“Kahit alam niyo ito, nilagay niyo pa rin sa panganib si Ms. Larson.” “Kaya naman, kahit na dapat managot si Charlotte sa pananakit kay Ms. Larson, hindi siya ang dapat sisihin dito.” Sa huli, tumitig ng malamig si Jim sa mukha ni Luna at marahang sinabi, “Bilang mastermind ng scheme na ito, dapat lang na masisi rin si Luna sa nangyari.” Sumingkit ang mga mata ni Luna at lumingon siya para salubungin ang tingin ni Jim. Kalmado ang tingin sa mga mata niya tulad ng dati, ngunit sa halip na malambing ang tingin niya tulad ng isang kapatid, puno ng pagkamuhi ang mga mata ni Jim.” Humalukipkip si Luke at sinabi niya, “Paano kung sinabi ko sayo na wala akong pakialam kung ano ang nangyari bago ang lahat ng ito?” “Si Charlotte ang nagtulak kay Gwen papunta sa kalan noong sinubukan niyang kunin ang takure kanina, kaya’t ang gusto ko lang malaman ay paano mo paparusahan si Charlotte para sa ginawa niya.” “Sa tingin mo ba ay paparusahan ko ang babaeng pinakamahal ko sa mundong ito?
Nakatayo si Bonnie sa labas ng pantry. Pagkatapos siyang dalhin ni Roanne kay Mickey para ayusin ang baling daliri, mabilis na pumunta si Bonnie dito sa sandali na natapos na siya. Tutal, nag aalala pa rin siya kay Gwen. Alam nila Bonnie at Luna kung ano ang kayang gawin ni Charlotte para lang makuha ang gusto nito. Samantala, may sakit si Gwen nitong nakaraan.. Noong iminungkahi ni Gwen ang ideya na itago ang pagkakakilanlan nila ni Bonnie para lokohin si Charlotte, tumanggi sina Bonnie at Luna sa ideyang ito. Ngunit, dahil pinilit ito ni Gwen, at pumayag pa si Luke, sumuko na silang dalawa. Gayunpaman, nag aalala pa rin si Bonnie na sasaktan ni Charlotte si Gwen. Kaya naman, sa oras na matapos na siya, tumakbo siya papunta sa pantry ng hindi man lang iniisip ang kondisyon niya. Ngunit, hindi niya inaasahan na… Ang unang bagay na makikita niya pag dumating siya ay ang eksena kung saan sadyang sinasaktan ni Jim ang sarili niya para iligtas si Charlotte. Tumitig siya s
“Anong problema?” Suminghot si Gwen at mabilis siyang tumingin palayo, ayaw niyang tinginan ang mga mata ni Luke. “Bigla akong may naalala.” “Para sayo, ako ay isang tao na hindi mo dapat pag aksayahan ng oras, kaya’t bakit gusto mo pa rin ako sa tabi mo?” Kumunot lalo ang noo ni Luke nang marinig niya ang mga sinabi ni Gwen. Makalipas ang ilang sandali, hinila niya ng pwersahan si Gwen palapit na para bang masisira niya si Gwen na parang isang porselanang laruan. “Mahalaga ka; ikaw lang ang tao na mahalaga para pag aksayahan ko ng oras.” Pumikit si gwen habang pakiramdam niya ay nasasakal siya nang mabalot siya ng yakap ni Luke. Ganun ba? Sinabi ni Luke dahil na kahit sinong hindi niya mahal ay hindi niya pag aaksayahan ng oras. Sa mga oras na ito, nakompirma niya na ang naisip niya ng matagal pa. Hindi niya mahal si Luke. Kahit kaunti. “Ayos ka lang ba, Jim?” Samantala, sa loob ng pantry, lumapit si Charlotte para hawakan ang palad ni Jim na puno ng paltos at
“Hello, ito ba si Ms. Luna?” May kakaiba at hindi pamilyar na boses na tumunog sa kabilang linya. Kumunot ang noo ni Luna at mabilis siyang sumagot, “Oo, ako ito, at ikaw ay…” “Ang pangalan ko ay Sean Wheeler, at isa akong mekaniko ng kotse.” Tila malalim ang boses ng lalaki nang sinabi niya, “Sa maikling salita, may nakita akong babae na walang malay sa tabi ng kalsada nang magtapon ako ng basura kanina.” “Wala siyang phone o ID, pero napansin ko na mukhang may sakit siya, kaya’t dinala ko siya sa pinakamalapit na clinic. Pagkatapos niyang gumising, binigay niya ang number na ito sa akin para tawagan ka.” “Sinabi niya na ang apeliyedo niya ay Craig. Pwede mo ba siyang sunduin?” May bahid ng kahihiyan sa boses ng lalaki nang magpaliwanag siya, “Wala akong dalang pera, kaya’t hindi ko kayang bayaran ang treatment niya. Pwede ka bang magdala ng pera para bayaran ang doctor?” Nabigla si Luna nang marinig niya ito. Pagkatapos tanungin ang address ng clinic, lumabas ng pinto s
Maliban sa… Ang tanging bagay na ginawa ni Luna para kay Joshua ay ang magbigay ng anak na nawala sa kanya makalipas ang ilang minuto pagkatapos ipanganak at hindi ito mahanap, kahit hanggang ngayon. Nang maisip niya ito, mahigpit na hinawakan ni Luna ang jade ring sa loob ng bulsa ng coat niya. Ito ang singsing na nakuha niya mula kay Jim. Sa sandali na bumalik siya sa bahay ni Joshua pagkatapos sunduin si Bonnie, matutulungan niya na si Joshua na mahanap ang katotohanan sa pagkamatay ni Aunt Lucy… Habang malalim ang iniisip ni Luna, dumating na ang kotse sa clinic na malapit sa factory kung saan nagtatrabaho si Sean Wheeler. Hindi nagsisinungaling si Sean nang sinabi niya kay Luna na luma na ang clinic. Nagpark si Joshua, at sa sandali na huminto ang pinto, binuksan ni Luna ang pinto at mabilis siyang pumasok ng clinic. “Bonnie!” “Nandito na ako.” Maliit ang clinic, iisa lang ang upuan, maliit lang ang kama, at may maliit na mesa na ginagamit ng doctor para sa traba
“HIndi ko talaga pwedeng maitago ang kahit ano mula sayo.” Ngumiti ng mapait si Bonnie. “Hindi ko inaasahan na pupunta ka, at kung si Luna lang ang sumundo sa akin, kaya ko itong itago mula sa kanya, pero…” Nagbuntong hininga si Bonnie. Sa sobrang talas at obserbatibo ni Joshua ay isang tingin lang kay Bonnie ay sapat na para makumbinsi siya na may kakaiba kay Bonnie. Alam ni Bonnie na kapag hindi siya umamin sa katotohanan, makakahanap pa rin ng paraan si Joshua para matuklasan ito. Kaya naman, wala nang punto para itago ang katotohanan. Pagkatapos ulit magbuntong hininga, tumayo ulit si Bonnie mula sa kama. Inabot niya ang maputla niyang kamay para kumuha ng isang piraso ng papel mula sa bulsa niya. Sa sandali na makita niya ito, nagkaroon ng masamang kutob sa puso ni Luna. Lumapit siya at inagaw niya ang papel mula sa kamay ni Bonnie. Sa oras na makita niya ang mga nakasulat sa papel, pakiramdan ni Luna na para bang tinamaan siya ng kidlat, at napaatras siya sa gul
Alam na nila ito ni Bonnie! Gayunpaman… Alam ni Luna na mahirap para kay Bonnie na hintayin si Jim. Hindi kaya ng lahat ng tao na pagdaanan ang sakit na inabandona ka ng taong mahal mo. Inabandona na ni Jason si Bonnie dati. Dahil sa trauma na ito, naisip ni Luna na hindi mali para piliin ni Bonnie ang rasyonal na desisyon na unahin ang sarili nito. “Sinasabi ko lang ang katotohanan.” Patuloy na tumitig si Joshua kay Bonnie. “Itanong mo ito sa sarili mo; gaano mo kamahal ang Jim na kasama mo bago nawala ang mga alaala niya? Paano mo siya nagawang iwan at ipalaglag ang anak mo, ngayon at alam mo na may sakit siya at wala siya sa pag iisip niya? Paano ka nakakasiguro na hindi na gigising si Jim balang araw? Paano kung gumising na siya? Ano sa tingin mo ang magiging reaksyon niya kapag bumalik ang mga alaala niya balang araw at natuklasan niya ang ginawa mo?” Hindi mapigilan ni Bonnie na higpitan ang hawak niya sa surgery consent nang marinig niya ang mga sinabi ni Joshua. Kin
“Ikaw—” Hindi mapigilan ni Bonnie na tumili sa gulat nang buhatin siya mula sa kama ng walang pasabi. Gayunpaman, binuhat ni Sean si Bonnie ng mas malapit sa katawan niya habang sumasagot siya para gumaan ang loob ni Bonnie, “‘Wag kang mag alala. Ako ang bahala sayo.” Kinagat ni Bonnie ang labi niya at agad siyang kumapit sa leeg ni Sean, sinubukan niya ang sarili niya na hindi mahulog. Tumalikod si Sean at naglakad siya palabas ng kwarto, buhat niya si Bonnie ng malapit sa kanya papunta sa kotse. Nanatiling walang kibo si Luna, tumitig siya sa eksenang nasa harap niya. Sinabi niya kay Sean na tulungan si Bonnie na pumunta sa kotse, at hindi niya inaasahan na bubuhatin ni Sean si Bonnie. Kalmadong tumingin si Joshua sa nalilitong si Luna at sinabi niya, “Ikaw ang nagsabi sa kanya na tumulong.” Pagkatapos, tumalikod siya at naglakad na siya palabas ng kwarto. Tumitig si Luna kay Sean habang ibinaba nito si Bonnie papunta sa backseat ng kotse ni Joshua. Kahit na tila