Chapter 1

Akira's POV.

"Akira, gumising ka na dyan at mag almusal, maaga pa ang klase mo tiyak magagalit na naman si Thunder nyan sa iyo" narinig ko ang pagkatok at pagtawag sakin ni yaya. Huminga ako ng malalim

Tss. Ang aga-aga, Thunder na naman, samantalang kagabi hindi na naman ako nakatulog dahil hindi na naman umuwi, ang magaling na lalaking yun!

"Salamat ya" sabi ko ng magbukas ito ng pinto at pumasok ng kwarto ko. "By the way, umuwi po ba si Thunder kagabi?" tanong ko.

"Hindi hija, pero dumating sya kaninang umaga para magbihis" sagot naman nito sakin.

"Okay thank you po" walang ganang sabi ko. Bumangon lamang ako ng marinig kong nagsarado na ang pintuan ng kwarto ko.

Humarap ako sa salamin dito sa kwarto ko. Maganda naman ako, sexy, at flawless pero sa tatlong taon naming kasal ni Thunder, never as in never nya pa kong tinapunan ng tingin, samantalang ako? Simula bata pa lang ako hanggang ngayon pantasya ko pa din sya.

Napaka saya ko nga nung ipinakasal ako ng magulang ko sa kanya kahit pa ang katotohanan wala lang syang choice kasi kailangan nya ang suporta ng magulang ko para sa business nya.

Thunder is a man of your dreams. Nuknukan ng gwapo, gentleman (sa iba), matalino, mayaman, as in total package. Professor sya sa Montenegro University na pagma may-ari nya. Wala na syang magulang at wala din syang kapatid. Nagtataka nga din ako kung bakit kailangan nya pang magturo samantalang business tycoon na sya, maybe passion nya na talaga iyon.

Walang nakakaalam na kasal kami bukod sa pamilya ko at sa bestfriend ko, mabuti na din yun dahil baka maubos ang ganda ko sa mga fan girls nya.

Ngayong taon ko pa lamang sya magiging professor. Philosophy professor sya. Mukhang mas magiging madalas pa ang pagkikita namin sa school kesa sa bahay since hindi naman sya laging umuuwi dito.

Naputol ang pag iisip ko ng muling kumatok si Yaya.

"Akira, tumawag na si Thunder para sabihing wag na wag ka daw mali-late sa klase" sabi ni Yaya Minda habang nasa labas ng pintuan.

"Sige Yaya! Maliligo na ko at bababa na" sagot ko. I sighed. Mas madalas nya pang kausap ang yaya namin kesa sakin.

Mabilis kong tinapos ang almusal ko dahil mahirap na pag napag initan na naman ako ni Thunder.

"Manong, tara na po sa school" sabi ko sa driver namin.

Wala naman talaga akong driver pero since nasa out of town ang magulang ko ay hiniram ko muna ang family driver namin dahil inaantok ako at delikadong mag drive kapag inaantok.

Mabilis lang naman akong nakarating sa school.

Nasa harapan ako ng Unibersidad na ito. Hindi ito ang unang beses na papasok ako pero this University never fails to amaze me.

Wala kang masasabi sa University na ito.

School for elites, modern, classy at sobrang hi-tech.

Bumaba na ko ng sasakyan

"Akira!" sigaw ng tao sa likod ko. Hindi na ko nag bother na lumingon dahil kilalang kilala ko na sya. Kindergarten pa lang ata magkasama na kami.

Humikab ako, inaantok pa talaga ako dahil napuyat ako kaka-antay sa magaling kong asawa.

"Oh, ano't puyat ka na naman Aki? Hinintay mo na naman si Sir?" Maagang sermon sakin ng bestfriend kong si Sanya.

"Alam mo Sanya pag hindi mo tinahimik yang bunganga mo ipapakain ko sayo tong stiletto ko"

She is the bestfriend I was talking about. Yung may alam na kasal ako kay Thunder.

"Ang aga-aga ang init ng ulo" sabi nito na tiningna ako ng maigi bago nagkibit balikat. "Well hahayaan na lang kita pero tara na baka ma-late pa tayo" pagkasabi nya nun ay hinatak nya na ko papunta sa room namin.

Umupo na ko sa upuan ko na malapit sa bintana.

Kilala ako dito bilang Akira Sapphire Santos lang. Hindi ko katabi si Sanya dahil Delos Reyes ang apelyido nya.

You see, alphabetically arranged pa din kami kahit college na. Humikab ako ulit. Antok na antok pa talaga ako. Idagdag mo pang air-conditioned ang lahat ng room dito parang hinihila talaga ako ng antok.

"Ms. Santos!" Gulat akong napadilat ng marinig kong may tumawag sakin at mabilis namang hinanap ng mata ko kung sinong hudas ang sumira ng tulog ko and there I found him. Nasa harapan sya at naka crossed arms. Halos magbanggaan ang kilay nya sa sobrang pagkakakunot ng noo nya na senyales na pikon na pikon na ito sakin.

"Sleeping on the first day of the class huh?" sabi nya habang ang sama ng titig sakin.

Grabe naman, kung umuwi sana sya ng maaga, hindi sana ako napuyat. Kasalanan nya kaya to!

"Oh mukhang hindi ka pa gising, baka gusto mo pang matulog, mukhang lutang ka pa Ms. Santos" dagdag nya kaya nagtawanan naman ang mga blockmates ko.

Naramdaman kong nag iinit na ang pisngi ko, hiyang hiya na talaga ako.

But still I managed to smile.

"Sorry Sir Montenegro" nag apologize na lang ako baka mamaya kainin nya pa ko ng buhay.

"Go to my office at lunch" matigas nitong sabi mali utos pala iyon.

Napanganga na lang ako. Alam ko na sobrang terror nya. Lagi syang bulung-bulungan ng mga seniors namin at alam ko na sino mang estudyante nya ang mapatawag nya ay siguradong matindi ang punishment.

Great start Akira.

Great start!

Talagang imposibleng magustuhan ka ng asawa mo.

"Hay naku sobrang gwapo ni Sir Thunder no?" Narinig kong sabi nung nasa harapan ko her name is Athena, a total bitch flirt.

"Yep! Ang tagal ko ngang inantay na maging prof sya, gagawin ko lahat para mapatawag nya ko sa office para naman masolo ko sya" sagot naman ni Gail, the bully. Maganda sana kaso yung ugali hindi.

"Shut up girls, alam nyo namang akin lang si Sir Thunder kaya itigil nyo na ang pag-iilusyon" mataray na sabi naman ng leader nilang si Venus. The queen bee! laging Ms. Campus, crush ng bayan kahit pa war freak.

I just rolled my eyes at tumingin na ulit sa harap. Nakita kong nagsisimula ng magsulat sa blackboard si Thunder. Well, hindi ko sila masisisi masyadong hot ang asawa ko.

"Sans, sorry mukhang ikaw lang muna ang magla lunch mag isa" sabi ko kay Sanya.

"Okay lang girl, kaya ko na ang sarili ko. Atsaka tatawagan ko na lang si Josh, mukha namang wala syang basketball practice ngayon" sagot nito sakin. Josh is her long time-boyfriend.

"Sure ka ha? Sige pupuntahan ko na yung demonyo"

"Tsk! Bakit kasi sa tagal nyong kasal wala man lang mabuong sparks sa inyo? Bakla ba yang si Sir Thunder? O kaya, alam mo Aki magpabuntis ka na lang kaya para bumait na sayo yang mister mo-Aray!" sigaw nya dahil hinampas ko sya sa balikat.

"Manahimik ka nga Sans! Kung anu-anong sinasabi mo baka may makarinig sayo at isa pa hindi bakla si Thunder no!"

"Whatever! Sige na aalis na ko, enjoy!" She waved bago sya nagpunta ng cafeteria.

Nagsimula na din akong maglakad papunta sa opisina ni Thunder.

I inhaled-exhaled bago ako kumatok sa pinto ng opisina nya. Pano ba naman kasi kinakabahan lang naman ako kahit ang nakikita ko pa lang ay ang malaking signboard na nakalagay sa pinto.

Mr. Thunder Rein Montenegro

Philosophy Professor / Member of Board of Directors.

Ewan ko ba parang literal na kulog si Thunder para sakin masyadong nakakakaba at nakakatakot. Idagdag mo pa na unang beses ko pang makakapunta sa opisina nyang ito.

Naglakas loob na kong kumatok.

Bahala na. Ipagdasal nyo na lang ako kung dito na ko mamamatay.

"Come in" narinig kong sabi nya.

Geez ang cold cold naman ng boses ng nilalang na ito. Pinihit ko ang pintuan at pumasok na. Pinagmasdan ko ang buong opisina nya. Grabe sobrang ang arranged ng lahat. Black and white ang kulay nito. Sobrang linis hindi mo aakalaing lalaki ang may ari nito. "Please do lock the door" dagdag pa nito. Mabilis ko namang ginawa iyon dahil baka mapagalitan pa ko.

Hindi na ko nag iisip na kaya nya pina lock ay mag mo-moment kaming mag asawa! Isang malaking NEVER! kahit nga sana sa bahay man lang di kami close.. ASA Akira.

"Aren't you going to sit down?" Tanong nya habang di pa din tumitingin sakin. Umupo ako sa upuan na nasa tapat ng table nya.

Pagkaupong-pagkaupo ko ay sya namang pagtingin nya sakin. Napigil ko ata ang paghinga ko dahil lang sa tinititigan nya ko.

Bakit sobrang gwapo nya?

"Are you not thinking Akira?" panimula nya.

"Huh?" Yun lang ang nasagot ko. Para naman akong eng-eng. Kinakabahan talaga ako sa tagal naming mag asawa never pa kami nag usap ng ganito. Nang ganito kalapit. Pakiramdam ko nauubusan ako ng oxygen.

"Nagpapa-pansin ka ba sakin or what at naisipan mong matulog sa klase ko?" Diretsa nyang tanong kaya napataas ang kilay ko at once again nag init na naman ang pisngi ko.

"How dare you?" tumawa ako "Ang kapal din ng mukha mo Sir Montenegro to accuse me like that, bakit si Niall Horan ka ba?"

Kumunot naman ang noo nya.

"Well, hindi ako si Niall Horan pero alam ko naman kung gano ka kapatay na patay sa akin so I think I can conclude that-"

"Shut up! Asa Thunder! Napuyat lang ako kagabi kakanood ng kdrama kaya ako late na natulog at nakatulog sa klase mo. Tss! Hindi ko alam na ganyan ka pala ka assuming. Malala ka na. Itulog mo yan"

"Yeah whatever. Ito yung detention slip mo. Pasalamat ka, hindi kita masyadong pahihirapan. Sige na lumayas ka na at simulan mo ng maglinis ng bookshelves" sabi nya pagkatapos ay ngumisi.

Hinatak ko yung slip sa kamay nya.

"Bwisit ka Sir Montenegro" pinagdiinan ko ang apelyido nya sa gigil bago tumayo at padabog na naglakad.

"Enjoy dusting Ms. Santos or should I say Mrs. Montenegro" he said habang binibigyan ako ng mapang asar na tingin.

Napahinto ako ngunit pinagpatuloy ko ang paglabas. Pagkasaradong pagkasarado ko ay napasandal ako sa pinto.

Ayan na naman nagha hyperventilate na naman ang puso ko dahil sa sinabi ng hudas na iyon.

Gusto kong sumigaw! Thunder masyado kang paasa. Alam na alam mo kung paano ako paaasahin.