lang siya pumasok sa trabaho. Marahil ay naisip niya talaga na hindi na siya magigising?Binanggit ni Lucas si Fiona kapag binibisita niya si Joshua paminsan-minsan. Sinabi niya na si Fiona ay may sakit. Siya ay nagpapagaling sa bahay. Gayunpaman, kahit na lagi siyang nakikita ng mga katulong na mukhang malungkot, kumakain pa rin siya sa bawat pagkain at nakakatulog nang mahimbing.Nang marinig ng nurse ang sinabi ni Luna ay natigilan siya. Tapos, ngumiti siya ng walang magawa. "MS. Luna, alam mo kung paano hilahin ang paa ko. Sobrang in love kayong dalawa, paano kayo maghihiwalay? ang batang mag-asawa sa kabilang pinto ay hindi kasing-close mo at ni Mr. Lynch." Pagkatapos, nag-impake ang nars, tumalikod, at umalis."Sandali lang." Kinagat ni Luna ang labi at tinawag ang nurse. “May impo
Napakagat labi si Luna. Hindi makapaniwalang tumingin siya kay Rowena. “Ka ..kilala ko ang donor. Imposibleng hindi pumayag ang donor sa operasyon." Dumating pa si Christian para bisitahin si Joshua nang umagang iyon. Nakipag-chat pa siya kay Nigel ng napakatagal. Pumayag siyang ibigay kay Nigel ang pinakabagong modelo ng computer at keyboard pagkatapos ng operasyon. Mahigit 10 oras lang ang lumipas at tumalikod na siya sa kanyang deal?"Malamang nagkakamali ka." Kinagat ni Luna ang labi at seryosong tumingin kay Rowena. “Magkaibigan ang donor, ako, at ang ama ng mga bata. Paano nangyari ito…” Naisip ni Rowena kung paano naghi-hysterical na sinabi ni Fiona kung paanong walang kinalaman sa kanya ang pagkamatay ni Nigel. Hindi niya maiwasang mapabuntong-hininga.“Alam kong magkaibigan kayong lahat ng donor, pero Ms. Luna, ito ang katotohanan, Kailangan mong harapin ito. Ang katotohanan ay dalawang beses na kaming pumirma ng isang kasunduan sa donor. Kumuha pa kami ng video fo
“Inihanda na namin ng anak ko ang lahat. Nagawa ko pang humiram ng lump sum sa kaibigan ko para bayaran ang mga medical bills mo. Ngayong nagsisisi ka na, ano ang dapat nating gawin?" Dati, hindi ibinunyag ni Luna ang katotohanang si Christian ang donor dahil iginagalang niya ang katotohanang ayaw ibunyag ng donor ang kanilang pagkakakilanlan. Gayunpaman, ito ay isang desperadong sitwasyon sa sandaling iyon! Wala nang pakialam si Luna!Si Christian, sa kabilang dulo ng linya, ay natahimik sa sinabi ni Luna. Kinagat niya ang kanyang mga labi. Biglang hindi niya alam kung paano ito ipapaliwanag kay Luna. Hindi niya alam kung paano sasabihin na ang donor ay si Fiona. Dati, ang deal na ginawa ni Fiona kay Joshua ay kung si Joshua ay makakasama niya, ido-donate niya ang bone marrow niya kay Nigel. Sa sandaling iyon, halos araw na ng operasyon, ngunit wala pa ring malay si Joshua, hindi sigurado kung mamamatay na ba siya o mabubuhay pa.Walang magagawa ang sinuman sa pagtakas ni
Agad na natigilan si Luna nang marinig ang boses ni Joshua. Pakiramdam niya ay nakulong siya sa isang eskultura. Kahit na ang paggalaw ng isang bahagi ng kanyang katawan ay isang luho. Si Christian, sa kabilang dulo ng linya, ay gusto nang banggitin ang pangalan ni Fiona nang marinig niya ang mahinang boses ni Joshua.Hindi lumabas sa bibig ni Christian ang pangalan ni Fiona sa huli. Kinagat niya ang kanyang mga labi. Isang labis na kagalakan ang bumalot sa kanya! Gising na talaga si Joshua! Ito ay hindi masyadong maaga o huli! Ito ay nasa tamang oras! Kaya naman, huminga ng malalim si Christian. "Luna, ang naririnig ko ba ay boses ng tito ko?"Marahil, sinusubukan ni Joshua na sagutin ang tanong ni Christian. Nang tanungin ni Christian si Luna, si Joshua, sa kama, ay hindi napigilang sumigaw muli, “Fiona…” Sigurado si Christian na bumalik na si Joshua! Hawak niya ang phone niya at hindi maitago ang excitement sa mga mata niya. “Gising na ang tito ko! Luna, alagaan
Kaya naman, nanginginig ang kanyang mga kamay nang kunin niya ang kanyang telepono. Ilang beses na halos mahulog sa sahig ang phone niya. Gayunpaman, hindi ito pinansin ni Joshua. Nahihirapan niyang kinuha ang phone niya at tinawagan si Lucas. "Lucas, gising na ako. Halika at sunduin mo ako kaagad sa ospital. Gusto kong magtungo sa Orchard Manor at kunin si Fiona para magtungo sa ospital."Si Lucas, sa kabilang dulo ng tawag, ay natigilan saglit. Nang maalala na kinabukasan ang operasyon ni Nigel, naintindihan niya kaagad ang ibig sabihin ni Joshua. "Sure, pupunta na ako diyan!"Nang matanggap ang pangako ni Lucas, nakahinga ng maluwag si Joshua. Nagpalit siya ng mas komportableng posisyon at inilagay ang phone niya sa gilid. Sa pagtingin sa kanya, naramdaman ni Luna na siya ay nakakaawa at nakakatawa. Siya ay nagsusumikap sa pag-aalaga sa kanya sa nakalipas na tatlong araw ngunit ito ang kanyang nakuha bilang kapalit? Nung una ay gusto niyang sabihin kay Joshua ang katot
Agad namang natigilan sina Nigel at Nellie sa sinabi ni Luna. Nagkatinginan sila. Hindi nila alam kung bakit biglang nasabi ni Luna ang mga katagang iyon. Sa huli, napakunot ang noo ni Nigel na mas mature. Isinandal niya ang payat na katawan sa dingding. “Mommy…may nangyari ba sa bone marrow transplant?” Tumama sa ulo ng pako ang tanong ni Nigel. Pumikit si Luna at bumuntong hininga. Tumango siya. Binitawan niya si Nellie at seryosong sinabing, “Huling minuto umayaw ang donor. Ayaw na nilang sumailalim sa operasyon. Nagpaplano akong maghanap ng doktor ngayon. Kahit anong mangyari, kailangan kong kausapin ang donor ngayong gabi.” Dahil handang ibigay ng donor ang kanilang bone marrow nang walang anumang gantimpala, nangangahulugan iyon na handa silang tulungan si Nigel. Ang sitwasyon sa sandaling iyon ay marahil ay nakatagpo sila ng ilang mga problema sa buhay. Actually, habang umiiyak si Luna sa elevator, nakapagdesisyon na rin siya. Halos alas siyete na ng gabi ng