"Maaga o huli ay mangyayari ito." Bahagyang tumawa si Luna, hindi umabot sa mata ang ngiti. "Dahil si Mr. Lynch ay umibig sa iyo sa unang tingin, malayo pa ba ang isang proposal sa hinaharap?"Sa sinabi nito, bahagyang napakunot ang noo ni Joshua na halos hindi makita ng mata ang aksyon.Agad na pumasok si Jude para maglaro ng tagapamagitan. “Hahaha, si Luna naman ang swabe magsalita.” Kasabay noon, sinulyapan niya si Joshua saka inilipat ang tingin sa folder na nasa braso ni Luna."Tama, Luna, nandito ka para pag-usapan ang trabaho?"Tumango si Luna. “Oo.” Sinamaan niya ng malamig na tingin si Joshua, ang tono niya kasing lamig ng tingin. "Pero mukhang maling moment ang narating ko." Napatingin siya sa loob ng opisina, sa kalahating baso ng gatas na nasa coffee table. “Tuloy ba sina Mr. Lynch at Ms. Blake sa inyong almusal? Pwede akong bumalik mamaya."Naging pangit ang ekspresyon ni Joshua. Kumunot ang noo niya, saka malamig na sinulyapan si Luna. "Ayos lang." Dahil doon, ibinaba
Sa isang kalampag, sumara ang pinto ng opisina. Si Luna at Joshua na lang ang naiwan sa kwarto.Bahagyang nakasimangot, tumalikod siya at umupo sa kanyang pang presidenteng upuan, walang pakialam na nakatingin sa folder sa mga braso ni Luna. "Pagkatapos ng napakatagal na bakasyon, mayroon kang ulat na gagawin sa sandaling bumalik ka sa trabaho?"“Oo.” Nakabawi naman si Luna saka tumingin kay Joshua ng masama. "Hindi tulad mo, wala akong oras o pera, o ang magandang babae sa aking tabi. Isa lang akong mahirap na babae na may dalawang anak na may sakit, siyempre kailangan kong ibuhos lahat ng effort ko sa trabaho ko.” Kasabay noon, lumakad siya palapit at binuksan ang folder sa kanyang mga braso, inilagay ito sa harap ni Joshua. Pagkatapos, sinabi niya sa isang malamig at walang malasakit na tono, "Ito ay isang panukala na naisip ko kagabi. Gusto kong makipag-deal sa iyo."Nagtaas ng kilay si Joshua, ibinaba ang mga mata at binuklat ang dokumento sa mesa. Pagkatapos, ibinuka niya ang
Agad na naging tahimik ang hangin sa opisina.Naningkit ang mata ni Joshua at walang emosyong tumingin sa babaeng nasa harapan niya. "Luna, ikaw ang nangangailangan ng tulong ko ngayon."Bahagya niyang tinapik ang tabletop gamit ang mahahabang daliri. "Kailangan mo ng tulong ko, pero patuloy mo akong minamaliit, ganito ba ang ugali mo sa lipunan?"Bahagyang natawa si Luna, “I’m just telling the truth. Bukod doon." Nagtaas siya ng kilay at sinipat ang dokumentong nasa mesa. "Nakikipagtulungan ako sa iyo bilang katapat. Kung talagang hihilingin ko ang iyong tulong, hihilingin ko sa iyo na bayaran nang direkta ang mga medikal na bayarin ng mga bata, hindi ba?"Ang mga sulok ng labi ni Joshua ay ngumiti, itinaas ang kanyang kamay at kinuha ang dokumento sa mesa, pagkatapos ay pinagpatuloy ang pagbabasa nito nang seryoso. "Totoo yan. Kahit na akin rin ang mga bata, binigyan na kita ng villa at binabayaran ko lahat ng medical bills nila hanggang ngayon…”Habang nagsasalita siya, itinaas
Huminga siya ng malalim, hinawakan ang fountain pen, at walang salita na pinirmahan ang kanyang pangalan sa kontrata. Malungkot niyang inisip, baka ito ang unang beses na ginamit ang panulat na ito sa buong buhay nito? Tulad ng kung paanong ang kanyang lubos na debosyon kay Joshua ay nagtagumpay lamang sa kanyang sarili at wala ng iba.Matapos makumpleto ang pagpirma, ini-click niya ang takip pabalik sa panulat at itinaas ang kanyang mga mata, sumulyap sa kanya na may nakahiwalay na mga mata. "Mr. Lynch, naalala kong binili ko ang panulat na ito gamit ang aking premyong pera. Dahil hindi mo ito ginagamit, kukunin ko na ito."Aalis na sana siya pero pinigilan siya ni Joshua sabay hawak sa pulso niya. Ang kanyang pares ng itim na mata ay kasing lalim ng napakalalim na kalangitan sa gabi. Tiningnan siya nito ng singkit na mga mata. “Regalo mo ito sa akin. Sa tingin mo ba mababawi mo ito pagkalipas ng maraming taon?" Dahil doon, hinugot niya ang panulat sa kamay niya at mahigpit itong hi
Nang marinig ang matamis at mapang-akit na boses ni Fiona na umaagos palabas ng opisina, marahas na sumimangot si Luna.Muling lumitaw sa kanyang isipan ang kaninang malumanay na tono ni Joshua habang kausap si Fiona sa kanyang opisina. "Ngayong naubos mo na ang iyong gatas, bumalik ka sa iyong mesa. Pinakamainam kung makilala mo ang iyong mga kasamahan at ang kapaligiran sa pagtatrabaho sa iyong unang araw."Bahagya niyang pinagsalubong ang mga kilay. Kaya, para sa kanyang unang araw ng trabaho, si Fiona ay nakatalaga sa departamento ng disenyo kung saan pinangangasiwaan ni Luna? Sinadya ba ito ni Joshua?"Ms. Blake, bakit mo naman nasabi, kami ang nangangailangan ng tulong mo. At saka, napakabait na tao ni Direktor Luna, dahil napakaamo at cute mo, siguradong magugustuhan ka niya!"Bahagyang tinapik ni Shannon ang balikat ni Fiona habang nagsasalita ito. "Narinig kong dumating ka sa opisina sakay ng kotse ni President Lynch?"Tahimik na ibinaba ni Fiona ang kanyang ulo sa sinabi
Halatang hindi inaasahan ni Fiona na lilitaw si Luna sa sandaling ito. Nanlaki ang kanyang mga mata sa gulat, ngunit ang pagkagulat sa ilalim ng kanyang mga mata ay nawala sa isang iglap.Sa sumunod na segundo, nangingilid na ang mga luha sa kanyang mga mata. "Ako ay... hindi iyon ang ibig kong sabihin!"Kinagat niya ang maputla, walang dugong labi, may hikbi sa boses. “Akala ko talaga ay magagalit ka sa akin kung gusto mo si Joshua…”"Wala akong nararamdaman para kay Joshua Lynch, at wala rin akong oras para kamuhian ka." Malamig na nilampasan siya ni Luna, itinaas ang kanyang mga paa at tinungo ang pinto sa kanyang sariling opisina. Nang nakapatong ang kamay niya sa doorknob, tumigil siya. Huminga siya ng malalim, lumingon siya at malamig na ibinalik ang tingin sa lahat ng nasa opisina. "Ito ay isang opisina, sana lahat ng tao dito ay mag-focus sa trabaho kaysa pag-usapan ang tsismis tungkol sa kung sino ang may gusto o napopoot sa iba."Sa huli, tahimik niyang sinulyapan si Fion
Malamig na tumawa si Luna. “Kaya mong gawin yun?” Tahimik siyang inirapan ni Samson. “Eksperto ako sa pag-asikaso sa mga doble-karang babae na katulad niya! Kailangan mo ba kami para palayasin siya?” “Hindi.” Inangat niya ang kanyang kamay at binuksan ang dokumentong nasa lamesa, habang malumanay na sinasabi, “Baka bago niyo siya mapalayas sa kumpanya, napalayas na kayo ni Joshua sa kompanya.” At doon, nilabas niya ang kanyang proposal at tinapon ito sa harapan ni Samson. “Ito ang magiging trabaho niyo sa loob ng tatlong buwan.” Sumimangot si Samson, kinuha ang proposal, at tinignan ito. “Mag-aasikaso nanaman kami ng isang malaking proyekto? Ang huli naming malaking proyekto ay kakatapos lang sa loob ng dalawang buwan, tama? Bakit kami kukuha uli ng isa pang nakakapagod at nakakaubos-oras na proyekto?” “Dahil kailangan ko ang pera.” Minasahe niya ang kanyang masakit na sintido. “Ang anak ko ay sasailalim sa isang malaking operasyon sa loob ng dalawang linggo, kailangan ko ng
nang nagsalita siya, umagos ang luha sa kanyang mga mata. “Hindi ko sinasadya…at nasaktan din ako!” Tinignan ni Zayne ang dibdib ni Fiona saka ang likuran ni Arianna na basa din, saka malamig na sinabi, “Ang paso mo ba ay mas malala kaysa kay Arianna?” Nagmamakaawang kinagat ni Fiona ang kanyang labi. “Pero…” Inangat ni Shannon ang kanyang ulo, tignan ang sitwasyon sa kanyang harapan saka ang kape na hawak ni Fiona, at saka nakaramdam ng pagsisisi sa kanyang dibdib. Dali-dali siyang tumayo at lumapit doon, tumayo sa harapan ni Fiona, at pinagtanggol ito. “Hindi ito sinasadya ni Ms. Blake, bakit niyo siya pinagtutulungan?” Kahit na hindi rin gusto ni Shannon si Fiona, ang insidenteng ito ay nangyari dahil sa dala nito ang kanyang kape. Syempre, kailangan siyang protektahan ni Shannon. “Ms. McCartney.” Nagmamakaawang umiyak si Fiona. “Kasalanan ko to, tama lang sila na pagalitan ako… Huwag kayong mag-away ng dahil lang sa akin…Ayos lang ako.” Habang nagsasalita siya, yum