Nanginig ng kaunti si Joshua.Tulad ng inaasahan.Ang masamang itsura ni Luna ay dahil nakita niya na kasama ni Joshua si Fiona.Gayunpaman…Walang plano si Joshua na ipaliwanag ang sarili niya.Klaro na imposible para sa kanya na makasama na ulit si Luna, dahil namatay na ang dalawa anak nila.Pati, para sa bone marrow transplant ni Nigel, kailangan niyang tumupad sa pangako niya kay Fiona hanggang sa pumanaw ito.Kaya, bakit niya kailangan ipaliwanag ang sarili niya?Lumingon siya para tumingin kay Luna. Nangutya siya at sinabi niya ng malamig. “May pagkakaiba ba? Sa isang palad, binigay ko ang Blue Bay Villa para sa inyo ng mga bata, habang nasa Orchard Manor ako kasama ang bagong mahal ko. Hindi ba’t ito ang gusto natin pareho?”Malakas talaga ang ulan. Maitutulad ito sa masamang mood ni Luna.Napuno ng galit ang puso ni Luna dahil sa mga sinabi ni Joshua. Dumiin ang kanyang ngipin at tumingin siya ng masama kay Joshua. Malamig at malupit ang boses niya.“Joshua, alam mo
Ibinaba ni Joshua ang phone. Tumingin siya sa Blue Bay Villa sa likod niya bago niya binuksan ang makina ng kotse para umalis.Sa loob ng bedroom sa ikalawang palapag ng Blue Bay Villa.Si Luna, na nagpalit na ng damit at suot ang pajama, ay nakatayo sa tabi ng bintana, pinapanood na umalis si Joshua.Kung hindi siya nagkakamali, ang direksyon na pupuntahan ni Joshua ay papunta sa Orchard Manor.Pumikit ng mabagal si Luna.Muli niyang narinig ang sinabi sa kanya ni Jude kanina. Napuno siya ng tuwa at pagkasabik, iniisip na mali ang pagkakaunawa niya kay Joshua, na niloko lang siya ni Aura.Gayunpaman, sa mga sandaling ito….Hindi mali ang pagkakaunawa niya at hindi siya niloko ni Aura. Hindi na ito importante.Hindi karapat-dapat si Joshua para sa kanya.“Mommy.”Sa mga sandaling ito, bumukas ang pinto ng bedroom.May dalang bowl ng mainit na sabaw si Nigel at pumasok siya. Maingat niyang nilapag ang sabaw sa mesa.“Uminom po kayo habang mainit. Hindi po kayo pwedeng magkas
Ang mga salita ng doktor ay nakapagpatulala kay Luna sa mahabang panahon.Maya-maya pa, hirap niyang itinaas ang sulok ng kanyang naninigas na labi, sinusubukang mabawi ang kanyang katinuan.Gulat at pagkalito ang nakasulat sa buong mukha ng babae. “T…totoo ba yan?Siya at si Malcolm ay matagal nang naghanap sa ibang bansa ngunit nabigo pa rin silang makakita ng bone marrow na tugma kay Nigel.Ang kanilang pagkabigo sa kanilang paghahanap ng bone marrow ay minsang nagdulot sa kanya ng kawalan ng pag-asa, kung hindi, hindi siya susuong sa panganib at bumalik sa Banyan City kasama ang kanyang dalawang anak.At ngayon, kaswal na sinasabi ng doktor sa kanya na makakahanap siya ng katugmang utak ng buto para kay Nigel?"Syempre, totoo ito!"Tinapik ng doktor ang balikat ni Luna sa tuwa. “Ma’am, nasasabik ka na nahihirapan kang paniwalaan, hindi ba? Ako din! Nanginginig ang mga kamay ko nang matanggap ko ang tawag!"Napatulala si Luna na sumulyap sa doktor, nagsimulang bumula ang exc
Bago pa matapos ni Shannon ang kanyang pangungusap, pinutol na siya ni Luna. "Tama ka. May sakit ang anak ko, kailangan ko ng pera.” Dahil doon, agad niyang ibinaba ang tawag, habang si Shannon ay nanatiling tulala. Ibinaba ni Luna ang kanyang telepono, huminga ng malalim at naglakad patungo sa balkonahe.Sa wakas ay tumigil na ang ulan, isang bahaghari ang nakaarko sa mga ulap habang ang amoy ng basang lupa at bagong putol na damo ay tumatagos sa hangin.Pumikit si Luna, dinama ang pulso ng buhay sa hangin, at huminga ng mahabang buntong-hininga. Para kay Nigel, napakatagal at napakaraming panahon siyang nagtiis kay Joshua. Ang kalahating buwan ay halos walang anuman....Sa Orchard Manor.Sa sandaling ipinarada ni Joshua ang kanyang sasakyan at bago pa man siya makalabas ay tumunog ang kanyang phone sa tabi niya. Galing iyon kay Lucas.“Sir, naayos na po ang lahat ayon sa utos niyo. Sinabi na ng doktor kay Ma’am na hindi mo na babayaran ang natitirang bayaring medikal, at kinum
Kinaumagahan pagkagising ni Luna, maingat siyang naghanda ng almusal para sa dalawang bata, pagkatapos ay nag-impake ng mga gamit at umalis na may dalang proposal na pinagpuyatan para ihanda.“Mommy.” Sa sandaling lumakad siya sa pinto at bubuksan na sana ito, isang malinaw at boses bata ang narinig mula sa kanyang likuran. Lumingon siya.Sa likod niya sa hagdanan, nakatayo doon si Nigel habang hawak ang kamay ni Nellie. Nang makita siyang lumingon, hinila ng batang lalaki ang kamay ng kanyang kapatid at humakbang palapit kay Luna."Good luck sa opisina!" Itinaas ni Nigel ang kanyang ulo at mataimtim na tumingin sa kanya. "Kailangan mong kumita ng mas maraming pera para sa amin ni Nellie!"Hindi maiwasang mapangiti ang labi ni Luna nang makita ang seryosong tingin ng bata. Lumuhod siya at marahang hinaplos ang pisngi nito. "Gagawin ko. Kapag lumaki na kayong dalawa, kailangan nyong magsumikap at magbayad sa akin!”Madiin na tumango si Nigel. “Huwag kang mag-alala! Gagawin ko! Pag
"Sinabi ko na sa iyo, ayos lang kahit hindi ako kumain ng almusal." Ang boses ng babae ay matamis at banayad, na may pahiwatig ng pag-ungol.Ang kamay ni Luna na kakatok na sana sa pinto ay huminto sa hangin. Ang boses na ito…Naalala niya ang nangyari dalawang araw na nakalipas nang makilala niya si Ms. Blake sa mall. Itong boses...kanyang boses ito diba?“Ubusin mo ang gatas. Ang iyong kalusugan ang pinakamahalagang bagay sa akin ngayon." Matapos umalingawngaw ang malalim na boses ng lalaki, muli, narinig ang mahinang pag-pout ni Ms. Blake. "Tara, walang mangyayari kung laktawan ko ang pagkain... hindi talaga ako nagugutom..."Napakagat labi si Luna, binawi ang kamay ng walang salita. Simula nang magising siya kaninang madaling araw, kahit na naghanda siya ng almusal para sa kanyang dalawang anak, wala pa rin siyang kinakain. Siya ay nagugutom habang nakikinig sa kanilang dalawa na naglalandian, nag-uusap tungkol sa pag-inom ng gatas at pagkain ng almusal…Ito ay kakaibang pakir
"Maaga o huli ay mangyayari ito." Bahagyang tumawa si Luna, hindi umabot sa mata ang ngiti. "Dahil si Mr. Lynch ay umibig sa iyo sa unang tingin, malayo pa ba ang isang proposal sa hinaharap?"Sa sinabi nito, bahagyang napakunot ang noo ni Joshua na halos hindi makita ng mata ang aksyon.Agad na pumasok si Jude para maglaro ng tagapamagitan. “Hahaha, si Luna naman ang swabe magsalita.” Kasabay noon, sinulyapan niya si Joshua saka inilipat ang tingin sa folder na nasa braso ni Luna."Tama, Luna, nandito ka para pag-usapan ang trabaho?"Tumango si Luna. “Oo.” Sinamaan niya ng malamig na tingin si Joshua, ang tono niya kasing lamig ng tingin. "Pero mukhang maling moment ang narating ko." Napatingin siya sa loob ng opisina, sa kalahating baso ng gatas na nasa coffee table. “Tuloy ba sina Mr. Lynch at Ms. Blake sa inyong almusal? Pwede akong bumalik mamaya."Naging pangit ang ekspresyon ni Joshua. Kumunot ang noo niya, saka malamig na sinulyapan si Luna. "Ayos lang." Dahil doon, ibinaba
Sa isang kalampag, sumara ang pinto ng opisina. Si Luna at Joshua na lang ang naiwan sa kwarto.Bahagyang nakasimangot, tumalikod siya at umupo sa kanyang pang presidenteng upuan, walang pakialam na nakatingin sa folder sa mga braso ni Luna. "Pagkatapos ng napakatagal na bakasyon, mayroon kang ulat na gagawin sa sandaling bumalik ka sa trabaho?"“Oo.” Nakabawi naman si Luna saka tumingin kay Joshua ng masama. "Hindi tulad mo, wala akong oras o pera, o ang magandang babae sa aking tabi. Isa lang akong mahirap na babae na may dalawang anak na may sakit, siyempre kailangan kong ibuhos lahat ng effort ko sa trabaho ko.” Kasabay noon, lumakad siya palapit at binuksan ang folder sa kanyang mga braso, inilagay ito sa harap ni Joshua. Pagkatapos, sinabi niya sa isang malamig at walang malasakit na tono, "Ito ay isang panukala na naisip ko kagabi. Gusto kong makipag-deal sa iyo."Nagtaas ng kilay si Joshua, ibinaba ang mga mata at binuklat ang dokumento sa mesa. Pagkatapos, ibinuka niya ang