Inangat ni Jim ang kanyang ulo para titigan si Joshua, ang kanyang mga mata ay mapurol at walang kinang. "Bakit naman pala gagawin ito ni Nanay?"Wala siyang maisip na dahilan para bigyang-katwiran si Rosalyn na pigilan si Christopher na bumalik para tulungan si Bonnie."Marahil ay hindi niya sinusubukang pigilan si Christopher na lumipad pabalik para tumulong, ngunit pinipigilan lang siyang bumalik sa panahong tulad nito. Kung tutuusin, mas alam niya kaysa kanino kung ano ang kalagayan ni Christopher…”"Ayaw niyang bumalik si Christopher dahil alam niya na kapag nakita niya ang estado nina Bonnie at June, mag-trigger ito ng psychotic episode, at isisisi niya ang lahat sa iyo.”"Nag-aalala lang si Rosalyn sa inyo ni Bonnie, at wala siyang ibang hinangad kundi ang magkaroon ka ng masaya at maayos na seremonya ng kasal. Ito ang dahilan kung bakit pinili niyang huwag ipaalam ito kay Christopher at inutusan pa itong huwag nang umuwi."Dahil sa sinabi ni Joshua, bumalik ang kislap sa m
Humigit-kumulang sampung oras ang operasyon ni Sean.Ang anesthetist ay nag-top up sa kanyang local anesthesia nang paulit-ulit sa buong sampung oras.Sa una, si Sean ay nasa ilalim ng impresyon na ito ay minor surgery lamang dahil hindi napinsala ang kanyang mga buto, at ang kailangan lang gawin ng mga doktor ay tahiin ang kanyang mga ugat at mga daluyan, upang hindi ito magtagal.Gayunpaman, habang unti-unting humahaba ang tagal ng operasyon, maging ang mga surgeon ay nagsimulang bumagal.Hindi maiwasan ni Sean na mag-isip kung mawawala ba ang kanyang mga kamay pagkatapos ng lahat.Bakit ang tagal ng operasyon?Sampung oras…Sa kanyang pagkakaalam, kahit isang heart transplant ay hindi lalampas sa dalawampung oras.Hindi napigilan ni Sean na tanungin ang mga doktor kung gaano kalubha ang kanyang kalagayan, medyo nabubulol ang kanyang pagsasalita dahil sa epekto ng anesthesia.Sinulyapan siya ng punong siruhano na parang may gustong sabihin ngunit hindi nagboluntaryo ng anuma
"Nasabi ko na sa'yo na iniligtas ni Sean ang buhay ko, at higit pa doon, kapatid ko siya. Walang dahilan para layuan ko siya, at hindi rin ako papayag na saktan mo siya."Tinapunan niya ng malamig na tingin si Luna. "Kaya mas mabuting sumuko ka na ngayon."Pinikit ni Luna ang kanyang mga mata, dinampot ang isang tasa sa coffee table, at binasag ito sa lupa.Krash!Umalingawngaw sa buong bahay ang nakakabinging tunog ng nabasag na porselana.Natigilan ang lahat ng mga katulong sa kalagitnaan ng kanilang trabaho at napalingon kay Luna at Jim."Anong tinitignan nyong lahat, ha? Magtrabaho na kayo!" putol ni Butler Fred habang nakatitig sa kanila.Nagpalitan ng kabadong tingin ang mga katulong at mabilis na ipinagpatuloy ang kanilang trabaho."Ms. Luna, Young Master Landry." Lumapit ang butler sa kanila, nakangiti, at sinulyapan muna si Luna, pagkatapos ay kay Jim. "Salamat sa langit na nagpunta sina Master at Mrs. Landry para sa kanilang checkup dahil kung nakauwi sila, hindi ka n
Nanigas ang buong katawan ni Luna sa narinig.Makalipas ang ilang segundo, itinago niya ang kanyang pagkagulat, nagpakawala ng hininga, at ngumiti kay Butler Fred. "Tama ka...ako lang ang tagapagmana ng pamilya Landry."Dahil doon, pinikit niya ang kanyang mga mata at napangiti siya habang nakatingin sa direksyon na iniwan ni Jim. "Butler Fred, kung dumating kami ni Jim sa puntong hindi na namin malulutas ang aming mga hindi pagkakaunawaan balang araw... kanino ka papanig?"Natigilan si Butler Fred nang marinig ito.Hindi niya akalain na tatanungin siya ni Luna ng ganito kadirekta.Matapos ang mahabang katahimikan ay ibinigay niya ang kanyang sagot. "Syempre sa panig mo ako Ms. Luna.""Kahit na si Young Master Landry ay lumaki sa tabi ko at magkakilala kami sa loob ng maraming taon...ako pa rin ang mayordomo ng pamilya Landry, at lagi kong pipiliin na tumayo sa tagapagmana ng pamilyang Landry.""Ikaw, Ms. Luna, ang karapat-dapat na tagapagmana ng pamilya, at kahit na makipag-awa
"Pagkatapos mawala si Sean, hahanap tayo ng paraan para sukuan ni Young Master Landry si Bonnie.”"Mas mabuti kung siya mismo ang kusang susuko kay Bonnie, ngunit kung hindi niya kaya, kailangan nating kumilos pagkatapos mamatay si Bonnie."Bawat salitang lumalabas sa bibig ni Butler Fred ay nagpapatibok sa puso ni Luna.Kung hindi niya ito tinawagan noong umagang iyon para magtanong tungkol sa silid ni Sean, hindi niya malalaman… na ito ang iniisip ng karaniwang mabait at magiliw na butler.Matagal na niyang pinlano ito, hanggang sa bawat detalye.Pinlano nila ni Mickey na gamitin si Christopher para guluhin ang kasal nina Jim at Bonnie, pagkatapos ay sinisisi si Sean at sinubukan pa ngang gumawa ng bitak sa pagitan nila ni Jim sa pag-asang papalayasin niya sina Sean at Jim sa pamilya!Habang pinag-iisipan niya iyon, mas lalo siyang nakaramdam ng kilabot.Gayunpaman, kailangan pa rin niyang magkunwaring mangmang at ipahayag ang kanyang paghanga dito. "Tama ka, Butler Fred. Hah
Si Jim, sa kabilang dulo ng tawag, ay inilibot ang kanyang mga mata. "Wag ka ngang masyadong mayabang ha Joshua? Sa tingin mo ba mapapaalis mo ako dahil lang sa sinabi mo? Ang liit naman ng tingin mo sa akin?"Napangiti si Joshua sa mukha ni Jim. "Kung hindi ka naniniwala sa akin, pwede nating subukan."Dahil doon ay napalingon siya kay Luna. "Anong masasabi mo Luna?"Kinagat ni Luna ang labi, binitawan ang kamay nito, at umupo sa tabi niya. Medyo madilim ang ekspresyon ng mukha niya habang bumubulong, "Wala ako sa mood makipagbiruan ngayon."Nang makitang medyo kakaiba ang kinikilos niya, at may mahinang panginginig sa boses niya, agad na kumunot ang noo ni Joshua sa pag-aalala. "Anong problema?"Napakagat labi si Luna at pumikit.Ang unang imahe na lumliitaw sa kanyang isip ay ang mabait, nakangiting mukha ni Butler Fred, pati na rin ang hitsura nito nang sabihin nito sa kanya na tutulungan niya itong paalisin sina Sean at Jim.Naaalala niya ang magalang na tono ng boses nito
“Matagal nang kilala nina Charles at Rosalyn si Butler Fred na kung sasabihin natin sa kanila ang ating mga hinala, baka sila mismo ang kumumpronta sa kanya.”"Hindi natin gustong mangyari ito, baka masira nito ang aming mga plano na ilantad ang kanilang tunay na kulay. At saka, kung direktang haharapin nila sina Butler Fred at Mickey, hindi natin malalaman ang kanilang mga motibo sa paggawa ng lahat ng ito. Bukod pa sa…"Pinikit ni Joshua ang kanyang mga mata, at biglang lumayo ang kanyang tingin. "Kailangan pa nating makarating sa ilalim ng pagkamatay ni Granny Lynch."Natahimik si Jim sa narinig.Sa huli, bumuntong hininga siya at inangat ang ulo para sumulyap kay Joshua. "Naniniwala ka ba na sa pagkamatay ng iyong lola...ay may kinalaman sina Butler Fred at Mickey?"Tumango si Joshua. "Syempre."Ang gamot ni Charles ay palaging ligtas na nakaimbak sa bodega ng gamot, at mayroon lamang dalawang susi dito: ang isa ay kay Rosalyn, at ang isa ay kay Mickey.Kaya naman, kung hind
Kumunot ang noo ni Sean at hindi pinansin ang tanong ni Kate, sa halip ay ibinuka niya ang kanyang bibig habang papalapit ang croissant.Wala pa siyang nakakain kahit isang kagat mula umaga, at sa totoo lang, gutom na gutom na siya."Hindi mo sinasagot ang tanong ko." Nang makitang hindi sumasagot si Sean, itinikom ni Kate ang kanyang mga labi, binawi ang kanyang braso, at mabilis na inihagis ang croissant sa kanyang sariling bibig.Nagkaroon ng langutngot habang nginunguya niya ang malutong na pastry. "Sa tingin mo ba makakatakas ka sa pagkain ng pagkain ko nang hindi sinasagot ang mga tanong ko? Well, sa iyong panaginip!"Kumunot ang noo ni Sean nang makita niya ang matagumpay na hitsura sa mukha ni Kate.Siya ay nagugutom, ngunit dahil hindi niya maigalaw ang kanyang mga kamay, wala siyang magawa kundi ang tahimik na pagmasdan habang kinakain ng babaeng ito ang kanyang pagkain."Wala kang makukuha kahit isang kagat maliban kung sasagutin mo ako!" Inilibot ni Kate ang mga mata