Dahil kay Luna?Tumitig si Luna kay Christian ng may malaking mga mata.Huminga ng malalim si Christian at umupo siya sa upuan sa tabi ng kama ni Luna. Pagkatapos, kinuha niya ang saging sa mesa at kinain niya ito sabay ang buntong hininga. “Nabalitaan ko na si Dr. at Mrs. Jenson, pati na rin si Fiona, ay patay na, kaya’t bumalik agad ako mula sa ibang bansa. Pagbalik ko, ang unang ginawa ko ay hanapin ka, pero natuklasan ko na nakahiga ka dito…“Hindi ko alam na nahimatay ka dahil sa pagod, kaya’t nang makita kita sa kama na walang malay, akala ko ay lantang gulay ka na.”“At…” Umubo siya ng awkward. “Umiyak ako, sa harap ng kama mo.”Sa sobrang gulat ni Luna ay wala siyang masabi.Kahit na 19 pa lang si Christian, isa siyang matangkad at maskuladong lalaki. Hindi makapaniwala si Luna na iiyak ito sa kanya habang wala siyang malay.“Noong umiiyak ako, sinabi ko na gusto kitang pakasalan at na kapag nahanap ng mas maaga ang ebidensya para sa mga kasinungalingan ni Fiona, hindi m
Gustong sabihin ni Luna noong una kay Gwen na ‘wag nang pumunta dahil isang maliit na pagtitipon lamang ito, at masyadong malayo ang Sea City sa Banyan City.Gayunpaman, nang marinig niya na sabik si Gwen sa phone, hindi niya na pinigilan ito. “Sige. Kung sasama ka, pagluluto kita ng mga paborito mong pagkain.”“Sige. Magkita na lang tayo mamayang gabi!”“Sige.”Pagkatapos ibaba ang phone, yumuko si Luna sa orasan para tingnan ang oras.10 a.m. pa lang.Marami pa siyang oras para maghanda sa party.Huminga ng malalim si Luna at lumingon siya para tumingin kay Christian. “Tara na, lumabas na tayo dito para bumili ng pagkain!”Sumunod si Christian sa likod ni Luna at hindi niya mapigilan na maalala ang itsura n Luna nang unang beses siyang bumisita.Noong nakalipas lang na ilang araw, nakahiga si Luna sa kama, walang kibo at akala ni Christian ay lantang gulay na si Luna, ngunit sa mga sandaling ito, masigla na si Luna at kaya pa nitong gumawa ng party para magdiwang kasama ang
Mahigpit na hinawakan ni Joshua ang phone habang nakapikit ang mga mata. "Sino ang inimbitahan niya?" Saglit na natahimik si Luke bago tuluyang nagtanong, "Ibig sabihin ba nito...hindi lang sa hindi sinabi ni Luna sa iyo ang tungkol sa party, pero hindi ka rin niya inimbitahan?" Nagdilim ang ekspresyon ni Joshua nang marinig niya ito. "Tinatanong kita kung sino ang inimbitahan niya." Hindi napigilan ni Luke na tumawa ng malakas, "Dahil hindi ka imbitado, sa tingin ko ay wala kang karapatang malaman kung sino ang nasa listahan ng imbitasyon."Nagdilim ang ekspresyon ni Joshua nang marinig niya ito. "Tinatanong kita kung sino ang inimbitahan niya." May lumabas na ugat sa noo ni Joshua. Pinikit niya ang kanyang mga mata at sinabing, "Siguro nasanay ka na sa pagiging malaking tao sa Sea City, at nakalimutan mo kung kaninong teritoryo ang Banyan City." Nawala ang ngiti ni Luke sa kanyang mukha nang marinig niya ang malamig na tono ni Joshua. Medyo awkward na umubo siya at sumagot
May bakas ng ngiti sa boses ni Christian habang sinasabi niya, “Nagkita na tayo dati. Pamangkin ako ni Joshua." Palihim na nilingon ni Shannon ang lalaking katabi niya, na sa sandaling ito ay may ekspresyon na kasing lamig ng yelo. "Ah, nasaan si Luna?" “Nasa shower siya,” walang emosyong sagot ni Christian, “kung may sasabihin ka sa kanya, sabihin mo na lang sa akin.” Ang kapaligiran sa opisina ay tila bumaba ng ilang degree na mas malamig. Naramdaman ni Shannon na hinahabol niya ang hininga sa kanyang lalamunan.. "Well...Gusto kong magsama ng kaibigan sa party ngayong gabi, pero gusto ko munang humingi ng permiso kay Luna." "Syempre pwede." Nagsalubong ang kilay ni Christian. "Sa lahat ng paraan, magdala ka ng karagdagang bisita kung gusto mo. Ipapaalam ko sa kanya kapag lumabas na siya ng shower." Tumango si Shannon. “Sige,...salamat kung ganoon!” Kasabay noon, mabilis niyang ibinaba ang tawag, natatakot na ihagis ni Joshua ang telepono sa bintana sa galit.“President
Alas siyete ng gabi.Dahil maraming bisitang darating, espesyal na inayos ni Luna ang hardin sa likod ng Blue Bay Villa bilang venue ng party. Maraming taon na ang nakalilipas, noong una nang siya ay ikinasal kay Joshua, may naisip si Luna habang naglalakad siya sa hardin na ito... Gusto niyang mag-host ng isang maliit na pagtitipon kasama ang kanyang mga kaibigan sa hardin na ito, nagtatawanan at nagsasaya nang magkasama sa isang gabi ng tag-araw. Napakaganda nito! Gayunpaman, alam niya na ito ay pagnanais sa-isip lamang. Sa simula, siya ay mula sa Sea City, kaya pagkalipat sa Banyan City, wala man lang siyang kaibigan, bukod sa kapatid niyang si Aura. Pangalawa, sa oras na iyon, ang buong mundo niya ay umiikot lang kay Joshua. Hindi gusto ni Joshua ang maingay o maraming tao, kaya hindi man lang naglakas-loob si Luna na magmungkahi ng ideyang ito sa kanya sa takot na magalit siya o isipin na hindi siya masunurin. Ang kabalintunaan ay, pagkatapos ng lahat ng mga taon n
Ang kapaligiran sa hardin ay tila bumaba ng ilang degree na mas malamig. Dalawang tao ang nakatayo sa entrance ng garden. Ang isa sa kanila ay si Shannon na nakasuot ng mahabang damit at may nerbiyos na ekspresyon, habang ang isa... Ay si Joshua, nakasuot ng gray na trench coat at may malamig na pagsimangot sa mukha. Si Luke, na sa sandaling ito ay nakaupo, ay nagbigay kay Joshua ng isang mabilisang pagsusuri. Napagdesisyunan na pala niyang pumunta pagkatapos ng lahat. Nag-alis pa si Joshua ng kanyang karaniwang itim na suit at sa halip ay nagsuot ng trench coat para tumugma sa tema ng party ni Luna. Gayunpaman, hindi siya dumating sa tamang oras. Agad na hinawakan ni John si Anne, na sa mga sandaling ito ay natigil na nakatayo sa tabi ni Luna, at inakay siya pabalik sa kanilang mga upuan. "Maling oras yata ako dumating," ngumisi si Joshua, saka dahan-dahang pumunta sa direksyon nila. Nanatiling hindi gumagalaw si Luna at napakunot ang noo nang makita niya si Joshua na
"Syempre ikaw, Mr. Lynch." Bago pa man makasagot si Luna, napangiti si Bonnie sa mga labi. Napaupo siya sa isang upuan at nagpatuloy, isang malamig na pagngisi ang naglalaro sa kanyang mga labi, "Sa tingin mo ba dahil tinulungan mo lang si Luna na iligtas ang sarili mong anak at inalagaan siya ng ilang araw pagkatapos ka niyang iligtas mula sa pagkahulog sa bangin ay nangangahulugan na siya ay may utang na sayo?" Kinuha ni Bonnie ang isang baso ng alak at tumikim ng kaunti bago idinagdag, "Bakit hindi natin nakikita kung sino ang naging bastos nitong mga nakaraang buwan? Sino ang nagdala ng bagong babae—isang minsan lang niyang nakilala—sa bahay ilang araw lang pagkamatay ng kanyang anak? Sino kaya ang umuwi para bisitahin si Fiona pagkagising niya, kahit tatlong araw siyang inalagaan ni Luna habang wala itong malay? "Sino ang hindi nag-abalang bisitahin si Nigel pagkatapos sumailalim sa pinakamahalagang operasyon sa kanyang buhay at sa halip ay nanatili kay Fiona sa buong panaho
"Wala pong anuman." Ang batang babae ay inosenteng kumurap at itinuro ang bakanteng upuan ng magkapareha sa di kalayuan. “Daddy, sa iyo po at kay Tita Shannon ang upuan na iyon. Ang upuan po na inuupuan mo ngayon ay kay Tita Bonnie." Nag-angat ng tingin si Joshua at napatingin sa upuan na kasya lang ng isa't kalahating tao, bahagyang nagdilim ang tingin. Ang mga upuang ito para sa dalawa na sadyang idinisenyo upang maging masyadong malaki para sa isang tao at masyadong maliit para sa dalawa...ay mga upuan ng magkapareha, tama ba? Lalong lumungkot ang ekspresyon niya. Inangat niya ang kanyang mga mata at malamig na sinulyapan si Luna. "Ms. Luna, nag-ayos ka ng itinerary ng magkapareha para sa amin ni Shannon?" Kinagat ni Luna ang labi, huminga ng malalim, at bumaling at tiningnan si Christian. "Hindi ba sinabi mo na dadalhin ni Shannon ang boyfriend niya?" Napahinto si Christian; saka niya lang naalala... Noon nang tanungin siya ni Luna kung dadalhin ni Shannon ang boyfriend ni