"Joshua, na-miss kita ng sobra."Sa kwarto sa likod ng villa, isinara ni Alice ang pinto at niyakap ng mahigpit si Joshua mula sa likod.“Sa lahat ng mga taong iyon sa labas, ilang beses, halos gusto ko nang sumuko, ngunit sa pag-iisip sa iyo at sa mga bata… Ikaw ang motibasyon ko na nagpanatiling buhay sa akin... Buti na lang at ang mga bata at ako ay nakabalik na sa tabi mo ngayon. ”Ang kanyang mga luha ay bumasa sa sando ni Joshua at sa kanyang hubad na likod.Ang puso niya ay parang hinawakan at pinisil ng hindi nakikitang kamay.Tumalikod siya at hinila siya sa kanyang mga bisig. "Huwag kang mag-alala, simula ngayon, hindi ko na hahayaang magdusa ka pa.""Sige." Ngumuso si Alice, "Sana ang babaeng nagnakaw sa ating mga anak... ay malapit nang maparusahan ng batas."Nakahiga siya sa dibdib niya, bumagsak ang mga luha niya. “Nakita mo rin ang sitwasyon, Pareho niyang kakampi sina Nellie at Neil, ayaw pa nga nila akong kilalanin bilang nanay nila.Kung mas maaga siyang mahatul
Tapos, mula kung saan man, lumitaw ang dalawang bata, isang lalaki at isang babae, at si Luna Gibson pagkatapos ng plastic surgery.Isinara niya ang pinto, galit na galit na kinuha ang kanyang telepono at nagdial ng numero.“Hello, Mr. Walter. Gumawa ka ng ilang kaayusan para mamatay si Luna sa kulungan."Sa sandaling iyon, sunod-sunod na katok ang umalingawngaw sa pinto."Mag-uusap tayo mamaya."Ibinaba niya ang kanyang telepono at pinilit ang isang ngiti sa kanyang mukha, pagkatapos ay binuksan ang pinto, "Sino ito?""MS. Gibson, ako ito."Sa labas ng pinto ay nakatayo si Neil sa kanyang maputlang dilaw na pajama. Inangat niya ang kanyang ulo sa gilid, tinitigan siya nang inosente, "Hinahanap ko si Daddy, sabi ni Daddy kasama niya si Nellie ngayong gabi, kaya niyaya niya akong samahan ka."Sa ilalim ng liwanag ng mga ilaw sa corridor, ang maliit na lalaki ay mukhang cute at inosente, na parang hindi man lang sasaktan ang isang langaw, hindi niya maiwasang magustuhan siya.Sa
Kinabukasan, ginising si Joshua ni Nellie na nakayakap sa kanya.Itinutok ng batang babae ang kanyang daliri sa kanyang pisngi. "Daddy, bakit po ang gwapo mo?"Ang kanyang isip bata na paraan ay gumuhit ng isang tawa mula sa kanya. Habang natutulog pa ang mga mata, marahang ginulo niya ang buhok nito. "Ang sarap magkaroon ng gwapong Daddy?""Siyempre po!" Ngumiti si Nellie, ang kanyang mga mata ay nakahilig paitaas sa maliit na gasuklay, at hinawakan ang kanyang mukha, hinalikan ang kanyang pisngi. "Mas guguwapo ka pa po kung mapalaya mo si Auntie Luna."Sa pagbanggit ng maliit na babae kay Luna, nagdilim ang tingin ni Joshua. Napatingin ito kay Nellie. "Gusto mo ba talaga siyang makalaya ?""Oo!" Niyakap ni Nellie ang braso niya. “Since I could remember, siya ang nag-aalaga sa akin, kung hindi siya mabait sa akin, hindi ako magpapakita sa harap mo, masaya at malusog, tama ba? Napakabait niya sa akin, hindi ko kayang makita siyang nahihirapan."Napakunot ang noo nito. Nakita niy
Sumimangot si Joshua, ngunit nanatili siyang tahimik.“Pinag isipan ko na kagabi, kahit na maraming ginawang mali si Luna dati, trinato niya pa rin ng mabuti ang mga anak natin. Dahilan dito ito kung bakit mabait at masunurin ang mga anak natin. Nabawi niya na ang mga pagkakamali niya, gusto ko lang na mag move on.”Sumimangot si Joshua. “‘Yun ba talaga ang iniisip mo?”“Oo.” Hinawakan ni Alice ang kamay ni Joshua. “Gusto siya ng mga bata, ayaw ko na malungkot sila dahil sa kanya. Bukod pa doon, siya na ang Design Director ng Lynch Group, isang magaling na talento, kailangan siya ng kumpanya mo. Kaya, naisip ko, baka dapat nating bigyan ng isa pang pagkakataon si Luna para magbago.”Sa sobrang tapat ng pagsasalita niya ay pati ang mga batang naglalaro ng lego sa sahig ay napahanga sa kanya.Kaya pala malakas ang loob niya na maging isang impostor at kunin ang pagkakakilanlan ng iba.Napakahusay niyang mag acting!“Lulu, mabuti naman at pumayag ka.”Nagbuntong hininga si Joshua
“Nellie.”Habang natataranta ang batang babae, hinawakan ni Neil ang kamay nito.“Pasensya na po, natataranta lang po siya.”Nakahawak ang batang lalaki sa kamay ni Nellie at tumingin ito ng malamig kay Joshua. “Dahil ito na po ang desisyon niyo, wala po kaming karapatan tumanggi. Wala naman pong halaga ang salita ng mga bata. Pero dapat po kayong mangako, hindi na po magpapakita si Aura sa buong buhay namin. Kung hindi, hindi na po namin kayo kikilalanin na tatay namin.”Pagkatapos, hinila niya ang kamay ni Nellie at umakyat sila.Sumingkit si Alice at pinanood niya ang paalis na mga bata, ngumiti siya ng peke. “Ang batang ito.”Nagbuntong hininga si Joshua, Gusto mo talaga… ipadala si Aura sa Europe?”“Oo.” Ngumiti ng maliit si Alice. “Pinamihasa ng magulang namin si Aura, tumigil siya sa pag aaral pagkatapos ng middle school. Bakit hindi natin siya ienroll sa isang boarding school, para humabol siya sa edukasyon, baka mas maging mabuti siya?”Nagbuntong hininga si Joshua, “M
“Ang kapalit, pinangako niya na makakalabas ako dito.”Biglang naging kasing putla ng multo ang mukha ni Luna.Pinaghirapan niya na mapunta si Aura sa kulungan.Pero ngayon, dumating si Alice at nasayang ang lahat ng ginawa niya.“Sinabi ko sayo, masyado kang tanga.” Tumawa si Aura, “Sadya mong binura ang lahat ng bakas ni Luna, ayaw mong umamin na ikaw si Luna Gibson. Kung ayaw mong maging si Luna Gibson, maraming tao na papayag na papalit sayo. Ngayon, si Alice Gibson na ang bagong Luna Gibson, pero wala kang paraan para patunayan ang pagkakakilanlan mo. Hindi ba’t nakakaawa ka? Pinaghirapan mo na mapunta ako dito, pero para saan? Ang kailangan lang ni Joshua ay ilang bulong sa kanyang tainga, at makakalabas na ako.”Pagkatapos, humikab si Aura. “Oo nga pala, nung binigay ni Alice ang mungkahi na ito, sa tingin mo nagsiping sila?”Humigpit ang puso ni Luna.Kumirot ito.Ngunit pilit siyang ngumiti ng kalmado. “Ano naman kung magkasama sila? Sa tingin mo ba hindi pa siya sumam
Habang nakatayo at umiihip ang malamig na hangin, tumitig si Luna sa tatlong miyembro ng pamilya Gibson at pumasok na ang mga ito sa kotse at umalis.Simula pa nung bata sila, ang pagmamahal ng magulang nila ay nakapokus na kay Aura. Hindi siya nakakuha ng ni isang butil nito.“Luna!”Habang nakatulala siya, nakalapit na si Anne sa kanya.“Ayos ka lang ba?”“Ayos lang ako.”Kumapit si Anne sa braso niya at malambing nitong sinabi, “Tara, pupunta tayo sa bahay para sa soup!”Pumasok silang tatlo sa kotse ni John. Habang pauwi, walang tigil sa pagkwento si Anne tungkol sa mga nagkataong pangyayari nung araw na ‘yun.Nung araw na ‘yun, dahil sa pregnancy test ni Luna, nagkaroon ng hindi pagkakaunawaan sa pagitan nila Anne at ni John, at napromote pa si John sa huli.Tumingin si Luna sa labas ng bintana, lumabas sa mga mata niya ang eksena nung araw na ‘yun.Nung gabing ‘yun, nagsiping sila ni Joshua makalipas ang anim na taon.Sa kasamaang palad, hindi siya nabuntis. Napuno ng
“Bad mood po siya, kaya’t uminom po siya at nakatulog.”Dumilim ang mga mata ni Joshua.Matapos ang ilang saglit, nagbuntong hininga siya, “Naiintindihan ko siya.”Ang dalawang bata na na pinagbuhusan niya ang lahat ng oras at pagsisikap niya ng anim na taon ay napunta na sa kamay ng mga magulang nito, baka nahihirapan siya na tanggapin ito?“Mr. Lynch.” Sumimangot si Anne. “May tanong po ako.”“Sige lang.”“Lagi niyo pong sinasabi sa publiko na mahal niyo ang asawa niyo, gusto niyo po siyang umuwi at aalagaan niyo po siya ng buong buhay niyo. Pero ngayon at bumalik na po talaga siya, pumunta po kayo dito ng gabing gabi. Kayo po ba ay… nahulog na para kay Luna?”“Ms. Zimmer, magaling ka magbiro.” Tumanggi agad si Joshua. “Nagpapakita lang ako ng pagmamalasakit.” Ngumiti siya ng maliit. “Kung sabagay, minsan niyang binuhos ang lahat ng oras at pagsisikap niya sa mga anak ko.”Tumawa si Anne.“Ayos lang po kung ayaw niyong aminin. Aakyat na po ako. Umuwi na rin po dapat kayo, ba