Akira's POV.Iyak pa din ako ng iyak kahit ilang minuto na nung makaalis si Thunder.I am so confused.Pumasok ang nagmi make up sakin.Kilala syang make up artist sa pinas at sya ang kinuha ni Dmitri para mag make up ngayon.Today is our wedding day.Funny isn't it?Diba kapag kinakasal dapat sobrang saya? Then why do I feel like I'm dying.Lalo na nung binitawan ni Thunder ang mga kamay ko at tuluyan ng umalis."Look at you! You're a mess! Naku, siguraduhin lang ni Dmitri na malaki ang ibabayad nya sakin. Although maganda ka na pero your eyes! Nakakaloka bakit ka naman kasi umiyak?" sabi nung make up artist ko.Nahiya naman ako kaya pinunasan ko na ang mga luha ko.Tiningnan ko ang singsing sa palad ko. I feel so stuffy.I wanted to follow him pero ano?I'm a coward.Isa pa, iniisip ko si Dmitri. All his sacrifices for meI can't hurt him.I just can'tI know I will regret this forever.I will lose Thunder.Wala akong maaalala pero ramdam na ramdam ng puso ko kung gano sya kahalaga
Third Person's POV."Okay lang ba sya? Bakit ang tagal naman kasi?" tanong ni Thunder na hindi mapakali. Kanina pa to lakad ng lakad sa may harap ng emergency room.Nag roll eyes lang si Sanya at Luna dito. Maya maya pa ay dumating na si Cloud at Josh."Napatulog mo ba muna si Brent?" tanong ni Sanya sa asawa.Josh sighed."You spoiled that kid too much! Alam mo bang ayaw matulog habang hindi karga! He's 4 years old na kaya, ang bigat!" sabi ni Josh na hinihilot pa ang mga braso at balikat nya.Natawa naman si Sanya."Ewan ko sayo. Wag kang maarte. Isa pa lang yan kung makapag reklamo ka" sabi ni Sanya."How about Leo?" tanong naman ni Luna.Leo is their one year old baby boy. A photocopy of Cloud pero mukhang kaugali ni Luna."Doon ko na sya pinatulog kila Thunder. Alam mo naman na close yun kay Ate Celestine nya. Nung umalis ako. Parehas naman na silang tulog. How's Aki?" tanong ni Cloud.Tiningnan ni Cloud ang kapatid na akala mo ay baliw dahil ayaw huminto sa paglalakad."Tumigil
Who would imagine that I'll survive this far? Magta-tatlong taon na din simula nung pumasok ako sa Montenegro University. Akala ko nung una magiging disaster ang lahat. Mabuti na lamang at hindi kumalat na ikinasal kami ni Thunder pagka graduate ko ng high school, dahil pag nalaman lang naman ng mga tao dito, lalo yung mga babae at baklang estudyante na AKO ang asawa ng kinakabaliwan nilang professor, malamang mapaaga ang punta ko sa langit.Arranged marriage lang naman ang nangyari samin ni Thunder. Business partner niya ang magulang ko kaya naman napilitan syang pakasalan ako.Sa tatlong taon naming mag-asawa, walang nangyaring kahit na ano, kahit yata hawakan ang dulo ng daliri ko! Bukod sa di kami magkasama sa kwarto ay most of the time, wala naman sya sa bahay. Siguro masyado namang halata na gusto ko ang asawa ko. Sino ba namang hindi? Pero malinaw pa sa sinag ng araw na one-sided love lamang ito. WALA LANG SYANG CHOICE kaya pinakasalan nya ko pero hindi pa din naman ako nawaw
Akira's POV."Akira, gumising ka na dyan at mag almusal, maaga pa ang klase mo tiyak magagalit na naman si Thunder nyan sa iyo" narinig ko ang pagkatok at pagtawag sakin ni yaya. Huminga ako ng malalim Tss. Ang aga-aga, Thunder na naman, samantalang kagabi hindi na naman ako nakatulog dahil hindi na naman umuwi, ang magaling na lalaking yun! "Salamat ya" sabi ko ng magbukas ito ng pinto at pumasok ng kwarto ko. "By the way, umuwi po ba si Thunder kagabi?" tanong ko."Hindi hija, pero dumating sya kaninang umaga para magbihis" sagot naman nito sakin."Okay thank you po" walang ganang sabi ko. Bumangon lamang ako ng marinig kong nagsarado na ang pintuan ng kwarto ko.Humarap ako sa salamin dito sa kwarto ko. Maganda naman ako, sexy, at flawless pero sa tatlong taon naming kasal ni Thunder, never as in never nya pa kong tinapunan ng tingin, samantalang ako? Simula bata pa lang ako hanggang ngayon pantasya ko pa din sya. Napaka saya ko nga nung ipinakasal ako ng magulang ko sa kanya ka
Akira's POV. Sa wakas natapos din! Bwisit na Thunder yan. Kaka umpisa pa lang ng klase, pinahirapan agad ako. Tumingin ako sa relo ko, 8pm na pala. Sa totoo lang hanggang 5pm lang ang pasok ko today pero dahil pinaglinis nya pa ko ng buong library inabot na ko ng ganitong oras. "Akira, ito na ang ID mo" She said as she handed me over my ID. "Sa susunod iwasan mo ng pag initan ka ni Thunder, kilala yun dito bilang terror prof. I know you're a good student. First time mong mapunta sa library not to read pero dahil sa detention. You should be careful" dagdag ni Mrs. Bitancor. Sya ang librarian ng school namin. Medyo close kami kasi naging tambayan ko na tong library. You see, I like reading. "Yes ma'am. Mag iingat na po ko sa susunod. Maraming salamat po" ngumiti ako at sinuot ang ID ko. Naku kung alam nya lang, in-born lang talagang masama ang ugali ng Thunder na yun at gusto nya lang na pag initan ako. Kinuha ko ang bag sa locker ko. I checked my phone. Nakita kong maraming misse
Cloud's POV. "Pre, bakit late ka?" bungad na tanong sakin ni Bryan na ka teammate ko. By the way, I'm a basketball player. Varsity player ako ng Montenegro University.I'm Cloud Denver Hermosa."I've met someone" sagot ko at kusa akong napangiti ng maalala ko ang mukha nya. She is an angel."Someone? Aba chickababe yan no? May lolokohin ka na naman no?" pang aasar sakin ni Lemuel. "Gago! Hindi ako katulad mo" sagot ko. Nagtawanan naman ang mga kasama namin. "Sino naman yang nakilala mo? Maganda ba? Taga saang school?" Ian. "Same school natin sya eh, Business Administration Department lang" napansin ko kasi na yun ang department nya dahil sa uniform nya. "Talaga? Sino nga? Para mapormahan ko na" sabi ni Kean sabay tawa. "Grabe, para akong na starstruck kagabi nung nakita ko sya. Her name is Akira" sagot ko ng nakangiti. Ewan ko ba, gandang ganda ako sa kanya at ang mga ngiti nya ay nakakagaan ng loob kahit unang beses pa lang na pagkikita namin iyon."Akira? Her name is Akira? D
Akira's POV."Are you sure na ayaw mong sumabay samin ni Josh kumain sa labas? You said wala naman si Yaya Minda sa bahay nyo, baka mag isa ka lang doon. If you want you can sleepover sa amin." suggestion ni Sanya.Napangiti ako, nakikita ko naman kasi talagang nag aalala sya pero kahit na gusto kong sumama, may pride naman ako no! Malapit na nga akong mabansagan na pambansang third wheel dahil dikit ako ng dikit sa kanilang mag jowa.Isang buwan na kasi ang nakalipas simula ng mag start ang pasukan. Kami ni Thunder ay ganun pa din, parang lumala pa nga dahil para lang akong hangin sa kanya.Minsan sa bahay sya umuuwi, minsan hindi. Kung anong mapag-tripan nya. Minsan gusto ko na nga lang syang yakapin at sabihing wag ng umalis dahil miss na miss ko na sya kaso malamang sapakin ako nun kapag ginawa ko yun."Ano ka ba Sanya? Hindi na ko baby. I can manage myself. Sige na, mag date na kayo ni Josh. Mag enjoy kayo" pag uudyok ko sa kanya kasi naman kitang kita sa mukha ng best friend ko
Akira's POV.Minulat ko ng dahan-dahan ang paningin ko. Laking pasalamat ko ng pamilyar na lugar ang kinagisingan ko, alam kong nasa ospital ako.Naramdaman ko ang matinding pagkirot ng tagiliran ko. I was stabbed there. Walanghiyang magnanakaw, sya na nga tong nagnanakaw sya pa tong may lakas ng loob manaksak.Inikot ko ang paningin ko. Wala akong nakitang tao, nalaman kaya nila mommy ang nangyari sakin? Bakit wala akong bantay? Ano ba yan? Hindi ba alam ni Thunder na napahamak ako?Biglang bumukas ang pintuan ng kwartong kinalalagyan ko at laking gulat ko nung iluwa nun si Thunder. Dahan-dahan syang pumasok. Nang makapasok sya ay doon ko lang nakita ang kabuuan nya, dala dala nya ang isa sa mga bag ko.Nakakatawang luxury bag ang dala nya pero lalaking-lalaki pa din syang tingnan."It's good that you're awake" he said. He sat down beside me. Marahan nya ding nilapag ang bag sa gilid ko. "How are you feeling?" pero imbis na sumagot ay tinitigan ko lang sya ng nakangiti. "Yan ba ang e
Third Person's POV."Okay lang ba sya? Bakit ang tagal naman kasi?" tanong ni Thunder na hindi mapakali. Kanina pa to lakad ng lakad sa may harap ng emergency room.Nag roll eyes lang si Sanya at Luna dito. Maya maya pa ay dumating na si Cloud at Josh."Napatulog mo ba muna si Brent?" tanong ni Sanya sa asawa.Josh sighed."You spoiled that kid too much! Alam mo bang ayaw matulog habang hindi karga! He's 4 years old na kaya, ang bigat!" sabi ni Josh na hinihilot pa ang mga braso at balikat nya.Natawa naman si Sanya."Ewan ko sayo. Wag kang maarte. Isa pa lang yan kung makapag reklamo ka" sabi ni Sanya."How about Leo?" tanong naman ni Luna.Leo is their one year old baby boy. A photocopy of Cloud pero mukhang kaugali ni Luna."Doon ko na sya pinatulog kila Thunder. Alam mo naman na close yun kay Ate Celestine nya. Nung umalis ako. Parehas naman na silang tulog. How's Aki?" tanong ni Cloud.Tiningnan ni Cloud ang kapatid na akala mo ay baliw dahil ayaw huminto sa paglalakad."Tumigil
Akira's POV.Iyak pa din ako ng iyak kahit ilang minuto na nung makaalis si Thunder.I am so confused.Pumasok ang nagmi make up sakin.Kilala syang make up artist sa pinas at sya ang kinuha ni Dmitri para mag make up ngayon.Today is our wedding day.Funny isn't it?Diba kapag kinakasal dapat sobrang saya? Then why do I feel like I'm dying.Lalo na nung binitawan ni Thunder ang mga kamay ko at tuluyan ng umalis."Look at you! You're a mess! Naku, siguraduhin lang ni Dmitri na malaki ang ibabayad nya sakin. Although maganda ka na pero your eyes! Nakakaloka bakit ka naman kasi umiyak?" sabi nung make up artist ko.Nahiya naman ako kaya pinunasan ko na ang mga luha ko.Tiningnan ko ang singsing sa palad ko. I feel so stuffy.I wanted to follow him pero ano?I'm a coward.Isa pa, iniisip ko si Dmitri. All his sacrifices for meI can't hurt him.I just can'tI know I will regret this forever.I will lose Thunder.Wala akong maaalala pero ramdam na ramdam ng puso ko kung gano sya kahalaga
Thunder's POV."The wedding of the year happened yesterday at The Duomo Milan Church. Mr. Dmitri Willford and his-Pinatay ko na ang TV sa loob ng jet.I had enough.Ayoko ng makarinig pa ng kahit na anong balita tungkol sa pagpapakasal ni Akira at Dmitri dahil pakiramdam ko mababaliw na ko."Are you okay Thunder?" tanong ni Sanya.Napahilamos ako sa mukha ko. I feel worst. Akala ko madali ang magpalaya pero hindi."Do I look like I'm okay?" tanong ko.Umiling sya."Friendship over na talaga kami, kahit na ba nawalan sya ng alaala. How can she do this to you and Celestine" saad ni Sanya."Please, Sans. I don't want to talk about her" sabi ko."Relax bro, magiging okay din ang lahat. Makaka move on ka din" sabi ni Josh. "Kunin mo" inilahad nya sakin ang red wine.Kinuha ko iyon at inisang lagok."Wag ka ng malungkot bro, napaka gwapo kaya natin kaso parang mas gwapo ako sayo pero pwede ka na, maghanap ka na lang ng iba. Nasa 30 ka na pero isa ka pa din sa mga dream guy ng babae. I'm su
Thunder's POV."Thunder, tulungan mo kong makalaya dito. Pupuntahan ako ni Maxwell dito at isasama nya ko. Hindi pwede yun dahil ikakasal na tayo diba?"Napailing ako. She totally lost it."Hailey, this would be my last visit to you" sabi ko."Hindi! Sasama ako sayo, makakatakas ako dito. Marami akong tauhan" sabi nya at luminga linga sa paligid nya. "Narinig mo ba yun? Tinatawag ako ni Maxwell!""Wala ka ng mga tauhan Hailey. Naubos na silang lahat" tumayo ako. "I wish you well""Thunder, don't leave me" sabi nya na akmang tatayo pero napaupo ulit dahil naka handcuffs sya. "Thunder! Bumalik ka!"Sigaw ng sigaw si Hailey habang papalabas ako ng kwarto kung saan ko sya binisita.Nasa mental hospital sya. Nabaliw na sya ng tuluyan.After nung insidenteng sinalo ni Dmitri ang bala para kay Akira.Ni raid ng mga tauhan namin ni Cloud ang underground organization ni Hailey. Nung mahuli sya ay tuluyan na syang nawala sa sarili.Hindi nya matanggap na wala na syang mga galamay at hindi nya t
Thunder's POV."I can't get a hold on Akira, pati yata ako iniiwasan nya na simula nung maging okay kami ni Cloud" sabi ni Luna.Napahilamos ako sa mukha ko.I am so damn frustrated."Fck hindi pa nakikisama tong si Dmitri!" galit kong sabi dahil dine decline ng lalaking yun ang tawag ko."Of course hindi sya sasagot, malaking threat ka sa kanya at alam nya yun" Josh."Hindi ko maintindihan yang si Aki, sabi nya nakakaaalala sya pero hindi naman daw bumalik ang feelings nya kay Thunder. I don't believe her, ako ang bestfriend nya. Alam ko kung gano ka nya kagusto. Hindi pa sya nakakaalala kaya she's pushing you away dahil nakokonsensya sya kay Dmitri" sabi ni Sanya."Or maybe mahal nya na talaga yung lalaking yun. Sorry to say that bro" sabi ni Cloud.Napahigpit ang hawak ko sa cellphone. Pakiramdam ko ay may pumigil sa paghinga ko.Tama si Cloud, napakalaki ng posibilidad na mahalin ni Akira si Dmitri dahil hindi nya naman naaalala kung anong meron kami at kung maaalala nya man, maka
Thunder's POV.Pakiramdam ko ay biglang nawala ang sakit ng ulo ko na dulot ng hangover. Ang tanging nananaig na lang sakin ay ang galit ko kay Hailey.I trusted her and even thought na maaari syang maging kapalit ni Akira bilang ina ni Celestine nung inakala kong patay na to.I never knew she planned it all.She's a monster hiding behind that innocent face.Ring ng ring ang cellphone ko at si Sanya ang tumatawag dun.Mabilis kong narating ang hotel kung saan ako tumutuloy at ang traydor na babaeng yun.Umakyat ako sa floor kung saan kami nag i stay. Mabilis na tinahak ng paa ko ang kwarto nya at walang sabi sabing binuksan yun.Wala sya sala kaya mabilis akong naglakad papasok sa kwarto nya. Dahan-dahan ang ginawa kong pagpasok dahil narinig kong may kausap sya."You guys are so useless! Bakit ba hindi nyo malapitan yang si Akira, ganun ba katindi ang pagbabantay ni Dmitri?! Dapat kasi namatay na yan noon pa!"Hindi ko na napigilan ang sarili ko dahil sa sobrang galit.Totoo nga! Sya
Akira's POV."C'mon hon, take a rest" sabi sakin ni Dmitri habant nagsusuot na ko ng heels ko."No hon, may photoshoot ako at magazine launching today" I said."Yes I know pero masyado ka ng napapagod. You've been like this for a week. Masyado mong ginugugol ang oras mo sa trabaho" humarang sya sa harapan ko at hinawakan ang magkabilang balikat ko. Napaangat ako ng tingin. "Is there something bothering you?" he added.Saglit akong natigilan."W-wala. Ayos lang ako. Gusto ko lang talaga yung trabaho ko. That's why I'm doing this. Sige na hon. Aalis na ko, male late na ko" sabi ko."I'll drive you" sabi nya."Wag na. Ako na magda drive sa sarili ko. Magpahinga ka na lang okay?" sabi ko.He sighed."Okay, call me when you get there" sabi nya bago ako hinalikan sa noo.Habang nagmamaneho ako ay may nadaanan akong mag asawa. Nakaalalay yung lalaking asawa nya sa asawa nyang buntis.I smiled bitterly.Kung hindi siguro nawala ang alaala ko at wala itong gustong pumatay sakin ay napainganak
Akira's POV."Akira" napalingon ako sa tumawag sakin. Her smile is beautiful just like her. Si Sanya. She's my bestfriend since childhood daw. Sa tingin ko naman totoo. Although natarayan ko sya nung una kaming nagkita hindi sya nagalit at nagkapalagayan kami ng loob."Yes?" tanong ko."Kumain ka na, kagabi ka pa daw hindi kumakain" sabi nito sakin.I tried to fake a smile."Hindi ako nagugutom. Isa pa diet ako, mahirap ang mag gain ng weight para sa isang tulad kong model" sagot ko.Hindi talaga ako nagugutom dahil pakiramdam ko busog na busog ako sa mga nalaman at sinabi sakin ni Hailey.Flashback"Buntis ka?" pagka klaro ko. I was shaking and I wanted to cry but I held firmly to myself.Tumango sya at ngumiti.Umupo sya sa bar counter dito sa sala ng suite."C-congratulations then" sabi ko."Isa pa pala Akira, natatakot kasi ako na sa tuwing dumidikit ka kay Thunder ay baka mapahamak sya. We all know na may gustong pumatay sayo. Do you want to go back to the Philippines when someon
Akira's POV.Humahangos akong napabangon.Naramdaman ko naman ang pagtulo ng luha ko.Tinapik ko ang magkabilang pisngi ko."It's just a dream Akira. Gising na gising na" sabi ko habang patuloy na tinatapik ang pisngi ko.Pero hindi ko napigilang maluha ng maalala ko ang panaginip ko.I know I haven't seen or met Damon pero alam na alam kong sya yung tumatawag sakin. He kep calling me mommy pero napakadilim ng paligid. I can't find him at nung lumiwanag ay ang una kong nakita ay ang pagsabog ng private jet.Takot na takot ako kaya napabangon ako."Sorry Damon, sorry I lost you" mahina kong sabi.Nung mapakalma ko ang sarili ko, doon ko lang na realize na wala ako sa condo ko. Wala din ako sa bahay ni Dmitri. Nilibot ko ang paningin ko at doon ko lang napansin ang lalaking nakayuko sa gilid ng kama ko. Mahimbing syang natutulog.Si Thunder.Hindi ko napigilan ang sarii kong hawakan ang mukha nya medyo napakislot sya nung dumampi ang kamay koNatakot ako kaya mabilis kong binawi ang kam