Humigpit ang mga kamao ni Quentin. Hindi niya inaakala na mapipilitan siya na patunayan ang relasyon niya kay Charlotte ng isang tao na mas bata sa kanya. Isang tao na tulad ni Joshua. Tumingin siya ng masama kay Joshua, alam niya na sa sandaling ito ay si Riley ay hindi na nila maaasahan bilang isang alas. Kahit na matagal nang nasa kanila si Riley, hindi nagsikap si Joshua na hanapin si Riley. Kahit na alam ni Joshua na hawak ni Quentin si Riley, hindi nagmamadali si Joshua na kunin ang bata mula kay Quentin. Alam siguro ni Joshua na gagamitin ni Quentin si Riley bilang kapalit, ngunit hindi nagpapanic si Joshua. Sa ganitong sitwasyon, ang paggamit kay Riley ay isang mapanganib na desisyon, ngunit nagawa niya lang isugal ito dahil kay Charlotte. Sa mga sandaling ito… Tumahimik ng maraming segundo, hanggang sa huli, sinira ni Charlotte ang katahimikan bago pa makapagsalita si Quentin. “May ebidensya ako!” Pilit na tumakas ni Charlotte at sumigaw siya ng biglaan, “May D
Ang lahat, maliban kay Joshua, ay nagulat sa utos ni Granny Quinn. Tumitig si Luna kay Granny Quinn, nagtataka siya kung mali ang mga salitang narinig niya. Inutos ba niya na hulihin sina Quentin at Charlotte? Bakit? Inaanak ni Granny Quinn si Quentin, at si Charlotte ay ang tunay na anak ni Quentin? Bakit sila tinatrato ni Granny Quinn ng ganito? Sinusuportahan ni Granny Quinn si Quentin bago pa makhua ni Luna si Riley, at tumingin pa si Granny Quinn kay Charlotte ng may konting pagmamahal. Hindi lang si Luna ang natulala. Kahit si Butler Barton, na siyang nagsilbi kay Granny Quinn ng maraming taong, ay nabigla sa biglang pagbabago ni Granny Quinn. “Old Madam Quinn, nagkakamali po ba kayo? Bakit po kayo nag utos na hulihin si Mr. Simms at ang anak niya? Kayo ay—” “Wala kang alam!” Ngumisi si Granny Quinn at tumingin siya ng masama sa mga bodyguard, na nakatayo sa malayo, na hindi pa rin gumagalaw, kahit na nagbigay na siya ng utos. “Alam ko na si Quentin na ang sinusunod n
Namutla ang mukha ni Charlotte, at natakot siya kay Granny Quinn. “Ako…” Nahihiya at nahirapan magsalita si Charlotte, “Ako po ang tunay na anak niya.” Tumingin siya kay Granny Quinn ng may nakakaawang ekspresyon. “Hindi niyo po ba nakita ang DNA paternity report? Ako—Ako po ang tunay na anak ni Quentin!” “Ganun, ikaw ang tunay na anak ni Quentin, tama ba?” Ngumisi si Granny Quinn at tumingin siya kay Quentin, na siyang nasa tabi. Ngumiti siya ng malamig. “Sabihin mo sa akin. Sino ka? Alam kong hindi ka si Quentin; isa kang lalaki na sumailalim sa plastic surgery para maging kamukha ni Quentin.” Sumingkit ang mga mata niya sa komentong ito, hindi niya inaasahan na sasabihin ng matandang ito ang mga salitang ito ngayon. Walang nakatuklas ng mga bahid niya pagkatapos niya maging Quentin at pagkatapos niyang bumalik. Walang kahit sino—maging si Granny Quinn, o ang mga tao sa paligid niya—ang nakapansin ng kahit ano. Nasa tabi siya ni Granny Quinn ng dalawang buwan, at sa dalawang
Pagkatapos itong sabihin, tumingin ng malamig si Granny Quinn kay Quentin. “Sabihin mo sa akin. Bilang si Quentin, paano ka nagkaroon ng anak na galing mismo sayo?” Namutla ang mukha ni Quentin, habang tulala ang lahat. Tumingin si Luna kay Granny Quinn at matagal bago niya naproseso ang kanyang narinig. ‘Ibig sabihin ay ang tunay na Quentin ay hindi magkakaroon ng sekswal na reaksyon sa isang babae, at hindi siya magkakaroon ng anak na babae!’ Ang naisip ni Luna. Kung totoo nga ang sinabi ni Granny Quinn, ang Quentin na tinitingnan nila ngayon ay isang impostor na sumailalim sa plastic surgery para maging kamukha ni Quentin. Sino pala ang lalaking nakatayo sa harap niya, at nasaan ang tunay na Quentin? “Salamat at tinulungan mo ang pamilya Quinn para mahuli ang pekeng ito, Mr. Lynch.” Sa puntong ito, nakatingin si Granny Quinn kay Joshua na tila nagpapasalamat siya, nanginginig sa tuwa ang boses niya. “Kung hindi ka pumunta dito, hindi ko matutuklasan na isa siyang impostor!
Inangat ni Joshua ang baba ni Quentin gamit ang kanyang daliri. Ang kanyang malalim at malungkot na mga mata ay nagpahayag kung gaano siya kagalit."Ikaw ang may pananagutan sa pagkamatay ng aking tita at ng tito ni Luna, hindi ba, Sirius? Ilang krimen at pagkakamali na ba ang nagawa mo sa ngalan ni Rosalyn? Narinig ko ang mga tao na nagsasabi na namatay ka sa sunog, ngunit hindi ko maiwasang maghinala na may mali.”"Sa aking pagsisiyasat, si Quentin ay isang barbarian na hindi kailanman ginamit ang kanyang utak para mag-isip o magplano. Ngunit, pagkatapos mong bumalik mula sa Lincoln City para humingi ng kanlungan kay Rosalyn, si 'Quentin' ay biglang nagmukhang may utak. Hindi lamang niya pinatay ang aking tita, ngunit alam din niya kung paano magpasiklab ng away sa pagitan ng pamilya Lynch at ng pamilya Landry.”"Sa huli, umalis siya at nawala sa Merchant City pagkatapos mong mamatay sa sunog...para sa iyo na biglaan, at maginhawang, magpakita muli sa lungsod na ito.”"Mukhang na
Ngumisi si Joshua habang nakatitig kay Quentin—na nagpupumiglas sa huling pagkakataon—mula sa mapanghusgang anggulo."Mr. Simms... Hindi.., ikaw na si Sirius Curtis ngayon.""So, Mr. Curtis, sa tingin mo ba sa DNA paternity report na iyon na ang maliit na Riley dito ay akin at pangalawang anak na babae ni Luna?"Namutla ang mukha ni Sirius, habang si Luna naman ay nakasimangot. "Joshua, anong pinagsasabi mo?""Lucas." Napatingin si Joshua kay Lucas, na nakatalikod sa lahat.Agad na lumapit si Lucas sa kanila, makikita sa kanya ang estado ng depresyon na kinikimkim niya habang maingat niyang iniulat, "Nangyari ito noong isang buwan. Ang munting prinsesa ng pamilya, si Nellie, na nasa kindergarten sa Banyan City, ay nagsabi kay Mr. Lynch na isang bagong guro na nagtatrabaho sa Ang kindergarten ay kumikilos sa isang kakaibang paraan. Ang guro ay patuloy na kumukuha ng buhok ni Nellie. Dahil sa paghihinala, hiniling ni Sir kay Jude na tumulong sa imbestigasyon.”"Ang resulta ng imbes
"Lahat ng ito ay dahil sa iyo!"Itinuon ni Sirius ang kanyang puno ng galit na tingin kay Charlotte at sumimangot, "Kailangan mo lang subukang patayin ang dalawang anak ni Jim at patayin ang asong Roanne na iyon na hindi mo nakontrol! Hindi sana tayo hahantong sa ganito!”"Kailangan ko ng isang linggo, isang linggo na lang, at ako lang ang magiging kahalili sa pamilyang Quinn. “Magiging maharlika na tayo noon, na mamumuhay sa limelight! Kasalanan mo ang lahat!!"Nakakunot ang noo ni Luna habang nakikinig sa mga rants ni Sirius, walang kamalayan na lumingon kay Granny Quinn sa dulong bahagi. Mas maputla ang mukha ng matanda kaysa sa pader sa likod niya. Marahil ay hindi naisip ni Granny Quinn na si Sirius ang may pananagutan sa unti-unting paghina ng kanyang katawan."Ikaw... Ikaw...!" Sa wakas ay binasag ni Granny Quinn ang kanyang katahimikan habang itinuturo niya ang isang daliri kay Sirius, ngunit habang sinusubukan niyang gawin, hindi siya makapag-ipon ng isang buong pangungusa
Lumingon ang lahat upang tumingin sa pinanggalingan ng boses...para lamang makita ang walang iba kundi si Samuel, ang tunay na anak ni Lola Quinn, na nagpasyang maging pari.Ang Samuel na nakatayo sa harap nila ay hindi katulad ng dati, gayunpaman, dahil nakasuot siya ng ash-grey na kaswal na damit at isang sombrero sa halip na ang kanyang regular na sutana. Isang malamig at nakamamatay na aura ang lumabas sa kanyang pagkatao.Tahimik na nakasunod sa kanya ay si Malcolm, na may nakakatakot na ekspresyon. Parang ngayon lang siya ay nakipag-away kay Samuel.Umangat ang ulo ni Sirius at tumingin sa lalaking nasa pintuan. Ilang sandali pa, pinikit niya ang kanyang mga mata. "Ang lakas ng loob mong bumalik at masangkot dito? Huwag mong kalimutan na ikaw at ako ay—""Muntik mo nang patayin ang nanay ko. Bakit hindi ko magawang idamay ang sarili ko dito?" putol ni Samuel.Ngumisi si Sirius. "Kailan ka nagsimulang magmalasakit sa iyong pamilya? Hindi ba ang Diyos lang ang iyong pinapahala