Kabanata 1998

Samantala, sa Landry Mansion, nakaupo si Charlotte sa sofa sa sala habang tumutulo ang mga luha sa mukha niya.

“Sabihin mo sa akin ang totoo, Jim: Ayaw mo na ba sa akin dahil sa tingin mo ay mas maganda si Ms. Bonnie kaysa sa akin?” Hinimas niya ang mukha niya habang umiiyak siya. “Kung hindi ako nahulog sa pakana ni Heather at naipit ako sa sunog, hindi sana magiging ganito ang mukha ko ngayon. Tutal, maganda rin ako dati, bago nasira ang mukha ko dahil sa aksidente!”

“Pero ngayon, ako ay isang pangit na bruha sa mga mata ng anak mo…”

Nanginginig ang boses niya habang umiiyak siya, “Kahit na nagbago na ang isip mo sa pagpapakasal sa akin, Jim, hindi kita masisisi. Tutal, hindi tumutupad ng pangako ang mga lalaki, at isa ka ring lalaki.”

“HIndi ko dapat naisip na iba ka; hindi ko dapat naisip na tutuparin mo ang pangako na ginawa mo noong bata pa tayo…”

“Ayos lang, Jim. Kahit na nakipaghiwalay ka sa akin, hindi kita masisisi.”

Huminga ng malalim si Jim nang marinig niya ito