Walang emosyon na tumingin si Luna sa mga mata ni Joshua at sinabi niya, “Hindi mo naman tinupad ang pangako na ito, maging sa mga bagay na iniisip mo, sa mga mga problema na kailangan ayusin, at sa mga paghihinala mo sa mga bagay. Sinasabi mo lang ito sa akin kung kailangan mo itong ipaalam sa akin, at kung hindi, hindi mo ito sasabihin sa akin.” Kumunot ng mahigpit ang noo ni Joshua. “Sumosobra ka na, Luna. Maliit na problema lang ito. Bakit mo—” “Ako?” Sumingit ng malamig si Luna. “Si Butler Fred at Mickey ang pinag uusapan natin ngayon, pero paano sa susunod? Kapag may mga panganib sa susunod, sasabihin mo ba sa akin? Sa tingin mo ba ay may karapatan akong malaman? Sa tingin mo ba ay magiging tapat ka sa akin at sasabihin mo sa akin?” Habang patuloy sa pagsasalita si Luna, mas lalo siyang nagagalit. “Sa tingin mo ay isang maliit na bagay lang ito, pero hindi mo man lang sinabi sa akin ang maliit na bagay na ito, paano kung may mas malaking problema? Sasabihin at ipapaalam mo
Baka hindi maintindihan ni Gwen ang ibig sabihin ni Luke, ngunit alam ni Joshua kung ano ang tinutukoy ni Luke. Kumunot ang noo ni Joshua habang tumingin siya sa ekspresyon ni Luke. “Ang isang malusog na katawan ay hindi rason para gawin mo ang kahit anong gusto mo.” Pagkatapos, tumingin si Joshua kay Gwen. “Tama ba?” Sa sobrang pokus ni Gwen sa ekspresyon ni Luna ay hindi niya narinig ang pag uusap nila Joshua at Luke. Kaya naman, sumagot siya pagkatapos siyang tanungin, “O—Oo.” Bumulong si Gwen sa tainga ni Luke, sa sobrang hina ay siya lang ang nakarinig nito, “Ano ang pinag uusapan niyo kanina?” Namula ang mga pisngi niya na parang hinog na peach. Nahirapan si Luke na pigilan ang sarili niya na kagatin ang pisngi ni Gwen. Niyakap niya na sana si Gwen at hinalikan niya na sana ito hanggang sa wala na silang hininga, kung hindi lang sila nasa bahay ni Joshua ngayon. Ngunit, nandito sila. Ngumiti si Luke at kinurot niya ng malambing ang pisngi ni Gwen. Mahal niya si Gwen
Habang magkahawak ang mga kamay nila Luna at Gwen at pumunta sila sa hardin, umupo sina Joshua at Luke sa sofa at pinanood nila habang nawawala sa paningin nila ang dalawa. Hindi nila mapigilan na ngumiti. Masaya si Joshua at tumatawa na ng masaya si Luna. Kahit na gustong tumawa ni Luna, nagpanggap siya na galit siya dahil sa ego niya. Dahil nandito na si Gwen, kaya nang bitawan ng babaeng ito ang mga problema niya at ipakita ng malaya ang mga emosyon niya. Ang nagpapasaya kay Luke ay nakita niya na masaya si Gwen kasama ang kaibigan nito. Wala na siya masyadong oras, at walang mas masaya kaysa ang makita na masaya si Gwen sa oras na natitira para sa kanya. Nang mawala na sa paningin nila ang dalawang babae, bumalik na sa sarili si Joshua at tumingin sila ng kakaiba kay Luke. “Nakapag desisyon ka na?” Nakatingin pa rin si Luke sa direksyon kung saan umalis si Gwen. Malalim ang iniisip niya bago siya tinanong ni Joshua. Lumingon siya at tumingin siya sa likod ni Joshua. “Hindi
“Hindi mangyayari ‘yun.” Sumingkit ang mga mata ni Luke habang tumitig siya kay Joshua. “Sa tingin mo ba ay ipapaalam ko sa kanya na nasa katawan niya ang puso ko?” Umiling siya. “Hindi ko ipapaalam sa kanya, at hindi niya malalaman ang tungkol dito—kahit kailan, sa buong buhay niya. Malalaman niya lang na ako ang lalaking paulit ulit na nanakit sa kanya, kinulong siya pagkatapos ang pakikipag away sa ibang gang, at ang lalaking sumira sa kanya.” “Baka maalala niya rin ako at bisitahin niya ako sa puntod ko, pero hindi ko hahayaan na makonsensya siya at malungkot dahil sa akin.” Nagbuntong hininga si Luke at umupo siya ng mas komportable sa sofa. “Pinag isipan ko na ito, at may plano na ang lahat. Ang gusto ko lang ay alagaan niyo ni Luna si Gwen kapag wala na ako. Pati, baka humanap ng lalaki na magtatrato sa kanya ng mabuti. Hindi ko matitiis na makita siya na mag isa at malungkot.” Yumuko siya at pinakialaman niya ang mga prutas sa plato habang nagkomento siya, “Masyado siya
“P—Pero, Mr. Jones…” Mahiyain na nagsalita ang doctor, “Hindi ko intensyon na abalahin kayo, may sitwasyon lang na kailangan kong ireport sa inyo.” Kumunot ng mas malalim ang noo ni Luke at galit niyang sinabi, “Sabihin mo!” Napatingin siya sa direksyon ng hardin para tingnan si Gwen.” Mula as glass window, nakita niya na nakaupo sa hardin si Gwen habang nakatalikod sa kanya. Kausap niya si Luna, at mukhang may pinag uusapan silang nakakatawa dahil nanginginig ang katawan niya sa kakatawa ng malakas. Nang masigurado niya nang hindi alam ni Gwen ang phone call na ito, nakahinga na siya ng maluwag, sinabi niya, “Bilisan mo. Sabihin mo na.” Ang doctor sa kabilang linya ng phone ay natakot ng sobra. “Mr. Jones… Kakakuha lang namin ang medical report ni Ms. Larson. Masyadong mataas ang isa sa mga indicator…” Kumunot ang noo ni Luke. “Masyadong mataas ang isa sa mga indicator? Hindi ba’t sinabi ko na sayo na siguraduhin mo na maganda ang kondisyon ng katawan niya? Wala nang higit s
Nabigla si Joshua sa rebelasyon na ito. Lumingon siya para tumingin kay Luke.Bad mood si Luke dahil sa doctor. Umupo siya sa sofa, uminom siya ng kape at hindi na siya nag abala na pakinggan ang pinag uusapan ni Joshua at ng doctor. Para sa kanya, ang doctor na ito ay isang iresponsableng tao na mahilig mag overreact, at ayaw niyang mag aksaya ng oras sa taong ganito. Kumunot ang noo ni Joshua habang nakatingin siya kay Luke. Habang hawak niya ang phone, napaatras siya at dinikit niya ng mas malapit ang phone sa tainga niya, natatakot siya na baka marinig ni Luke ang sinabi ng doctor. “Maaapektuhan ba ang resulta kung hindi siya magpapalaglag?” Nalito ang doctor dahil malabong tanong na ito. Natagalan siya bago niya napagtanto na tinatanong siya ni Joshua kung makakaapekto sa heart transplant surgery kung hindi magpapalaglag si Gwen. “Opo, makakaapekto talaga ito sa kanya.” Huminga ng malalim ang doctor. “Kahit na maaga pa lang ang pagbubuntis ni Ms. Larson, kapag nasa sinapupu
Lumingon si Joshua at tumingin siya kay Gwen, na siyang nakaupo sa garden, habang nakikipag usap kay Luna. “Hindi nag-ooveracting ang doctor ngayon.” May malaking problema. … “Sinasabi mo bang buntis ka kay Luke?” Suminag ang araw sa gazebo sa hardin kung saan nag uusap sina Luna at Gwen. Habang nakatitig si Luna kay Gwen, lumaki ang mga mata niya sa gulat. “Nagbibiro ka ba? Hindi ba’t sinabi ng doctor sa Sea City na…” “Sinabi ng doctor na mahihirapan na akong mabuntis sa susunod, pero hindi ito imposible.” Uminom si Gwen sa tasa niya at napatingin siya sa sala. Pagkatapos masigurado na hindi nakatitig si Luke sa direksyon nila, huminga siya ng malalim at sinabi niya ng may mahinang boses, “Tulungan mo ako na itago ito mula kay Luke.” “Hindi maganda ang kondisyon ng katawan ko ngayon. Noong nasa Sea City pa rin kami, pumayag siya na palakihin ang anak ng ibang lalaki pagkatapos malaman na nakakasira sa kalusugan ko ang pagpapalaglag.” “Nag aalala ako na kapag natuklasan niy
Hindi mapigilan ni Luna na masaktan dahil dito. Hinawakan niya ang kamay ni Gwen para pagaanin ang loob nito at sinabi niya, “Gwennie, nakaraan na ang lahat ng iyon.” Ayaw isipin ni Luna ang sakit at pagdurusa na pinagdaanan ni Gwen. Isang himala na nakaligtas si Gwen sa mga madidilim na araw na ‘yun, at hindi maitatanggi na inalagaan siya ng mabuti ni Luke. Huminga siya ng malalim at sinabi niya, “Gwennie, bakit hindi…” Lumingon siya at tumingin siya ng luhaan kay Gwen. “Bakit hindi mo pag isipan na manatili sa tabi ni Luke? Sang ayon ako sayo sa isang bagay. Hindi magiging madali para makakilala ng ibang lalaking tulad niya; ang isang lalaki na mamahalin ka para sa kung sino ka, ang mamahalin ka ng hindi dahil sa itsura o sa pera mo, pero dahil sa kung sino ka.” Tumawa ng mapait si Gwen, puno ng panunuya ang mga labi niya. Lumingon siya para tumitig kay Luna. “Imposible ‘yun. Alam mo ba kung bakit ko iniwan si Luke at naging engaged ako sa ex-fiance ko? Ito ay dahil…” N